De kredietwaardigheidstoets bij kredietverlening aan consumenten
Einde inhoudsopgave
De kredietwaardigheidstoets bij kredietverlening aan consumenten (R&P nr. FR19) 2020/7.3.3.2:7.3.3.2 Streven naar de gewenste terugbetaalsituatie
De kredietwaardigheidstoets bij kredietverlening aan consumenten (R&P nr. FR19) 2020/7.3.3.2
7.3.3.2 Streven naar de gewenste terugbetaalsituatie
Documentgegevens:
Mr. dr. J.M. Meindertsma, datum 01-06-2020
- Datum
01-06-2020
- Auteur
Mr. dr. J.M. Meindertsma
- JCDI
JCDI:ADS210065:1
- Vakgebied(en)
Financieel recht / Bank- en effectenrecht
Financieel recht / Financieel toezicht (juridisch)
Verbintenissenrecht / Overeenkomst
Toon alle voetnoten
Voetnoten
Voetnoten
Dit vloeit voort uit het streven van de kredietgever naar winstmaximalisatie.
Ik noem een aantal belangrijke elementen. Zie bijvoorbeeld Berlin 2009 en Durkin & Elliehausen 2015, p. 317.
Zie ook Berlin 2009.
Ibid. Volgens Berlin geldt daarbij de risk-free-rate als uitgangpunt. Dit is de rente die je had ontvangen over een risicoloze investering (Berlin verwijst naar the US Treasury Bond rate).
Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
De kredietgever streeft naar de gewenste terugbetaalsituatie.1 Dat betekent dat er wordt gezocht naar de beste kredietbeslissing die hij op dat moment zal kunnen nemen. Vanuit het perspectief van de kredietgever is een krediettransactie te zien als een investering. Hij geeft nu een geldbedrag aan de consument met de verwachting dat hij later een groter geldbedrag terugkrijgt. De consument moet over het geleende bedrag immers rente betalen. Bij het vaststellen van het rentepercentage houdt de kredietgever rekening met verschillende elementen.2 Zo is bijvoorbeeld een deel daarvan bedoeld als een compensatie voor het risico op niet-betalen, terwijl een ander deel fungeert als een vergoeding voor de kosten die gepaard gaan met de krediettransactie zelf. Voorts bevat de rente een element ter compensatie van het gegeven dat de waarde van geld over tijd afneemt. Een euro die nu wordt verkregen is daarom meer waard dan dezelfde euro die wordt verkregen op een later tijdstip. Zo kan de kredietgever bijvoorbeeld een euro nu investeren met de intentie om later een groter bedrag te ontvangen.3 Als de kredietgever diezelfde euro pas later zou hebben gekregen, zou hij die laatste opbrengsten hebben misgelopen.4 Ook dergelijke gemiste opbrengsten komen terug in het rentepercentage.