Verdrag betreffende de burgerlijke rechtsvordering
Artikel 19
Geldend
Geldend vanaf 27-04-1909
- Bronpublicatie:
17-07-1905, Stb. 1909, 120 (uitgifte: 22-05-1909, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Inwerkingtreding
27-04-1909
- Bronpublicatie inwerkingtreding:
17-07-1905, Stb. 1909, 120 (uitgifte: 22-05-1909, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Vakgebied(en)
Internationaal privaatrecht / Bijzondere onderwerpen
Internationaal privaatrecht / Internationaal erkennings- en executierecht
1.
De rechterlijke uitspraken betreffende de kosten van het geding worden uitvoerbaar verklaard, zonder de partijen te hooren, maar behoudens hooger beroep van de veroordeelde partij overeenkomstig de wet van het land waar de tenuitvoerlegging moet geschieden.
2.
De autoriteit bevoegd om kennis te nemen van het verzoek om tenuitvoerlegging bepaalt er zich toe te onderzoeken:
- 1°
of ingevolge de wet van het land, waar de veroordeeling is uitgesproken, de expeditie van de uitspraak de vereischte voorwaarden van authenticiteit bezit;
- 2°
of, ingevolge dezelfde wet, de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan;
- 3°
of het de beslissing bevattend gedeelte der uitspraak is gesteld, hetzij in de taal van de aangezochte autoriteit, hetzij in de taal, waaromtrent de beide betrokken Staten zullen zijn overeengekomen, dan wel of het vergezeld is van eene vertaling in eene van die talen gesteld en, tenzij het tegendeel is overeengekomen, voor eensluidend verklaard door een diplomatiek of consulair ambtenaar van den verzoekenden Staat of door een beëedigd vertaler van den aangezochten Staat.
3.
Ter voldoening aan de voorwaarden voorgeschreven in lid 2, nummers 1 en 2, kan volstaan worden met eene verklaring van de bevoegde autoriteit van den verzoekenden Staat, houdende dat de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan. Tenzij het tegendeel is overeengekomen, wordt de bevoegdheid van die autoriteit bevestigd door den hoogsten ambtenaar belast met het beheer der justitie in den verzoekenden Staat. De verklaring en de bevestiging, waarvan hier sprake is, moeten gesteld of vertaald zijn overeenkomstig den regel vervat in lid 2, nummer 3.