Rb. Overijssel, 28-05-2019, nr. 7533913 \ CV EXPL 19-543

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het tussenvonnis van 12 maart 2019

- de akte van Basic Fit van 25 maart 2019.

Ten slotte is vonnis bepaald.

De kantonrechter blijft bij hetgeen in voormeld vonnis is overwogen en beslist.

Bij tussenvonnis van 12 maart 2019 heeft de kantonrechter Basic Fit in de gelegenheid gesteld om zich uit te laten over de vraag of zij voldaan heeft aan haar wettelijke informatieverplichtingen en de vraag of artikel 5 sub g en h van de algemene voorwaarden onredelijk bezwarend zijn. Verder is zij in de gelegenheid gesteld de brief te overleggen waarin is aangekondigd dat [gedaagde] de toegang tot de sportfaciliteiten zou worden ontzegd.

Bij akte heeft Basic Fit (onder andere) gesteld dat zij heeft voldaan aan de informatieverplichtingen van artikel 6:230m BW omdat de verplichte informatie is te vinden op haar website en algemene voorwaarden.

Volgens artikel 6:230v lid 1 BW kan de informatie voor het sluiten van de overeenkomst op deze manier worden verstrekt.

Niet is gebleken echter dat alle in artikel 6:230m BW genoemde informatieverplichtingen ook daadwerkelijk zijn te raadplegen op de website. Basic Fit heeft slechts een link genoemd, maar niet uiteengezet waar welke informatie te vinden is. Het is niet aan de kantonrechter om dit uit te zoeken. Basic Fit heeft haar stelling onvoldoende onderbouwd.

Daarbij komt nog dat naast artikel 6:230v lid 1 BW artikel 6:230v lid 7 BW geldt, waarin is bepaald dat een bevestiging van de overeenkomst met de informatie als bedoeld in artikel 6:230m BW moet worden “verstrekt” op een “duurzame gegevensdrager” binnen een redelijke termijn na het sluiten van de overeenkomst op afstand.

Uit deze bepaling volgt dat een handelaar, wanneer hij vóór de sluiting van de overeenkomst bepaalde informatie ter beschikking van de consument stelt op een andere wijze dan schriftelijk of een andere duurzame drager, verplicht is de relevante informatie schriftelijk of op een andere duurzame drager te bevestigen.

Basic Fit heeft niet gesteld en niet is gebleken dat Basic Fit de hiervoor genoemde informatie schriftelijk heeft verstrekt of op een andere duurzame drager. Informatie die zich op een website van de verkoper/dienstverrichter bevindt, is niet aan de consument “verstrekt” en evenmin door hem ontvangen in de zin van 6:230v BW. Evenmin is sprake van een “duurzame drager”, nu uit de stukken niet is gebleken dat de website van Basic Fit de consument in staat stelt de aan hem persoonlijk gerichte informatie op zodanige wijze op te slaan dat hij er toegang toe heeft en deze informatie ongewijzigd kan weergeven gedurende een passende termijn zonder enige mogelijkheid voor Basic Fit de inhoud ervan eenzijdig te wijzigen (artikel 6:230g lid 1 onder h BW) (zie Arrest van het Hof (Derde kamer) van 5 juli 2012, ECLI:EU:C:2012:419). Een verwijzing naar de algemene voorwaarden is tevens onvoldoende voor het voldoen aan artikel 6:230m jo. 6:230v BW (ECLI:NL:RBROT:2011:BU6285 en ECLI:NL:RBGRO:2011:BQ5238).

De kantonrechter is dan ook van oordeel dat Basic Fit niet heeft voldaan aan haar informatieverplichtingen als bedoeld in artikel 6:230m BW. Deze informatieverplichtingen zijn in het leven geroepen om de consument te beschermen. Nu niet ten nadele van de consument mag worden afgeweken van afdeling 2B van Boek 6 BW, zal de overeenkomst ambtshalve worden vernietigd (artikel 6:230i jo. artikel 3:40 lid 2 BW). Hiermee vervalt de grondslag van de vordering. De vordering zal daarom worden afgewezen.

Basic Fit wordt als de in het ongelijk gestelde partij belast met de proceskosten, aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot op nihil.

De kantonrechter:

wijst de vordering af,

veroordeelt Basic Fit in de kosten van het geding, begroot aan de zijde van [gedaagde] begroot op nihil.

Dit vonnis is gewezen door mr. F.E.J. Goffin, kantonrechter, en in het openbaar uitgesproken op 28 mei 2019. (LG)