Partijen en gegevens

Bekrachtiging door het Verenigd Koninkrijk van Groot-Britannië en Noord-lerland met inbegrip van de Kanaaleilanden en het eiland Man.

Het Verdrag is ook van kracht voor Ghana. Ghana werd op 06-03-1957 onafhankelijk en werd op 20-05-1957 lid van de Internationale Arbeidsorganisatie. Ghana verklaarde op laatstgenoemde datum zich gebonden te achten door een aantal Arbeidsverdragen die door het Verenigd Koninkrijk op de Goudkust toepasselijk waren verklaard, waaronder het onderhavige.

Toepasselijkverklaring door het Verenigd Koninkrijk van Groot-Britannië en Noord-Ierland op hun buiten het moederland gelegen gebieden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door het Verenigd koninkrijk voor Aden, Anguilla, Antigua en Barbuda, Bahama's, Barbados, Belize, Bermuda, Botswana, Brits Noord Borneo, Brits Somaliland, Britse Maagdeneilanden, Brunei, Caymaneilanden, Cyprus, Dominica, Falklandeilanden, Fiji-eilanden, Gambia, Ghana, Gibraltar, Grenada, Guernsey, Guyana, Hongkong, Jamaica, Jersey, Jordanië, Kenia, Kiribati, Lesotho, Line-eilanden, Malawi, Maleise Federatie, Malta, Man, Mauritius, Montserrat, Myanmar, Newfoundland, Nigeria, Palestina, Protectoraat Zuid-Arabië, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, Salomonseilanden, Sarawak, Seychelles, Sierra Leone, Singapore, Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha, Sri Lanka, Straits Settlements, Swaziland, Tonga, Trinidad en Tobago, Turks- en Caicoseilanden, Tuvalu, Uganda, Vanuatu, Zambia, Zanzibar en Zimbabwe vanaf 03-06-1932.

Buitenwerkingtreding voor Straits Settlements per 01-04-1946, voor Jordanië per 25-05-1946, voor Palestina per 29-11-1947, voor Myanmar per 04-01-1948, voor Sri Lanka per 04-02-1948, voor Newfoundland per 01-04-1949, voor Ghana per 06-03-1957, voor de Maleise Federatie per 31-08-1957, voor Brits Somaliland per 26-06-1960, voor Cyprus per 16-08-1960, voor Nigeria per 01-10-1960, voor Sierra Leone per 27-04-1961, voor Jamaica per 06-08-1962, voor Trinidad en Tobago per 31-08-1962, voor Uganda per 09-10-1962, voor Brits Noord Borneo, Sarawak en Singapore per 16-09-1963, voor Kenia per 12-12-1963, voor Malawi en Zambia per 01-01-1964, voor Zanzibar per 26-04-1964, voor Malta per 21-09-1964, voor Gambia per 18-02-1965, voor Guyana per 26-05-1966, voor Botswana per 30-09-1966, voor Lesotho per 04-10-1966, voor Barbados per 30-11-1966, voor Aden en Protectoraat Zuid-Arabië per 30-11-1967, voor Mauritius per 12-03-1968, voor Swaziland per 06-09-1968, voor Tonga per 04-06-1970, voor Fiji-eilanden per 10-10-1970, voor Bahama's per 10-07-1973, voor Grenada per 07-02-1974, voor Seychelles per 29-06-1976, voor Salomonseilanden per 07-07-1978, voor Tuvalu per 01-10-1978, voor Dominica per 03-11-1978, voor Saint Lucia per 22-02-1979, voor Kiribati en Line-eilanden per 12-07-1979, voor Saint Vincent en de Grenadines per 27-10-1979, voor Zimbabwe per 18-04-1980, voor Vanuatu per 30-07-1980, voor Belize per 21-09-1981, voor Antigua en Barbuda per 01-11-1981, voor Saint Kitts en Nevis per 19-11-1983, voor Brunei per 01-01-1984 en voor Hongkong per 01-07-1997.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de Maleise Federatie op 11-11-1957 van West-Kameroen op 03-09-1962, Cyprus op 23-09-1960, van de Federatie van Nigeria op 17-10-1960, van Somaliland op 18-11-1960, van Sierra Leone op 13-06-1961, van Jamaica op 26-12-1962, van Trinidad en Tobago op 24-05-1963, van Oeganda op 04-06-1963, van Kenia op 13-01-1964, van de Verenigde Republiek van Tanganjika en Zanzibar op 22-06-1964, van Zambia op 02-12-1964, van Malta op 04-01-1965, van Guyana op 08-06-1966, van Lesotho op 31-10-1966, van Barbados op 08-05-1967, van Zuid-Jemen op 14-04-1969, van Mauritius op 02-12-1969, van Fiji op 19-04-1974, van de Bahama's op 25-05-1976 en van Swaziland op 26-04-1978.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Indonesië op 12-06-1950.

Toepasselijkverklaring door het Koninkrijk der Nederlanden voor Suriname vanaf 31-03-1934.

Het Verdrag is ook van kracht voor Indonesië. De Republiek Indonesië werd op 12-06-1950 lid van de Internationale Arbeidsorganisatie en verklaarde op 31-05-1951 zich gebonden te achten door vier door Nederland bekrachtigde Arbeidsverdragen (Nrs. 19, 27, 29 en 45) (Vgl. ook ‘Recueil des Traités’ der Verenigde Naties, deel 104, blz. 347 en 348).

Toepasselijkverklaring door het Koninkrijk der Nederlanden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie op Suriname en Curaçao en met wijzigingen op Nederlandsch-Indië, zulks overeenkomstig artikel 3 van de Wet van 26-01-1956.

Bij een verklaring welke op 26-10-1956 door de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau is geregistreerd is het destijds gemaakte voorbehoud ten aanzien van Nederlands Nieuw-Guinea ingetrokken.

Buitenwerkingtreding voor Suriname vanaf 25-11-1975.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Indonesië op 12-06-1950 en van Suriname op 15-06-1976.

Inwerkingtreding voor Aruba vanaf 01-01-1986 en voor het Caribische deel van Nederland, Curaçao en Sint Maarten vanaf 10-10-2010.

Toepasselijkverklaring door Australië op hun buiten het moederland gelegen gebieden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door Australië voor Ashmore en Cartiereilanden, Australisch Antarctisch Territorium, Christmaseiland, Cocoseilanden, Heardeiland en McDonaldeilanden, Koraal Zee-eilanden, Nauru, Nieuw Guinea, Norfolk en Papua vanaf 02-01-1933.

Buitenwerkingtreding voor Nauru per 31-01-1968 en voor Nieuw Guinea en Papua per 16-09-1975.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Papoea-Nieuw-Guinea op 01-05-1976

Toepasselijkverklaring door Denemarken op hun buiten het moederland gelegen gebieden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door Denemarken voor Faeröer en Groenland vanaf 11-02-1933.

Toepasselijkverklaring door Spanje op hun buiten het moederland gelegen gebieden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door Nieuw-Zeeland op hun buiten het moederland gelegen gebieden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door Nieuw-Zeeland voor de Cookeilanden, Niue en Tokelau-eilanden vanaf 29-03-1939.

Toepasselijkverklaring door Portugal op hun buiten het moederland gelegen gebieden in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door Portugal voor Angola, Kaapverdië, Macau, Mozambique, Oost-Timor en Portugees Guinea vanaf 26-06-1957.

Buitenwerkingtreding voor Portugees Guinea per 24-09-1973, voor Kaapverdië per 05-07-1974, voor Mozambique per 25-06-1975, voor Angola per 11-11-1975, voor Oost-Timor per 28-11-1975 en voor Macau per 20-12-1999.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Guinee-Bissau op 10-09-1974, van Angola op 04-06-1976 en van Kaapverdië op 03-04-1979.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Guinee-Bissau op 10-09-1974.

Toepasselijkverklaring door Italië op Italiaans Somaliland in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door Italië voor Italiaans Somaliland vanaf 18-06-1935.

Buitenwerkingtreding voor Italiaans Somaliland per 01-07-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Somalië op 18-11-1960.

Toepasselijkverklaring door Japan op de door de Volkenbond aan Japan in mandaat gegeven gebieden in de Stille Oceaan in overeenstemming met artikel 26 van het Verdrag en artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Toepasselijkverklaring door België voor Belgisch Congo en Ruanda-Urundi vanaf 20-01-1945.

Het Verdrag is op de Congo en Roeanda-Oeroendi toepasselijk met de volgende wijzigingen:

Een vertaling van deze verklaring luidt als volgt:

In afwijking van dezelfde bepalingen kunnen de bevoegde autoriteiten toestemming geven om over te gaan tot verplichte aanplantingen van bomen met het oog op herbebossing.

Buitenwerkingtreding voor Belgisch Congo per 30-06-1960 en voor Ruanda-Urundi per 01-07-1962.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de Democratische Republiek Congo op 20-09-1960 en van Burundi op 11-03-1963.

Toepasselijkverklaring door Frankrijk op de buiten het moederland gelegen Franse gebieden onder voorbehoud van zekere wijzigingen voor enkele artikelen van het Verdrag, welk voorbehoud is ingetrokken bij een verklaring welke op 26-07-1954 door de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau is geregistreerd. Ten aanzien van Marokko en Tunesië had Frankrijk zich bij de bekrachtiging een beslissing omtrent toepasselijkheid van het Verdrag op die gebieden voorbehouden.

Toepasselijkverklaring door Frankrijk voor Algerije, Bassas da India, Clipperton, de Comoren, Djibouti, Europa-eiland, Frans Guyana, Frans-Polynesië, Franse Zuidelijke en Zuidpoolgebieden, Glorioso-eilanden, Guadeloupe, Juan de Nova-eiland, Martinique, Mayotte, Nieuw Caledonië, Réunion, Sint Pierre en Miquelon, Tromelin en Wallis en Futuna vanaf 24-06-1938.

Buitenwerkingtreding voor Algerije vanaf 05-07-1962, voor de Comoren vanaf 06-07-1975 en voor Djibouti vanaf 27-06-1977.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Guinee op 21-01-1959, van Togo op 07-06-1960, van Mali op 21-06-1960, van Mali op 22-09-1960, van Gabon op 14-10-1960, van de Centraalafrikaanse Republiek 27-10-1960, van Madagaskar op 01-11-1960, van Senegal op 04-11-1960, van de Republiek Congo en Tsjaad op 10-11-1960, van Burkina Faso en Ivoorkust op 21-11-1960, van Benin op 12-12-1960, van Niger op 27-02-1961, van Mauritanië op 20-06-1961, van Syrië op 30-10-1961, van Oost-Kameroen op 03-09-1962, van Tanzania op 30-01-1962, van Algerije op 19-10-1962, van Laos op 23-01-1964, van Cambodja op 24-02-1969, van Djibouti op 03-08-1978 en van de Comoren op 23-10-1978.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Singapore op 25-10-1965.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Maleisië op 11-11-1957.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Singapore op 25-10-1965.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Ghana op 20-05-1957.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de Centraalafrikaanse Republiek op 27-10-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Georgië op 22-06-1993.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van West- en Oost-Kameroen op 03-09-1962. Bij akte, geregistreerd door de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau op 29-01-1963, heeft de Federale Regering van Kameroen de voortgezette gebondenheid voor haar gehele grondgebied bevestigd.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Togo op 07-06-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Mali op 22-09-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de Democratische Republiek Congo op 20-09-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Fiji op 19-04-1974.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kaapverdië op 03-04-1979.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Cyprus op 23-09-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Gabon op 14-10-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Nigeria op 17-10-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Madagaskar op 01-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Senegal op 04-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de Republiek Congo op 10-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Tsjaad op 10-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Somalië op 18-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Ivoorkust op 21-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Burkina Faso op 21-11-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Benin op 12-12-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Niger op 27-02-1961.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Sierra Leone op 13-06-1961.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Mauritanië op 20-06-1961.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Syrië op 26-07-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Tanzania op 30-01-1962.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Algerije op 19-10-1962.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Jamaica op 26-12-1962.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Burundi op 11-03-1963.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Trinidad en Tobago op 24-05-1963.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Oeganda op 04-06-1963.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kenia op 13-01-1964.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Laos op 23-01-1964.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Turkmenistan op 15-05-1997.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Zambia op 02-12-1964.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Malta op 04-01-1965.

De Regering van de Verenigde Arabische Republiek heeft op 26-07-1960 verklaard, dat het Verdrag, hetwelk door Egypte, vóór de totstandkoming van de Verenigde Arabische Republiek, was bekrachtigd, mede van kracht is voor Syrië.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Syrië op 26-07-1960.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië op 17-11-1991.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Guyana op 08-06-1966.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Lesotho op 31-10-1966.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Barbados op 08-05-1967.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kambodja op 24-02-1969.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Zuid-Jemen op 14-04-1969.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Mauritius op 02-12-1969.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kroatië op 08-10-1991.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kroatië op 08-10-1991, van de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië op 17-11-1991, van Slovenië op 29-05-1992, van Bosnië en Herzegovina op 02-06-1993 en van Montenegro op 28-05-2007.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kirgizië op 31-03-1992.

De Regering van de Russische Federatie heeft de Directeur-Generaal van de Internationale Arbeidsorganisatie op 26-12-1991 medegedeeld dat ‘the membership of the Union of Soviet Socialist Republics in the International Labour Organisation and all its bodies as well as participation in all the Conventions, agreements and other international legal instruments signed in the framework of the International Labour Organisation or under its auspices is continued by the Russian Federation (RF), and that in this connection the name ‘the Russian Federation’ in place of the name ‘the Union of Soviet Socialist Republics’ is to be used in the International Labour Organisation’.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Kirgizië op 31-03-1992, van Azerbeidzjan op 19-05-1992, van Oezbekistan op 13-07-1992, van Georgië op 22-06-1993, van Tadzjikistan op 26-11-1993 en van Turkmenistan op 15-05-1997.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Azerbeidzjan op 19-05-1992.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Slovenië op 29-05-1992.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Slowakije op 01-01-1993.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Slowakije en van Tsjechië op 01-01-1993.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Tsjechië op 01-01-1993.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Bosnië-Herzegowina op 02-06-1993.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Tadjikistan op 26-11-1993.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Papoea-Nieuw-Guinea op 01-05-1976.

Vietnam heeft nogmaals geratificeerd op 05-03-2007 per 05-03-2008.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Angola op 04-06-1976.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Bahama's op 25-05-1976.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van de Comoren op 23-10-1978.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Djibouti op 03-08-1978.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Montenegro op 28-05-2007.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Oezbekistan op 13-07-1992.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Suriname op 15-06-1976.

Verklaring van voortgezette gebondenheid van Swaziland op 26-04-1978.