Artikel 7 Aanpassing van de middelen voor het cohesiebeleid

Om rekening te houden met de bijzonder moeilijke situatie van lidstaten die onder de crisis te lijden hebben, beziet de Commissie in 2016, bij haar technische aanpassingen voor begrotingsjaar 2017, de totale toewijzingen die voor de doelstelling ‘investeren in groei en werkgelegenheid’ in het kader van het cohesiebeleid 2017–2020 aan alle lidstaten zijn gedaan, opnieuw door de in de desbetreffende basishandeling bepaalde toewijzingsmethode toe te passen op basis van de meest recente statistische gegevens die op dat tijdstip beschikbaar zijn en van de vergelijking, voor de lidstaten waarvoor een aftopping geldt, tussen het voor de periode 2014–2015 geconstateerde gecumuleerd nationaal bbp en het in 2012 geraamde gecumuleerd nationaal bbp. Zij past deze totale toewijzingen aan telkens wanneer er een gecumuleerde afwijking is van meer dan 5 %.

De vereiste aanpassingen worden in gelijke delen over de jaren 2017–2020 gespreid en de betrokken maxima van het MFK worden dienovereenkomstig gewijzigd. De maxima voor de betalingskredieten worden dienovereenkomstig gewijzigd om een geordende ontwikkeling ten opzichte van de kredieten voor vastleggingen te waarborgen.

Bij het verrichten van de technische aanpassingen voor begrotingsjaar 2017 ingevolge de tussentijdse herziening van de lijst van lidstaten die in aanmerking komen voor steun uit het Cohesiefonds, overeenkomstig artikel 90, lid 5, van Verordening (EU) nr. 1303/2013 van het Europees Parlement en de Raad (1), telt de Commissie, wanneer een lidstaat voor het eerst voor die steun in aanmerking komt, het daaruit voortvloeiende bedrag op bij, en brengt zij, wanneer een lidstaat niet langer voor die steun in aanmerking komt, het daaruit voortvloeiende bedrag in mindering op, de voor de jaren 2017 tot en met 2020 aan die lidstaat toegewezen middelen.

De vereiste aanpassingen overeenkomstig lid 3 worden in gelijke delen over de jaren 2017–2020 gespreid en de betrokken maxima van het MFK worden dienovereenkomstig gewijzigd. De maxima voor de betalingskredieten worden eveneens dienovereenkomstig gewijzigd om een geordende ontwikkeling ten opzichte van de kredieten voor vastleggingen te waarborgen.

Het totale netto-effect van de in lid 1 en lid 3 bedoelde aanpassingen, ongeacht of dit positief of negatief is, mag niet meer dan 4 miljard EUR bedragen.