Artikel 30 septies Bewaking, rapportage, verificatie van emissies en accreditatie

De artikelen 14 en 15 zijn van toepassing op de emissies, gereglementeerde entiteiten en emissierechten die onder dit hoofdstuk vallen. Daartoe:

De lidstaten zorgen ervoor dat elke gereglementeerde entiteit vanaf 2025 elk kalenderjaar de emissies monitort die overeenstemmen met de hoeveelheden brandstof die op grond van bijlage III tot verbruik zijn uitgeslagen. Zij zorgen er ook voor dat elke gereglementeerde entiteit die emissies in het volgende jaar, te beginnen in 2026, aan de bevoegde autoriteit rapporteert in overeenstemming met de in artikel 14, lid 1, bedoelde uitvoeringshandelingen.

Vanaf 1 januari 2028 zorgen de lidstaten ervoor dat elke gereglementeerde entiteit uiterlijk op 30 april van elk jaar tot en met 2030 verslag uitbrengt over het gemiddelde aandeel van de kosten in verband met de inlevering van emissierechten uit hoofde van dit hoofdstuk die zij het voorgaande jaar aan de consumenten heeft doorgerekend. De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast met betrekking tot de vereisten en modellen voor deze verslagen. Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 22 bis, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld. De Commissie beoordeelt de ingediende verslagen en brengt jaarlijks verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad over haar bevindingen. Indien de Commissie van oordeel is dat er sprake is van ondeugdelijke praktijken met betrekking tot de doorrekening van koolstofkosten, kan het verslag in voorkomend geval vergezeld gaan van wetgevingsvoorstellen om dergelijke ondeugdelijke praktijken aan te pakken.

De lidstaten zorgen ervoor dat elke gereglementeerde entiteit die op 1 januari 2025 over een vergunning overeenkomstig artikel 30 ter beschikt, haar historische emissies voor het jaar 2024 uiterlijk op 30 april 2025 rapporteert.

De lidstaten zorgen ervoor dat de gereglementeerde entiteiten in staat zijn om per soort brandstof betrouwbaar en nauwkeurig de precieze hoeveelheden van de tot verbruik uitgeslagen brandstof die worden gebruikt voor verbranding in de in bijlage III bedoelde sectoren te identificeren en te documenteren, alsook het eindgebruik van de door de gereglementeerde entiteiten tot verbruik uitgeslagen brandstoffen. De lidstaten nemen passende maatregelen om het risico van dubbeltelling van emissies die onder dit hoofdstuk vallen en de emissies die onder de hoofdstukken II en III vallen, te beperken, alsook het risico dat emissierechten worden ingeleverd voor emissies die niet onder dit hoofdstuk vallen.

De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast met betrekking tot de gedetailleerde regels ter voorkoming van dubbeltelling en inlevering van emissierechten voor emissies die niet onder dit hoofdstuk vallen, alsook voor het verstrekken van financiële compensatie aan de eindverbruikers van de brandstoffen in gevallen waarin dubbeltelling of inlevering niet kan worden vermeden. Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 22 bis, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld. De berekening van de financiële compensatie voor de eindgebruikers van de brandstoffen wordt gebaseerd op de gemiddelde prijs van emissierechten op de veilingen die in het desbetreffende rapportagejaar in overeenstemming met de krachtens artikel 10, lid 4, vastgestelde gedelegeerde handelingen worden uitgevoerd.

De beginselen voor bewaking en rapportage van emissies die onder dit hoofdstuk vallen, zijn opgenomen in deel C van bijlage IV.

De criteria voor de verificatie van emissies die onder dit hoofdstuk vallen, zijn opgenomen in deel C van bijlage V.

De lidstaten kunnen vereenvoudigde bewakings-, rapportage- en verificatiemaatregelen toestaan voor gereglementeerde entiteiten waarvan de jaarlijkse emissies die overeenstemmen met de hoeveelheden tot verbruik uitgeslagen brandstoffen minder dan 1 000 ton CO₂-equivalent bedragen, overeenkomstig de in artikel 14, lid 1, bedoelde uitvoeringshandelingen.