179 Art. 1019h Rv en het rechtszekerheidsbeginsel

Zoals in par. 3.5. is aan de orde gekomen, worden hoge eisen gesteld aan de duidelijkheid en kenbaarheid van nationale bepalingen die dienen ter omzetting van een richtlijn, indien deze richtlijn rechten toekent of plichten oplegt aan ondernemingen of burgers. Uit rechtspraak van het HvJ EU volgt dat de rechtszekerheid in het bijzonder een dwingend vereiste is in het geval van een regeling die financiële consequenties kan hebben, teneinde de belanghebbenden in staat te stellen de omvang van hun verplichtingen nauwkeurig te kennen. In deze context heeft het HvJ EU gewezen op de noodzaak om een redelijke voorspelbaarheid te waarborgen, zowel wat betreft de verplichting tot betaling van de kosten van de gerechtelijke procedure als de omvang ervan.1 Reeds in het kader van de toets aan het legaliteitsbeginsel (nr. 178) is geconstateerd dat de wijze waarop art. 1019h Rv tot zeker 1 april 2017 werd uitgelegd en toegepast niet de duidelijkheid en voorspelbaarheid bood die is vereist. In par. 9.3. hierna zullen meer rechtszekere en voorspelbare oplossingen worden besproken.