Hof Amsterdam, 14-03-2013, nr. 12/00169

De ontvanger heeft belanghebbende bij beschikking hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor de door de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid A B.V. ( A) te B verschuldigde maar niet afgedragen loonheffing tot een bedrag van € 13.948. Belanghebbende heeft tegen de aansprakelijkstelling een bezwaarschrift ingediend. Bij uitspraak van 10 juli 2008 heeft de ontvanger het bezwaar gedeeltelijk gegrond verklaard en de aansprakelijkstelling verminderd tot € 12.298.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de ontvanger beroep ingesteld bij de rechtbank ‘s-Gravenhage (hierna: de rechtbank). Bij uitspraak van 22 juli 2009 heeft de rechtbank het door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Het tegen de uitspraak van de rechtbank door belanghebbende ingestelde hoger beroep is bij het Gerechtshof te ‘s-Gravenhage ingekomen op 30 juli 2009. De ontvanger heeft een verweerschrift ingediend en daarbij incidenteel hoger beroep ingesteld.

Het Gerechtshof te ‘s-Gravenhage heeft bij uitspraak van 7 mei 2010 de uitspraak van de rechtbank bevestigd.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van het Gerechtshof te ‘s-Gravenhage beroep in cassatie ingesteld bij de Hoge Raad. Bij arrest van 17 februari 2012, nr. 10/02179, LJN BV3927, heeft de Hoge Raad het beroep in cassatie gegrond verklaard, de uitspraak van het Gerechtshof vernietigd en het geding verwezen naar het Gerechtshof te Amsterdam ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest.

Partijen zijn door de griffier van het Hof bij brief van 27 februari 2012 in de gelegenheid gesteld een schriftelijke reactie op het arrest in te dienen. De ontvanger heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt bij brief van 20 maart 2012 en belanghebbende bij brief van 21 maart 2012. De griffier heeft een kopie van de brief van de ontvanger aan belanghebbende en een kopie van de brief van belanghebbende aan de ontvanger gezonden.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 20 september 2012. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 17 februari 2012 het volgende overwogen:

Het Hof gaat uit van de volgende door het Gerechtshof te ’s-Gravenhage in zijn uitspraak van 7 mei 2010 vastgestelde feiten:

Belanghebbende is bestuurder van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid C B.V., die op haar beurt bestuurder is van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid A B.V. te B (hierna: de vennootschap). De vennootschap is 1 november 2005 opgericht en 16 mei 2007 in staat van faillissement verklaard.

Aan de vennootschap zijn een naheffingsaanslag in de loonbelasting en de premie volksverzekeringen over het eerste halfjaar van 2006, met dagtekening 15 maart 2007, en een naheffingsaanslag in de loonbelasting en de premie volksverzekeringen over het tweede halfjaar van 2006, met dagtekening 10 mei 2007, opgelegd. De naheffingsaanslagen zijn niet (volledig) betaald. De naheffingsaanslagen staan onherroepelijk vast.

Tot de stukken van het geding behoort een afschrift van een brief van 28 augustus 2006 van D van Administratiekantoor D te E aan de Belastingdienst Holland-Midden. De brief, met als onderwerp "A B.V. (A), Postbus […] te B. Loonheffingsnummer […]", luidt:

Aan de vennootschap is teruggaaf verleend van de in de brief van 28 augustus 2006 vermelde bedragen aan omzetbelasting; verrekening heeft niet plaatsgehad.

Tot de gedingstukken behoort een kopie van een e-mailbericht van D van Administratiekantoor D te E gericht aan F gedagtekend 28 augustus 2006 waarin het volgende is vermeld:

Voor A heb ik de aangiften Loonheffing januari t/m juli 2006 ingediend.

De volgende bedragen zijn verschuldigd:

Januari € 1.012,00 (…)

Februari € 1.592,00 (…)

Maart € 1.652,00 (…)

April € 1.247,00 (…)

Mei € 1.332,00 (…)

Juni € 2.414,00 (…)

Juli € 927,00 (…).

De aangiften voor 2005 voor de loonbelasting kunnen niet digitaal worden aangeleverd, daar verwacht ik een formulier van de belastingdienst. Zodra dit formulier binnen is doorsturen s.v.p.

Aangiften Omzetbelasting voor zowel 2005 als 2006 kunnen nog niet digitaal worden aangeleverd. De site bij de belastingdienst is nog leeg.

Aan de ontvanger der belastingen gaat vandaag wel een verzoek uit om de verschuldigde loonheffing te willen verrekenen met de nog in te dienen aangiften omzetbelasting, het saldo resulteert namelijk in een teruggave.

Tot de gedingstukken behoort een kopie van een brief van F gericht aan de mr. W. de Haan van de Belastingdienst Haaglanden Rijswijk gedagtekend 2 februari 2007 waarin onder meer het volgende is vermeld:

Met referte aan uw schrijven d.d. 19 januari jongstleden met bovenvermeld kenmerk berichten wij u het volgende.

Door opgelopen administratieve achterstanden zijn wij niet in de gelegenheid geweest om de aangiftes met de betalingen te vergelijken.

Wij vragen hiervoor uw begrip. Indien mogelijk zouden wij tot 1 april aanstaande in de gelegenheid worden gesteld om aan u de nodige betalingen te doen.

Tot de gedingstukken behoort een kopie van een brief van D gericht aan Geradts & Vetter Advocaten te Amsterdam gedagtekend 25 augustus 2008 waarin onder meer het volgende is vermeld:

Van u vernam ik dat de ontvanger thans plotseling de ontvangst van de brief dd 28 augustus 2006 betwist.

Deze brief heb ik echter wel degelijk verzonden. Ik heb er ook geen enkel belang bij om daarover onjuist te verklaren.

In de brief van 28 augustus 2006 vraag ik voor A ook de BTW-formulieren aan, die ik ook in reactie op deze brief heb ontvangen. De brief moet bij de Belastingdienst B dus wel zijn ontvangen. Wellicht is de brief intern bij de Belastingdienst niet doorgeleid aan de ontvanger. Wellicht heeft de ontvanger de brief kwijt gemaakt, of er niets mee gedaan.

Belanghebbende is voor de naheffingsaanslagen aansprakelijk gesteld tot uiteindelijk een bedrag van € 12.298. Blijkens het door de ontvanger ter zitting van 20 september 2012 overgelegde stuk is van de aanslagen nog een bedrag van € 3.595 onbetaald (€ 3.131 te vermeerderen met wettelijke rente ad € 464).

In geschil is of belanghebbende terecht aansprakelijk is gesteld voor € 12.298 met betrekking tot de door A onbetaald gelaten bedragen aan over het jaar 2006 verschuldigde loonheffing. Partijen houdt in het bijzonder het antwoord op de vragen verdeeld of de brief van D van 28 augustus 2006 is verzonden en ontvangen en of, zo dat het geval is, met die brief een melding van betalingsonmacht is gedaan, welke vragen belanghebbende bevestigend en de ontvanger ontkennend beantwoordt.

Voor de standpunten van partijen en het verhandelde ter zitting wordt verwezen naar de gedingstukken.

Ingeval van niet-aangetekende verzending van een stuk door of namens een belastingplichtige geldt dat de belastingplichtige aannemelijk moet maken dat het stuk is verzonden. Indien de belastingplichtige de verzending van het stuk aannemelijk heeft gemaakt, ligt het op de weg van het bestuursorgaan om de ontvangst ervan op een geloofwaardige wijze te ontkennen.

Op grond van de ter zitting van 20 september 2012 afgelegde verklaringen van D en de door hem in afschrift overgelegde uitdraai van verzonden poststukken, heeft belanghebbende naar het oordeel van het Hof aannemelijk gemaakt dat de brief gedagtekend 28 augustus 2006 van D en gericht aan de Belastingdienst Holland-Midden (weergegeven onder 3.1) is verzonden op 28 augustus 2006.

Het Hof is voorts van oordeel dat de ontvanger op geloofwaardige wijze de ontvangst van deze brief gedagtekend 28 augustus 2006 heeft ontkend. De stellingen van de ontvanger dat elke reactie op de brief is uitgebleven, anders dan bij ontvangst van de brief het geval geweest zou zijn, dat de brief ook niet is aangetroffen in de dossiers loonbelasting en omzetbelasting en dat daaruit nog niets is vernietigd, acht het Hof voldoende voor een geloofwaardige ontkenning van de ontvangst van de brief. De ontvanger heeft voorts gemotiveerd gesteld dat de aangiften omzetbelasting zijn verstuurd naar aanleiding van het opnemen van A als nieuwe ondernemer in de administratie en niet naar aanleiding van de brief van 28 augustus 2006. Het Hof heeft geen reden te twijfelen aan de juistheid van de verklaringen van de ontvanger.

Het moet er daarom voor worden gehouden dat de ontvanger deze brief niet heeft ontvangen. De vraag of met de brief qua inhoud een melding van betalingsonmacht is gedaan kan derhalve in het midden blijven.

Nu ook anderszins niet is gebleken dat belanghebbende melding heeft gemaakt van de betalingsonmacht, heeft dit tot gevolg dat belanghebbende niet kan worden toegelaten tot weerlegging van het vermoeden dat het niet betalen van loonheffing is te wijten aan kennelijk onbehoorlijk bestuur van haar kant. Derhalve is zij ingevolge artikel 36, derde en vierde lid, van de Invorderingswet 1990 terecht aansprakelijk gesteld voor de door A niet-betaalde loonheffing.

Uit niets is gebleken dat met de aansprakelijkstelling een algemeen beginsel van behoorlijk bestuur, in het bijzonder het zorgvuldigheidsbeginsel of het beginsel van fair play, of een andere rechtsregel is geschonden.

De omstandigheid dat F een deel van het bedrag waarvoor hij aansprakelijk is gesteld heeft betaald, leidt voor belanghebbende niet, anders dan zij meent, tot een vermindering van het bedrag waarvoor zij aansprakelijk is gesteld.

De slotsom is dat het beroep van belanghebbende ongegrond is. Het Hof zal beslissen zoals hierna is vermeld.

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Aldus gedaan door mrs. J.P.A. Boersma, voorzitter, O.B. Onnes en J.P. Kruimel, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. S.K. Grando als griffier. De beslissing is op 14 maart 2013 in het openbaar uitgesproken.

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen: