130 Deelconclusie

De taakverdeling tussen de rechter en partijen laat zich als volgt samenvatten. De buitengrenzen van de rechtsstrijd worden vooral bepaald door partijen, maar daarbinnen heeft de rechter (steeds meer) ruimte om een efficiënte, goede procesgang te bewerkstelligen. Dat kan hij doen door gebruik te maken van zijn verruimde instructiebevoegdheden, en door ambtshalve kwesties op te werpen die niet aan de orde zijn gekomen (op voorwaarde dat deze in het verlengde van het partijdebat liggen). Een voordeel van een nog actievere rechter is dat hij de uitkomst meer kan toespitsen op de omstandigheden van het concrete geschil en de zwakkere partij in de procedure kan beschermen. Een nadeel is de onvoorspelbaarheid van het verloop en de uitkomst van de procedure. In hoeverre het EU-recht invloed uitoefent op deze taakverdeling is een vraag die in de navolgende paragraaf aan de orde zal komen.