Rb. Groningen, 20-04-2011, nr. 473713 CV EXPL 10-16657

heeft op de bij dagvaarding geformuleerde gronden gevorderd om R. te veroordelen tot betaling van € 393,43, vermeerderd met rente en proceskosten. R. heeft de vordering bestreden. Partijen hebben vervolgens gerepliceerd en gedupliceerd. Ten slotte is vonnis bepaald, waarvan de uitspraak is vastgesteld op heden.

De vaststaande feiten

Q. drijft een eenmanszaak onder naam [naam], die de internetpagina [naam].nl beheert. Op de internetpagina kunnen, tegen betaling, ondernemingen worden vermeld. Q. werft zelf actief nieuwe klanten.

Op 18 mei 2010 heeft Q. R. telefonisch benaderd. Van dit gesprek is een gespreksopname gemaakt.

Het standpunt van Q.

Hij stelt dat R. zich op 18 mei 2010 telefonisch heeft aangemeld voor vermelding op [naam].nl. R. is daarbij akkoord gegaan met een abonnement van twaalf kalendermaanden voor € 265,00 exclusief btw. Tijdens het telefoongesprek heeft R. zich bekend en akkoord verklaard met de algemene voorwaarden, die aldus op de tot stand gekomen overeenkomst van toepassing zijn. Eén en ander blijkt uit de voicelog die van het gesprek is gemaakt.

Vervolgens zijn R. op 18 mei 2010 de algemene voorwaarden en een welkomstbrief toegestuurd. Hierin is meegedeeld wat de mogelijkheden zijn van [naam].nl en ook zijn hierin de gebruiksgegevens aan R. verstrekt.

Op 26 mei 2010 is aan R. de factuur ten bedrage van € 265,00 exclusief btw verzonden. Deze factuur diende uiterlijk tien dagen na ontvangst te worden voldaan.

R. is ondanks het versturen van een aanmaning met de betaling van de factuur in gebreke gebleven. Q. heeft zijn vordering daarom ter incasso uit handen gegeven aan zijn gemachtigde. Dit heeft evenmin tot betaling door R. geleid.

Q. maakt in deze procedure aanspraak op betaling van de factuur van 26 mei 2010, vermeerderd met rente, en daarnaast op vergoeding van de noodzakelijke buitengerechtelijke incassokosten.

In reactie op het verweer van R. stelt Q. dat hij zich aan alle wettelijk gestelde eisen van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek (BW) omtrent de "Koop op afstand" heeft gehouden.

Het standpunt van R.

Allereerst voert R. aan dat hij is geregistreerd in het "bel-me-niet" register, zodat de telefonische benadering door Q. in strijd met de maatstaven van redelijkheid en billijkheid moet worden geacht. Daarnaast stelt hij dat hij in het telefoongesprek enkel akkoord is gegaan met het verkrijgen van een offerte. R. heeft echter geen offerte, algemene voorwaarden en bovendien ook geen schriftelijke bevestiging van het gesprek ontvangen. Een overeenkomst is dan ook niet tot stand gekomen. R. heeft slechts een herinnering van de factuur van 26 mei 2010 ontvangen. De factuur zelf heeft hij niet ontvangen. Na ontvangst van de herinnering heeft R. tweemaal telefonisch bij Q. gereclameerd. R. zou worden teruggebeld, maar dit is beide keren niet gebeurd. Ook heeft hij bij de gemachtigde gereclameerd.

Voor zover R. zich al telefonisch zou hebben aangemeld bij Q. stelt hij dat Q. niet aan zijn informatieverplichtingen heeft voldaan.

Verder stelt R. dat zijn gegevens via de website [naam].nl slecht, namelijk niet algemeen toegankelijk zijn. Het lijkt er op dat bezoekers zich eerst (betaald) dienen te registreren alvorens toegang te kunnen krijgen tot de gegevens. Veel bezoekers zullen daardoor afhaken.

De beoordeling

Naar het oordeel van de kantonrechter kan op grond van de overgelegde geluidsopname voldoende worden vastgesteld dat tussen partijen een overeenkomst is gesloten. Uit die opname blijkt immers dat R. zich akkoord verklaard met de betaling, hetgeen bij een enkele aanvraag van een offerte niet aan de orde zou zijn. Aangezien de overeenkomst telefonisch tot stand is gekomen moet deze worden gekwalificeerd als een overeenkomst op afstand. Nu het gaat om een overeenkomst tot het verrichten van diensten is op grond artikel 7:46i lid 1 BW artikel 7:46c BW mede van toepassing. Artikel 7:46c lid 2 BW schrijft onder andere voor dat aan de koper tijdig bij de nakoming van de koop op afstand en uiterlijk bij de aflevering op duidelijke en begrijpelijke wijze schriftelijk de identiteit en het adres van de verkoper, het bezoekadres van de vestiging van de verkoper waar de koper een klacht kan indienen en de vereisten voor de gebruikmaking van het recht tot ontbinding van de overeenkomst als vermeld in artikel 7:46d lid 1 BW dienen te worden meegedeeld. Conform artikel 7:46d lid 1 BW is de termijn voor ontbinding, zonder opgaaf van redenen, zeven werkdagen na ontvangst van de zaak. Indien echter niet voldaan is aan de in artikel 7:46c lid 2 BW gestelde vereisten, bedraagt deze termijn drie maanden.

Al aangenomen dat R. - die dat weliswaar betwist - de door Q. gestelde welkomstbrief heeft ontvangen, stelt de kantonrechter vast dat de identiteit en het adres van Q. niet in die brief zijn vermeld, noch het bezoekadres van de vestiging van Q. Met betrekking tot de vraag of Q. op enig moment heeft meegedeeld dat R. gedurende zeven werkdagen na 18 mei 2010 het recht heeft de overeenkomst zonder opgaaf van redenen te ontbinden, heeft Q. gesteld dat in de algemene voorwaarden, die samen met de welkomstbrief aan hem zijn toegezonden, de bedenktijd van zeven dagen is vermeld. De kantonrechter is evenwel van oordeel dat met de enkele vermelding van de ontbindingsmogelijkheid in de algemene voorwaarden, waarnaar in de welkomstbrief niet wordt verwezen, niet is voldaan aan een duidelijke mededeling als bedoeld in artikel 46c lid 2 BW. Nu niet is voldaan aan alle in artikel 7:46c lid 2 BW gestelde eisen, bedraagt de bedenktijd drie maanden.

R. heeft onder verwijzing naar gespreksspecificaties van Vodafone gesteld dat hij ter zake op 10 juni 2010 en 20 juli 2010 zowel bij Q. als ook bij zijn gemachtigde heeft gereclameerd. Dat R. bij Q. heeft gereclameerd heeft Q. niet dan wel onvoldoende gemotiveerd betwist, terwijl hij erkent dat R. bij zijn gemachtigde heeft gereclameerd. Op grond hiervan had Q. naar het oordeel van de kantonrechter moeten begrijpen dat R. van de overeenkomst af wilde. Daarmee is de overeenkomst dan ook tijdig - namelijk binnen drie maanden - ontbonden. Dat betekent dat de grondslag van de vorderingen ontbreekt en de vorderingen van Q. moeten worden afgewezen.

Als de in het ongelijk gestelde partij zal Q. in de proceskosten worden veroordeeld.

wijst de vordering af;

veroordeelt Q. in de kosten van het geding, aan de zijde van R. tot aan deze uitspraak vastgesteld op € 120,00 voor salaris van de gemachtigde.