Bijlage II Verplichte gegevens voor werkzame stoffen

1

AANVRAGER

1.1.

Naam en adres

1.2.

Contactpersoon

1.3.

Fabrikant van de werkzame stof (naam, adres en plaats van het productiebedrijf/de productiebedrijven)

2

2.1.

Voorgestelde of door de ISO aanvaarde triviale naam en synoniemen (gebruikelijke naam, handelsnaam, afkorting)

2.2.

Chemische naam (IUPAC- en CA-nomenclatuur of andere internationale chemische naam/namen

2.3.

Door de fabrikant bij de ontwikkeling gebruikte codeaanduiding(en)

2.4.

CAS-nummer plus EC-, INDEX- en CIPAC-nummers

2.5.

Indien het niet mogelijk is de moleculaire structuur van de precursor(en) en/of de werkzame stof exact te definiëren, hoeven de molecuul- en de structuurformule niet te worden verstrekt.

2.6.

Informatie over optische activiteit en volledige gegevens van eventuele isomeersamenstelling (indien van toepassing en van nut)

2.7.

Molaire massa

2.8.

2.9.

Specificatie van de zuiverheid van de bereide werkzame stof, uitgedrukt in g/kg, g/l of % vol, in voorkomend geval, met daarbij ook de boven- en ondergrens

2.10.

De identiteit van onzuiverheden en additieven, met inbegrip van bijproducten van synthese, optische isomeren, afbraakproducten (indien de stof niet stabiel is), groepen polymeren in niet-gereageerde vorm, eindgroepen enz. van polymeren, en uitgangsmaterialen van UVC-stoffen)

2.11.

Analytisch profiel van ten minste vijf representatieve batches (g/kg werkzame stof), met inbegrip van informatie over de inhoud van de onzuiverheden (zie 2.10)

2.11.1

Analytisch profiel van ten minste vijf representatieve monsters van de in situ ontstane stof(fen), met informatie over het gehalte aan werkzame stof(fen) en eventuele overige bestanddelen in meer dan 0,1 % w/w, met inbegrip van residuen van precursoren

2.12.

Herkomst van de natuurlijke werkzame stof of de precursor(en) voor de werkzame stof, bijvoorbeeld een bloemenextract

3

FYSISCHE EN CHEMISCHE EIGENSCHAPPEN VAN DE WERKZAME STOF

3.1.

Voorkomen (1.)

3.1.1.

Aggregatietoestand (bij 20 °C en 101,3 kPa)

3.1.2.

Fysische toestand (i.e. visceus, kristallijn, poeder) (bij 20 °C en 101,3 kPa)

3.1.3.

Kleur (bij 20 °C en 101,3 kPa)

3.1.4.

Geur (bij 20 °C en 101,3 kPa)

3.2.

Smelt-/vriespunt (2.)

3.3.

Zuurgraad/alkaliniteit

3.4.

Kookpunt (2.)

3.5.

Relatieve dichtheid (2.)

3.6.

Absorptiespectra (UV/VIS, IR, NMR), en massaspectrum en molaire extinctie coëfficiënt bij relevante golflengten, waar van toepassing (2.)

3.7.

Dampspanning (2.)

3.7.1.

Henry-constante moet altijd worden vermeld voor vaste en vloeibare stoffen, indien deze kan worden berekend (2.)

3.8.

Oppervlaktespanning (2.)

3.9.

Oplosbaarheid in water (2.)

3.10.

Verdelingscoëfficiënt (n-octanol/water) en pH-afhankelijkheid ervan (2.)

3.11.

Thermale stabiliteit, aard van de omzettingsproducten (2.)

3.12.

Reactiviteit op het materiaal van de recipiënten

3.13.

Dissociatieconstante

3.14.

Korrelgrootteverdeling

3.15.

Viscositeit

3.16.

Oplosbaarheid in organische oplosmiddelen, inclusief het effect van de temperatuur op de oplosbaarheid (2.)

3.17.

Stabiliteit in bij biociden gebruikte organische oplosmiddelen en identiteit van de relevante afbraakproducten (1.)

4

FYSISCHE GEVAREN EN RESPECTIEVE KENMERKEN

4.1.

Ontplofbare stoffen

4.2.

Ontvlambare gassen

4.3.

Ontvlambare aerosolen

4.4.

Oxiderende gassen

4.5.

Gassen onder druk

4.6.

Ontvlambare vloeistoffen

4.7.

Ontvlambare vaste stoffen

4.8.

Zelfontledende stoffen en mengsels

4.9.

Pyrofore vloeistoffen

4.10.

Pyrofore vaste stoffen

4.11.

Voor zelfverhitting vatbare stoffen en mengsels

4.12.

Stoffen en mengsels die in contact met water ontvlambare gassen ontwikkelen

4.13.

Oxiderende vloeistoffen

4.14.

Oxiderende vaste stoffen

4.15.

Organische peroxiden

4.16.

Bijtend voor metalen

4.17.

Aanvullende fysische indicatoren voor gevaren

4.17.1.

Zelfontbrandingstemperatuur (vloeistof en gassen)

4.17.2.

Relatieve zelfontbrandingstemperatuur van vaste stoffen

4.17.3.

Gevaar van stofexplosie

5

DETECTIE- EN IDENTIFICATIEMETHODEN

5.1.

5.2.

Analysemethoden voor monitoringdoeleinden, met inbegrip van gegevens over de opbrengst en de grenzen voor kwantificering en opsporing van de werkzame stof en de residuen daarvan, indien relevant, in/op:

5.2.1.

Bodem

5.2.2.

Lucht

5.2.3.

(Oppervlakte-, drink-) water en sediment

5.2.4.

Lichaamsvloeistoffen en weefsel van mens en dier

5.3.

Analysemethoden voor monitoringdoeleinden, met inbegrip van gegevens over de opbrengst en de grens voor kwantificering en opsporing van de werkzame stof, en van de residuen ervan, indien relevant, in/op voedsel van plantaardige of dierlijke oorsprong, of op diervoeders of andere producten, in voorkomend geval (niet noodzakelijk indien noch de werkzame stof, noch de voorwerpen die ermee zijn behandeld, in contact komen met voedselproducerende dieren, voedsel van plantaardige of dierlijke oorsprong of diervoeders)

6

DOELTREFFENDHEID TEGEN DOELORGANISMEN

6.1.

Functie, bv. fungicide, rodenticide, insecticide, bactericide, en bestrijdingswijze, bv. lokken, doden, remmen

6.2.

Te bestrijden representatief organisme/representatieve organismen en te beschermen producten, organismen of voorwerpen

6.3.

Effecten op het (de) representatieve doelorganisme(n)

6.4.

Waarschijnlijke concentratie waarin de werkzame stof zal worden gebruikt in producten en, indien van toepassing, in behandelde voorwerpen

6.5.

Werkingsmechanisme (met inbegrip van de latentietijd)

6.6.

—

de natuurlijke activiteit van de werkzame stof voor het beoogde gebruik, en

—

alle claims over behandelde voorwerpen wat betreft de verkregen biocidale eigenschappen

6.7.

Bekende beperkingen van de werkzaamheid

6.7.1.

Informatie over de (mogelijke) ontwikkeling van resistentie en passende beheerstrategieën

6.7.2.

Waarnemingen over ongewenste of onbedoelde bijwerkingen op niet- doelorganismen of op te beschermen voorwerpen en materiaal

7

BEOOGD GEBRUIK EN BLOOTSTELLING

7.1.

Beoogd gebruik van biociden en, indien van toepassing, behandelde voorwerpen

7.2.

Productsoort(en)

7.3.

Gedetailleerde beschrijving van het beoogde gebruikspatroon, ook in behandelde voorwerpen

7.4.

Gebruikers, bv. industriële, opgeleide professionele of professionele gebruiker of het algemeen publiek (niet-professioneel)

7.5.

Waarschijnlijk per jaar, en voor zover relevant, voor de belangrijkste beoogde gebruikscategorieën, in de handel te brengen hoeveelheid

7.6.

Blootstellingsgegevens overeenkomstig bijlage VI bij deze verordening

7.6.1.

Informatie over blootstelling van de mens in verband met beoogde gebruik en verwijdering van de werkzame stof

7.6.2.

Informatie over milieublootstelling in verband met beoogde gebruik en verwijdering van de werkzame stof

7.6.3.

Informatie over blootstelling van voedselproducerende dieren en voedsel en diervoeders in verband met het beoogde gebruik van de werkzame stof

7.6.4.

Informatie over blootstelling van behandelde voorwerpen, inclusief uitlooggegevens (laboratoriumstudies of gegevens uit een model)

8

TOXICOLOGISCH PROFIEL VOOR MENS EN DIER, MET INBEGRIP VAN HET METABOLISME

8.1.

a)

evaluatie van de beschikbare gegevens voor mens en dier en van niet op dieren betrekking hebbende gegevens

b)

huidcorrosie, in-vitroproeven

c)

huidirritatie, in-vitroproeven

d)

huidcorrosie of -irritatie, in-vivoproeven

—

de beschikbare informatie erop wijst dat de stof voldoet aan de indelingscriteria voor huidcorrosie of -irritatie;

—

de stof een sterk zuur (pH ≤ 2,0) of een sterke base (pH ≥ 11,5) is;

—

de stof bij kamertemperatuur spontaan ontvlambaar is in lucht of in contact met water of vocht;

—

de stof voldoet aan de indelingscriteria voor acute toxiciteit (categorie 1) via de huid, of

—

een acute-toxiciteitsonderzoek bij blootstelling via de huid afdoende bewijs van huidcorrosie of -irritatie voor deze indeling oplevert.

8.2.

a)

evaluatie van de beschikbare gegevens voor mens en dier en van niet op dieren betrekking hebbende gegevens

b)

ernstig oogletsel of oogirritatie, in-vitroproeven

c)

ernstig oogletsel of oogirritatie, in-vivoproeven

—

de beschikbare informatie erop wijst dat de stof voldoet aan de indelingscriteria voor oogirritatie of ernstig oogletsel;

—

de stof een sterk zuur (pH ≤ 2,0) of een sterke base (pH ≥ 11,5) is;

—

de stof bij kamertemperatuur spontaan ontvlambaar is in lucht of in contact met water of vocht, of

—

de stof voldoet aan de indelingscriteria voor huidcorrosie en als gevolg daarvan wordt ingedeeld onder ernstig oogletsel, categorie 1.

8.3.

a)

evaluatie van de beschikbare gegevens voor mens en dier en van niet op dieren betrekking hebbende gegevens

b)

huidsensibilisatie, in-vitroproeven.

Informatie uit de in punt 5 van het inleidende deel van deze bijlage bedoelde in-vitro- of in-chemico-testmethode(n) voor elk van de volgende sleutelprocessen van huidsensibilisatie:

—)

moleculaire interactie met huideiwitten;

—)

ontstekingsrespons in keratinocyten;

—)

activering van dendritische cellen

c)

huidsensibilisatie, in-vivoproeven.

De lokale lymfkliertest (LLNA) is de eerste keuze voor in-vivoproeven. Slechts in uitzonderlijke gevallen mag een andere huidsensibilisatieproef worden gebruikt. Indien een andere huidsensibilisatieproef wordt gebruikt, moet dit worden gemotiveerd.

—

de beschikbare informatie erop wijst dat de stof voldoet aan de indelingscriteria voor huidsensibilisatie of huidcorrosie;

—

de stof een sterk zuur (pH ≤ 2,0) of een sterke base (pH ≥ 11,5) is, of

—

de stof bij kamertemperatuur spontaan ontvlambaar is in lucht of in contact met water of vocht.

—

een in-vivo-onderzoek overeenkomstig kolom 1, onder c), van deze rij beschikbaar is, of

—

de beschikbare in-vitro- of in-chemicotestmethoden niet van toepassing zijn op de stof of de resultaten uit die onderzoeken niet geschikt zijn voor indeling en risicobeoordeling.

8.4.

Sensibilisatie van de luchtwegen

8.5.

—

een beoordeling van de beschikbare data voor genotoxiciteit in vivo

—

een in vitro proef voor genmutatie bij bacteriën, een in vitro cytogenetische proef bij zoogdiercellen en een in vitro genmutatieproef bij zoogdiercellen zijn noodzakelijk

—

bij een positief resultaat van een van de in vitro onderzoeken naar genotoxiciteit in fase I positief, moet een adequaat in vivo onderzoek naar genotoxiciteit worden overwogen.

8.5.1.

In vitro onderzoek naar genmutatie bij bacteriën

8.5.2.

Cytogenetisch in vitro onderzoek bij zoogdiercellen

8.5.3.

In vitro genmutatieproef bij zoogdiercellen

8.6.

a)

Wanneer het resultaat van een van de in-vitro-onderzoeken naar genotoxiciteit van rij 8.5 positief is en er geen betrouwbare resultaten van een adequaat in-vivo-onderzoek naar genotoxiciteit voor somatische cellen beschikbaar zijn, moet door de aanvrager adequaat in-vivo-onderzoek naar genotoxiciteit voor somatische cellen worden uitgevoerd.

b)

Een tweede in-vivo-onderzoek naar genotoxiciteit voor somatische cellen kan noodzakelijk zijn, afhankelijk van de resultaten in vitro en in vivo, de soorten effecten, en de kwaliteit en de relevantie van alle beschikbare gegevens.

c)

Indien er een positief resultaat beschikbaar is van een in-vivo-onderzoek naar genotoxiciteit voor somatische cellen, moet op basis van alle beschikbare gegevens, inclusief het toxicokinetisch bewijsmateriaal, de mogelijkheid van mutageniteit voor geslachtscellen worden onderzocht teneinde aan te tonen dat de stof in staat is geslachtscellen te bereiken. Indien over de mutageniteit voor geslachtscellen geen duidelijke conclusies kunnen worden getrokken, wordt nader onderzoek overwogen.

—

de resultaten negatief zijn voor de drie onder punt 8.5 vermelde in-vitroproeven en zich geen zorgwekkende effecten (bv. vorming van zorgwekkende metabolieten bij zoogdieren) hebben voorgedaan, of

—

de stof voldoet aan de indelingscriteria voor mutageen in geslachtscellen, categorie 1A of 1B.

8.7.

—

De keuze van die route zal afhangen van de aard van de stof en de te verwachten menselijke blootstellingsroute.

—

Voor gassen en vluchtige vloeistoffen geschiedt de toediening via inademing.

—

Indien de orale route de enige blootstellingsroute is, behoeft alleen informatie voor die route te worden verstrekt. Indien blootstelling via de huid of via inademing de enige blootstellingsroute voor mensen is, dan kan een orale proef worden overwogen. Voordat een nieuwe studie naar acute dermale toxiciteit wordt verricht, moet een in vitro studie naar penetratie via de huid (OESO TG 428) worden uitgevoerd ter beoordeling van de waarschijnlijke mate en frequentie van de biologische beschikbaarheid via de huid.

—

Er kunnen uitzonderlijke omstandigheden zijn waarbij alle toedieningsroutes noodzakelijk worden geacht.

—

indien de stof als corrosief voor de huid is ingedeeld.

8.7.1.

—

indien de stof een gas of een zeer vluchtige stof is.

8.7.2.

—

de dampspanning van de stof (een vluchtige stof heeft een dampspanning > 1 × 10^-2 Pa bij 20 °C) en/of

—

het feit dat de werkzame stof een poeder is dat een significant aandeel (bv. 1 % per gewichtsbasis) deeltjes bevat met een MMAD voor de deeltjesgrootte van < 50 μm, of

—

het feit dat de werkzame stof wordt toegevoegd aan producten die poeders zijn, of die worden aangebracht op een manier die blootstelling aan aerosolen, deeltjes of druppels met inhaleerbare afmetingen mogelijk maakt (MMAD > 50 μm)

—

De methode ter bepaling van de acute-toxiciteitsklasse is de geprefereerde methode om dit eindpunt te bepalen.

8.7.3.

—

inademing van de stof onwaarschijnlijk is; of

—

huidcontact tijdens de vervaardiging en/of het gebruik van de stof te verwachten is; en hetzij

—

de fysisch-chemische en toxicologische eigenschappen wijzen op een mogelijke significante absorptie via de huid; hetzij

—

de resultaten van een in vitro studie over penetratie door de huid (OESO TG 428) aantonen dat de absorptie via de huid en de biologische beschikbaarheid via de huid aanzienlijk is.

8.8.

8.8.1.

—

bewezen is dat het metabolisme van de rat niet relevant is voor de blootstelling van de mens

—

extrapolatie van de ene route naar de andere, van orale blootstelling naar blootstelling via de huid/via inademing, niet mogelijk is

8.9.

—

huidcontact tijdens de vervaardiging en/of het gebruik van de stof te verwachten is; en

—

inademing van de stof onwaarschijnlijk is; en

—

aan een van de volgende voorwaarden wordt voldaan:

i)

bij een proef op acute dermale toxiciteit wordt toxiciteit waargenomen bij lagere doses dan bij de proef op acute orale toxiciteit; of

ii)

uit de informatie of proefgegevens blijkt dat de huidabsorptie vergelijkbaar is met of hoger is dan de orale absorptie; of

iii)

dermale toxiciteit wordt vastgesteld voor structureel verwante stoffen, en wordt bijvoorbeeld in lagere doses waargenomen dan bij de proef op orale toxiciteit, of de huidabsorptie is vergelijkbaar met of hoger dan de orale absorptie.

Een proef via inademing wordt overwogen indien:

—

blootstelling van de mens via inademing te verwachten valt, rekening houdend met de dampspanning van de stof (vluchtige stoffen en gassen hebben een dampspanning > 1 × 10–2 Pa bij 20 °C) en/of

—

een blootstelling aan aerosolen, deeltjes of druppels met inhaleerbare afmetingen (MMAD < 50 μm) mogelijk is.

—

een stof onmiddellijk ontleedt en er voldoende gegevens over de splitsingsproducten beschikbaar zijn voor systemische en lokale effecten, en geen synerge-tische effecten worden verwacht; of

—

relevante blootstelling van de mens overeenkomstig bijlage IV, punt 3, kan worden uitgesloten.

8.9.1.

Onderzoek naar toxiciteit bij herhaalde toediening over een korte termijn (28 dagen), voorkeurssoort: de rat

i)

er een betrouwbaar subchronisch onderzoek (90 dagen) beschikbaar is, mits de geschiktste soort en dosering, het geschiktste oplosmiddel en de geschiktste toedieningsweg zijn gebruikt;

ii)

de frequentie en duur van de blootstelling van de mens erop wijzen dat een onderzoek op langere termijn relevant is, en mits aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

—

andere beschikbare gegevens wijzen erop dat de stof wellicht een gevaarlijke eigenschap heeft die niet bij een onderzoek naar toxiciteit op korte termijn kan worden gesignaleerd; of

—

uit adequaat opgezet toxicokinetisch onderzoek blijkt dat er sprake is van accumulatie van de stof of de metabolieten ervan in bepaalde weefsels of organen, die wellicht bij een onderzoek naar toxiciteit op korte termijn niet zou worden gesignaleerd, maar die na langdurige blootstelling tot schadelijke effecten zou kunnen leiden.

8.9.2.

Onderzoek naar subchronische toxiciteit bij herhaalde toediening (90 dagen), voorkeurssoort: de rat

—

er een betrouwbaar onderzoek naar toxiciteit op korte termijn (28 dagen) beschikbaar is waaruit blijkt dat er aan de hand van de criteria om de stof als H372 en H373 (Verordening (EG) nr. 1272/2008) in te delen ernstige toxische effecten zijn, waarvoor de waargenomen NOAEL bij 28 dagen, met toepassing van een geschikte onzekerheidsfactor, kan worden geëxtrapoleerd tot de NOAEL bij 90 dagen voor dezelfde blootstellingsroute;

—

er een betrouwbaar onderzoek naar chronische toxiciteit beschikbaar is, mits er gebruik is gemaakt van een geschikte soort en toedieningsweg; of

—

de stof niet reactief, onoplosbaar, niet bioaccumulerend en niet inhaleerbaar is en er geen aanwijzingen voor absorptie of voor toxiciteit zijn bij een ‘limiettest’ van 28 dagen, met name indien een dergelijk patroon gepaard gaat met een beperkte blootstelling van de mens.

8.9.3.

Onderzoek naar toxiciteit bij herhaalde toediening op lange termijn (≥ twaalf maanden)

—

langdurige blootstelling kan worden uitgesloten en in het 90-dagenonderzoek geen effecten zijn waargenomen bij de limietdosis of

—

een gecombineerd onderzoek naar langdurige toediening/carcinogeniteit (afdeling 8.11.1) wordt uitgevoerd.

8.9.4.

—

indien er geen informatie wordt verstrekt over de toxiciteit voor een tweede soort (niet-knaagdier); of

—

indien bij het onderzoek van 28 of 90 dagen geen NOAEL kan worden vastgesteld, tenzij dit te wijten is aan het feit dat er geen effecten zijn waargenomen bij de limietdosis; of

—

indien stoffen positieve structurele waarschuwingen bevatten voor effecten waarvoor de rat of muis een ongeschikt of ongevoelig model zijn; of

—

indien er sprake is van toxiciteit die bijzonder zorgwekkend is (bijvoorbeeld ernstige/hevige effecten); of

—

indien er aanwijzingen zijn voor een effect waarover onvoldoende gegevens beschikbaar zijn voor een toxicologische en/of risicokarakterisering. In dergelijke gevallen kan het ook raadzamer zijn specifiek toxicologisch onderzoek uit te voeren dat op de bestudering van deze effecten (bijvoorbeeld immunotoxiciteit of neurotoxiciteit, hormonale activiteit) is afgestemd; of

—

indien er zorg bestaat omtrent lokale effecten waarvoor geen risicokarakterisering kan worden uitgevoerd via een extrapolatie van de ene route naar de andere;

—

indien er specifieke zorg bestaat omtrent de blootstelling (bv. gebruik in biociden dat leidt tot blootstellingsniveaus die in de buurt liggen van de toxicologisch relevante doses); of

—

indien effecten die zijn aangetoond bij stoffen die qua molecuulstructuur duidelijk verwant zijn met de onderzochte stof, bij het onderzoek van 28 of 90 dagen niet zijn waargenomen.

—

indien de toedieningsroute die bij het oorspronkelijke onderzoek bij herhaalde toediening is gebruikt, niet geschikt is voor de verwachte route voor blootstelling van de mens en extrapolatie van de ene route naar de andere niet mogelijk is.

8.10.

—

de stof voldoet aan de indelingscriteria voor genotoxisch carcinogeen (ingedeeld als mutageen in geslachtscellen, categorie 2, 1A of 1B, en als carcinogeen, categorie 1A of 1B) en er afdoende risicobeheersmaatregelen zijn toegepast, met inbegrip van maatregelen inzake voortplantingstoxiciteit;

—

de stof voldoet aan de indelingscriteria voor mutageen in geslachtscellen, categorie 1A of 1B, en er afdoende risicobeheersmaatregelen zijn toegepast, met inbegrip van maatregelen inzake voortplantingstoxiciteit;

—

de toxicologische activiteit van de stof gering is (bij geen van de beschikbare proeven aanwijzingen voor toxiciteit waargenomen, op voorwaarde dat de gegevens voldoende compleet en informatief zijn), op grond van toxicokinetische gegevens kan worden aangetoond dat er via de relevante blootstellingsroutes geen systemische absorptie optreedt (bijvoorbeeld als de plasma- of bloedconcentraties bij gebruik van een gevoelige methode beneden de detectiegrens liggen en de stof en metabolieten van de stof niet aanwezig zijn in urine, gal of uitademingslucht) en het gebruikspatroon aangeeft dat er geen of nauwelijks blootstelling voor mensen of dieren is;

—

de stof voldoet aan de indelingscriteria voor voortplantingstoxiciteit, categorie 1A of 1B: kan de vruchtbaarheid schaden (H360F), en de beschikbare gegevens geschikt zijn om een degelijk onderbouwde risicobeoordeling te ondersteunen, in dat geval is geen verder onderzoek naar het effect op de seksuele functie en de vruchtbaarheid nodig. Als er geen onderzoek naar de ontwikkelingstoxiciteit plaatsvindt, moet dit volledig worden gemotiveerd en gedocumenteerd, of

—

van de stof bekend is dat deze ontwikkelingstoxiciteit teweegbrengt en voldoet aan de indelingscriteria voor voortplantingstoxiciteit, categorie 1A of 1B: kan het ongeboren kind schaden (H360D), en de beschikbare gegevens geschikt zijn om een degelijk onderbouwde risicobeoordeling te ondersteunen, in dat geval is geen verder onderzoek naar de ontwikkelingstoxiciteit nodig. Als er geen onderzoek naar de seksuele functie en de vruchtbaarheid plaatsvindt, moet dit volledig worden gemotiveerd en gedocumenteerd.

8.10.1.

Onderzoek naar de prenataleontwikkelingstoxiciteit (OESO TG 414) bij twee soorten, waarbij voor de eerste soort het konijn (niet- knaagdier) en voor de tweede soort de rat (knaagdier) de voorkeur heeft; voor de toediening heeft de orale toedieningsroute de voorkeur

Het onderzoek bij de tweede soort wordt niet uitgevoerd als uit het onderzoek bij de eerste soort of uit andere beschikbare gegevens blijkt dat de stof ontwikkelingstoxiciteit teweegbrengt en voldoet aan de indelingscriteria voor ontwikkelingstoxiciteit, categorie 1A of 1B: kan het ongeboren kind schaden (H360D), en de beschikbare gegevens geschikt zijn om een degelijk onderbouwde risicobeoordeling te ondersteunen.

8.10.2.

Een onderzoek naar voortplantingstoxiciteit met twee generaties, uitgevoerd volgens OESO TG 416 (van 2001 of later) of gelijkwaardige informatie wordt geacht aan deze informatievereiste te voldoen, indien het onderzoek beschikbaar is, en begonnen is vóór 15 april 2022.

8.10.3.

—

laten zien dat de stof ontwikkelingstoxiciteit teweegbrengt en voldoet aan de indelingscriteria voor ontwikkelingstoxiciteit, categorie 1A of 1B: kan het ongeboren kind schaden (H360D), en

—

geschikt zijn om een degelijk onderbouwde risicobeoordeling te ondersteunen.

8.10.4.

Aanvullend onderzoek Een beslissing over de noodzaak om aanvullend onderzoek, onder andere met betrekking tot de mechanismen, uit te voeren, moet gebaseerd zijn op de resultaten van de in de punten 8.10.1, 8.10.2 en 8.10.3 genoemde onderzoeken en op alle andere beschikbare relevante gegevens.

8.11.

—

de stof als mutageen, categorie 1A of 1B, is ingedeeld. Standaard wordt aangenomen dat een genotoxisch mechanisme voor carcinogeniteit waarschijnlijk is. In dat geval zal een proef op carcinogeniteit normaliter niet verplicht zijn.

8.11.1.

8.11.2.

a)

Een tweede carcinogeniteitsonderzoek moet worden uitgevoerd bij de muis.

b)

Om de veiligheid voor de consument te evalueren met betrekking tot werkzame stoffen die in voedsel of dierenvoeders kunnen terechtkomen, moeten toxiciteitsonderzoeken langs orale weg worden uitgevoerd.

Het tweede carcinogeniteitsonderzoek behoeft niet te worden uitgevoerd indien de aanvrager wetenschappelijk kan onderbouwen dat het niet nodig is.

8.12.

8.12.1.

Informatie over vergiftigingsverschijnselen, klinische proeven, maatregelen voor eerste hulp, tegengif, medische behandeling en prognose na vergiftiging

8.12.2.

Epidemiologisch onderzoek

8.12.3.

Gegevens over medisch toezicht, gegevens over gezondheid en casusrapporten

8.13.

8.13.1.

Fototoxiciteit

8.13.2.

8.13.3.

a)

een evaluatie van de beschikbare informatie uit de volgende onderzoeken en alle andere relevante informatie, waaronder in-vitro- en in-silico- methoden:

i)

8.9.1 een onderzoek gedurende 28 dagen naar orale toxiciteit bij knaagdieren (OESO TG 407)

ii)

8.9.2 een onderzoek gedurende 90 dagen naar orale toxiciteit bij knaagdieren (OESO TG 408)

iii)

8.9.4 een onderzoek met herhaalde toediening naar orale toxiciteit bij niet-knaagdieren (OESO TG 409)

iv)

8.10.1 een onderzoek naar prenatale ontwikkelingstoxiciteit (OESO TG 414)

v)

8.10.2 een uitgebreid onderzoek naar voortplantingstoxiciteit met één generatie (OESO TG 443) of onderzoek naar voortplantingstoxiciteit met twee generaties (OESO TG 416)

vi)

8.10.3 een onderzoek naar ontwikkelingsneurotoxiciteit (OESO TG 426)

vii)

8.11.1 een carcinogeniteitsonderzoek gecombineerd met een onderzoek naar toxiciteit bij herhaalde toediening op lange termijn (OESO TG 451-3)

viii)

een systematische literatuurstudie die onderzoek bij zoogdieren en bij andere organismen dan zoogdieren omvat

b)

indien er aanwijzingen zijn dat de werkzame stof hormoonontregelende eigenschappen kan hebben, of indien er onvolledige informatie is over essentiële parameters die relevant zijn voor de beoordeling van hormoonontregeling, dan is aanvullende informatie of specifiek onderzoek vereist:

1)

om het werkingsmechanisme te verduidelijken, en/of

2)

om mogelijk relevante schadelijke effecten bij mensen of dieren aan het licht te brengen

—

wordt voor dat werkingsmechanisme wat betreft dat effect afgezien van nadere proeven op gewervelde dieren;

—

kan voor dat werkingsmechanisme worden afgezien van nadere proeven waarbij geen gewervelde dieren betrokken zijn.

8.13.3.1.

a)

de in 8.13.3, onder a), genoemde onderzoeken naar toxiciteit bij zoogdieren;

b)

de volgende in-vitrotests:

i)

de oestrogeenreceptortransactivatietest (OESO TG 455);

ii)

de androgeenreceptortransactivatietest (OESO TG 458);

iii)

de H295R-steroïdogenesetest (OESO TG 456);

iv)

de aromatasetest (human recombinant) OPPTS 890.1200;

c)

uterotrope-bioassay bij knaagdieren (OESO TG 440) en Hershberger-bioassay bij ratten (OESO TG 441);

d)

puberteitsontwikkeling en schildklierfunctie bij intacte jonge of peripuberale mannelijke ratten (OPPTS 890.1500).

8.13.4.

1)

om het werkingsmechanisme te verduidelijken, en/of

2)

om mogelijk relevante schadelijke effecten bij mensen of dieren aan het licht te brengen.

8.13.5.

Aanvullend mechanistisch onderzoek Een beslissing over de noodzaak om aanvullend onderzoek uit te voeren, moet worden genomen op basis van alle relevante gegevens.

8.14.

Onderzoek betreffende blootstelling van de mens aan de werkzame stof

8.15.

Toxische effecten op vee en kleine huisdieren

8.16.

8.16.1.

Voorstellen inzake aanvaardbare residuen, zijnde de maximumwaarden voor residuen (MRL) en de motivering voor de aanvaardbaarheid daarvan

8.16.2.

8.16.3.

8.16.4.

Mogelijke of werkelijke blootstelling van de mens aan de werkzame stof en residuen via voedingsmiddelen of anderszins

8.16.5.

Indien residuen van de werkzame stof gedurende langere tijd in of op dierlijk voedsel voorkomen, of gevonden worden in voedsel van dierlijke oorsprong na behandeling van of in de omgeving van voedselproducerende dieren (bv. rechtstreekse behandeling van dieren of indirecte behandeling van de ruimten of omgeving waar dieren zijn ondergebracht), is voedings- en metabolismeonderzoek bij vee verplicht teneinde een evaluatie van de residuen in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong mogelijk te maken.

8.16.6.

Effecten van industriële verwerking en/of thuisbereiding op de aard en de hoeveelheid van residuen van de werkzame stof

8.16.7.

8.16.8.

8.17.

Indien de werkzame stof bestemd is voor gebruik in producten tegen planten, met inbegrip van algen, zijn proeven ter bepaling van de toxische effecten van eventuele metabolieten uit behandelde planten, wanneer die metabolieten verschillen van de bij dieren gevonden metabolieten, vereist.

9

ECOTOXICOLOGISCH ONDERZOEK

9.1.

Toxiciteit voor aquatische organismen

9.1.1.

—

er een geldig onderzoek naar toxiciteit op lange termijn bij vissen beschikbaar is;

—

voor deze gegevensvereiste voldoende bewijskracht voorhanden is, waaronder middels het gebruik van andere gegevens zoals de acute toxiciteitstest bij vissenembryo’s (FET, OESO TG 236) en/of de resultaten van methoden zonder dierproeven.

9.1.2.

Onderzoek naar toxiciteit op korte termijn bij ongewervelde aquatische organismen

9.1.2.1.

Daphnia magna

9.1.2.2.

Andere soorten

9.1.3.

Groeiremmingsonderzoek bij algen

9.1.3.1.

Effecten op de groeisnelheid van groene algen

9.1.3.2.

Effecten op de groeisnelheid van cyanobacteriën of van een diatomee

9.1.4.

Bioconcentratie

—

op basis van fysisch-chemische eigenschappen (bv. log Kow < 3) of ander bewijs kan worden aangetoond dat de stof een gering vermogen tot bioconcentratie heeft.

9.1.4.1.

Schattingsmethoden

9.1.4.2.

Experimentele bepaling

9.1.5.

9.1.6.

9.1.6.1.

9.1.6.2.

a)

Groei- en voortplantingsonderzoek bij de Daphnia

b)

Groei- en voortplantingsonderzoek bij andere soorten (bv. Mysid)

c)

Ontwikkeling en tot wasdom komen van andere soorten (bv. Chironomus)

9.1.7.

Bioaccumulatie bij een geschikte aquatische soort

9.1.8.

Effecten op andere specifieke niet-doelorganismen (flora en fauna) die geacht worden risico's te lopen

9.1.9.

Effecten op sedimentorganismen

9.1.10.

Effecten op aquatische macrofyten

9.2.

Terrestrische toxiciteit, initiële proeven

9.2.1.

Effecten op de micro-organismen in de bodem

9.2.2.

Effecten op aardwormen of andere in de bodem levende, ongewervelde niet-doelsoorten

9.2.3.

Acute toxiciteit bij planten

9.3.

Terrestrische proeven, lange termijn

9.3.1.

Voortplantingsonderzoek bij aardwormen of andere in de bodem levende, ongewervelde niet-doelsoorten

9.4.

Effecten op vogels

—

het onderzoek naar de toxiciteit bij opname via voedsel aantoont dat de LC50 meer bedraagt dan 2 000 mg/kg

9.4.1.

Acute orale toxiciteit

9.4.2.

Toxiciteit op korte termijn — voedingsonderzoek van acht dagen bij ten minste één vogelsoort (geen kippen, eenden of ganzen)

9.4.3.

Effecten op de voortplanting

9.5.2.

Andere terrestrische geleedpotigen die niet tot de doelsoort behoren, bv. predatoren

9.6.

Bioconcentratie, terrestrisch

9.7.

Bioaccumulatie, terrestrisch

9.8.

Effecten op andere niet-aquatische niet-doelorganismen

9.9.4.

Effecten op de voortplanting

9.10.

a)

een evaluatie van de overeenkomstig 8.13.3 vastgestelde zoogdiergegevens om te beoordelen of de stof hormoonontregelende eigenschappen heeft op basis van gegevens betreffende zoogdieren;

b)

indien op basis van de gegevens van zoogdieren overeenkomstig 8.13.3 of 9.1.6.1 niet kan worden geconcludeerd dat de stof hormoonontregelende eigenschappen heeft, wordt in onderzoek in het kader van 9.10.1 of 9.10.2 rekening gehouden met alle andere beschikbare relevante informatie, met inbegrip van een systematische literatuurstudie.

9.10.1.

a)

de test MEOGRT met Japanse rijstvisjes over meerdere generaties (OESO TG 240);

b)

de test betreffende toxiciteit voor vissen gedurende hun volledige levenscyclus (FLCTT, OPPTS 850.1500), met alle oestrogene, androgene en steroïdogene (EAS) modaliteiten die in het MEOGRT-onderzoek moeten worden gemeten.

—

er geen aanwijzingen voor hormonale activiteit of hormoongerelateerde effecten zijn gevonden in een toereikende gegevensverzameling voor zoogdieren overeenkomstig punt 8.13.3 of in alle andere relevante informatie (bv. literatuur), en

—

geldige in-vivogegevens beschikbaar zijn, waarbij geen informatie erop wijst dat de werkzame stof hormonale activiteit of mogelijk daaraan gerelateerde effecten kan veroorzaken in ofwel de test voor kortetermijneffecten op de voortplanting van vissen (FSTRA, OESO TG 229), ofwel de 21-dagentest op vissen (OESO TG 230) ofwel de test betreffende de seksuele ontwikkeling bij vissen (FSDT, OESO TG 234).

9.10.2.

—

er geen aanwijzingen voor hormonale activiteit of hormoongerelateerde effecten zijn gevonden in een toereikende gegevensverzameling voor zoogdieren overeenkomstig punt 8.13.3 of in alle andere relevante informatie (bv. literatuur), en

—

geldige in-vivogegevens beschikbaar zijn, waarbij geen informatie erop wijst dat de werkzame stof hormoonontregelende eigenschappen kan hebben in een onderzoek naar metamorfose bij amfibieën (AMA, OESO TG 231).

9.10.3.

a)

om het werkingsmechanisme te verduidelijken, en/of

b)

om mogelijk relevante schadelijke effecten bij mensen of dieren aan het licht te brengen.

10.

LOT EN GEDRAG IN HET MILIEU

10.1.

Lot en gedrag in water en sediment

10.1.1.

10.1.1.1.

Abiotisch

b)

10.1.1.2.

Biotisch

a)

b)

10.1.2.

Adsorptie/desorptie

10.1.3.

Snelheid waarmee en weg waarlangs afbraak plaatsvindt, met inbegrip van identificatie van metabolieten en afbraakproducten

10.1.3.1.

Biologische afvalwaterbehandeling

a)

b)

c)

10.1.3.2.

Biologische afbraak in zoetwater

a)

b)

10.1.3.3.

Biologische afbraak in zeewater

10.1.3.4.

Biologische afbraak tijdens mestopslag

10.1.4.

Adsorptie en desorptie in water/aquatische sedimentsystemen en, indien relevant, absorptie en desorptie van metabolieten en afbraakproducten

10.1.5.

Veldonderzoek naar accumulatie in sediment

10.1.6.

Anorganische stoffen: informatie over lot en gedrag in water

10.2.

Lot en gedrag in de bodem

10.2.1.

10.2.2.

Veldonderzoeken, twee bodemsoorten

10.2.3.

Onderzoek naar accumulatie in de bodem

10.2.4.

Adsorptie en desorptie in ten minste drie bodemsoorten en, indien relevant, adsorptie en desorptie van metabolieten en afbraakproducten

10.2.5.

Verder onderzoek naar sorptie

10.2.6.

Mobiliteit in ten minste drie bodemsoorten en, indien relevant, mobiliteit van metabolieten en afbraakproducten

10.2.6.1.

Studie naar uitspoeling uit kolommen

10.2.6.2.

Lysimeterstudies

10.2.6.3.

Veldonderzoek naar uitspoeling

10.2.7.

Hoeveelheid en aard van gebonden residuen Aanbevolen wordt om de bepaling en kenmerken van gebonden residuen te combineren met een bodemsimulatieonderzoek.

10.2.8.

Ander bodemafbraakonderzoek

10.2.9.

Anorganische stoffen: informatie over lot en gedrag in bodem

10.3.

Lot en gedrag in lucht

10.3.1.

Fotochemische omzetting in lucht (schattingsmethode) Bepaling van de omzettingsproducten

10.3.2.

Lot en gedrag in lucht, verder onderzoek

10.4.

Aanvullend onderzoek naar het uiteindelijk lot en het gedrag in het milieu

10.5.1.

Definitie van het residu voor risicobeoordeling

10.5.2.

Definitie van het residu voor monitoring

10.6.

Monitoringgegevens

10.6.1.

Het identificeren van alle afbraakproducten (> 10 %) moet worden opgenomen in de onderzoeken van afbraak in bodem, water en sedimenten.

11.

MAATREGELEN DIE NODIG ZIJN VOOR DE BESCHERMING VAN MENS EN DIER, EN MILIEU

11.1.

Aanbevolen methoden en voorzorgsmaatregelen voor hantering, gebruik, opslag, vervoer of brand

11.2.

Aard van reactieproducten, verbrandingsgassen, enz. bij brand

11.3.

Noodmaatregelen bij ongevallen

11.4.

a)

lucht

b)

water, met inbegrip van drinkwater

c)

bodem

11.5.

Voorschriften voor behandeling van afval van de werkzame stof voor de industrie en professionele gebruikers

11.6.

Mogelijkheden tot hergebruik of recycling

11.7.

Mogelijkheden tot neutralisatie van de effecten

11.8.

Voorwaarden voor gecontroleerd storten, inclusief de eigenschappen van het percolatiewater na verwijdering

11.9.

Voorwaarden voor gecontroleerde verbranding

11.10.

Identificatie van stoffen die vallen onder lijst I of lijst II van de bijlage bij Richtlijn 80/68/EEG van de Raad van 17 december 1979 betreffende de bescherming van het grondwater tegen verontreiniging veroorzaakt door de lozing van bepaalde gevaarlijke stoffen (3), van de bijlagen I en II bij Richtlijn 2006/118/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende de bescherming van het grondwater tegen verontreiniging en achteruitgang van de toestand (4), van bijlage I bij Richtlijn 2008/105/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 inzake milieukwaliteitsnormen op het gebied van het waterbeleid (5), van bijlage I, deel B, bij Richtlijn 98/83/EG of de bijlagen VIII en X bij Richtlijn 2000/60/EG tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid

12.

INDELING, VERPAKKING EN ETIKETTERING

12.1.

Bestaande indeling en etikettering

12.2.

De indeling van de stof naar graad van gevaar ingevolge de toepassing van Verordening (EG) nr. 1272/2008 Voorts moeten voor elke vermelding de redenen worden vermeld waarom geen indeling voor een eindpunt wordt gegeven.

12.2.1.

Gevarenindeling

12.2.2.

Gevaren-pictogram

12.2.3.

Signaalwoord

12.2.4.

Gevarenaanduidingen

12.2.5.

Veiligheidsaanbevelingen, met inbegrip van preventie, respons, opslag en verwijdering

12.3.

In voorkomend geval, specifieke concentratiegrenzen als gevolg van de toepassing van Verordening (EG) nr. 1272/2008

13.