6.2.5.2 Activa-passivatransacties

Hof ’s-Gravenhage 8 april 1997, V-N 1997/30581 is mijns inziens een belangrijke Hofuitspraak. Uit deze uitspraak kan worden afgeleid dat fraus legis niet of nauwelijks aan de orde zal zijn bij renteaftrek die ontstaat door een (ruisende) activa-passivatransactie (de overdracht van een onderneming).2 Deze uitspraak acht ik overigens (a contrario) in lijn met voorafgaande winstdrainagejurisprudentie, zoals BNB 1989/217. Daarin werd rente niet toegelaten in aftrek, omdat de rechtshandelingen (indien fiscaal gehonoreerd) naar willekeur en herhaaldelijk heffing van vennootschapsbelasting zouden kunnen verijdelen en voorts geen betekenis hadden in de vermogenspositie van de debiteur (of de vermogenspositie of de zeggenschap van degenen bij wie het belang in de debiteur berust). In V-N 1997/3058 vindt echter wel een wijziging plaats in de vermogenspositie van de debiteur en is voorts voortdurende en herhaaldelijke belastingverijdeling niet mogelijk.3 De wetgever lijkt ook te hebben erkend dat rente in beginsel niet in aftrek moet worden beperkt bij activapassivatransacties. In art. 10a is namelijk geen bepaling te vinden die renteaftrek ter zake van dergelijke transacties verbiedt.4