7.4.6 Enkele aandachtspunten bij de individuele toets

In de voorgaande paragrafen is ingegaan op de werking van de individuele toets voor toepassing van art. 10d. In deze paragraaf besteed ik tot slot aandacht aan een tweetal opvallende zaken.

In art. 10d, lid 3 wordt het bedrag aan niet-aftrekbare rente gemaximeerd tot het saldo van de rente verschuldigd aan verbonden lichamen en verkregen van verbonden lichamen. Daarom lijkt het aantrekken van additioneel vreemd vermogen van derden op het eerste gezicht risicoloos. Dit is evenwel niet altijd het geval. Balansverlening kan onder omstandigheden namelijk leiden tot een verhoging van de niet-aftrekbare rente. Hierbij is het overigens relevant met welk doel de lening wordt aangegaan. Indien de lening namelijk wordt opgenomen om met deze ontvangen gelden vervolgens zelf een lening te verstrekken, brengt balansverlenging geen risico mee, vanwege de in lid 4 voorgeschreven saldering.1 Indien de verkregen gelden worden aangewend voor de aanschaf van een actief in plaats van de verstrekking van een lening, loopt de belastingplichtige evenwel (mogelijk) in het mes van art. 10d.

Een ander punt van aandacht vormt de valuta waarin leningen zijn opgenomen of uitgegeven. Valutawijzigingen kunnen namelijk van invloed zijn op het antwoord op de vraag of de renteaftrekbeperking van art. 10d van toepassing is. Indien de belastingplichtige een schuld is aangegaan in een vreemde valuta, dan leidt – afgezien van toepasselijkheid van art. 7, lid 5 – een waardestijging van die valuta ten opzichte van de euro tot een hogere schuld in euro op balansdatum.2 Dit kan leiden tot een (verhoging van het) teveel aan vreemd vermogen.

Onder voorwaarden kan een lagere waarde van de vreemde valuta ten opzichte van de euro tevens leiden tot een (verhoging van het) teveel aan vreemd vermogen.

Naast de stijging van het teveel aan vreemd vermogen heeft de valutawijziging tevens gevolgen voor de hoogte van het eigen vermogen. De waardestijging van een schuld respectievelijk de waardedaling van een vordering hebben beiden immers een negatieve uitwerking op het eigen vermogen van de belastingplichtige.