NJB 2013/441:Nieuwe grief. Reformatio in peius. Een partij voert bij memorie van antwoord in het incidenteel appel nieuwe verweren aan. HR: Het incidentele beroep neemt processueel in beginsel een zelfstandige positie in ten opzichte van het principale beroep. Het nieuwe verweer was niet te beschouwen als een nieuwe grief, nu het niet ertoe strekte dat de bestreden uitspraak moest worden vernietigd. Er was geen strijd met de tweeconclusie-regel, omdat het eerste processtuk dat de partij in het incidentele beroep mocht nemen, de onderhavige memorie van antwoord was. Gegrondbevinding van de verweren zou niet leiden tot een ander dictum, zodat van ‘reformatio in peius’ geen sprake kan zijn

NJB 2013/441

Nieuwe grief. Reformatio in peius. Een partij voert bij memorie van antwoord in het incidenteel appel nieuwe verweren aan. HR: Het incidentele beroep neemt processueel in beginsel een zelfstandige positie in ten opzichte van het principale beroep. Het nieuwe verweer was niet te beschouwen als een nieuwe grief, nu het niet ertoe strekte dat de bestreden uitspraak moest worden vernietigd. Er was geen strijd met de tweeconclusie-regel, omdat het eerste processtuk dat de partij in het incidentele beroep mocht nemen, de onderhavige memorie van antwoord was. Gegrondbevinding van de verweren zou niet leiden tot een ander dictum, zodat van ‘reformatio in peius’ geen sprake kan zijn

Documentgegevens:

HR 08-02-2013, ECLI:NL:HR:2013:BY6699

Instantie: Hoge Raad
Datum: 8 februari 2013
Magistraten: Mrs. F.B. Bakels, A.H.T. Heisterkamp, M.A. Loth, C.E. Drion en G. Snijders
Zaaknummer: 12/00351
LJN: BY6699
Vakgebied(en): Burgerlijk procesrecht / Hoger beroep
Brondocumenten: ECLI:NL:PHR:2013:BY6699, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 08‑02‑2013
ECLI:NL:HR:2013:BY6699, Uitspraak, Hoge Raad (Civiele kamer), 08‑02‑2013
Beroepschrift, Hoge Raad, 27‑12‑2011
Wetingang: (Rv art. 347, 348)

Essentie

Nieuwe grief. Reformatio in peius. Een partij voert bij memorie van antwoord in het incidenteel appel nieuwe verweren aan. HR: Het incidentele beroep neemt processueel in beginsel een zelfstandige positie in ten opzichte van het principale beroep. Het nieuwe verweer was niet te beschouwen als een nieuwe grief, nu het niet ertoe strekte dat de bestreden uitspraak moest worden vernietigd. Er was geen strijd met de tweeconclusie-regel, omdat het eerste processtuk dat de partij in het incidentele beroep mocht nemen, de onderhavige memorie van antwoord was. Gegrondbevinding van de verweren zou niet leiden tot een ander dictum, zodat van ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.