HR, 08-02-2013, nr. 11/05156

Euronext houdt te Amsterdam een effectenbeurs genaamd Liffe, hierna "de optiebeurs". Op die beurs worden opties verhandeld die de rechthebbende het recht geven aandelen te kopen of te verkopen tegen een vooraf vastgestelde prijs. All Options is een instelling die op grond van een daartoe door haar met Euronext gesloten overeenkomst is toegelaten tot de handel in opties op de optiebeurs.

Op de handel op de optiebeurs waren destijds (de zaak speelt in 2005) van toepassing de regels neergelegd in de "Corporate Actions Policy". Die was op 15 november 2004 in werking getreden (hierna: "de Policy"). De Policy regelde de gevolgen voor op de optiebeurs verhandelde opties van bepaalde gebeurtenissen bij de ondernemingen die aandelen hadden uitgegeven waarop die opties betrekking hadden. Zulke gebeurtenissen, in de Policy aangeduid als "corporate actions", konden volgens de Policy ertoe leiden dat de desbetreffende opties door Euronext werden aangepast.

Op de optiebeurs werden opties verhandeld die de rechthebbende het recht gaven om eind oktober 2005 aandelen in Getronics N.V., hierna "Getronics", te verkopen tegen een prijs van € 17,93 per aandeel. Deze opties, hierna "de opties", werden verhandeld onder de serienaam GTO Oct05 Put 17,93. Zij hadden elk betrekking op (het voor een optie niet normale aantal van honderd, maar op) twaalf aandelen. De rechthebbende op een optie mocht de aandelen verkopen tegen de zojuist genoemde prijs. All Options heeft (voor eigen rekening) dergelijke opties geschreven en verkocht. Hiertegenover hield zij geen aandelen in Getronics die bij uitoefening van de opties aan de rechthebbende konden worden geleverd.

Op 8 april 2005 heeft Getronics in een persbericht bekend gemaakt dat zij van plan was aan haar aandeelhouders voor te stellen dat door Getronics eerder uitgegeven aandelen zouden worden samengevoegd en wel zodanig dat zeven aandelen met een nominale waarde van € 0,04 zouden worden samengevoegd tot één aandeel met een nominale waarde van € 0,28. De algemene vergadering van aandeelhouders van Getronics heeft op 11 april 2005 met dit voorstel ingestemd.

Op 27 april 2005 heeft All Options 76.100 opties verkocht. Ter afdekking van haar risico had zij tegengestelde opties (behorend tot een andere serie) gekocht met dezelfde uitoefenprijs. Op diezelfde dag heeft All Options Euronext telefonisch vragen gesteld over de opties naar aanleiding van eerder op die dag opgetreden stijgingen van de koers van de opties op de optiebeurs. In de desbetreffende telefoongesprekken is de samenvoeging van de aandelen in Getronics, in die gesprekken de "reverse split" genoemd, ter sprake gekomen. Euronext heeft gewezen op de Policy. In twee van de gesprekken op 27 april 2005 hebben partijen bovendien gesproken over de afronding van 1,71 tot 2. Op dezelfde dag hebben ook anderen2. dan All Options aan Euronext telefonisch vragen gesteld over de opties.

Euronext heeft de samenvoeging van de aandelen aangemerkt als een gebeurtenis die een corporate action in de zin van de Policy inhield. Zij heeft zich op het standpunt gesteld dat deze, volgens de in de Policy neergelegde regels, moest leiden tot een aanpassing van op de optiebeurs verhandelde opties die betrekking hadden op aandelen in Getronics, waaronder de onderhavige opties. Op 27 juni 2005 heeft Euronext op grond van art. 4.5 van de Policy een corporate action mededeling openbaar gemaakt waarin de aanpassing van de opties naar aanleiding van de samenvoeging van de aandelen in Getronics gedetailleerd is beschreven.

Op de dag waarop de aandelen in Getronics zijn samengevoegd, te weten op 29 juni 2005, heeft Euronext de opties aangepast met toepassing van de Policy. Rekenkundig zou die samenvoeging ertoe leiden dat de rechthebbende op een optie in plaats van de aanvankelijke twaalf aandelen in Getronics (nog maar) 1,71 aandeel, namelijk twaalf gedeeld door zeven, zou mogen verkopen. Euronext heeft dit aantal bij de aanpassing van de opties (naar boven) afgerond tot twee, zodat de opties de rechthebbende voortaan het recht gaven om twee aandelen te verkopen. Bovendien heeft Euronext de uitoefenprijs van € 17,93 per aandeel aangepast door deze te vermenigvuldigen met dezelfde factor, zeven, als de toename van de nominale waarde van de aandelen, zodat de prijs waartegen de rechthebbende op een optie een aandeel mocht verkopen is verhoogd van € 17,93 tot € 125,51 per aandeel.

Voor All Options brachten deze aanpassingen mee dat zij op grond van de door haar verkochte opties, als deze door de rechthebbenden zouden worden uitgeoefend, voor de af te nemen aandelen een koopprijs was verschuldigd die per optie € 35,86 meer bedroeg dan hetgeen zij zonder de aanpassingen verschuldigd zou zijn geweest (namelijk twee aandelen x € 125,51 = € 251,02 tegenover oorspronkelijk twaalf3. aandelen x € 17,93 = € 215,16). Dit verschil volgt uit de hierboven genoemde afronding, die meebracht dat All Options per optie 0,29 aandeel meer diende af te nemen dan zonder de afronding en (dus) een dienovereenkomstig hogere koopprijs voor de af te nemen aandelen was verschuldigd. Zij moest per optie een 16,67% hogere koopprijs, overeenkomend met € 17,93 per aandeel, voor de aandelen betalen dan zonder de afronding (en zonder de aanpassingen van de opties) het geval zou zijn geweest. Het verschil kwam voor rekening van All Options, als verkoper van de opties.

All Options heeft Euronext op 28 januari 2008 gedagvaard voor de Rechtbank Amsterdam. Zij vorderde verklaring voor recht dat Euronext jegens haar is gehouden tot schadevergoeding. All Options voerde aan dat Euronext tegenover haar onrechtmatig heeft gehandeld omdat Euronext de opties niet had mogen aanpassen op de wijze waarop zij dit heeft gedaan, Euronext heeft nagelaten tijdig een mededeling openbaar te maken waarin van de voorgenomen aanpassing melding werd gemaakt en Euronext, ofschoon daartoe in staat, heeft verzuimd andere maatregelen te treffen om te voorkomen dat All Options door de aanpassing van de opties nadeel zou ondervinden.

De rechtbank heeft de vordering bij tussenvonnis van 18 februari 2009 in beginsel toewijsbaar geoordeeld. Daartoe oordeelde zij dat het Euronext op grond van haar Policy en de toelatingsovereenkomst tussen haar en All Options vrij stond voor een andere aanpassingsmethode te kiezen dan die welke volgt uit de artikelen 6.2 en 4.2 van die Policy. Euronext diende er rekening mee te houden dat het marktpartijen als All Options niet duidelijk was welke methode zij bij de reverse stock split zou toepassen. De combinatie van deze onduidelijkheid enerzijds en de ingrijpende gevolgen van toepassing van de ratio methode op de GTO-serie anderzijds bracht volgens de rechtbank mee dat hoge eisen konden worden gesteld aan de wijze waarop Euronext reageerde op de gevolgen van toepassing van de ratio methode en de koersontwikkeling van de GTO-serie. De aard en het doel van de overeenkomst tussen partijen en de daaruit voortvloeiende rechtsplichten van Euronext die gericht zijn op het creëren van een "level playing field", brachten naar het oordeel van de rechtbank met zich mee dat zij ter opheffing van de door haar telefonische mededelingen ontstane informatieongelijkheid en onduidelijkheid en ter bevordering van een ordentelijke en transparante markt op 27 april 2005 een publieke mededeling had moeten doen. Door dit na te laten - mede gelet op de verhoogde waakzaamheid die van haar mocht worden gevergd - is Euronext naar het oordeel van de rechtbank tekort geschoten in de nakoming van haar verplichtingen tegenover All Options, althans heeft zij onrechtmatig jegens All Options gehandeld.

Verder oordeelde de rechtbank dat de te vergoeden schade van All Options in het lopende geding dient te worden begroot en daarbij tevens aan de orde kan komen het standpunt van Euronext dat All Options als zeer ervaren marktpartij een risicovolle positie heeft opgebouwd, welk standpunt kan leiden tot een vermindering van haar schadevergoedingsplicht. De rechtbank heeft van haar tussenvonnis tussentijds hoger beroep opengesteld. Zij verwees de zaak naar de rol voor het nemen van een akte door All Options ter nadere beschrijving en onderbouwing van haar schade. All Options heeft het bedrag van haar schade, bij akte genomen voordat tegen het vonnis hoger beroep was ingesteld, begroot op € 2.355.618,28, te vermeerderen met wettelijke rente.

Euronext is van het tussenvonnis van 18 februari 2009 in hoger beroep gekomen. All Options heeft geantwoord en daarbij incidenteel beroep ingesteld.

In het principaal beroep heeft het hof het vonnis bij arrest van 16 augustus 2011 vernietigd en de vordering van All Options afgewezen. Het incidenteel beroep heeft het hof verworpen. Het hof heeft zijn oordeel gegrond op de omstandigheden dat de reverse stock split al op 8 april 2005 bij persbericht was aangekondigd en de gevolgen daarvan voor de opties uit de Policy konden worden opgemaakt. Deze informatie was voor alle marktpartijen gelijkelijk kenbaar. Daarnaast oordeelde het hof dat, nu Getronics pas op 21 juni 2005 bekend heeft gemaakt dat de samenvoeging op 29 juni 2005 zou worden uitgevoerd, van Euronext niet kon worden gevergd dat zij voordien een publieke mededeling over de gevolgen van de reverse stock split uitdeed.

Naar het oordeel van het hof was Euronext niet gehouden af te wijken van de wijze van aanpassing die volgde uit de toepasselijkheid van de artikelen 6.5 en 4.2 van de Policy. Evenmin was Euronext gehouden tot doorhaling van de verkopen van de opties die op 27 april 2005 hebben plaatsgevonden of tot schorsing van de handel in de opties op die dag, nu dit bevoegdheden van Euronext betrof ten aanzien waarvan haar beleidsvrijheid toekwam. Op Euronext rustte volgens het hof ook geen verplichting om te bepalen dat aan All Options vergoedingen in geld moesten worden betaald teneinde te voorkomen dat All Options door de eerder bedoelde afronding nadeel zou ondervinden.

All Options is tijdig5. van dit arrest in cassatie gekomen. Euronext heeft geantwoord en voorwaardelijk incidenteel cassatieberoep ingesteld. Partijen hebben hun standpunten schriftelijk toegelicht en hebben van re- en dupliek gediend.

Deze zaak draait om de uitleg van een van de reglementen van de optiebeurs Euronext.Liffe, te weten de Corporate Actions Policy in de versie van 15 november 2004.

De door Euronext opgestelde reglementen regelen onder meer de toelating van fondsen tot de notering, de gang van zaken bij de handel en de afwikkeling van transacties, en de relatie tot cliënten. In deze zaak gaat het om de Corporate Actions Policy, dat het beleid van Euronext.liffe beschrijft voor corporate actions in relatie tot optiecontracten en Futures contracten. Het betreft een vrij uitvoerig document dat als productie 2 bij de dagvaarding is opgenomen. De in cassatie relevante bepalingen van deze Policy luiden als volgt:

De Euronext.liffe Trading Procedures, in de op onderhavige zaak van toepassing zijnde versie van 18 februari 2005 (productie 16 bij de dagvaarding), bepaalde over de aanpassing van contracten wegens corporate actions:

Een bijzonderheid in deze zaak is dat er bij de GTO-serie slechts sprake is van 12 onderliggende aandelen in plaats van de normale 100 onderliggende aandelen. Hierdoor ontstaat een ongebruikelijk groot afrondingsverschil ingeval afgerond wordt op een heel aandelenaantal.

Het principaal cassatiemiddel bevat vijf klachten.

Klacht 1, onderverdeeld in vijf onderdelen, is gericht tegen het oordeel van het hof dat Euronext niet onrechtmatig heeft gehandeld door de opties aan te passen op de wijze waarop zij dit heeft gedaan, nu zij daartoe op grond van de Policy bevoegd was en het haar vrijstond van deze bevoegdheid gebruik te maken. Het hof overwoog hiertoe in r.o. 4.12 - 4.17 als volgt (volledigheidshalve citeer ik ook r.o. 4.11):

Onderdeel 1.a, dat ik in het hiernavolgende samen met onderdeel 1.c zal behandelen, klaagt over de door het hof in r.o. 4.12 - 4.16 gehanteerde uitleg van de Policy.

Onderdeel 1.b klaagt dat het hof met zijn oordeel in r.o. 4.13 dat tot een "consolidation of share capital" (als bedoeld in art. 6.5 van de Policy), gelet op de gebruikelijke betekenis daarvan, ook een samenvoeging van aandelen als in dit geding aan de orde kan worden gerekend, buiten de rechtsstrijd van partijen is getreden, althans dat het hof met dit oordeel een onbegrijpelijke uitleg aan de stellingen van Euronext heeft gegeven.

Het onderdeel faalt. Euronext heeft in appel uitdrukkelijk aangevoerd dat een reverse stock split ook onder hoofdstuk 6.5 (Subdivision or Consolidation of Share Capital) van de Policy valt, nu de begrippen in de Policy een ruim toepassingsbereik hadden en ook ruim uitgelegd dienden te worden8.. All Options heeft deze stelling blijkens haar memorie van antwoord9. begrepen als inhoudend dat Euronext stelt dat samenvoeging van aandelen niets anders is dan "consolidation of shares". Zij heeft vervolgens betoogd dat consolidation of share capital op een andere corporate action doelt dan die van samenvoeging van aandelen, dit gezien de parameters van de ratio methode. Gezien het partijdebat is het hof niet buiten de grenzen van de rechtsstrijd getreden door te oordelen dat de reverse split onder art. 6.5 van de Policy viel.

Onderdeel 1.a betoogt dat het bij een naar objectieve maatstaven uit te leggen document als de Policy uiteindelijk erom gaat hoe marktpartijen de Policy, gezien de bewoordingen daarvan en gelezen in het licht van de strekking van desbetreffende bepaling en de Policy als geheel, redelijkerwijs hebben mogen en moeten begrijpen. Dit brengt volgens All Options mee dat bij de uitleg van de Policy mede van belang is of zij voor marktpartijen voldoende duidelijk is en zij niet aan marktpartijen kan worden tegengeworpen indien niet tevoren met een voldoende mate van duidelijkheid en zekerheid uit de Policy blijkt dat en op welke wijze in geval van een bepaalde gebeurtenis met betrekking tot een onderneming die aandelen heeft uitgegeven, de daarop betrekking hebbende optiecontracten door Euronext zullen worden aangepast. All Options meent dat de Policy op het punt van reverse stock splits niet duidelijk was en verwijst daartoe naar door haar in feitelijke instanties ingenomen stellingen, onder meer inhoudend dat de term 'reverse stock split' in de in 2005 geldende versie van de Policy niet voorkomt (en in de latere versie wel) en dat Euronext zelf zich bij de aanpassing van de opties steeds heeft gebaseerd op art. 6.2 van de Policy, van welke bepaling het hof in r.o. 4.12 oordeelt dat deze niet van toepassing is op een reverse stock split. In het licht van haar stellingen en de overige feiten en omstandigheden geeft het oordeel dat op de onderhavige reverse stock split art. 6.5 van de Policy toepasselijk is volgens All Options blijk van een onjuiste rechtsopvatting over de hier toepasselijke (uitleg)maatstaven, althans is dat oordeel zonder nadere motivering niet begrijpelijk. Het hof heeft bij zijn oordeel immers niet, althans niet kenbaar, onderzocht of de door Euronext gestelde toepasselijkheid van art. 6.5 van de Policy op de onderhavige reverse split voor marktpartijen als All Options ook tevoren met de te dezen vereiste voldoende mate van duidelijkheid en zekerheid uit de Policy viel af te leiden.

Onderdeel 1.c klaagt dat het hof bij zijn oordeel in r.o. 4.12 tot en met 4.17 is voorbijgegaan aan de strekking van de Policy. Blijkens met name art. 4.1 is de Policy gebaseerd op het uitgangspunt dat aanpassing van optiecontracten in geval van een corporate action op economisch evenwichtige wijze plaatsvindt, hetgeen zou blijken uit Mededeling 2004-007 van Euronext, waarin onder meer is neergelegd dat er bij aanpassing van optie- en futurecontracten in geval van een corporate action voor moet worden gezorgd dat degene met een open positie in optie- of futurecontracten in economische termen geen voor- of nadeel ondervindt van een corporate action. Strekking van de Policy is volgens All Options dus onmiskenbaar dat aanpassing van opties in geval van een corporate action op economisch evenwichtige wijze, zonder voor- of nadeel voor de partijen bij het optiecontract, dient plaats te vinden. De enkele verwijzing door het hof naar de strekking van de Policy in r.o. 4.14 vormt in dit verband in elk geval geen toereikende motivering, gezien de stellingen van All Options op dit vlak; verhoging van de koopprijs van de opties met 16,67% is geen economisch evenwichtige aanpassing.

Beoordeling onderdelen 1.a en 1.c

Op de inhoud en formulering van onderhavige Policy hebben de individuele deelnemers geen invloed gehad; er wordt tussen Euronext en de deelnemer niet over onderhandeld. De onderliggende bedoeling van de verschillende bepalingen is voor de deelnemers slechts beperkt kenbaar uit consultatiedocumenten. Het hof heeft in r.o. 4.11 terecht - en in cassatie onbestreden - geoordeeld dat de Policy aan de hand van objectieve maatstaven dient te worden uitgelegd, zoals de bewoordingen waarin de desbetreffende bepaling is gesteld, gelezen in het licht van de strekking van die bepaling en van de Policy in haar geheel. Het hof overweegt in r.o. 4.11 verder dat bij de uitleg van de Policy mede van belang is "de taalkundige betekenis die deze bewoordingen, in de context waarin zij zijn gebruikt, normaal gesproken hebben in de kring van degenen die bij de handel op de optiebeurs betrokken zijn". Hiervan uitgaande heeft het hof m.i. terecht voor de beoordeling van de kwestie van de gevolgen van een samenvoeging van aandelen voor een al verkochte serie opties aanknopingspunten gezocht in de tekst van de Policy. Deze Policy beoogt immers de gevolgen te regelen van gebeurtenissen met ondernemingen die aandelen hebben uitgegeven. Dat zoeken van aanknopingspunten in de tekst van de Policy mag ook worden verwacht van een partij als All Options, die bij de optiehandel betrokken is en daarin over veel ervaring beschikt. Het hof heeft na een aanloop in r.o. 4.11-4.13 in r.o. 4.15 vastgesteld dat zowel toepassing van de formule uit artikel 6.2 van de Policy als die uit artikel 6.5 tot gevolg heeft dat de rechthebbende op een optie 1,71 aandeel Getronics zou mogen verkopen tegen een prijs van Euro 125, 51 per aandeel. Het hof vindt dus twee m.i. goed verdedigbare aanknopingspunten in de Policy voor de door Euronext gevolgde gedragslijn. M.i. gaat het er daarbij niet om of de gevolgen van de samenvoeging van aandelen voor optiecontracten door de letter van de Policy afgedekt worden, maar wat het meest voor hand liggende aanknopingspunt in de Policy is. Vervolgens stelt het hof in r.o. 4.16 vast dat artikel 4.2, laatste volzin van de Policy Euronext de uitdrukkelijke bevoegdheid geeft af te ronden. Daarbij wijst het hof erop dat een afronding op twee aandelen gebruikelijk is, wanneer het gaat om een optie die in beginsel recht geeft om 1,71 aandeel te verkopen. Ook was die afronding noodzakelijk om een rechthebbende op een optie in staat te stellen het recht tot verkoop te kunnen uitoefenen. Dat Euronext dus tot de afronding op twee aandelen is gekomen, kan All Options m.i. niet verrast hebben. Daarbij komt nog dat het hof in r.o. 4.7 feitelijk heeft vastgesteld dat Euronext All Options in diverse telefoongesprekken tussen hen gevoerd op 27 april 2005 op de Policy heeft gewezen en de beide partijen over de afronding van 1,71 op 2 aandelen hebben gesproken. Al met al vind ik het niet onbegrijpelijk dat het Hof in r.o. 4.18 oordeelt dat de wijze waarop Euronext de opties naar aanleiding van de samenvoeging van aandelen in Getronics heeft aangepast rechtstreeks volgde uit het bepaalde in de Policy, in het bijzonder uit de artikelen 6.5 en 4.2.

Hiermee faalt onderdeel 1.a.

Ook onderdeel 1.c faalt. All Options beroept zich in dit middelonderdeel op artikel 4.1 van de Policy waarin volgens haar staat dat aanpassing van optiecontracten op economisch evenwichtige wijze zonder voordeel of nadeel voor de betrokken partijen dient plaats te vinden. M.i. geeft All Options artikel 4.1 niet op een correcte wijze weer. Ik lees daarin niet dat er geen voor- of nadeel voor een partij mag zijn. Ik lees daarin slechts dat ernaar gestreefd dient te worden om als gevolg van bij voorbeeld een aanpassing van een optiecontract geen onbehoorlijk ("unduly") voor- of nadeel voor een betrokken partij te veroorzaken. Bij het oordeel over de vraag wat in dezen onbehoorlijk is kan heel wel meningsverschil ontstaan. Artikel 4.1 geeft m.i. geen duidelijke norm. Ik vind het tegen deze achtergrond niet onbegrijpelijk dat het hof bij het bepalen van de strekking van de Policy in zijn bestreden arrest klaarblijkelijk meer gewicht heeft toegekend aan de strakke regelingen van artikel 3.1 (r.o. 4.19), artikel 4.2 (r.o. 4.16) en artikel 4.4 van de Policy (r.o. 4.20) dan aan het vage artikel 4.1.

Onderdeel 1.d klaagt dat het hof met zijn oordeel in r.o. 4.12-4.17 eraan voorbij ziet dat de Policy voor de (on)rechtmatigheid van de gedragingen van Euronext niet beslissend is. Op Euronext als redelijk handelend beurshouder rust volgens All Options, ook los van het beleid dat zij in haar eigen Policy heeft neergelegd, de zorgplicht om bij de aanpassing van opties als in dit geding aan de orde, in voldoende mate rekening te houden met de voor haar kenbare gerechtvaardigde belangen van haar wederpartijen. Het hof is bij zijn oordeel aan het

substantiële nadeel dat de wijze van aanpassing van de opties voor All Options meebracht geheel voorbij gegaan. Indien het hof heeft gemeend dat dit nadeel in het onderhavige verband niet relevant is (hetgeen zou kunnen worden afgeleid uit de opmerking aan het slot van r.o. 4.16 "wat er ook zij van het onder 4.6 beschreven gevolg van de afronding voor All Options") is zijn oordeel ook om deze reden rechtens onjuist, aldus het onderdeel.

Het onderdeel faalt. M.i. is het gerechtvaardigd dat het hof onderzocht heeft of Euronext zich in overeenstemming met de diverse bepalingen uit de Policy jegens All Options heeft gedragen. De zorgplicht van Euronext jegens All Options wordt immers sterk gekleurd door wat in de Policy is bepaald. De Policy duidt het beleid aan dat Euronext in verband met "Corporate Actions" volgt en wil voor marktpartijen duidelijkheid en zekerheid tot stand brengen, zodat de markt voor alle marktpartijen "fair and orderly" functioneert. Hierop wijst het hof in r.o. 4.18 uitdrukkelijk: er zou van ongelijke handelsomstandigheden sprake kunnen zijn geweest, als Euronext van de Policy was afgeweken. Het hof komt op niet onbegrijpelijke gronden tot het oordeel dat Euronext zich binnen de grenzen van de Policy heeft gedragen. Dat is een belangrijke indicatie dat Euronext voldoende zorgvuldig jegens All Options is geweest. Daarbij blijkt uit r.o. 4.19 dat het hof onderkent dat All Options nadeel heeft ondervonden als gevolg van de aanpassing door Euronext van de betrokken opties. In r.o. 4.19 en 4.20 ziet het hof geen mogelijkheden voor Euronext uitgaande van de aan haar toekomende bevoegdheden om dit nadeel te voorkomen. In r.o. 4.16 weegt het hof het belang van All Options af tegen het belang van de rechthebbenden op de opties.

Onderdeel 1.e betoogt dat het door het hof in r.o. 4.16 opgevoerde belang van kopers bij afronding naar hele (en verhandelbare) aantallen aandelen nog niet meebrengt dat het Euronext met de aanpassing van de opties op de wijze zoals in dit geval is geschied, niet onrechtmatig heeft gehandeld jegens All Options.

Onderdeel 1.e faalt. Het hof heeft zijn onrechtmatigheidsoordeel in r.o. 4.16 niet uitsluitend gebaseerd op de belangen van belanghebbenden en kopers van de opties bij afronding, maar heeft hun belangen afgezet tegen de belangen van All Options. Het meewegen van de belangen van de kopers van de opties als voor de rechtmatigheid van de verweten gedragingen relevant gezichtspunt getuigt niet van een onjuiste rechtsopvatting en is evenmin onbegrijpelijk. M.i. is dat meewegen van diverse uiteenlopende relevante belangen een aspect dat de in het arrest van het hof gevolgde benadering juist goed verdedigbaar maakt.

Klacht 2, onderverdeeld in vier onderling overlappende onderdelen, richt zich tegen het oordeel van het hof dat Euronext op grond van de Policy en anderszins niet gehouden was om maatregelen te treffen ter voorkoming van nadeel voor All Options door aanpassing van de opties, in het bijzonder door de afronding van 1,71 naar 2. Het hof overweegt hieromtrent in r.o. 4.19 en 4.20 als volgt:

Nu de voorwaarde waaronder het incidentele cassatiemiddel is ingesteld, niet is vervuld, behoeft ook dit cassatiemiddel geen behandeling

De conclusie strekt tot verwerping.

De Procureur-Generaal bij de

Hoge Raad der Nederlanden

A-G