Rb. Zwolle-Lelystad, 14-12-2012, nr. 07/663278-10

(tegen betaling van huur aan verdachte en/of zijn mededader(s) en/of derden) heeft/hebben gehuisvest en/of opgenomen in een woning ten behoeve van de onder I. genoemde uitbuiting en/of de onder II. genoemde te verrichten arbeid en/of diensten en/of

heeft/hebben gehuisvest, terwijl € 40 of € 50 per week voor de huur van de woning of kamer werd ingehouden op het salaris en/of

vraagt mij hoe vaak ik door [verdachte] gedwongen ben om seks te hebben? Dat was 8 tot 10 keer. Dat was in de periode eind september 2009 en eind november 2009. (..)

1e keer verkrachting kantoor

[verdachte] trok mij mee naar beneden. In het kantoor aangekomen zette hij mij op een stoel. (..) [verdachte] zei tegen mij dat hij seks met mij wilde. (…) Daarna kleedde hij zich uit. (..) [verdachte] kleedde mij uit. Hij deed mijn broek en onderbroek uit. Ik zat in de stoel enkel gekleed in mijn BH. Vervolgens zag ik dat hij een condoom om zijn penis deed. (..) Hij is zo sterk, dat het verzet dat ik bood, geen indruk op hem maakte. Hij hield mij dus zodanig vast bij mijn hals en bij mijn bekken dat ik geen kant op kon. Ik heb hem telkens gezegd dat ik dit niet wilde maar hij ging gewoon zijn eigen gang. Vervolgens zei hij tegen mij dat ik op moest staan. Hij pakte mij vast en legde mij op tafel. Hierop pakte hij mij beet bij mijn bekken. Vervolgens spreidde hij mijn benen, waarna hij met zijn penis in mijn vagina kwam. (...)

2e keer verkrachting kantoor

Ik moest gaan zitten op de stoel. (…) Vervolgens zag en voelde ik dat [verdachte] mij begon te slaan. Hij sloeg mij op mijn bovenarm. Hij pakte mijn beide armen beet en schudde mij als het ware door elkaar. (..) Vervolgens trok hij mij uit de stoel en trok mijn broek en mijn onderbroek naar beneden. Hierna drukte hij mij met mijn voorzijde over de tafel. [verdachte] wilde toen van achteren in mijn anus binnen dringen. Ik was bang en wilde dit niet. Ik begon mij los te rukken. Ik heb hem geschopt. [verdachte] draaide mij toen om, en zei tegen mij dat als ik hem niet bij mij van achteren wilde toelaten, ik hem moest aftrekken. (..) [verdachte] heeft mijn hoofd vastgepakt en duwde deze met kracht naar zijn penis. Ondertussen bleef hij zijn penis met zijn andere hand masturberen. Ik wilde dit niet. Ik probeerde hem van mij af te duwen. Het is hem toch gelukt om zijn penis, een kort moment in mijn mond te stoppen. Ik kreeg zoveel woede en agressie in mij dat ik de kracht kreeg hem van mij af te duwen. [verdachte] heeft mij toen met de vlakke hand in het gezicht geslagen. Wederom heb ik [verdachte] van mij af geduwd tegen de wand. Ik heb hierna snel mijn broek omhoog getrokken en ben toen weggerend.

huisvesting,

Boterhamzakje met 1 groene pil en halve pil. Opdruk: Harley Davidson.

Boterhamzakje met 1 groene pil en halve pil. Opdruk: Harley Davidson.

Door mij verbalisant werd de inhoud van goed A gewogen. Bij weging bleek mij verbalisant dat het netto-totaalgewicht betrof: 2,2 gram netto. (…)

Door mij, verbalisant, is met behulp van de Drugs Field Test Kit monsters genomen van het inbeslaggenomen materiaal en indicatief getest op 20-10-2010.

Goed A: Ik zag daarbij dat de inhoud van het testbuisje direct verkleurde van helder/doorzichtig naar Oranje/Bruin. Hetgeen indicatief is voor de aanwezigheid van Amfetamine. (…)

Goed D: Ik zag daarbij dat de inhoud van het testbuisje direct verkleurde van helder/doorzichtig naar Paars/zwart. Hetgeen indicatief is voor de aanwezigheid van MDMA.

Verdachte heeft bij de politie het volgende verklaard:

(In wat voor auto rijdt u?) BMW X5. (…) (Hebben we het dan over de auto met het [kenteken1]?) Dat [..] weet ik, ja. (Er is drugs in deze auto aangetroffen.) Dat moet XTC zijn geweest. Ik gebruik wel eens XTC als ik heel erg slaaptekort heb. (…) (Wat voor een XTC gebruikt u?) De Polen noemen het Mitsubishi, de autonaam. Omdat er zo’n embleem op staat. (…) De pillen zijn van mij.

Ter terechtzitting heeft verdachte aan zijn verklaring bij de politie het volgende toegevoegd:

De auto met het kenteken [kenteken-1] is mijn auto. (..) Ik had de speed gevonden in de auto. (…) Ik had wel het vermoeden dat het speed was toen ik het vond.

Op grond van voorgaande bewijsmiddelen acht de rechtbank het onder 6 ten laste gelegde feit wettig en overtuigend bewezen.

Feit 8 poging toebrengen zwaar lichamelijk letsel [werknemer-4]

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen ter zake van het onder 8 primair ten laste gelegde gelet op de verklaringen van [werknemer-4], de getuigenverklaringen van [werknemer-5] en de foto’s van de filmopname van de telefoon van [werknemer-5].

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft primair vrijspraak bepleit nu het opzet op het toebrengen van (zwaar) lichamelijk letsel ontbreekt en subsidiair dat de door verdachte verrichte handelingen geen poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letstel opleveren.

Het oordeel van de rechtbank

Ter beantwoording van de vraag of kan worden bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan poging tot zware mishandeling (primair) dan wel mishandeling (subsidiair) van [werknemer-4] in de periode van 1 augustus 2009 tot en met 30 september 2009 te Deventer, overweegt de rechtbank als volgt.

[werknemer-4] heeft in het verhoor bij de politie op 2 november 2010 onder meer het volgende verklaard:

(Wanneer veranderde jou relatie met [verdachte]?) Op een dag, nadat wij seks hadden gehad, kwam [verdachte] bij mij. (…) Hij zei dat hij die avond bij zijn kinderen ging slapen. (…) Ik schreef hem, dat ik niet zijn hoer was en dat ik mij niet zo liet behandelen. (…) Tevens heb ik hem geschreven, dat ik geen relatie meer met hem wilde hebben (…) Dat was ook het einde van onze relatie. (…) Dat was ook voor mij het moment dat alles voor mij veranderde. (...) Vanaf die maandag toen ik hem voor het eerste weer zag op het werk, toonde [verdachte] totaal geen respect voor mij. (…) Ik voelde mij vernederd, dat hij mij in het Pools in het bijzijn van andere Poolse medewerkers zo uitschold. (…) Ja, in twee weken tijd heeft hij mij twee keer mishandeld en regelmatig vernederd. In die twee weken moest ik ineens ontzettend zwaar werk doen. Ook moest ik stoppen met mijn studie. (…) In die periode heb ik ook veel gehuild op het werk. Het werk was veel te zwaar voor mij. (…) Het was eind augustus of begin september 2009. (…) Op de vrijdag na die eerste week nadat [verdachte] en ik uit elkaar waren reden wij samen terug naar huis. Ik reed samen met [verdachte] en nog een paar andere Poolse medewerkers. [verdachte] vroeg mij hoe lang ik dit werk nog ging vol houden. Hij lachte hierbij. (…) Ik was zo kwaad dat ik hem vertelde wat ik van hem vond (…) [verdachte] zei hier niets op. (…) Na deze autorit werd ik ’s avonds door [verdachte] mishandeld in mijn woning aan de [adres-1]te Deventer.

Voorts heeft [werknemer-4] op 8 november 2010 bij de politie onder meer het volgende verklaard:

[verdachte] rende opeens bij ons binnen. (…) Hij schreeuwde: “Wie ben jij!”en hij viel me aan. (…) Hij pakte mij met een hand vast bij de schouder. Met de andere hand pakte hij mij bij mijn keel, mijn strot. Hij pakte met zijn duim en wijsvinger mijn strottenhoofd vast. (…) Hij hield me vast. (…) Hij gooide mij op het bed en hield mij zo vast. (…) Ik kreeg helemaal geen lucht meer. (..) Hij schreeuwde dat hij mij zou gaan doden. Dat hij mij dood zou gaan maken. (…) [werknemer-5] zei later dat ik van kleur veranderde. (…) Tuurlijk was ik bang. Ik kreeg al zeker 1 minuut geen lucht. (…) Het ergste was toen hij mijn hoofd tussen zijn benen deed. Toen liet hij mij los.(...) Ik herinner me dat hij naar buiten zou gaan, maar zich omdraaide, mij bij mijn hoofd pakte, mij van mijn bed trok. Hij sleurde mij van het bed af aan mijn haren totdat ik knielde. Ik was op dat moment omhoog gekomen. Hij pakte mij bij mijn haar en trok me naar de deur toe. Ik knielde, hij stopte mijn hoofd tussen zijn benen. Hij duwde zijn knieën met alle kracht bij elkaar. Ik voelde enorme pijn. Dit pijn was erger dan tijdens het wurgen. In mijn hoofd voelde de pijn. Bij mijn slapen. Ik probeerde mijn hoofd weg te trekken, maar dat lukte niet. Ik kreeg hierdoor ook pijn in mijn nek.(…) Hij zei alleen: “kijk hoe sterk je nu bent”. (…) Ik kon niets horen.

[werknemer-5] heeft in het verhoor bij de politie op 2 november 2010 onder meer het volgende verklaard:

Ik ben getuige geweest van een incident tussen mijn collega [werknemer-4] en haar werkgever [verdachte]. (…) Het was in de maand augustus of september 2009, in de vroege ochtend. (…) Onze woning is gelegen aan de [adres-1], boven het kantoor van het uitzendbureau. (…) kwam [verdachte] de kamer binnenlopen. Hij was gekleed in een zwart trainingspak van Adidas (…). [verdachte] pakte [werknemer-4] met zijn arm bij haar hoofd vast, in een zogenaamde wurggreep. Hij sleepte haar mee naar de deur van de kamer. [verdachte] trok [werknemer-4]’s hoofd voorover naar beneden en klemde haar hoofd tussen zijn benen. Ik zag dat [werknemer-4] met haar oren tussen de knieën van [verdachte] geklemd zat. Ik hoorde dat [werknemer-4] tegen [verdachte] schreeuwde dat hij haar los moest laten. (…) [verdachte] reageerde hierop door op dat moment [werknemer-4] op haar bed te gooien. Toen [werknemer-4] op het bed lag drukte [verdachte] met zijn beide handen [werknemer-4]’s keel dicht. Ik zag dat [werknemer-4] zich probeerde te verzetten en zich verdedigde. Ik zag dat [verdachte] haar keel dicht bleef drukken en dat het verzet van [werknemer-4] afzwakte. Ik zag dat haar gezicht rood was aangelopen en hoorde later van [werknemer-4] dat zij tijdens de verstikking niet had kunnen praten. (…)Tijdens dit incident heb ik mijn telefoon gepakt en de laatste seconden van de verwurging en het moment waarop hij haar los heeft gelaten waarbij hij nog enkele woorden tegen haar heeft gezegd, gefilmd.

[werknemer-5] heeft op 23 november 2010 het filmpje waar zij over heeft verklaard bij de politie via haar telefoon naar verbalisant Kwekkeboom gestuurd. Van dit filmpje zijn enkele kleurenprints gemaakt, die in het dossier zijn gevoegd. Op deze kleurenprints is een persoon in een zwart trainingspak te zien die gebogen staat over een met opgetrokken knieën achterover en dwars op het bed liggende andere persoon.

[werknemer-4] is bij de politie geconfronteerd met één van deze kleurenprints en heeft hierover onder meer het volgende verklaard:

Ik herken deze foto. (…) Ik herken mijn toenmalige baas. (…) Zijn voornaam is [verdachte]. Wie is de persoon die op het bed ligt? Dat ben ik. (…) Het filmpje is gemaakt kort nadat [verdachte] mij probeerde te wurgen. Ik heb hier al eerder over verklaard.

[werknemer/opzichter] heeft bij de politie (onder meer) het volgende verklaard:

(Jij omschreef jezelf alszijnde de bedrijfsleider van uitzendbuerau [uitzendbureau] (...) Klopt dat?) Ja (...) Een soort van personeelschef. (…) ([werknemer-4] zegt jou dat wat?) (…) Zij was een van mijn beste personeelsleden. (…) Zette [verdachte] haar onder druk? Ja (…) [verdachte] bepaalde het werk wat iemand moest doen. (…) (Maar wat heeft zij jou verteld dan?) Nou zij gaf aan dat het te zwaar voor haar was. (…) (Zij verklaart ook dat zij aan [verdachte] heeft aangegeven dat zij dit werk te zwaar vond. [verdachte] zou toen hebben gezegd “je doet het maar anders moet je weg”. Ja dat klopt. Ik heb dit gehoord van [werknemer-4] toen [verdachte] net was vertrokken. (...) (Wat heeft zij gedaan dat hij zo boos op haar is geworden?) Ja in het begin hadden ze een relatie. Daarna was het ineens anders. (…)

Ter terechtzitting heeft verdachte verklaard dat hij tijdens een stoeipartij met [werknemer-4] haar hoofd tussen zijn knieën had geklemd, ten gevolge waarvan zij pijn kan hebben ondervonden. Voorts heeft verdachte ter terechtzitting verklaard dat hij één keer tegen [werknemer-4] heeft geschreeuwd.

De rechtbank is van oordeel dat de verklaringen van [werknemer-4] en [werknemer-5] als betrouwbaar moeten worden aangemerkt. [werknemer-4] en [werknemer-5] hebben ieder verklaringen afgelegd die op hoofdlijnen overeenkomen. Slechts de volgorde van de handelingen (te weten het wurgincident en het incident met het klemmen met de knieën) is door [werknemer-5] anders weergegeven, maar daarvoor heeft zij zelf als verklaring gegeven dat een en ander lang geleden gebeurd was. De verklaringen van [werknemer-4] en [werknemer-5] worden bovendien ondersteund door de kleurenprints van het door [werknemer-5] gemaakte filmpje. De verklaring van verdachte ter terechtzitting dat hij [werknemer-4] niet opzettelijk pijn heeft gedaan, maar dat hij met haar aan het stoeien was, acht de rechtbank, gelet op de hiervoor weergegeven (betrouwbare) verklaringen van [werknemer-4] en [werknemer-5] niet geloofwaardig, een en ander mede gelet op hetgeen [werknemer-4] heeft verklaard over de aanloop naar en de omstandigheden voorafgaand aan het onderhavige geweldsincident, hetgeen onder meer door de verklaring van [werknemer/opzichter] wordt ondersteund.

Gelet op voorgaande bewijsmiddelen in onderlinge samenhang bezien acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte [werknemer-4] in de periode 1 augustus 2009 tot en met 30 september 2009 in Deventer bij de keel heeft vastgepakt, haar keel heeft dichtgeknepen, aan haar haren heeft getrokken en dat verdachte het hoofd van [werknemer-4] tussen zijn knieën heeft gestopt en zijn knieën met kracht tegen elkaar heeft geduwd. De hiervoor omschreven handelingen kunnen, gezien de uiterlijke verschijningsvorm, – met name het dichtknijpen van de keel en het klemmen van het hoofd tussen de knieën ter hoogte van de slapen – zwaar lichamelijk letsel tot gevolg hebben en zijn daarmee uitvoeringshandelingen van een poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. In ieder geval heeft verdachte, door aldus te handelen, zich willens en wetens blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat [werknemer-4] zwaar lichamelijk letsel op zou lopen.

De rechtbank acht het primair onder 8 ten laste gelegde feit derhalve wettig en overtuigend bewezen.

Feit 9 poging toebrengen zwaar lichamelijk letsel [werknemer-9]

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen ter zake van het onder 9 primair ten laste gelegde gelet op de verklaringen van [werknemer-9], de letselbeschrijving, de foto’s van het letstel, de getuigenverklaringen van [werknemer-15] en [werknemer-6] en de verklaring van verdachte dat hij met iemand ter plaatse was. De gescheurde tong en het litteken op de kaak zijn naar de mening van de officier van justitie in het gewoon spraakgebruik voldoende belangrijk om als zwaar lichamelijk letsel te worden aangemerkt.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft primair vrijspraak bepleit nu niet kan worden uitgesloten dat het letstel van [werknemer-9] is ontstaan door een epileptische aanval. Subsidiair heeft de verdediging zich op het standpunt gesteld dat het aan [werknemer-9] toegebrachte letstel geen zwaar lichamelijk letstel oplevert.

Het oordeel van de rechtbank

Ter beantwoording van de vraag of kan worden bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan zware mishandeling in vereniging gepleegd (primair), poging tot zware mishandeling in vereniging gepleegd (subsidiair) dan wel mishandeling in vereniging gepleegd (meer subsidiair) van [werknemer-9] op 15 december 2008 te Deventer, overweegt de rechtbank als volgt.

[werknemer-15] heeft op 6 december 2010 bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Ik heb zelf een Poolse jongen uit Kleve naar [uitzendbureau] gehaald om bij [slachterij] te werken. Deze was via [werknemer-6] bij ons terecht gekomen. Zijn naam weet ik niet meer. Van zijn voornaam heette hij in ieder geval [werknemer-9]. (...) Toen is [werknemer-9] na een maand naar kantoor van [uitzendbureau] gegaan voor zijn loon. [werknemer-9] heeft toen gescholden op een manier, waarop een Turk zich nooit zou laten uitschelden (…). [verdachte] en [directeur-2] hebben toen tegen hem gezegd van kom vanavond maar naar de Lidl en dan krijg je uitbetaald. Ik werd door [verdachte] gebeld, dat [werknemer-9] maar steeds om geld bleef vragen (…). [verdachte] was niet van plan om [werknemer-9] te betalen. [verdachte] zei toen dat ik beter naar de Lidl kon komen. Ik kon [verdachte] en [directeur-2] tegenhouden, want anders zouden zij [werknemer-9] om wat hij heeft gezegd wel eens dood kunnen slaan. Later werd ik nog een keer door [verdachte] gebeld, dat ik niet meer hoefde te komen, want zij hadden hem al “kaput” gemaakt. (…) [werknemer-9] lag toen ik aankwam al in een plas bloed bewusteloos op de grond. [verdachte] en [directeur-2] waren nog aanwezig. Ik zag dat [verdachte], [werknemer-9] tot tweemaal toe, terwijl hij bewusteloos op de grond lag, tegen zijn hoofd schoppen. Ik heb hierop mijn been ertussen gezet om dit te voorkomen. Anders was hij misschien wel dood geweest. Ik heb er behoorlijke blauwe plekken aan overgehouden.

In het proces-verbaal van bevindingen d.d. 1 maart 2011 is opgetekend dat naar aanleiding van deze verklaring van [werknemer-15] contact is gezocht met [werknemer-6], om meer te weten te komen over de door [werknemer-15] genoemde ‘[werknemer-9]’.

Op 9 december 2010 is [werknemer-6] vervolgens als getuige gehoord over bovengenoemde ‘[werknemer-9]’ en heeft hij onder meer het volgende verklaard:

(Wat kun je vertellen over de mishandeling van [werknemer-9]?) Die jongen heet geen [werknemer-9]. (…) Zijn achternaam ken ik niet, maar zijn voornaam is [voornam]. (…) [verdachte] belde Sylvester op. Dat is [werknemer-15]. [werknemer-15] zei dat [verdachte] vertelde dat wij hem op moesten komen halen en ze hadden het over kaput machen. Ze bedoelden dat wij [werknemer-9] op moesten komen halen bij de Lidl. (…) Het was in het najaar van 2008, volgens mij rond november. (…) Volgens mij iets van 21:00 à 22:00 uur. (…) We zagen [werknemer-9] bij de Lidl liggen. (…) Ik zag dat [verdachte] en [directeur-2] in de auto zaten. Toen wij kwamen zijn [verdachte] en [directeur-2] uit de auto gekomen. We hebben [werknemer-9] opgepakt. [verdachte] wilde [werknemer-9] nog een keer schoppen maar [werknemer-15] heeft die trap geblokt door zijn been uit te steken. [werknemer-9] zat onder het bloed en was er slecht aan toe. (…) Een dag voor die mishandeling heb ik [werknemer-9] gesproken. [werknemer-9] zei dat hij naar het kantoor was gegaan en daar om geld had gevraagd. De volgende dag werd hij dus mishandeld. (…) [werknemer-9] had bloed op zijn gezicht. Ik kan me nog herinneren dat [werknemer-9] zei dat hij veel hoofdpijn had. (…) [directeur-2] en [verdachte] waren samen en ze waren agressief. Ze hadden ook in dat telefoontje gezegd dat ze [werknemer-9] kaput hadden gemaakt.

In het proces-verbaal van bevindingen d.d. 1 maart 2011 is voorts vermeld dat naar aanleiding van de verklaring van [werknemer-6] op verzoek van de verbalisant door een Poolse tolk op 13 december 2010 is gebeld met het van [werknemer-6] genoemde telefoonnummer dat van de moeder van “[werknemer-9]” zou zijn. De vrouw bevestigde dat haar zoon “[werknemer9]” heet en dat hij in Nederland bij [uitzendbureau] heeft gewerkt. De vrouw heeft de volledige naam van haar zoon, te weten [werknemer-9], verteld. Vervolgens heeft de verbalisant op 24 februari 2011 telefonisch contact gelegd met [werknemer-9] en is afgesproken dat hij op 28 februari 2011 naar Nederland zou komen voor het afleggen van een verklaring.

[werknemer-9] heeft in zijn verhoor bij de politie op 28 februari 2011 onder meer het volgende verklaard:

De mishandeling vond plaats voor mijn woning. In de buurt van een Lidl supermarkt. (Wie was de dader?) De man op foto 2. Ik heb vanmorgen van u gehoord dat hij [verdachte] heet. Ik ken hem als [verdachte], chef van het bedrijf [uitbeenbedrijf] of [uitzendbureau]. Waarom heeft deze mishandeling plaatsgevonden? Het heeft te maken met mijn werk en het niet krijgen van mijn geld. (…) Dat was op een vrijdagavond. Hij belde mij toen op. Ik moest naar buiten komen. (…) Ik zag dat [verdachte] op straat stond en dat [directeur-2] in de auto zat. (…) Ik wilde [verdachte] een hand geven en hij sloeg onmiddellijk met zijn rechter gebalde vuist en stompte mij één keer hard op mijn gezicht. Door de klap op mijn gezicht viel ik op de bank die aldaar staat. Ik voelde een hevige pijn in mijn hoofd en ik viel bijna flauw. Toen ik op de grond was gevallen schopte hij met zijn voeten meerdere keren op mijn lichaam. Hij schopte mij meerdere keren, hoe vaak weet ik niet meer. Hij schopte mij tegen mijn rug, mijn hele lichaam probeerde hij te schoppen. Hij heeft ook tegen mijn hoofd geschopt. Ik heb hier zelfs hechtingen in gekregen. (…) Mijn hoofdhuid en mijn wenkbrauw waren gescheurd. Mijn tong was gescheurd en ik had diverse gekneusde ribben. Ik heb hier zeker enkele maanden pijn van gehad. (…) (De afschrift/brief ziekenhuis te Doetinchem is gedateerd op 15 december 2008. Kan het zijn dat dit de datum is van de eerste mishandeling?) Ja, dat is op dezelfde dag geweest.(…) Ze hebben een hechting in mijn wenkbrauw gedaan en mijn hoofdwond schoongemaakt. In het ziekenhuis wilde zij het ingescheurde deel van mijn tong afsnijden. Dit is niet gebeurt omdat ik dit niet wilde hebben. Ik heb nog steeds een duidelijk litteken op mijn tong.

[werknemer-9], [werknemer-15] en [werknemer-6] hebben bij de politie uitvoerige, gedetailleerde en op hoofdlijnen consistente verklaringen afgelegd. De rechtbank heeft geen onverklaarbare tegenstrijdigheden in de verklaringen van [werknemer-9], [werknemer-15] en [werknemer-6] kunnen vaststellen, op grond waarvan zou kunnen worden geconcludeerd dat die verklaringen niet op waarheid berusten.

Voorts is de rechtbank niet gebleken van contacten tussen [werknemer-9], [werknemer-15] en [werknemer-6] waaruit kan worden afgeleid dat zij hun verklaringen op elkaar hebben afgestemd dan wel dat er sprake was van een vooropgezet plan om verdachte en zijn medeverdachte ten onrechte te belasten. In tegendeel, uit het proces-verbaal van bevindingen d.d. 1 maart 2011 volgt dat [werknemer-15] tijdens het verhoor van 6 december 2010 uit zichzelf over de mishandeling van [werknemer-9] heeft verklaard en dat de politie naar aanleiding daarvan onderzoek heeft gedaan naar de identiteit van de mishandelde persoon. Daarnaast volgt uit dit proces-verbaal van bevindingen dat [werknemer-9] niet zelf het initiatief heeft genomen tot het doen van aangifte. Pas nadat de politie [werknemer-6] heeft verhoord en [werknemer-9] heeft opgespoord in Polen, heeft hij op 28 februari 2011 aangifte gedaan. Dit maakt dat de rechtbank het niet aannemelijk acht dat er sprake is geweest van een vooropgezet plan, zoals door verdachte en zijn medeverdachte is gesuggereerd.

Gezien dit alles, in onderling verband en samenhang bezien, hecht de rechtbank geloof aan de verklaringen van [werknemer-9], [werknemer-15] en [werknemer-6] en zijn die verklaringen om die reden ook bruikbaar voor het bewijs.

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag geplaatst of er sprake is van toegebracht zwaar lichamelijk letstel.

In het dossier bevindt zich een (vertaalde) brief van de afdeling spoedeisende hulp van het Slingeland Ziekenhuis te Doetinchem van 15 december 2008. In deze brief staat onder meer het volgende:

Hij was een onbekend aantal minuten buiten bewustzijn en werd wakker in de ambulance. (…) Hoofdwond, niet actief bloedend, bloed in de mond door bijten op de tong. Mogelijk epileptisch insult (…)

De rechtbank is van oordeel dat de hiervoor aangehaalde verklaring van het slachtoffer in combinatie met de minimale informatie uit de letselverklaring van het Slingeland Ziekenhuis

onvoldoende is om te concluderen dat sprake is van toegebracht zwaar lichamelijk letsel bij [werknemer-9]. De zich in het dossier bevindende foto’s maken dit niet anders, vooral omdat niet uit te sluiten valt dat het in de hals van verdachte zichtbare litteken – waarop de officier van justitie haar opvatting dat het primair ten laste gelegde bewezen kan worden verklaard mede heeft gestoeld - het gevolg is geweest van een ander geweldsincident waarover [werknemer-9] heeft verklaard maar dat niet in de tenlastelegging is opgenomen. Verdachte zal derhalve van het onder 9 primair ten laste gelegde worden vrijgesproken.

De rechtbank komt wel tot bewezenverklaring van het onder 9 subsidiair ten laste gelegde, de poging toebrengen zwaar lichamelijk letsel. Uit de verklaringen van [werknemer-9], [werknemer-15] en [werknemer-6] volgt dat verdachte [werknemer-9] in het gezicht heeft gestompt, meermalen tegen het lichaam en het hoofd heeft geschopt of getrapt. Deze handelingen kunnen zwaar lichamelijk letsel tot gevolg hebben en zijn daarmee uitvoeringshandelingen van een poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, aangezien het een feit van algemene bekendheid is dat het hoofd een zeer kwetsbaar onderdeel van het lichaam is. De handelingen van verdachte moeten dan ook, gezien de uiterlijke verschijningsvorm, geacht worden op dat letsel gericht te zijn geweest. In ieder geval heeft verdachte, door aldus te handelen, zich willens en wetens blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat [werknemer-9] zwaar lichamelijk letsel op zou lopen.

De rechtbank acht het onder 9 subsidiair ten laste gelegde derhalve wettig en overtuigend bewezen.

Feit 10 gewoontewitwassen

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen ter zake van het onder 10 primair ten laste gelegde. Zij heeft daartoe aangevoerd dat verdachte en zijn medeverdachten de administratie van [uitzendbureau] achteraf kloppend hebben gemaakt door middel van het opmaken van valse kasbonnen. In het proces-verbaal bevindingen berekening wederrechtelijk verkregen voordeel is van het vermoeden uitgegaan dat diverse mutaties in de kasadministratie zijn opgenomen met als doel de contante geldopnamen door de bestuurders van [uitzendbureau] te camoufleren. Er is in 2009 en 2010 in totaal sprake geweest van contante uitgaven van [uitzendbureau] van een bedrag van € 787.718,00. Dit is een ongekend hoog bedrag en een onverklaarbaar hoog bedrag. Van de totale contante opnamen van [uitzendbureau] in 2009 en 2010 van € 787.718,00 zijn de contante uitgaven over die periode afgetrokken. Het loon van personen die op de loonlijst staan van [uitzendbureau] is daar bij opgeteld, omdat de medewerkers deelnemers zijn van een criminele organisatie, namelijk [uitzendbureau]. Uiteindelijk blijkt dat [uitzendbureau] en haar bestuurders ten minste hebben kunnen beschikken over een contant bedrag van € 278.208,00. Het geld was van misdrijf afkomstig namelijk valsheid in geschrifte en derhalve is de conclusie gerechtvaardigd dat sprake is van gewoontewitwassen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft vrijspraak bepleit nu het openbaar ministerie onvoldoende gericht onderzoek heeft verricht naar witwassen. De basis voor de tenlastelegging wordt geheel gevormd door een proces-verbaal wederrechtelijk verkregen voordeel, waarin gebruik is gemaakt van een berekening door middel van vermogensvergelijking. De raadsman heeft verwezen naar een arrest van het Gerechtshof Amsterdam van 9 maart 2012 (LJN BV8850), waaruit onder meer volgt dat het op de weg van het OM ligt om zicht te bieden op bewijs waaruit feiten en omstandigheden kunnen worden afgeleid die tot de conclusie zouden kunnen leiden dat sprake is van een vermoeden van witwassen. Dat is in het onderhavige geval niet gebeurd. Nu er bovendien geen volledig onderzoek heeft plaats gevonden kan niet met voldoende mate van zekerheid worden uitgesloten dat de kasopnames reguliere bestedingen zijn geweest van [uitzendbureau].

Het oordeel van de rechtbank

Voor de beoordeling van de vraag of verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan (gewoonte)witwassen stelt de rechtbank voorop, dat geen direct bewijs noodzakelijk is ten aanzien van het delictsbestanddeel ‘uit enig misdrijf afkomstig’. Uit het arrest van de Hoge Raad van 13 juli 2010 (LJN BM2471) volgt dat indien op grond van de beschikbare bewijsmiddelen geen rechtstreeks verband valt te leggen met een bepaald misdrijf, dit delictsbestanddeel niettemin bewezen kan worden geacht indien het op grond van de vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat het geld uit enig misdrijf afkomstig is. Het is aan het openbaar ministerie bewijs te leveren waaruit zodanige feiten en omstandigheden kunnen worden afgeleid. Een door de verdachte gegeven verklaring voor de herkomst van het geld, die niet zo onwaarschijnlijk is dat zij bij de vorming van het bewijsoordeel zonder meer terzijde behoort te worden gesteld, dient nader te worden onderzocht.

Aan het verweer van de raadsman, dat het openbaar ministerie onvoldoende onderzoek heeft verricht naar witwassen, gaat de rechtbank voorbij. Uit het dossier volgt dat het opsporingsonderzoek onder meer gericht is geweest op mensenhandel en fraude. Daarbij zijn voorwerpen in beslag genomen en zijn, onder meer met toepassing van bijzondere opsporingsbevoegdheden, inlichtingen gevorderd op basis waarvan geldstromen van ondermeer [uitzendbureau] en haar bestuurders in kaart zijn gebracht.

In zaaksdossier 4.13, meer in het bijzonder in een proces-verbaal van 25 mei 2011 van F.H. Vollenbroek, is vervolgens - onder meer ook onder verwijzing naar de zaaksdossiers met betrekking tot uitbuiting, valsheid in geschrifte en verduistering - gemotiveerd dat er in het onderhavige geval sprake is geweest van witwassen. Voormeld proces-verbaal en het gehele opsporingsonderzoek overziende, komt de rechtbank tot de conclusie dat het openbaar ministerie in afdoende mate feiten en omstandigheden, zoals hierna zal worden weergegeven, heeft aangedragen waaruit volgt dat er sprake is van een vermoeden van witwassen. Verdachte en zijn medebestuurder zijn ook in dat verband tijdens het opsporingsonderzoek verhoord en geconfronteerd met concrete onderzoeksresultaten en (ondermeer) tapgesprekken met betrekking tot contante geldtransacties. Verdachte en zijn medebestuurder zijn verhoord over (onder meer) de herkomst van vermogensbestanddelen, de wijze van administreren en het (al dan niet deugdelijk) verantwoorden in de boekhouding van [uitzendbureau] van contante uitgaven, verstrekte leningen etc.

Daarnáást (en dus niet uitsluitend) heeft er een strafrechtelijk financieel onderzoek plaatsgevonden. Na afronding van dit onderzoek zijn verdachte en zijn medebestuurder bij aangetekende brief van 14 februari 2012 uitgenodigd voor verhoor. In deze brief staat onder meer dat tijdens dit verhoor het door het openbaar ministerie uitgevoerde onderzoek naar het vermogen van verdachte en het vermogen van het bedrijf [uitzendbureau] aan de orde zal worden gesteld. Verdachte heeft echter, voorafgaand aan het geplande verhoor, contact opgenomen met de rapporteur en verteld dat hij geen gebruik wilde maken van de gelegenheid om te worden gehoord.

De rechtbank is van oordeel dat uit onderstaande bewijsmiddelen zonder meer een vermoeden van witwassen volgt.

Vervolgens zal de rechtbank ingaan op de vraag of het op grond van onderstaande vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat sprake is van geld uit enig misdrijf afkomstig. De rechtbank betrekt in haar oordeel, dat weliswaar voor de hieronder vermelde geldstromen en geldbedragen geen rechtstreeks verband valt te leggen met een concreet misdrijf, maar dat - anders dan in het door de verdediging aangehaalde arrest van het Hof Amsterdam van 9 maart 2012 (LJN BV8850) - in het onderhavige geval wel sprake is van bewijs voor mogelijke brondelicten, zoals onder meer blijkt ten aanzien van de verdachte bewezen te verklaren mensenhandel en afpersing en de ten aanzien van medeverdachten [directeur-2], [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] bewezen te verklaren valsheid in geschrifte alsmede dat er sterke vermoedens zijn voor andere brondelicten zoals volgt uit hetgeen hierna wordt overwogen met betrekking tot de door [uitzendbureau] ontvangen zorgtoeslag van werknemers. Voorts overweegt de rechtbank dat van witwassen ook sprake kan zijn wanneer vermogen gedeeltelijk van misdrijf afkomstig is, dat wil zeggen: wanneer legaal vermogen is besmet doordat daaraan van misdrijf afkomstige vermogensbestanddelen zijn toegevoegd (vermenging) danwel de situatie dat vermogen middellijk van misdrijf afkomstig is, dus bestaat uit vermogensbestanddelen die afkomstig zijn van (vervolg)transacties die zijn uitgevoerd met van misdrijf afkomstige vermogensbestanddelen.

Door [uitzendbureau] ontvangen bedragen ter zake van zorgtoeslag

Uit de samenvatting van de grootboekkaarten van [uitzendbureau] d.d. 20 oktober 2010 blijkt dat er in de periode van 17 april 2009 tot en met 31 december 2009 door [uitzendbureau] een bedrag van

€ 18.092,00 is ontvangen aan zorgtoeslag voor werknemers. Blijkens diezelfde samenvatting van de grootboekkaarten is uiteindelijk door [uitzendbureau] slechts een bedrag van € 6.932,00 ter zake van zorgtoeslag aan werknemers (door)betaald.

[directeur-2] heeft bij de politie in dat verband onder meer het volgende verklaard:

(Wat kun je zeggen over Zorgtoeslag binnen jullie bedrijf?) (…) Het wordt door ons aangevraagd. (…) Wij kregen het geld op onze rekening. Een paar hebben wij met een bon uitbetaald, per kas, per kwitantie. (…)

(In 2009 op de grootboekkaart “zorgtoeslag medewerkers” op naam van 26 medewerkers zorgtoeslag aangevraagd en hiervoor ontvangen een bedrag van 18000 euro. Hiervan is uitbetaald aan de werknemers een bedrag van 6900 euro. Wat is er met het resterende bedrag van 11.100 gebeurd? Dat kan kloppen. Ik had teveel uitgekeerd geregen aan zorgtoeslag. (..) Ik heb daar geen contact over gehad met de belastingdienst. (..) Ja, ik zat krap met het bedrijf, als ik met de belastingdienst had gebeld dan had ik het gelijk terug moeten betalen en dat kon ik niet. Het geld is gebruikt om de algemene rekeningen te betalen.

De rechtbank concludeert op basis van voormelde bewijsmiddelen dat [uitzendbureau] op haar rekeningnummer zorgtoeslag heeft ontvangen, die was toegekend aan haar werknemers en welke zorgtoeslag – in strafrechtelijke zin – ook toebehoorde aan haar werknemers. Voor zover sprake is geweest van door de Belastingdienst te veel uitbetaalde zorgtoeslag, zoals door [directeur-2] is verklaard, is sprake geweest van gelden die – in strafrechtelijke zin – toebehoorden aan de Staat. Uit de hiervoor aangehaalde verklaring van [directeur-2] blijkt dat een deel van die gelden, die aldus niet aan [uitzendbureau] toebehoorden, door [directeur-2] is gebruikt om algemene rekeningen (van [uitzendbureau]) te voldoen.

Uit hetgeen hierna zal worden overwogen met betrekking tot het onder 12 tenlastegelegde volgt, dat niet kan worden bewezen dat sprake is geweest van verduistering van de zorgtoeslag van de uitzendkrachten [werknemer-8] en [werknemer-10], omdat niet kan worden vastgesteld dat [uitzendbureau] en/of haar bestuurders voormelde bedragen “anders dan door misdrijf” onder zich hadden. Dat neemt niet weg, dat er naar het oordeel van de rechtbank ook in dit verband sterke vermoedens zijn van door [uitzendbureau] en haar bestuurders gepleegde strafbare feiten.

Overdracht van € 30.000,00 en contacten met medeverdachte [medeverdachte-7]

Uit het dossier blijkt dat de politie de telefoons van de bestuurders van [uitzendbureau], te weten verdachte en [directeur-2] heeft getapt. De volgende telefoongesprekken zijn – voor zover hier van belang – opgenomen en uitgewerkt:

Tijdstip 04-10-10 21:02:16

[directeur-2] belt uit en spreekt met [medeverdachte-7] (sh). [directeur-2] zegt dat ze een voorschot van de fabriek gevraagd hebben en dat dit geld pas de negentiende op de (bank)rekening komt. Als je briefjes/bankbiljetten van 500 bestelt, dan wordt het donderdag de 21ste, legt [directeur-2] uit. (…) Op de 19e komt ook het gewone geld binnen, zegt [directeur-2]. Als dan ook het voorschot binnenkomt, nemen we al het geld op en geven het aan die man, zegt [directeur-2]. [medeverdachte-7] zegt dat hij met die man gaat overleggen.

Tijdstip 6-10-10 13:10:32

[directeur-2] (sh) wordt gebeld door [medeverdachte-7] (sh) (...) [directeur-2].. kom je. [medeverdachte-7]: (...) ik kan pas over een uur komen.. [directeur-2]: Goed .. als ik weg ga.. laat ik het wel achter in de kas. [directeur-2]: Heb je die andere al geregeld.. die 21. [medeverdachte-7]: 21.. ik heb het tegen de man gezegd..ik heb gezegd zo en zus wordt een beetje later..abi voor elke dag dat het laat wordt moet ik 100 euro geven.

Tijdstip 12-10-10 18:12:57

[directeur-2] (sh) belt uit met [medeverdachte-7] (sh). (…) [directeur-2]: Vrijdag kun je er 30 ophalen. [medeverdachte-7]: Vrijdag .. 30 .. zijn het 500 jes.. [directeur-2]: ja.. ik heb besteld.(…)[directeur-2]: En volgende week dinsdag eh.. 10 papier..200 jes. (...) [medeverdachte-7]: accoord mijn broeder.. kom ik vrijdag na je toe. [directeur-2]: Bel mij vrijdag smorgens even op.. dan ga ik naar de bank en ga het jou overhandigen. [medeverdachte-7]: is accoord broeder.

Tijdstip 13-10-10 21:27:55

[verdachte] bum [medeverdachte-7] (sh). [verdachte] zegt dat ze waarschijnlijk morgen 30 opnemen. Morgen vraagt [medeverdachte-7], het was toch vrijdag? [verdachte] zegt dat ze het dinsdag besteld hebben. Donderdag of vrijdag nemen we 30 duizend op, zegt [verdachte]. [verdachte] vraagt of ze de betaling van de resterende 10 duizend tot dinsdag kunnen uitstellen. (...) [medeverdachte-7] vindt het goed dat het resterende bedrag tot dinsdag uitgesteld wordt. [verdachte] zegt dat hij Belgie gebeld heeft en als dat doorgaat, dan is dinges niet nodig.

Tijdstip 15-10-10 13:57:46

[directeur-2] (sh) belt uit met [medeverdachte-7] (..) [directeur-2]: hebben ze .. de bank.. vanmorgen [verdachte] abi gebeld. (...) wordt maandag hebben ze gezegd.. we kunnen vandaag niet leveren. [medeverdachte-7]: oke..eh.. maak niet uit.. kan maandag wel. [directeur-2]: Had je de man al beloofd? [medeverdachte-7]: Neen.. ik heb de man niks gezegd (...) [directeur-2]: dan geef je maandag die .. en dinsdag die 10 papier..nemen we die op en geef jij die aan hem..(...)

Tijdstip 18-10-10 13.26

[directeur-2] (sh) wordt gebeld door [medeverdachte-7] (sh)(..)[directeur-2]: Ik ben vanmorgen wel geweest..maar ze zeiden ‘kom maar zo rond een uur’.. ik ga er zo heen ophalen mijn broer. (...) Ik haal het op en laat het op kantoor achter..ja.

[medeverdachte-7]: Ja .. accoord..(...) We zien/spreken elkaar.. ik kom wel naar kantoor zo’n eh.. ongeveer twee uur later. [directeur-2]: Is goed.

Tijdstip 19-10-10 00:15:31

[directeur-2] (sh) belt uit met [medeverdachte-7] (sh). (…) [directeur-2]: Broeder, heb je dat geld nog genomen. [medeverdachte-7]: Ja.. heb ik genomen en vandaag gegeven. [directeur-2]: Morgen moeten we die 10 papier regelen. [medeverdachte-7]S: Ja..kunnen we die dichten. [directeur-2]: Ja..dan kunnen we die zaak dichten/afsluiten. [medeverdachte-7]: (...) ik kom morgen dan weer zo ongeveer om 3 uur. [directeur-2]: is goed .. dat moeten we wel met [verdachte] abi samen opnemen..die heeft de pas (...) [directeur-2]: hoe is het met die andere vriend..zijn rechtzaak en zo.. [medeverdachte-7]: Van die zijn de papieren wel gekomen..maar er is nog tijd om te betalen.. volgende week of de week daarop moet er pas betaald worden. [directeur-2]: hoeveel is dat.. is het alles. [medeverdachte-7]S: 15 gegeven.. ja.. [directeur-2]: (...) is alle 15 ook nodig. [medeverdachte-7]: (...) alle 15.. ja.. dat hebben ze wel zo met [verdachte] afgesproken .. ik zal hem nog wel vragen hoeveel hij nodig heeft. [directeur-2]: ja .. vraag maar. [medeverdachte-7]: 17 duizend 890 heeft hij zelf nog aan betalingen.. ik weet niet hoeveel hij zelf heeft.. hij heeft 15 aan [verdachte] gegeven .. en zelf heeft hij nog 17.890 aan betalingen..maar dat heeft nog 1 a 2 weken de tijd. (...) [directeur-2]: mij de dag doorgeven.. dan kan ik met mijn komende betalingen en facturen rekening houden..ik doe mijn betalingen dan een week opschuiven (...) hoe meer tijd hoe beter voor mij.. maar als de man nodig heeft .. ik wil wel de dag weten. (...) [medeverdachte-7]: Ik weet niet precies de dag..(...) hij zei wel “mijn papier is gekomen..(...) en als de papier binnen is .. dan doen geven ze minimaal een paar weken de tijd..ze gaan niet meteen lop..dinges doen. (...)[medeverdachte-7]: jullie zouden hem 10 duizend als lening geven.. (...) [directeur-2]: maar morgen of overmorgen als het bedrijf iets overkomt.. dan grijpen ze de man aan zijn nek.. dat hij met zijn eigen geld geen stank voor dank krijgt. [medeverdachte-7]: ja.. ik weet het niet.. hoe hij het gaat doen. [directeur-2]: zeg maar tegen hem.. als hij niet op papier.. eh te leen gegeven .. en genomen.. is mijn eigen geld.. of geld van mijn ouders maakt niet uit wat hij zegt.. hij kan ook wel zelf een naam van iemand doorgeven als zijnde het beleend van de bank.. dat kan hij ook doen.. en hij komt hierheen naar onze kant en wie weet gebeurd er iets.. en ik moet het bij de boekhouding erbij doen.. stel er gebeurd hier iets.. dan krijgt hij de staat op zijn nek gedrukt.. zo van je hebt nog schulden aan hun.. [medeverdachte-7]: ja.. [directeur-2]. begrijp je.. [medeverdachte-7]: Ja.. maar wat moet ik nu aan de man zeggen. [directeur-2]: zeg maar tegen de man.. als het niet op papier is .. en ik kan hem dat geld geven.. maar al hij zegt .. ik ga jullie een plek laten zien .. en kan dat aan niemand laten zien.. laat hem maar komen.. kunnen we praten.. (…) [directeur-2]: want het zou niet zo mogen dat de man er schade van ondervindt.. hij heeft geholpen en dinges gedaan.. dus dat de man de benadeeld wordt. (...)

Nee. Ik herken deze handtekening niet.

V: Heb je deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heb je het bedrag € 224,59 wat staat vermeld op de kwitantie terug betaald?

A: Nee. Ik heb nooit geld aan [uitzendbureau] betaald.

De rechtbank is van oordeel dat het in de tenlastelegging genoemde geschrift gecodeerd als D-016-06, nr. 16 ziet op het aan aangeefster [werknemer-1] voorgehouden geschrift gecodeerd als D-016-07, nr.18 nu de datum en het bedrag op beide geschriften met elkaar overeenkomen.

In de tenlastelegging onder J. staan de volgende op naam van [werknemer-11] gestelde geschriften vermeld: D-008-01 nrs. 19, 91, 15 en 3, D-008-02 nr. 13, D-008-03 nr. 53, D-008-04 nr. 63, D-008-05 nr. 97, D-008-06 nr. 66, D-008-07 nr. 36 en D-008-08 nr. 24.

[werknemer-11] heeft over die geschriften bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Wij tonen u een 13 tal kwitanties m.b.t. door u ontvangen geld. Deze zijn gecodeerd als D 008-01 (..) Kwitantie d.d. 20-02-2009, nr. 19, €295,-. (..)

Ik herken dit briefje. Dit is niet mijn handtekening. Dit bedrag heb ik ook nog nooit gekregen. (..)

Kwitantie d.d. 21-03-2009, nr 91, € 520,-: (..)

Dit is niet mijn handtekening. Voor 100% zeker is dat niet mijn handtekening. Ik heb dat bedrag nog nooit gekregen. Ik zie dat mijn voornaam erop staat. Ik teken nooit met mijn voornaam. Ik teken altijd met mijn achternaam.

Kwitantie d.d. 13-11-2009, nr 15, € 290,-: (…)

Dat is ook niet mijn handtekening. Dat bedrag heb ik ook nog nooit ontvangen. (..)

Kwitantie d.d. 09-09-2010, nr 3, € 200,-: (..)

Ik heb niet gevraagd om zoveel geld. Ik heb dat ook nog nooit ontvangen. Dit is ook niet mijn handtekening. (..)

V: Heb je wel eens een blanco kwitantie ondertekend?

A: Jawel dat heb ik wel eens een paar keer gedaan. Er stond niets op het briefje. [directeur-2] liet me dat zien en ik moest dat papiertje dan ondertekenen. (..)

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 13) over de periode 2912-2501 (2009) gecodeerd als D 008-02. (..)

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee dit is niet mijn handtekening. (..) Ik heb dat geld nog nooit ontvangen contant. (..)

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 63) over de periode 2302-2203 (2009) gecodeerd als D 008-04, (..)

Dit is niet mijn handtekening. (..)

V: Heeft u het uit te betalen bedrag wat staat vermeld op de loonafschrift en kwitantie ontvangen?

A: Nee.

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 97) over de periode 1307-0908 (2009) gecodeerd als D 008-05. (..)

Dit is niet mijn handtekening.

V: Heeft u het uit te betalen bedrag wat staat vermeld op de loonafschrift en de kwitantie ontvangen?

A: Nee. Ik heb alleen voorschotten gehad van €50 of €100.

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 66) over de periode 1008-0609 (2009) gecodeerd als D 008-06. (…)

Dit is helemaal niet mijn handtekening. (..) Ik heb nog nooit zo’n bedrag contant gehad.

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 36) over de periode 0510-0111 (2009) gecodeerd als D 008-07 (..)

Dit is mijn handtekening niet. (..) Dit bedrag heb ik nooit gekregen. (..)

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 24) over de periode 0102-2802 (2010) gecodeerd als D 008-08. (..)

Dat is mijn handtekening niet.

V: Heeft u deze handtekening gezet.

A: Nee. (..) dat bedrag heb ik ook nog nooit contant gekregen.

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat sprake is van vervalsing/valsheid van het geschrift D-008-03 nr. 53, bestaande die vervalsing/valsheid uit een op dat geschrift vermelde handtekening die niet afkomstig is van de werknemer, danwel dat sprake is van een op dat geschrift vermelde datum die niet naar waarheid is. [werknemer-11] heeft namelijk met betrekking tot dat geschrift onder meer verklaard, dat de handtekening mogelijk van hem is, terwijl niet is gebleken dat de vermelde datum niet naar waarheid is. De rechtbank zal verdachte op dit punt vrijspreken.

In de tenlastelegging onder K. staan de volgende op naam van [werknemer-12] gestelde geschriften vermeld: D-012-01 nr. 20, D-012-04 nrs. 25, 17, 80, D-012-05 nr. 63, D-012-06 nr. 61, D-012-07 nr. 60, D-012-08 nr. 73 en D-012-10 nr. 56.

[werknemer-12] heeft over die geschriften bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Kwitantie, d.d. 14-12-2010 nr. 20, € 58,00.

Herkent u de handtekening op de kwitantie?

Ja, dit is mijn handtekening. Ik begrijp niet hoe het kan. De datum kan helemaal niet want het is niet eens 14-12-2010. (…)

Wij tonen een loonafschrift met 7 kwitanties over de periode 1307-0908 (2009) gecodeerd als D-012-04. (..)

Kwitantie, d.d. 20-07-2009, nr. 25, € 100,00.

Herkent u de handtekening op de kwitantie?

Nee, deze is zeker niet van mij. Ik heb nooit bedrag van 100 euro betaald. (..)

Kwitantie, d.d. 07-08-2009, nr. 17, € 378,00. (..)

Nee, dit is geen handtekening van mij. (..) Het bedrag heb ik nooit ontvangen. (..)

Kwitantie, d.d. 29-08-2009, nr. 80, € 23,32. (..)

Nee, dit is niet mijn handtekening. (..) Ik heb deze niet gezet. (..) Ik heb nooit 23,32 euro betaald aan [uitzendbureau]. Ik heb nooit contact betaald aan [uitzendbureau]. Het loonafschrift heb ik nooit gezien en ontvangen. (..)

Wij tonen een loonafschrift met 3 kwitanties over de periode 10008-0609 (2009) gecodeerd als D 012-05. (..)

Kwitantie d.d. 26-09-2009, nr. 63, € 250,00. (..)

Nee, dit is niet mijn handtekening. (..) Nee, ik heb nooit 250 euro contant gehad. (…)

Wij tonen een loonafschrift met 5 kwitanties over de periode 0510-0111 (2009) gecodeerd als D 012-07. (..)

Kwitantie d.d. 30-10-2009, nr. 60, € 320,00. (..)

Nee, niet mijn handtekening. (…) Nee, niet contant ontvangen.

Wij tonen een loonafschrift met 4 kwitanties over de periode 02-11-2911 (20090 gecodeerd als D 012-08. (..)

Kwitantie d.d. 30-12-2009, nr. 73, € 355,73 (..)

Dat is niet mijn handtekening. (…)

Heeft u het bedrag wat staat vermeld op de kwitantie ontvangen?

Nee, nooit ontvangen. (..)

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie d.d. 12-02-2010, nr. 56, € 225,40 over de periode 0401-3101 (2009) gecodeerd als D-012-10.

V: wat kunt u hierover vertellen, herkent u de handtekening op de kwitantie?

Deze is zeker niet van mij. (..) Nee, dit heb ik nooit contant ontvangen.

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat sprake is van vervalsing/valsheid van het geschrift D-012-06 nr. 61, bestaande die vervalsing/valsheid uit een op dat geschrift vermelde handtekening die niet afkomstig is van de werknemer, danwel dat sprake is van een op dat geschrift vermelde datum die niet naar waarheid is. De rechtbank acht de verklaring van [werknemer-12] over de herkenning van de handtekening op dat geschrift onvoldoende om te kunnen concluderen dat het zijn handtekening daadwerkelijk niet is, terwijl ook niet is gebleken dat de vermelde datum op het geschrift niet naar waarheid is. De rechtbank zal verdachte op dit punt vrijspreken.

In de tenlastelegging onder L. staan de volgende op naam van [werknemer-13] gestelde geschriften vermeld: D-015-02 nrs. 28, 15, 32, D-015-03, D-015-05 en D-015-06.

[werknemer-13] heeft hierover bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Wij tonen u een 5 tal kwitanties m.b.t. door u ontvangen (of betaald) geld. Deze zijn gecodeerd als D 011-02. (..)

Kwitantie d.d. 01-03-2010, nr. 28, € 50,70: (..)

Nee, dit is niet mijn handtekening.

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heeft u het bedrag wat staat vermeld op de kwitantie betaald?

A: Dit zegt mij helemaal niets. Normaal wordt de prijs van het vlees ingehouden op het loon.

Kwitantie d.d. 03-08-2010, nr. 15, € 150,-: (…)

Dit is mijn handtekening niet.

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heeft u het bedrag wat staat vermeld op de kwitantie ontvangen?

A: Nee.

Kwitantie d.d. 16-09-2010, nr. 32, € 100,-: (..)

Dit is mijn handtekening niet.

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heeft u het bedrag wat staat vermeld op de kwitantie ontvangen?

A: Nee. (..)

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 34) over de periode 2601-2202 (2009) gecodeerd als D 011-03. (..)

Dit is mijn handtekening niet. Ik schrijf nooit zo Adem.

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heeft u het bedrag € 1304,- wat staat vermeld op de loonafschrift en kwitantie ontvangen?

A: Ik heb dit nooit ontvangen. Ik heb nooit zoveel geld contant ontvangen. Ik ontving altijd hele bedragen zoals €100 of €300. (..)

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 13) over de periode 2106-1807 (2010) gecodeerd als D 011-05. (..)

Dit is mijn handtekening niet.

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heeft u het bedrag € 905,40 wat staat vermeld op de loonafschrift ontvangen?

A: Dit bedrag heb ik nooit ontvangen.

Wij tonen een loonafschrift met kwitantie (nr. 12) over de periode 1608-1209 (2010) gecodeerd aks D 011-06. (..)

Dit is mijn handtekening niet.

V: Heeft u deze handtekening gezet?

A: Nee.

V: Heeft u het bedrag € 1913,85 wat staat vermeld op de loonafschrift en kwitantie ontvangen?

A: Dit geld heb ik nooit ontvangen. Zeker niet contant.

De rechtbank is van oordeel dat de in de tenlastelegging genoemde geschriften gecodeerd als de serie D-015, zien op de aan aangever [werknemer-13] voorgehouden geschriften gecodeerd als de serie D-011, nu in het dossier staat vermeld dat de geschriften D-011 zijn (her)gecodeerd als D-015.

In de tenlastelegging onder M. staan de volgende op naam van [werknemer-14] gestelde geschriften vermeld: D-018-02 nrs. 45, 50, 30, 13, 62, 43, 22, 36, 55, 91, 92, 39, 35, 17 en 32, D-018-04, D-018-05, D-018-06, D-018-07, D-018-08, D-018-09, D-018-10, D-018-11, D-018-12, D-018-13 en D-018-14.

[werknemer-14] heeft over die geschriften bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Wij tonen u 16 kwitanties m.b.t. door u ontvangen (of betaald) geld. Deze zijn gecodeerd als D 018-02.

Kwitantie Is dit uw handtekening? Heeft u dit bedrag ontvangen?

(..)

14-03-2009, nr. 45, € 50,- Nee Nee

10-04-2009, nr. 50, € 200,- Nee Nee

27-05-2009, nr. 30, € 380,- Nee Nee

05-06-2009, nr. 13, € 170,- Nee Nee

12-06-2009, nr. 62, € 175,- Nee Nee

13-08-2009, nr. 43, € 160,- Nee Nee

20-08-2009, nr. 22, € 210,- Nee Nee

26-09-2009, nr. 36, € 497,69 Nee Nee

10-10-2009, nr. 55, € 55,01 Nee Nee

04-11-2009, nr. 91, € 430,- Nee Nee

04-11-2009, nr. 92, -€ 112,01 Nee Nee

09-12-2009, nr. 39, € 50,- Nee Nee

18-03-2010, nr. 35, € 200,- Nee Nee

07-07-2010, br. 17, € 100,- Nee Nee

01-09-2010, nr. 32, € 100,- Nee Nee (..)

Wanneer ik geld kreeg moest ik altijd een handtekening zetten. De bedragen op de kwitanties kloppen niet, want ik kreeg ronde bedragen. Daar waar ronde bedragen staan, klopt mijn handtekening niet. Ik heb nooit blanco kwitanties ondertekend.

In de tenlastelegging onder N. staan de volgende op naam van [medeverdachte-5] gestelde geschriften vermeld: D-014-01 en D-014-02.

[medeverdachte-5] heeft over die geschriften bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Verbalisanten tonen verdachte een loonafschrift (1405-1705) 2009 met een kwitantie nr. 17. gecodeerd als D-014-01. (..)

Ik zie dat de handtekening op de kwitantie niet van mij is, terwijl het wel een kwitantie is die op mijn naam staat. Ik weet dat het bedrag van € 33,55 wat er staat vermeld, wel heb ontvangen. (..)

Verbalisanten tonen verdachte een document met daarop vermeld Geldlening. Dit is gecodeerd als D-014-02. (…)

Ik herken dit document niet. (..) Ik wist niet dat ik nu nog een geldlening heb aan [uitzendbureau]. De handtekening die onder het document staat bij mijn naam is niet van mij en ook niet door mij gezet. Ik heb dit document nooit gezien.

In de tenlastelegging onder O. staan de volgende op naam van [werknemer-15] gestelde geschriften vermeld: D-010-02, nr. 65, D-010-03, D-010-04, D-010-05, D-010-06, D-010-07, D-010-08 en D-010-09.

[werknemer-15] heeft over die geschriften bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Mijn loon ontving ik via de bank. Ik heb weleens om een voorschot gevraagd en die ontving ik dan contant. Dit was nooit meer dan € 50,- of € 100,-. Hiervoor moest ik een kaartje (kwitantie) tekenen. Deze ‘kaartjes’ die moest ik tekenen van [directeur-2] waren altijd blanco. Hier stond dan geen bedrag op. [directeur-2] vertelde mij dat hij later wel het bedrag zou invullen. Ik heb het bedrag dat ik heb ontvangen zelf ingevuld op het kaartje. [directeur-2] verscheurde dan het kaartje en ik moest dan wederom van [directeur-2] een blanco kaartje ondertekenen. (..)

Wij tonen een salarisspecificatie met kwitantie (nr. 65) d.d. 06-02-2009 over de periode 2912-2501 (2008) door ons gecodeerd D-10-02. (..)

Het is mijn handtekening niet. Ik heb nooit op het adres gewoond die staat vermeld op het loonafschrift. (..)

V: Herkent u de handtekening op de kwitantie?

A: Dit is mijn handtekening niet. (..)

V: Heeft u de handtekening op de kwitantie gezet?

A: Nee. Ik heb dit bedrag ook nooit ontvangen.

V: Weet u wie deze kwitantie heeft ingevuld of hiervoor verantwoordelijk is?

A: Waarschijnlijk [directeur-2] of [medeverdachte-4]. Ik heb weleens gezien dat [directeur-2] en [medeverdachte-4] van die kaartjes aan het invullen waren. Dit waren dan niet mijn kaartjes. (..)

Wij tonen een salarisspecificatie met kwitantie (nr. 10) d.d. 06-03-2009 over periode 2601-2202 (2009) door ons gecodeerd D-10-03. (..)

Het adres klopt niet. (..) Dit is mijn handtekening niet.

V: Heeft u de handtekening op de kwitantie gezet?

A: Nee. Ook dit bedrag heb ik nooit ontvangen.

V: Weet u wie deze kwitantie heeft ingevuld of hiervoor verantwoordelijk is?

A: Ik denk [directeur-2] of [medeverdachte-4].

Wij tonen een salarisspecificatie met kwitantie (nr. 65) d.d. 18-09-2009 over de periode 1008-0609 (2009) door ons gecodeerd D 010-04.(..)

Ik heb nooit reiskosten ontvangen. (..) Ik moet lachen om die handtekening, deze is niet van mij.

V: Heeft u de handtekening op de kwitantie gezet?

A: Nee. Ik heb nooit geld terugbetaald.

Wij tonen een salarisspecificatie met kwitantie (nr. 79) d.d. 29-08-2009 over periode 1307-0908 (2009) door ons gecodeerd D-010-05. (..)

Ik heb nooit geld terugbetaald aan [uitzendbureau]. (..)

Deze handtekening is niet van mij.

V: Heeft u deze kwitantie ondertekend en het bedrag van € 212,50 terugbetaald?

A: Nee, dat heb ik niet.

Wij tonen u een kwitantie (nr. 56) d.d. 31-12-2009, door ons gecodeerd D-010-06, van een contante voorschotbetaling aan u met betrekking tot uw salaris over de periode 13-2009. Op de achterzijde is in het rood gestempeld ‘Betaald’ te lezen. Op de voorzijde kan worden gelezen, dat u € 200 hebt ontvangen.(..)

De handtekening lijkt op die van mij, maar het is niet mijn handtekening. (..) Ja, het bedrag heb ik wel ontvangen.

V: Weet u wie deze kwitantie heeft ingevuld of hiervoor verantwoordelijk is?

A: Dit geld heb ik van [verdachte] ontvangen. Ik ontving het geld meestal van [verdachte]. [directeur-2] maakte de kaartjes.

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat sprake is van vervalsing/valsheid van de geschriften D-010-07, D-010-08 en D-010-09, bestaande die vervalsing/valsheid uit een op die geschriften vermelde handtekening die niet afkomstig is van de werknemer, danwel dat sprake is van een op die geschriften vermelde datum die niet naar waarheid is. D-010-07 en D-010-08 betreffen salarisspecificaties die niet zijn ondertekend en waarvan niet is gebleken dat de daarop vermelde datum niet naar waarheid is. D-010-09 betreft een leenovereenkomst waarvan Heckzo heeft verklaard deze te hebben ondertekend. Niet is gebleken dat de vermelde datum op het geschrift niet naar waarheid is. De rechtbank zal verdachte op deze punten vrijspreken.

In de tenlastelegging onder P. staan de volgende op naam van [werknemer-16] gestelde geschriften vermeld: D-006-06 en D-006-05.

[werknemer-16] heeft bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Van feitelijk leiding geven kan alleen sprake zijn indien komt vast te staan dat de rechtspersoon strafbaar is. De strafbaarheid van de rechtspersoon moet worden beoordeeld aan de hand van de volgende vragen: is de rechtspersoon geadresseerde van de norm, kan de verboden gedraging die door een natuurlijk persoon is verricht aan de rechtspersoon worden toegerekend en kan het bestanddeel opzet of schuld worden bewezen.

De rechtbank is van oordeel dat valsheid in geschrift een delict is dat door een rechtspersoon gepleegd kan worden en dat [uitzendbureau] als geadresseerde van de norm kan worden beschouwd. Tevens is de rechtbank van oordeel dat het opmaken van kwitanties en overeenkomsten kan worden gezien als een gedraging die is verricht in het kader van de normale bedrijfsactiviteiten van het uitzendbureau [uitzendbureau]. Derhalve zijn de gedragingen verricht in de activiteitensfeer van [uitzendbureau] en zijn deze aan [uitzendbureau] toe te rekenen. Voorts heeft de rechtbank in aanmerking genomen dat medeverdachte [directeur-2] bij de politie heeft verklaard dat hij één van de bestuurders is van [uitzendbureau], dat hij verantwoordelijk was voor de boekhouding van [uitzendbureau] en dat hij een groot aantal kwitanties en een aantal overeenkomsten heeft voorzien van een valse handtekening. Het opmaken van de valse kwitanties en overeenkomsten is opzettelijk gedaan en ten behoeve van [uitzendbureau]. De door medeverdachte [directeur-2] en/of [medeverdachte-5] en/of [medeverdachte-4] valselijk opgemaakte geschriften zijn daadwerkelijk opgenomen in de boekhouding van [uitzendbureau]. De rechtbank is van oordeel dat medeverdachte [directeur-2] als directeur en eindverantwoordelijke voor de boekhouding een sleutelpositie had binnen het bedrijf zodat het opzet van medeverdachte [directeur-2] alsook het opzet van [medeverdachte-5] en/of [medeverdachte-4] gelet ook op hun leidinggevende positie voor wat betreft de administratie binnen [uitzendbureau] zonder meer toe te rekenen is aan [uitzendbureau]. Ten aanzien van de hiervoor vermelde valselijk opgemaakte geschriften waarvan de rechtbank niet heeft kunnen vaststellen dat die daadwerkelijk door [directeur-2] zelf valselijk zijn opgemaakt overweegt de rechtbank dat daarvan wel is vastgesteld dat die geschriften valselijk zijn opgemaakt, dat [directeur-2] heeft verklaard vaker geschriften ten behoeve van [uitzendbureau] valselijk te hebben opgemaakt en dat die geschriften ook daadwerkelijk in de boekhouding van [uitzendbureau] zijn opgenomen. Gelet ook op de hoeveelheid valselijk opgemaakte geschriften en het gebruik daarvan in de boekhouding van [uitzendbureau] en het bestaan van die praktijk gedurende een langere periode dient naar het oordeel van de rechtbank ook ten aanzien van die valselijk opgemaakte geschriften het opzet op het gebruik daarvan aan [uitzendbureau] te worden toegerekend.

Gelet op het voorgaande concludeert de rechtbank dat de rechtspersoon [uitzendbureau] verantwoordelijk zou kunnen worden gehouden voor het medeplegen van valsheid in geschrift, dan wel het gebruik maken van valselijk opgemaakte geschriften.

Vervolgens is de vraag aan de orde of kan worden bewezen dat verdachte aan deze gedragingen van [uitzendbureau] feitelijk leiding heeft gegeven.

De rechtbank neemt daarbij de in de jurisprudentie van de Hoge Raad ontwikkelde criteria als uitgangspunt. Van feitelijk leidinggeven aan verboden gedragingen kan onder omstandigheden sprake zijn indien de desbetreffende functionaris - hoewel daartoe bevoegd en redelijkerwijs gehouden - maatregelen ter voorkoming van deze gedragingen achterwege laat en bewust de aanmerkelijke kans aanvaardt dat de verboden gedragingen zich zullen voordoen. In deze situatie wordt de functionaris geacht opzettelijk de verboden gedragingen te bevorderen. Uit de jurisprudentie kan voorts worden afgeleid dat de bewuste aanvaarding van deze aanmerkelijke kans zich kan voordoen indien hetgeen de verdachte bekend was omtrent het begaan van strafbare feiten door de rechtspersoon rechtstreeks verband houdt met de ten laste gelegde feiten.

Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij samen met medeverdachte [directeur-2] directeur is van [uitzendbureau] en dat hij zich voornamelijk bezig hield met het werk in de fabriek en dat hij zich niet bemoeide met het financiële en administratieve gedeelte van het bedrijf. Die stelling van verdachte dat hij zich niet bemoeide met het financiële en administratieve gedeelte van het bedrijf sluit verdachtes aansprakelijkheid voor strafbare handelingen van [uitzendbureau] niet uit. Verdachte was immers mededirecteur van het bedrijf. Hoewel verdachte in die hoedanigheid bevoegd en uit hoofde van zijn functie naar het oordeel van de rechtbank redelijkerwijs gehouden was om maatregelen te nemen om valsheid in geschrift te voorkomen en om tevens het gebruik maken van valselijk opgemaakte geschriften in de boekhouding van [uitzendbureau] te voorkomen, heeft verdachte dat nagelaten. Dat had wel van hem mogen worden verwacht, nu de rechtbank van oordeel is dat verdachte op de hoogte moet zijn geweest van de gepleegde valsheid in geschrift, het gebruik van blanco - door werknemers ondertekende - kasbonnen waarop later een datum en bedrag werd ingevuld en het gebruik van valselijk opgemaakte geschriften in de administratie van [uitzendbureau]. De rechtbank leidt dit onder meer ook af uit de verklaring van medeverdachte [directeur-2] bij de politie. Hij verklaarde onder meer het volgende:

(In het kantoor aan de [adres-1] staat een kluis. (…) In de kluis is een enveloppe aangetroffen met het opschrift “niet aanraken”. (…) In die envelop zaten ondertekende kwitanties zonder dat er bedragen op staan vermeld.) Dat klopt. (…) Als iemand weggaat bij ons dan betalen wij uit, laten een kwitantie ondertekenen, om in een later stadium de zaak administratief kloppend te maken. Meestal verwerk ik de bonnetjes. (…) [verdachte] wist ervan het ging al heel lang zo. (Wanneer is besloten kwitanties op naam van Poolse werknemers zelf te ondertekenen?) Dat stamt eigenlijk nog uit de tijd voordat ik er bij kwam. Uit de tijd dat het nog [uitbeenbedrijf] heette.

Dat kwitanties al valselijk werden opgemaakt in de tijd dat verdachte eigenaar was van [uitbeenbedrijf], de rechtsvoorganger van [uitzendbureau], zoals medeverdachte [directeur-2] heeft verklaard wordt bevestigd door de verklaring van [werknemer-9]. Hij verklaarde bij de politie onder meer het volgende:

Wij tonen u een kwitantie nr. 99 d.d. 03-12-2008. Deze is gecodeerd als D-024-01.(..)

Ik herken de bon, maar het opschrift zegt mij niets. Ik zie wel dat het mijn handtekening is. Ik heb wel een keer zoiets ondertekend. Dit was op verzoek van [directeur-2]. Ik weet dat ik een paar keer zo’n bonnetje met datum ondertekend heb. [directeur-2] legde mij uit dat het een soort presentielijst was en dat ik elke week zo’n bonnetje moest ondertekenen.

V: Hoe vaak heb je zo’n bonnetje ondertekend?

A: Dat weet ik niet meer zeker. Ik denk zeker 5 a 6 keer.

Wij tonen u 2 loonafschriften met aangehechte kwitanties. (..) Het eindbedrag wat op de loonafschriften en de bijbehorende kwitanties staat vermeld zou aan u per kas (contant) zijn uitbetaald. De loonafschriften met aangehechte kwitanties zijn respectievelijk gecodeerd als D-024-02, omschrijving 12-12-2008, nummer 98, bedrag op kwitantie € 291,63. (..)

Ik zie deze bonnen voor het eerst.

V: Herkent u de handtekening op het getoonde documenten D-024-02?

A: Dit is niet mijn handtekening.

V: Heeft u de bedragen zoals vermeld op de kwitanties ontvangen?

A: Ik heb dit geld nooit ontvangen. (..) Ik heb nog nooit een bedrag rond de driehonderd euro gekregen. Het enige wat ik gekregen heb is rond de 20 of 30 euro. Voor deze bedragen hoefde ik niets te ondertekenen.

Uit het dossier volgt dat op de kwitanties waarover [werknemer-9] heeft verklaard, te weten D-024-01 en D-024-02, de naam [uitbeenbedrijf] staat vermeld.

Verdachte was verantwoordelijk voor [uitbeenbedrijf] en heeft de activiteiten van dat bedrijf op enig moment voortgezet in [uitzendbureau], waarbij medeverdachte [directeur-2] enige tijd na de oprichting van [uitzendbureau] door verdachte de werkzaamheden met betrekking tot de bedrijfsadministratie op zich heeft genomen. De onder verdachte bij [uitbeenbedrijf] kennelijk reeds bestaande, hiervoor ten aanzien van de kasbonnen beschreven, praktijk is onder [uitzendbureau] voortgezet waarbij verdachte de primaire verantwoordelijkheid voor de bedrijfsadministratie aan medeverdachte [directeur-2] heeft gelaten.

De rechtbank is op grond van het voorgaande van oordeel dat verdachte minst genomen bewust de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat de verboden gedraging (valsheid in geschrift) zich zou voordoen. Verdachte heeft daaraan derhalve feitelijk leiding gegeven.

Het onder 11 ten laste gelegde kan derhalve wettig en overtuigend worden bewezen.

Echter, uit hetgeen onder strafbaarheid van het feit zal worden overwogen, zal blijken dat het enkele gebruik maken van valse geschriften door deze op te nemen in de eigen administratie, zoals aan verdachte ten laste is gelegd, niet strafbaar is.

Feit 12 verduistering

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen ter zake van het onder 12 ten laste gelegde gelet op de verklaringen van [werknemer-10] en [werknemer-8], de door [werknemer-8] overgelegde stukken, de stukken van de belastingdienst met betrekking tot [werknemer-10], het Grootboek van [uitzendbureau], de verklaringen van verdachte en de verklaringen van medeverdachte [directeur-2].

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat aan [werknemer-10] wel degelijk zorgtoeslag is betaald en heeft ter onderbouwing van dat standpunt een rekeningafschrift van de bankrekening 1481.97.701 van [uitzendbureau] overgelegd, waarop staat vermeld dat op 3 juli een bedrag van € 401,00 is overgeschreven naar rekeningnummer [nr.] onder vermelding van “[naam-a] zorgtoeslag geld januari t/m juli”. De verdediging heeft verder naar voren gebracht dat de rest is verrekend met het salaris van [werknemer-10]; deze verrekening had betrekking op de door [uitzendbureau] voor [werknemer-10] betaalde AGIS(zorgverzekering)premies. Ten aanzien van de zorgtoeslag van [werknemer-8] heeft de verdediging betoogd dat de door [uitzendbureau] ontvangen bedragen zijn verrekend met de inschuld van [werknemer-8] aan [uitzendbureau].

Het oordeel van de rechtbank

Naar het oordeel van de rechtbank heeft [uitzendbureau], het bedrijf van verdachte, op haar rekeningnummer bedragen ontvangen en aldus onder zich gehad, die wegens aan [werknemer-8] en [werknemer-10] toegekende zorgtoeslag - in strafrechtelijke zin - toebehoorden aan [werknemer-8] en [werknemer-10]. Voor een bewezenverklaring van verduistering moet kunnen worden vastgesteld dat [uitzendbureau] de bedragen “anders dan door misdrijf onder zich had”. Daarvoor is nodig een toevertrouwen of een rechtsverhouding waaruit noodzakelijkerwijs voortvloeit dat [uitzendbureau] en/of haar medeverdachte(n) de zorgtoeslag onder zich had(den). Nu [werknemer-10] kort samengevat heeft verklaard de zorgtoeslag niet te hebben aangevraagd en uit de verklaringen van [werknemer-8] volgt dat hij pas in een later stadium heeft ontdekt dat zijn zorgtoeslag op de rekening van [uitzendbureau] is betaald kan naar het oordeel van de rechtbank vorenbedoeld toevertrouwen of rechtsverhouding niet worden aangenomen. Gelet daarop kan het bestanddeel “anders dan door misdrijf onder zich hebben” niet wettig en overtuigend worden bewezen. Noodzakelijkerwijs geldt dit ook voor de vraag of verdachte daaraan feitelijk leiding heeft gegeven. De rechtbank zal verdachte derhalve vrijspreken van dit feit.

Feit 4 het als leider deelnemen aan een criminele organisatie

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen ter zake van het onder 4 ten laste gelegde, nu verdachte kan worden aangemerkt als deelnemer aan en leider van een criminele organisatie bestaande uit [uitzendbureau], verdachte, [directeur-2], [medeverdachte-3], [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4].

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat er onvoldoende bewijsmiddelen zijn om tot de conclusie te komen dat er sprake is van een organisatie met een crimineel oogmerk.

Het oordeel van de rechtbank

Aan verdachte is ten laste gelegd dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan het deelnemen aan een criminele organisatie bestaande uit [uitzendbureau], verdachte, [directeur-2], [medeverdachte-4], [medeverdachte-5], [medeverdachte-3] en/of een of meer andere personen, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, te weten mensenhandel, gewoontewitwassen en valsheid in geschrifte, terwijl verdachte binnen deze organisatie een leidinggevende rol vervulde.

Algemeen

Onder een criminele organisatie wordt verstaan een samenwerkingsverband tussen meerdere personen met een zekere duurzaamheid en structuur, die tot het oogmerk heeft het plegen van misdrijven. Daarbij hoeft het plegen van misdrijven niet de enige of voornaamste bestaansgrond van de organisatie te zijn.

Volgens bestendige rechtspraak is van deelneming aan een criminele organisatie sprake indien een persoon behoort tot de organisatie en een aandeel heeft in, dan wel ondersteunende gedragingen heeft verricht die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van de organisatie.

De verdachte dient in dat verband in zijn algemeenheid te weten dat de organisatie tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven; in zoverre is voorwaardelijk opzet niet voldoende. Niet is vereist dat de verdachte enige vorm van opzet heeft gehad op de door de organisatie beoogde concrete misdrijven, aan enig concreet misdrijf heeft deelgenomen of van enig concreet misdrijf wetenschap heeft gehad.

Ook is niet nodig dat de verdachte moet hebben samengewerkt of bekend moet zijn geweest met alle personen die deel uitmaken van de organisatie. Elke bijdrage aan een criminele organisatie kan strafbaar zijn. Een dergelijke bijdrage kan bestaan uit het (mede)plegen van enig misdrijf, maar ook uit het verrichten van hand- en spandiensten en (dus) het verrichten van handelingen die op zichzelf niet strafbaar zijn, zolang van bovenbedoeld aandeel of ondersteuning kan worden gesproken.

Bij de beoordeling van de vraag of er in de onderhavige zaak sprake is geweest van een criminele organisatie en of verdachte daaraan heeft deelgenomen, overweegt de rechtbank als volgt.

Het bedrijf [uitzendbureau] is volgens een uittreksel van de Kamer van Koophandel op 4 december 2008 opgericht met als bedrijfsomschrijving het uitzenden van personeel, het verrichten van schoonmaakwerkzaamheden, het bemiddelen op het gebied van wonen en het uitbenen van vlees. Dit uitzendbureau was gevestigd aan de [adres-1] te Deventer. Als bestuurders staan geregistreerd verdachte en [directeur-2]. Vanaf de oprichting van [uitzendbureau] is verdachte als bestuurder in de functie van algemeen directeur alleen/zelfstandig bevoegd. Per 5 februari 2009 is als bestuurder eveneens in de functie van algemeen directeur toegetreden [directeur-2] en hij is volgens het uittreksel van de Kamer van Koophandel ook alleen/zelfstandig bevoegd. [uitzendbureau] zond voornamelijk personeel uit naar [slachterij]., een vleesverwerkingsbedrijf.

Verdachte werkte als uitbener bij [slachterij]. en hield zich in de functie van algemeen directeur van [uitzendbureau] onder meer bezig met de planning en het vervoer van het personeel, met het aannemen en ontslaan van personeel en het regelen van woonruimte voor het personeel.

[directeur-2] werkte op kantoor en was als algemeen directeur verantwoordelijk voor de administratie van [uitzendbureau], waaronder de boekhouding en de betalingen. [directeur-2] gaf leiding aan onder meer [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4], die eveneens op kantoor werkzaam waren. [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] verrichtten administratieve werkzaamheden en voerden opdrachten uit die werden gegeven door [directeur-2].

Verdachte heeft ten aanzien van de organisatie van [uitzendbureau] bij de politie onder meer het volgende verklaard:

Een vennootschap is bij ons een broederschap. Bij ons is de vennootschap niet enkel een overeenkomst tussen vennoten, maar bij ons overstijgt deze overeenkomst. (…) Het is als het ware een geestelijke broederschap. In ieder geval [directeur-2], [werknemer/opzichter], [medeverdachte-4], [medeverdachte-5] en [medeverdachte-3] maken deel uit van deze geestelijke broederschap.

Strafbare feiten

Uit hetgeen met betrekking tot de feiten 3 en 10 is overwogen volgt dat verdachte zich samen met medeverdachten [directeur-2] en [uitzendbureau] schuldig heeft gemaakt aan mensenhandel en gewoontewitwassen. Voorts volgt uit hetgeen met betrekking tot feit 11 is overwogen dat medeverdachten [directeur-2], [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] zich binnen de organisatie van [uitzendbureau] schuldig hebben gemaakt aan valsheid in geschrifte.

Gelet op het voorgaande en mede ook gelet op de lange periode waarin vorenbedoelde misdrijven zijn gepleegd, de grote diversiteit aan en de hoeveelheid van misdrijven en de rolverdeling tussen verdachte en de medeverdachten, is de rechtbank van oordeel dat in dit geval gesproken kan worden van een samenwerkingsverband tussen meerdere personen met een zekere organisatiegraad dat (mede) tot doel heeft het plegen van misdrijven, te weten: mensenhandel, gewoontewitwassen en valsheid in geschrifte.

Rol verdachte en [directeur-2]

Ten aanzien van de rol van verdachte en [directeur-2] in deze organisatie overweegt de rechtbank dat uit het uittreksel van de Kamer van Koophandel en de verklaringen van verdachte en [directeur-2] blijkt dat zij de directeuren van [uitzendbureau] waren. Daarnaast blijkt uit hetgeen hiervoor ten aanzien van de door hen (mede)gepleegde misdrijven van mensenhandel, gewoontewitwassen – en ingeval van [directeur-2] ten aanzien van valsheid in geschrift - is overwogen, dat verdachte en [directeur-2] daarbij een leidende rol hebben gehad, zodat zij als leiders van de criminele organisatie kunnen worden aangemerkt.

Voor wat betreft de vraag of bewezen is of de overige in de tenlastelegging genoemde genoemde personen ([uitzendbureau], [medeverdachte-5], [medeverdachte-4] en [medeverdachte-3]) als deelnemers aan die criminele organisatie kunnen worden aangemerkt, geldt het volgende.

Rol [uitzendbureau]

Voormelde verschillende strafbare feiten zijn gepleegd in het kader van de bedrijfsuitoefening van [uitzendbureau], uit hoofde van [uitzendbureau] en/of ten behoeve van [uitzendbureau]. Uit hetgeen hiervoor reeds ten aanzien van de verschillende strafbare feiten is overwogen volgt dat de gedragingen van de directeuren van [uitzendbureau], verdachte en [directeur-2], met betrekking tot die strafbare feiten redelijkerwijs ook kunnen worden toegerekend aan [uitzendbureau] en dat het opzet van hen ook is toe te rekenen aan [uitzendbureau]. Naar het oordeel van de rechtbank kan aldus [uitzendbureau] ook als een strafbare deelnemer van de criminele organisatie worden aangemerkt.

Rol [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4]

Ten aanzien van de rol van [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] in de criminele organisatie overweegt de rechtbank als volgt.

Uit hetgeen hiervoor (feit 11) ten aanzien van de door [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] (mede)gepleegde valsheid in geschrifte is overwogen, volgt dat [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] zich gedurende een geruime periode samen met medeverdachte [directeur-2] bezig hielden met het valselijk (doen) opmaken van een groot aantal kasbonnen, die zij – gelet ook op hun functie en rol binnen [uitzendbureau] – (deels) in de administratie van [uitzendbureau] moeten hebben verwerkt.

Mede als gevolg van de valselijk opgemaakte kasbonnen en in verband met de wijze van administreren binnen de organisatie van [uitzendbureau] is een administratieve chaos gecreëerd.

Uit hetgeen ten aanzien van de door [uitzendbureau], verdachte en [directeur-2] gepleegde mensenhandel is overwogen blijkt dat deze administratieve chaos een belangrijke omstandigheid is die heeft bijgedragen aan het creëren van een afhankelijkheidspositie van diverse werknemers ten opzichte van [uitzendbureau] als organisatie. Als relevante feitelijke omstandigheden in dat verband zijn vermeld, dat er is gewerkt met arbeidsovereenkomsten in de Nederlandse taal, terwijl de werknemers deze taal niet (voldoende) machtig waren, dat er is gewerkt met voorschotten op het salaris, dat er sprake was van (verschillende) inhoudingen op het salaris, onder meer bestaande uit opgelegde boetes terwijl hierover in de uitzendovereenkomst geen regels waren opgenomen, en dat er geen loonafschriften werden verstrekt, dan wel slechts na uitdrukkelijk verzoek hiertoe. In combinatie met de buitenlandse afkomst van de werknemers en het feit dat zij de Nederlandse taal niet machtig waren, droeg de hiervoor bedoelde ontstane financiële onduidelijkheid en onduidelijkheid ten aanzien van hun rechtspositie bij aan de afhankelijkheid van deze werknemers.

Vanuit hun rol en functie als administratief/boekhoudkundig medewerker bij [uitzendbureau] waren [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] eveneens betrokken bij en mede verantwoordelijk voor voormelde administratieve gang van zaken. Dat blijkt onder meer ook uit de verklaringen van [medeverdachte-5] daarover.

Ordner 17 pagina 4.12.365 (Verklaring [medeverdachte-5]):

(Wat zijn jouw taken binnen [uitzendbureau], voordat [directeur-2] en [verdachte] waren aangehouden?) (..) Ook vulde ik de uren in. De voorschotten die verleend zijn opschrijven (..) Ook voerde ik in de computer gegevens in t.b.v. de arbeidsovereenkomsten zoals de namen, het loon en de te werken uren. (..) [kantoormedewerker] en ik voerden dan ook de gegevens is ten behoeve van het slaris administratiesysteem. Hierop stonden dan tevens de inhoudingen zoals huur van de kamer e.d. vermeld. Aangaande de kamerverhuur werden geen contracten opgesteld. (..)

Ordner 17 pagina 4.12.376/377 (Verklaring [medeverdachte-5]):

Wat was de functie van [medeverdachte-4]? Ook een kantoor medewerker. Maar hij had wel wat bevoegdheden (..) Voordat ik kwam deed hij mijn werk. (..)

Ordner 17 pagina 4.12.380 (Verklaring [medeverdachte-5]):

(..) [medeverdachte-4] ontving de urenoverzichten van [slachterij] en de andere bedrijven en verwekrte deze uren in een Excelbestand. (..) V: Wie verzorgt of verzorgen de loonbetalingen aan de medewerkers? (bank/kas) A: Aan de hand van de urenoverzichten van [medeverdachte-4], vulde ik de gegevens in het loonbestand (excel) ten behoeve van loonadministratie. (..) In dit excelbestand tbv loon bevat de volgende kolommen. Uren, dagen, loon, huis, Agis, materiaal, boetes en voorschotten.

Ten aanzien van de door [uitzendbureau], verdachte en [directeur-2] gepleegde gewoontewitwassen is onder meer overwogen dat van de zakelijke bankrekening van [uitzendbureau] veel contante opnames en stortingen hebben plaatsgevonden, dat er in het grootboek van [uitzendbureau] geen (duidelijke) verantwoording voor die grote contante geldstromen is gegeven en dat dergelijke grote contante geldstromen a-typisch zijn voor een bedrijf als [uitzendbureau]. De rechtbank overweegt dat [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] vanuit hun rol en functie als administratief/boekhoudkundig medewerker eveneens op de hoogte moeten zijn geweest van deze geldstromen. Zij waren immers ook verantwoordelijk voor betalingen en hadden inzicht in het saldo van de rekening van [uitzendbureau]. Een en ander volgt onder meer ook uit de volgende verklaringen.

Ordner 16 pagina 4.12.199/200 (Verklaring [verdachte]):

Normaal doet [directeur-2] de daadwerkelijke betalingen van de voorschotten, maar als hij er niet is kan [medeverdachte-5] dit ook doen. [medeverdachte-5] kan geen geld opnemen met een pasje. Hij kan alleen geld storten. Hij doet dat via Rabo internet bankieren. (..) [medeverdachte-4] heeft een certificaat om een paspoort controle te kunnen doen. Ook heeft hij het diploma boekhouden. [medeverdachte-4] is ook gemachtigd om elke dag 5000 euro van de bank op te nemen. Het was noodzakelijk dat wanneer wij er niet waren dan kon hij de medewerkers loon uit betalen.

Ordner 17 pagina 4.12.438 (Verklaring [werknemer/opzichter]):

V: Wie is/of zijn er verantwoordelijk voor [uitzendbureau]? A: De directie bestaat uit [verdachte] en [directeur-2] en wanneer [verdachte] en [directeur-2] er niet zijn dan is [medeverdachte-4] gemachtigd. [medeverdachte-4] was dan bevoegd om bankzaken te regelen en ook in en uitgaande post betalingen doen. Eigenlijk al het werk wat normaal [verdachte] en [directeur-2] deden werd dan gedaan door [medeverdachte-4].

Ordner 17 pagina 4.12.473 (Verklaring [kantoormedewerker-2]):

[medeverdachte-5], hij ontvangt de uurlijsten en zet die in een Excel lijst. Hij is ook het aanspreekpunt voor het personeel als [directeur-2] er niet is. Ook doet hij de controle van de bankbetalingen. Als de lonen zijn betaald, dan controleert hij nogmaals of de uitbetalingen wel goed zijn gegaan.

Uit laatst vermelde verklaringen van [werknemer/opzichter] en Izci volgt bovendien dat [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] de taken van verdachte en [directeur-2] tijdens hun afwezigheid hebben waargenomen. Dat wordt onder meer bevestigd in onderstaande verklaringen.

Ordner 16 pagina 4.12.199 (Verklaring [verdachte]):

Ik doe zoveel werk dat tijdens mijn vakantie drie mensen mijn taken moeten overnemen. [medeverdachte-5], [medeverdachte-4] en [werknemer/opzichter] nemen dan mijn taken over.

Ordner 16 pagina 4.12.200 (Verklaring [verdachte]):

De aanspreekpunten op kantoor dat zijn [directeur-2] en ik en als wij niet kunnen dan kan het voorkomen dat [medeverdachte-5] ook als aanspreekpunt fungeert.

Gelet reeds op het voorgaande is de rol van [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] voor wat betreft de in de tenlastelegging als kern van de criminele organisatie opgesomde misdrijven aldus niet beperkt gebleven tot die van (louter) administratief /boekhoudkundig medewerker maar is er sprake geweest van een nauwe samenwerking tussen hen en verdachte en [directeur-2]. Zij hebben aldus gedragingen verricht die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van de criminele organisatie.

Met betrekking tot [medeverdachte-5] overweegt de rechtbank in dat verband meer specifiek nog het volgende.

Uit een tapgesprek volgt, dat [medeverdachte-5] op de hoogte was van klachten van het personeel over (onder meer) de uitbetaling van de lonen. De rechtbank verwijst hiertoe naar een tussen [medeverdachte-5] en [naam-5] gevoerd telefoongesprek naar aanleiding van de aanhouding van [medeverdachte-3], waarin onder meer het volgende is gezegd:

[medeverdachte-5]: [medeverdachte-3] is binnen/zit wast. Van dezen. Er is toch een meisje dat door hen naar binnen is.

Ze werkte in de firma. Samen met dezen zijn er nog 5 of 6 andere mensen ook meegegaan voor de aangifte/klacht. Om over [medeverdachte-3] (fon) en zo te praten. Ik denk dat ze ook over de firma hebben gesproken. Dus zo; " betaalt niet goed. Doet niet goed dinges. Geeft onze lonen niet, maken niet op tijd over". (…)

[medeverdachte-5]: Broer. Er is wel klacht van het personeel, dat weet ik. Personeel kan hebben geklaagd. "Heeft niet helemaal op tijd het loon betaald. Geeft mijn loon niet correct. Of heeft het niet gestuurd. Mijn uren zus ofzo".

Uit een ander tapgesprek volgt voorts dat [medeverdachte-5] moet hebben geweten dat verdachte seks had met werkneemsters. De rechtbank verwijst hiertoe naar het getapte telefoongesprek d.d. 8 oktober 2010 te 14:02:11 uur met als beller verdachte en als gebelden [kantoormedewerker-2] en [medeverdachte-5]:

[VERDACHTE]: Ik heb een seksprobleem. Ik laat 3 meisjes komen.(…)

[KANTOORMEDEWERKER-2]: [verdachte] Abi, je hebt die speciaal voor seks laten komen of niet?

[VERDACHTE]: Ik heb die speciaal voor seks laten komen.

[KANTOORMEDEWERKER-2]: Hemm die zullen dan mooi zijn. Oke.

[VERDACHTE]: Zou helemaal seks specialist zijn.

[KANTOORMEDEWERKER-2]: Ohfff, of niet. We kijken dan wel, hoe je het doet, alle drie. Hiihihihii (lacht) ..... .

[medeverdachte-5] komt aan de lijn:

[MEDEVERDACHTE-5]: [verdachte] Abi.

[VERDACHTE]: Hemm.

[MEDEVERDACHTE-5]: welke van die, die speciaal komen, is voor mij? (…)

[VERDACHTE]: Vanavond om half 7 zullen dezen beginnen te werken.

[MEDEVERDACHTE-5]: Wie? Wie?

[VERDACHTE]: Ze zullen om half 7 beginnen. [directeur-2] moet dat niet vergeten te zeggen.

[MEDEVERDACHTE-5]: Komen ze?

[VERDACHTE]: Ze komen. Wanoski (fon.) en twee vriend(innen) komen.

[MEDEVERDACHTE-5]: Goed. Oke.

Het voorgaande illustreert naar het oordeel van de rechtbank ten aanzien van [medeverdachte-5] dat hij meer was dan een boekhouder die zich met niets anders dan het pure boekhouden zelf bezig hield; hij was op de hoogte van wat er speelde binnen de organisatie van [uitzendbureau] in de omgang met de uitzendkrachten en leverde op zijn wijze daaraan een aandeel.

Uit hetgeen ten aanzien van het door [uitzendbureau], verdachte en [directeur-2] gepleegde gewoontewitwassen is overwogen volgt, dat er in de periode 4 oktober 2010 tot en met 19 oktober 2010 verschillende tapgesprekken zijn gevoerd tussen onder meer verdachte, [directeur-2] en [medeverdachte-7], waarbij sprake is geweest van versluierd taalgebruik met betrekking tot de overdracht van grote geldbedragen. Verder blijkt dat op 18 oktober 2010 sprake is geweest van een overdracht van een contant geldbedrag van € 30.000,00 aan [medeverdachte-7] in coupures van € 500. Naar het oordeel van de rechtbank wist [medeverdachte-5] van deze ongebruikelijke (witwas)transactie en heeft hij ondersteunende handelingen verricht, hetgeen blijkt uit de reeks van opvolgende tapgesprekken in voormelde periode, die in onderlinge samenhang moeten worden bezien, en waar onder meer het (tap)gesprek van 12 oktober 2010 om 10:03:56 uur van [medeverdachte-5] met [directeur-2] deel van heeft uitgemaakt. Tijdens dit gesprek wordt onder meer het volgende gezegd:

[directeur-2]: Broer, haal voor mij alle betalingen er uit. Hoeveel schuld we ook bij wie hebben, mijn broer. Schrijf ook 40.000 LIRA voor de SERA (fon.)/ kas. Schrijf ook op wat we [kantoormedewerker-2] gaan geven, schrijf ook op vat we [naam] gaan geven. Die, .... vorige week hadden we van Tempoline (fon.) gekregen, schrijf dat ook op. Schrijf dat allemaal op, broer.

[medeverdachte-5]: Ik schrijft het wel op.

[directeur-2]:Schrijf onze voorschotten ook. Wat voor voorschot we aan wie gaan geven. Maak een overzicht, broer.

[medeverdachte-5]: Okee.

[directeur-2]: Wanneer ik kom .... wanneer ik kom, gaan we eens kijken. Als er een positie is,

betalen we die, deze week. 30 moeten we sowieso geven. 30 van dat geld is van hem, snap je?

[medeverdachte-5]: Geef maar 30, iets ...

[directeur-2]: Broer, we dachten al om 10 te gaan geven. Als je het met 40 geeft zijn we er vanaf.

En volgende week helemaal niet ... We betalen 10.000 LIRA voorschot minder en we betalen

10.000 Lira meer. We kijken. Er zijn manen die niet zullen praten. Bijvoorbeeld, Farga(fon.),

Lazard (fon.) snap je?

[medeverdachte-5]: Die reken ik er sowieso er niet bij.

[directeur-2]: Broer, maak de lijst eens klaar. Ik zal eens kijken. Snap je?

[medeverdachte-5]: Goed dan, jij ....

De rechtbank begrijpt dit tapgesprek aldus, dat [directeur-2] bij [medeverdachte-5] informeert naar de financiële positie van [uitzendbureau] en aan [medeverdachte-5] vraagt een (financieel) overzicht te maken, waarmee [medeverdachte-5] instemt, terwijl [directeur-2] vervolgens zegt dat ze in elk geval €30.000,- moeten betalen, waarop [medeverdachte-5] zegt “geef maar 30”. Uit een daaropvolgend tapgesprek van 12 oktober 2010 begrijpt de rechtbank vervolgens dat [directeur-2] tegen [medeverdachte-7] zegt dat hij vrijdag € 30.000,00 kan ophalen, dat [directeur-2] briefjes van € 500,00 heeft besteld en dat [directeur-2] vrijdag naar de bank zal gaan en het aan [medeverdachte-7] zal overhandigen. Uit een tapgesprek tussen [directeur-2] met [medeverdachte-7] op 15 oktober 2010 leidt de rechtbank af, dat de bank kennelijk heeft gebeld, dat ze niet kunnen leveren en dat het maandag wordt. In de uitwerking van die tap is onder meer ook het volgende vermeld:

Ordner 18 pagina 4.13.8:

[directeur-2] (sh) belt uit met [medeverdachte-7] (ng)

(op de achtergrond; “[directeur-2] tegen [medeverdachte-5] (sh) ..dat was wel wat we afgesproken hadden.. wat moet hij met 10 duizend..) (..)

Ook daaruit leidt de rechtbank af, dat [medeverdachte-5] betrokken is geweest bij voormelde ongebruikelijke (witwas)transactie.

Dat ook de rol van [medeverdachte-4] niet beperkt is gebleven tot die van een louter administratief/boekhoudkundig medewerker maar dat sprake is geweest van een nauwe samenwerking met verdachte en [directeur-2] en het verrichten van gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van de criminele organisatie volgt in het bijzonder nog uit onderstaande tapgesprekken.

In de uitwerking van het getapte telefoongesprek d.d. 23 september 2010 te 23:22:47 uur met als beller [medeverdachte-4] en als gebelde [directeur-2] staat onder meer het volgende:

[directeur-2] wordt gebeld door broertje [medeverdachte-4]. [medeverdachte-4] zegt dat de vrouw hier niet alles wil doen en over geld aan het zeuren is.

In de uitwerking van het getapte telefoongesprek d.d. 27 september 2010 te 21:44:15 uur met als beller [medeverdachte-4] en als gebelde [directeur-2] staat onder meer het volgende:

[directeur-2] wordt gebeld door [medeverdachte-4]. [medeverdachte-4] zegt dat [medeverdachte-6] nog steeds aan het huilen..en dat komt omdat iemand haar een hand heeft gegeven in de fabriek en zich voor heeft gesteld en vervolgens heeft [verdachte] haar gewaarschuwd dat het voor haar niet te best zal zijn en problemen zal geven als [medeverdachte-3] weer vrij is. [medeverdachte-6] is nu bang en aan het huilen. (…) [medeverdachte-4] zegt dat zij een beetje raar doet..het lijkt net of ze ruzie tussen ons wil veroorzaken..we moeten snel van haar af.

In de uitwerking van het getapte telefoongesprek d.d. 27 september 2010 te 22:09:35 uur met als beller [medeverdachte-4] en als gebelde [directeur-2] staat onder meer het volgende:

We krijgen kopzorgen van haar, zegt [medeverdachte-4]..ze gaat toch naar Polen..we moeten maar zeggen dat ze daar moet blijven en niet meer terug moet komen. Ja..en als [medeverdachte-3] eruit dan..wat moeten we dan zeggen. Ik praat wel met hem, zegt [medeverdachte-4]..straks komt die jongen en gaat zij ook met hem afspreken en hebben we nog meer kopzorgen..ik weet wat zij allemaal uitvreet. We moeten maar even afwachten zien wel..hopen op het beste, zegt [directeur-2].

In het getapte telefoongesprek d.d. 27 september 2010 te 22:13:35 uur met als beller [directeur-2] en als gebelde [medeverdachte-4] staat onder meer het volgende:

[directeur-2]: controleer maar even of zij dadelijk naar de jongen zal gaan.

[medeverdachte-4]: Ja is goed.

In het getapte telefoongesprek d.d. 10 oktober 2010 te 17:14:38 uur met als beller verdachte en als gebelde [directeur-2] staat onder meer het volgende:

[verdachte] is boos en zegt dat hij [werknemer-11] van het werk en uit zijn huis gaat sturen. Hij wist dat hij vandaag moest werken en is er niet. Hij heeft zijn telefoon uitstaan. [verdachte] zegt dat [werknemer-11] vandaag maar op straat moet, zodat hij tot bezinning komt. Hij moet de huissleutel afgeven. Als je hem niet uit huis zet, dan vermoord ik hem, zegt [verdachte]. (…) [verdachte] zegt dat van zijn loon 100 euro ingehouden moet worden.

Met betrekking tot het laatstvermelde tapgesprek heeft getuige/aangever [werknemer-11] bij de politie op 2 februari 2011 te 14:00 uur onder meer het volgende verklaard:

[verdachte], [directeur-2] en [medeverdachte-4] kwamen met z'n drieën aan de deur. [directeur-2] vertelde mij dat ik 10 minuten had om te vertrekken.(…) Ik heb het huis verlaten omdat [directeur-2] heeft verteld dat wanneer ik niet weg zou gaan, dan zouden ze mijn spullen uit het huis gooien. Ik heb toen het huis verlaten, omdat ik geen problemen wilde met hen.

Uit hetgeen ten aanzien van de door [uitzendbureau], verdachte en [directeur-2] gepleegde mensenhandel is overwogen, blijkt dat het door verdachte en [directeur-2] dreigen met uithuiszetting en ontslag een redengevende omstandigheid is die heeft bijgedragen aan de gecreëerde afhankelijkheidspositie van werknemers. De rechtbank concludeert uit laatstgenoemd tapgesprek en de verklaring van [werknemer-11] dat [medeverdachte-4] betrokken is geweest bij het uit huis zetten van werknemer [werknemer-11] door met verdachte en [directeur-2] mee te gaan naar de woning van [werknemer-11]. De rechtbank leidt voorts uit de andere zojuist aangehaalde tapgesprekken af dat [medeverdachte-4] op de hoogte is van “gezeur over geld” door werknemers, “kopzorgen” krijgt van werknemers, overleg voert met [directeur-2] over hoe daar mee om te gaan, werknemers op verzoek van [directeur-2] “controleert” en dat [medeverdachte-4] (kennelijk) betrokken is geweest bij beslissingen aangaande werknemers. De rechtbank is van oordeel dat ook al deze gedragingen verder gaan dan het louter werkzaam zijn als boekhouder en duiden op een verder gaande betrokkenheid bij de binnen [uitzendbureau] als organisatie ontplooide activiteiten en aldus rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van oogmerk van de criminele organisatie.

Bij het voorgaande komt nog dat is gebleken dat [medeverdachte-4] betrokken was bij het voorhanden hebben van een wapen op het kantoor van [uitzendbureau] en daarover heeft gecommuniceerd met [directeur-2], zoals blijkt uit de weergave van een gesprek in de uitwerking van het tapgesprek d.d. 19 oktober 2010 te 17:18:10 uur met als beller [directeur-2] en als gebelde [medeverdachte-4], als volgt:

[directeur-2] belt uit en spreekt [medeverdachte-4]. [directeur-2] zegt dat er een nieuwe spuitkop gekomen is. [directeur-2] zegt dat hier het pistool van […] (fon) ligt/is. [directeur-2] zegt tegen [medeverdachte-4] dat hij dat pistool niet hier moet houden. [directeur-2] zegt dat [medeverdachte-4] dat pistool moet teruggeven of aan iemand anders geven. [directeur-2] zegt dat [medeverdachte-4] hem moet helpen herinneren, zodat hij het morgen kan ophalen. Het zit in een kast/kluisje. Als het hier blijft liggen, dan krijgen we daar misschien moeilijkheden mee, zegt [directeur-2].

De rechtbank acht ook deze omstandigheid redengevend omdat aangenomen kan worden dat een en ander – gezien de aard van het voorwerp: een wapen - mede verband houdt met de verwezenlijking van het oogmerk van de criminele organisatie.

Voorts acht de rechtbank van belang dat in de uitwerking van het tapgesprek d.d. 6 oktober 2010 te 14:57:09 uur met als beller [medeverdachte-4] en als gebelde [directeur-2] onder meer het volgende is vermeld:

[directeur-2] vraagt of [medeverdachte-4] in de tas van meisje wil kijken..zij heeft vandaag een verklaring afgelegd. Ik heb gevraagd of ze een briefje heeft gekregen..ze zei van niet..dus kijk in haar tas nadat ze zich heeft omgekleed en aan het werk is of er papieren van de politie in zitten..

[directeur-2]: Als het erin zit..niet aankomen..ik kijk er vanavond wel in..ik zeg dan tegen haar dat ze het eruit moet halen..

[medeverdachte-4]: Ja..is goed.

Over het later op diezelfde dag om 22:58:09 getapte telefoongesprek uur met als beller [directeur-2] en als gebelde [medeverdachte-4] staat in de uitwerking bovendien onder meer het volgende vermeld :

[directeur-2] belt uit met [medeverdachte-4]. (…) [directeur-2] vraagt of [medeverdachte-4] nog in haar tas heeft gekeken. Ja..maar er zat niks in, zegt [medeverdachte-4].

De rechtbank leidt uit deze twee tapgesprekken af dat [medeverdachte-4] op verzoek van [directeur-2] bemoeienis heeft gehad met het controleren van een werkneemster die een verklaring bij de politie heeft afgelegd. Ook daaruit spreekt een verder gaande bemoeienis met de organisatie dan het louter zijn van boekhoudkundig/administratief medewerker.

Tenslotte overweegt de rechtbank ten aanzien van [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] in meer algemene zin dat hun rollen niet louter administratief waren, gelet op een na de aanhouding van verdachte en [directeur-2] getapt telefoongesprek d.d. 20 oktober 2010 te 10:37:55 uur met als beller [medeverdachte-4] en als gebelde [medeverdachte-5], waarin onder meer het volgende wordt gezegd:

[medeverdachte-5]: [medeverdachte-4].

[medeverdachte-4]: [medeverdachte-5] Abi.

[medeverdachte-5]: Hemm.

[medeverdachte-4]: Zijn de pasjes van de firma wel of niet geblokkeerd?

[medeverdachte-5]: Ik weet het nog niet.

[medeverdachte-4]: Is er geld in de firma?

[medeverdachte-5]: Er is wel. Hemm.

[medeverdachte-4]: Hoeveel Lira?

[medeverdachte-5]: Er moet 30.000 Lira zijn.

[medeverdachte-4]: We moeten alles opnemen.

[medeverdachte-5]: Opnemen ... [medeverdachte-4]. (…)

[medeverdachte-5]: Kom niet hier naar toe, die mannen vragen naar je. Kom niet hier naar toe. Kom niet in

de buurt.

[medeverdachte-4]: Hoe vraagt ie naar mij?

[medeverdachte-5]: Vraagt naar jou. [werknemer/opzichter] Abi ... zei Meneer [MEDEVERDACHTE-4] zei nee die is niet

... ( onverstaanbaar).

[medeverdachte-4]: Hemm. Oké.

[medeverdachte-5]: Kom jij maar langs de achterkant bij de ING, we lopen naar toe.

[medeverdachte-4]: Okee.

De rechtbank acht in dit kader eveneens van belang dat [medeverdachte-4] op het moment van dit tapgesprek niet meer als administratief medewerker in dienst was bij [uitzendbureau], maar gezien de inhoud van deze conversatie kennelijk nog wel betrokken was en bemoeienis had met de gang van zaken van de (criminele) organisatie.

Al het voorgaande in onderlinge samenhang bezien is de rechtbank van oordeel dat [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] gedragingen die strekten tot of rechtstreeks verband hielden met de verwezenlijking van het oogmerk van de criminele organisatie (in ieder geval) ondersteunden en wisten dat de organisatie het plegen van misdrijven tot oogmerk had. Derhalve kunnen ook [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] als deelnemer van deze criminele organisatie worden aangemerkt.

[medeverdachte-3] en/of anderen

Naar het oordeel van de rechtbank is onvoldoende komen vast te staan dat [medeverdachte-3] en/of een of meer andere personen deel hebben uitgemaakt van de criminele organisatie.

Conclusie het als leider deelnemen aan een criminele organisatie

Concluderend is dan ook het oordeel van de rechtbank dat er sprake is van een criminele organisatie bestaande uit [uitzendbureau], verdachte, [directeur-2], [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4], waarbij verdachte en [directeur-2] als leiders van de organisatie kunnen worden aangemerkt en [uitzendbureau], [medeverdachte-5] en [medeverdachte-4] als deelnemers.

De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat hetgeen verdachte onder 4 ten laste is gelegd wettig en overtuigend kan worden bewezen.

een de verdachte betreffend reclasseringsadvies d.d. 23 februari 2011 opgemaakt door A. Broersma;

een de verdachte betreffend psychologisch rapport d.d. 6 juni 2011 opgemaakt door dr. Th.A.M. Deenen, klinisch psycholoog en vast gerechtelijk deskundige;

een de verdachte betreffend uittreksel justitiële documentatie d.d. 17 augustus 2012.

Alles overziend acht de rechtbank in dit geval een gevangenisstraf voor de duur van 8 jaren, met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht, passend en geboden.

Bijzondere omstandigheden die tot een ander oordeel zouden moeten voeren, acht de rechtbank niet aanwezig. De rechtbank realiseert zich dat dit – met de beslissing tot het ontslag van alle rechtsvervolging voor het onder 11 ten laste gelegde en de vrijspraak voor het onder 12 ten laste gelegde – een zwaardere straf is dan door de officier van justitie is geëist maar gezien de veelheid en de ernst van de resterende bewezen verklaarde feiten, acht zij deze straf zonder meer passend. Gelet ook daarop zal de rechtbank de opheffing van de schorsing van de voorlopige hechtenis van verdachte bevelen.

De oplegging van straf of maatregel is, behalve op de reeds aangehaalde wettelijke voorschriften, gegrond op de artikelen 10, 27, 57 en 91 van het Wetboek van Strafrecht.

Alle wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezen geachte.

DE BENADEELDE PARTIJEN

[werknemer-15]

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft geconcludeerd [werknemer-15] niet-ontvankelijk te verklaren in zijn vordering, nu er op het voegingsformulier geen bedragen zijn ingevuld en het voegingsformulier niet is ondertekend.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat [werknemer-15] niet-ontvankelijk verklaard dient te worden in zijn vordering, nu er op het voegingsformulier geen bedragen zijn ingevuld en het voegingsformulier niet is ondertekend.

Het oordeel van de rechtbank

De benadeelde partij [werknemer-15] heeft op het ‘voegingsfomulier benadeelde partij in het strafproces’ geen bedrag ingevuld en hij heeft het formulier niet ondertekend. De rechtbank zal de benadeelde partij [werknemer-15] derhalve niet-ontvankelijk verklaren. Een vordering kan desgewenst bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

[werknemer-8]

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat [werknemer-8] niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in zijn vordering met betrekking tot de schade aan de kleding, de ketting, de deur, het horloge, de zonnebril en het fototoestel, omdat de vordering op dit punt niet is onderbouwd en omdat deze schade niet wordt genoemd bij de aangifte. De officier van justitie heeft zich voorts op het standpunt gesteld dat de vordering van [werknemer-8] met betrekking tot het loon, de kosten van de tolk en de advocaat hoofdelijk dient te worden toegewezen, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel als bedoeld in artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de gevorderde schadevergoeding ten aanzien van het gevorderde loon afgewezen dient te worden, omdat uit de berekeningen van medeverdachte [directeur-2] blijkt dat [werknemer-8] zijn volledige loon uitbetaald heeft gekregen. Subsidiair is aangevoerd dat [werknemer-8] niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in zijn vordering.

Het oordeel van de rechtbank

De benadeelde partij [werknemer-8] heeft zich met een vordering tot schadevergoeding van een bedrag van € 9.134,40 gevoegd in het strafproces, bestaande uit € 4.069,80 aan niet gewerkte uren in de periode oktober tot en met december 2008, € 2.762,40 aan niet gewerkte uren in de periode januari en februari 2009, € 1.1175,00 voor het vervangen en reparatie van een deur en wand, € 80,00 voor de vervanging van een overhemd en kettinkje, € 50,00 voor de vervanging van een horloge, € 140,00 voor de vervanging van een fototoestel, € 750,00 aan tolkkosten en € 98,00 aan advocaatkosten.

De rechtbank zal de benadeelde partij [werknemer-8] niet-ontvankelijk verklaren in zijn vordering. De vordering is op diverse punten (vooralsnog) onvoldoende onderbouwd, mede ook gelet op de weerspreking van posten door de verdediging en onvoldoende rechtstreeks gerelateerd aan de tenlastegelegde en bewezen verklaarde feiten. Nader onderzoek daarnaar levert een onevenredige belasting van het strafgeding op. De vordering kan desgewenst bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

[werknemer-1]

Het standpunt van het openbaar ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat, hoewel de benadeelde partij het voegingsformulier niet heeft ondertekend, er sprake is van een formeel juiste voeging, nu de benadeelde partij in een schriftelijke toelichting op het voegingsformulier heeft aangegeven dat zij een schadevergoeding wenst te claimen.

Voorts heeft de officier van justitie gesteld dat de vordering van de benadeelde partij niet alleen ziet op immateriële schade met betrekking tot gesteld seksueel misbruik door [medeverdachte-3] maar dat de voeging in het licht van het complete dossier moet worden beschouwd. Op grond daarvan acht de officier van justitie de hoofdelijke toewijzing van het gevorderde bedrag van € 2.500,00, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel als bedoeld in artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht, redelijk.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich primair op het standpunt gesteld dat [werknemer-1] niet-ontvankelijk verklaard dient te worden in haar vordering, nu de verdediging vrijspraak heeft bepleit. Subsidiair heeft de verdediging aangevoerd dat er onduidelijkheid is over de hoogte van het schadevergoedingsbedrag en daarnaast is de gestelde schade alleen gepresenteerd als een gevolg van de gepretendeerde seksuele handelingen door [medeverdachte-3] en niet van uitbuiting.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank constateert dat het voegingformulier ten name van [werknemer-1] niet door [werknemer-1] is ondertekend en dat zij evenmin heeft getekend voor het verlenen van een machtiging aan N. F?tsch. Het voegingsformulier is getekend door N. Fötsch, advocaat van [werknemer-1]. In een schriftelijke toelichting bij het voegingsformulier heeft [werknemer-1] echter aangegeven, dat zij een verzoek tot schadevergoeding wenst in te dienen. N. F?tsch, de advocaat van [werknemer-1], heeft in haar brief van 25 september 2012 geschreven dat [werknemer-1] haar uitdrukkelijk heeft laten weten dat zij zich wenst te voegen als benadeelde partij in onderhavige stafzaak, dat zij vervolgens geen contact meer heeft kunnen krijgen met haar cliënt en dat zij om die reden zelf het voegingsformulier (de rechtbank begrijpt: namens [werknemer-1]) heeft ondertekend. De rechtbank leidt daaruit af, dat de advocaat N. Fötsch zich daartoe gemachtigd heeft geacht. De rechtbank is gelet op voorgaande feiten en omstandigheden van oordeel, dat ervan kan worden uitgegaan dat de vordering tot schadevergoeding van [werknemer-1] op juiste wijze is ingediend en dat [werknemer-1] in zoverre in haar vordering kan worden ontvangen.

De rechtbank is van oordeel dat de schriftelijke toelichting van [werknemer-1] vooral ziet op het door haar gestelde seksueel misbruik door [medeverdachte-3] en een daarmee verband houdende gedwongen abortus. De rechtbank is weliswaar van oordeel dat verdachte deel heeft genomen aan een criminele organisatie die zich onder meer bezig hield met het in een uitbuitingssituatie brengen van werknemers, maar gelet op de inhoud van de toelichting bij de gevorderde schade, is de rechtbank van oordeel dat er onvoldoende rechtstreeks verband bestaat tussen de gestelde schade en de aan verdachte verweten gedragingen.

De rechtbank zal [werknemer-1] derhalve in haar vordering niet ontvankelijk verklaren. De benadeelde partij [werknemer-1] kan haar vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.