Rb. 's-Hertogenbosch, 03-08-2009, nr. 196152 / KG ZA 09-490

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Ten slotte is vonnis bepaald.

Nutricia is producent van poedervormige speciaalproducten op het gebied van babyvoeding, klinische voeding en dieetproducten.

[werknemer], geboren op 12 februari 1959, is op 1 april 1992 voor onbepaalde tijd in dienst getreden bij Nutricia, laatstelijk in de functie van [technische functie] tegen een salaris van € 2.449,95 bruto per maand, te vermeerderen met emolumenten.

Aangenomen mag worden dat partijen op initiatief van Nutricia in overleg zijn getreden om tot beëindiging van het dienstverband met [werknemer] te komen. Bij brief van 18 september 2008 heeft [werknemer] aan Nutricia een voorstel gedaan ten aanzien van de beëindiging van zijn dienstverband. Bij brief van 10 oktober 2008 heeft Nutricia op het voorstel gereageerd en daarbij een tegenvoorstel gedaan. Bij brief van 16 oktober 2008 heeft [werknemer] hierop weer een reactie gegeven.

Vervolgens heeft Nutricia bij brief van 1 december 2008 aan [werknemer] laten weten dat zij kan instemmen met het voorstel van [werknemer], welke brief [werknemer] mede heeft ondertekend. In deze brief is — voor zover hier van belang — opgenomen:

In dat geval spreken partijen af dat in de maand juli 2009 een zogenaamde pro-forma ontbindingsprocedure zal worden gevoerd. Kort gezegd erop neerkomende dat Nutricia op neutrale gronden een ontbindingsverzoek zal indienen bij de ter zake bevoegde kantonrechter, waarbij verzocht zal worden de arbeidsovereenkomst te ontbinden per 1 augustus 2009 onder toekenning aan u van een ontbindingsvergoeding van € 75.000,00. U zult op uw beurt en kosten een ter zake deskundige inschakelen die namens u een daarop afgestemd verweerschrift zal opstellen en indienen. Per 1 augustus 2009 zal verder een normale eind-afrekening worden gemaakt.

Bij brief van 1 juli 2009 laat de advocaat van Nutricia aan [werknemer] weten dat Nutricia tot uitvoering van de tussen partijen gemaakt afspraken wenst over te gaan met het verzoek aan [werknemer] om uiterlijk maandag 6 juli 2009 de instemming met het concept pro forma ontbindingsverzoekschrift, alsmede een concept verweerschrift aan Nutricia te doen toekomen.

Hieraan heeft [werknemer] tot op heden niet voldaan. [werknemer] heeft op dit moment geen ander dienstverband gevonden.

Nutricia vordert, zakelijk weergegeven, om [werknemer] te veroordelen tot nakoming van de tussen partijen op 1 december 2008 gesloten beëindigingsovereenkomst, door op een door Nutricia in te dienen verzoek ex artikel 7:685 BW een neutraal, door de advocaat van Nutricia goedgekeurd verweerschrift in te dienen, onder gelijktijdige mededeling aan de kantonrechter dat geen behoefte bestaat aan een mondelinge behandeling, omdat tussen partijen overeenstemming is bereikt over de voorwaarden waaronder aan het dienstverband een einde komt.

Nutricia legt daaraan ten grondslag dat tussen partijen sprake is van een beëindigingsovereenkomst, die door [werknemer] nagekomen dient te worden. Daarbij stelt Nutricia zich op het standpunt, onder verwijzing naar een drietal uitspraken en een artikel met de titel ‘Het afdwingen van een pro forma’, uit Arbeidsrecht 2005, 12, van de hand van mr. S.H. Boom, dat nakoming van een afspraak een pro forma ontbindingsprocedure te voeren, in rechte kan worden afgedwongen.

[werknemer] voert verweer stellende dat de door Nutricia gevraagde voorzieningen in strijd zijn met het recht. Voorts is geen sprake van een perfecte en onvoorwaardelijke overeenkomst tussen partijen.

[werknemer] vordert, zakelijk weergegeven, om Nutricia te veroordelen dot doorbetaling van zijn loon na 1 augustus 2009.

[werknemer] legt daaraan ten grondslag dat Nutricia bij brief van 7 juli 2009 heeft laten weten dat zij in ieder geval per 1 augustus 2009 de salarisbetaling aan [werknemer] zal stopzetten. Nu evenwel per 1 augustus 2009 geen sprake zal zijn van een rechtgeldige beëindiging van de arbeidsovereenkomst heeft [werknemer] recht en een spoedeisend belang bij de onderhavige vordering.

Nutricia voert verweer.

De rechter gaat van de volgende uitgangspunten uit:

Daarbij wordt er van uitgegaan dat Nutricia de overeengekomen beëindigingsvergoeding van € 75.000,00 na 1 augustus 2009, wanneer die in eigen stellingen opeisbaar verschuldigd is, zonder mankeren en ondanks de opstelling van [werknemer] zal uitbetalen. Zou zij dat niet doen, dan kan dat voor [werknemer] reden zijn om op zelfs verdedigbare gronden op dat bedrag als ontslagvergoeding aanspraak te maken.

De vordering van Nutricia strekt er toe dit resultaat veilig te stellen. Maar Nutricia gaat er daarbij aan voorbij dat toewijzing van de vordering tot gevolg zou hebben dat andere verweren door [werknemer] ook niet meer gevoerd zouden mogen worden. In algemene zin kan daarbij onder meer gedacht worden aan: een beroep op wilsgebreken met betrekking tot de totstandkoming van de beëindigingsovereenkomst, het opwerpen van de vraag of geen misleiding van het UWV heeft plaatsgevonden en het opwerpen van de vraag of met de afwijking van dwingend recht niet ook de grens van de openbare orde wordt overschreden. Dat moge in de onderhavige casus allemaal niet erg voor de hand liggen, maar het oordeel daarover is aan de kantonrechter opgedragen en voorbehouden en mogelijk debat daarover dient niet voor de voorzieningenrechter te worden gevoerd met als mogelijk resultaat dat [werknemer] verweren die hij ondanks het bestaan van de beëindigingsovereenkomst nog zou kunnen voeren, praktisch gesproken wegens het verbeuren van dwangsommen niet meer kan voeren.

Nutricia dient haar verzoek bij de kantonrechter in te dienen; zij kan daarbij verwijzen naar de beëindigingsovereenkomst en het door haar nagekomen zijn daarvan. Het is daarna aan [werknemer] om er voor te kiezen om die overeenkomst niet na te komen door wel en in strijd daarmee inhoudelijk verweer te voeren en daarmee ook het risico van de rechtsgevolgen van wanprestatie over zich af te roepen. Maar het is niet aan de kortgeding-rechter om hem in zijn processuele vrijheden beperkingen op te leggen.

Het voorgaande brengt mee dat de vorderingen van Nutricia moeten worden afgewezen. Zij zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld.

De vordering in reconventie strekt tot betaling van een geldsom (loon). Een dergelijke vordering kan in kort geding slechts worden toegewezen als het bestaan van de vordering voldoende aannemelijk is, er geen onacceptabel restitutierisico bestaat en er voldoende spoedeisend belang bij toewijzing bestaat.

Het in in conventie uitgesproken voorlopig oordeel dat de beëindigingsovereenkomst geldig is, leidt reeds tot afwijzing van [werknemers] loonvordering. Bovendien ontbreekt bij hem een spoedeisend belang als Nutricia de overeenkomst die zij stelt, nakomt door € 75.000,00 te betalen.

[werknemer] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld.

De voorzieningenrechter