Rb. Groningen, 11-10-2010, nr. 18/670128-10

wonende te [adres verdachte],

thans preventief gedetineerd in [verblijfplaats verdachte].

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

hij (wiens werkelijke naam is [tweede naam verdachte], geboren op [tweede geboortedatum verdachte] te [tweede geboorteplaats/-land])

op of omstreeks 21 maart 2010 te Groningen, opzettelijk en met voorbedachten

rade, [slachtoffer], zich noemende [slachtoffer] van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet en na kalm beraad en rustig overleg, meermalen genoemde [slachtoffer], met een mes in haar gezicht, hoofd, borst en rug en/of elders in het lichaam gestoken en/of gesneden, althans getroffen, tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is

overleden;

Bewijsvraag

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte, [slachtoffer] met voorbedachten rade van het leven heeft beroofd.

Hij baseert zijn standpunt op het rapport betreffende pathologie onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut (verder te noemen NFI), de verklaringen van getuigen [getuige 8],

[getuige 9], [getuige 10], [getuige 11], [getuige 12] en [getuige 13], het NFI rapport omtrent het DNA profiel op het mes en de verklaringen van verdachte.

De officier van justitie baseert de voorbedachte raad onder meer op de verklaringen van de getuigen [getuige 7], [getuige 6], [getuige 14], [getuige 5], [zoon verdachte], [getuige 3], [getuige 15], [getuige 1], [getuige 2], [getuige 4], [getuige 16] en het rapport van het Landelijk Expertise Centrum Eergerelateerd Geweld alle in onderlinge samenhang bezien.

Standpunt van de verdediging

De raadvrouw heeft aangevoerd dat verdachte dient te worden vrijgesproken van moord nu geen sprake is geweest van een vooropgezet plan of een moment van kalm beraad.

Hierbij voert zij aan dat het mes niet afkomstig is uit de woning van verdachte, dat tijdens het steken geen moment van beraad is geweest, dat aannemelijk kan worden gemaakt dat verdachte heeft gesproken met zijn vrouw, dat het wel of niet sluiten van de balkondeur onduidelijk blijft, dat verdachte met meer mensen over zijn relatieproblematiek heeft gesproken, dat enkel [getuige 1] belastend verklaart met betrekking tot moord en dat de woorden uit het woordenboek Almanhal bij nadere bestudering van de pagina’s niet verdacht zijn.

De raadsvrouw acht doodslag bewezen. Zij voert hierbij aan dat verdachte de intentie had om met het slachtoffer te gaan praten, waarbij aannemelijk is (gezien de voorgeschiedenis en het kort daarvoor gevoerde gesprek tussen [getuige 4] en het slachtoffer) dat de definitieve breuk in dat gesprek is aangekondigd. Verder wijzen de snijwonden die op de handen van verdachte zijn aangetroffen, de korte tijdspanne waarin alles is geschied (alles bij elkaar nog geen 13 minuten), het feit dat er bemiddelingspogingen zijn ondernomen en dat verdachte achteraf een rouwproces ondergaat, alsmede de conclusies uit het rapport van het Pieter Baan Centrum (verder te noemen PBC) en het feit dat verdachte zijn gedrag niet kan verklaren en er sprake is van eergerelateerd geweld, op impulsief optreden.

Naar de mening van de raadsvrouw kan uit het bovengenoemde worden afgeleid dat verdachte heeft gehandeld vanuit een impuls en dus niet vanuit een situatie die als doordachtzaam kan worden bestempeld.

Oordeel van de rechtbank

Bewijsmiddelen

De rechtbank heeft bij de beoordeling acht geslagen op de volgende bewijsmiddelen.

Met betrekking tot de tenlastegelegde identiteit van verdachte:

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij (wiens werkelijke naam is [tweede naam verdachte], geboren op [tweede geboortedatum verdachte] te [tweede geboorteplaats/-land])

op 21 maart 2010 te Groningen, opzettelijk en met voorbedachten rade, [slachtoffer], zich noemende [slachtoffer], van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet en na kalm beraad en rustig overleg, meermalen genoemde [slachtoffer], met een mes in haar

gezicht, hoofd, borst en rug en elders in het lichaam gestoken en gesneden, tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden.

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen meer of anders is tenlastegelegd. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het feit

Hetgeen de rechtbank bewezen heeft verklaard levert het volgende strafbare feit op:

Moord

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

Strafbaarheid van verdachte

Ten aanzien van de strafbaarheid van verdachte heeft de rechtbank gelet op de onderzoeksrapportage d.d. 9 september 2010, opgemaakt door J.H. Renesse, psychiater en A.T. Spangenberg, klinisch psycholoog beiden verbonden aan het PBC.

De conclusie van dit rapport luidt, zakelijk weergegeven, dat door verdachtes weigering om informatie over zijn voorgeschiedenis te verschaffen het milieuonderzoek zeer beperkt is gebleven.

Op basis van de beschikbare informatie kunnen geen narcistische, antisociale of afhankelijke persoonlijkheidskenmerken bij verdachte worden vastgesteld. Er kan derhalve op basis van de huidige onderzoeksbevindingen niet gesteld worden dat er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis, evenmin van een depressie in engere zin en evenmin zijn er aanwijzingen voor een gestoorde agressieregulatie of voor een impulscontrolestoornis.

Het beperkt verstandelijke vermogen, alsmede de bijzondere culturele achtergrond nopen tot terughoudendheid in het vaststellen van een eventuele persoonlijkheidsstoornis.

Verdachte heeft een uit het land van herkomst meegenomen bezetenheididioom (cultuurgebonden stressidioom) dat een externe attributie biedt als verklaring van voor verdachte verwerpelijk of onverklaarbaar gedrag.

Er is geen ziekelijke stoornis van de geestvermogens vastgesteld evenmin is er sprake van een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens. Er zijn op basis van de beschikbare collaterale informatie geen duidelijke aanwijzingen die duiden op een duurzaam patroon van disfunctioneren en daarmee op de aanwezigheid van een persoonlijkheidsstoornis. Bij verdachte zijn in het onderzoek geen aanwijzingen naar voren gekomen dat, rekening houdend met zijn culturele achtergrond, er bij hem sprake is van extra gevoeligheid voor krenkingen op grond van narcistische aspecten in zijn persoonlijkheid.

Verdachte is toerekeningsvatbaar voor het tenlastegelegde.

Ter zitting heeft deskundige A.T. Spangenberg in haar toelichting op het PBC-rapport naar voren gebracht dat het onderzoek vrij veel beperkingen heeft gekend vanwege het onduidelijke beeld in de ontwikkelingsgeschiedenis van verdachte. Er heeft geen intelligentie bepaling plaats kunnen vinden, wel hebben de deskundigen de vaardigheden kunnen meten.

Op basis van de (beperkt) beschikbare informatie over verdachte is niet gebleken van een psychiatrische stoornis of een psychose. Er is wel sprake van anti-sociale trekken, alsmede gebreken in de impulscontrole, maar niet in de zin van een stoornis.

De rechtbank kan zich met deze conclusies, alsmede met de ter terechtzitting gegeven toelichting door de deskundige verenigen en is van oordeel dat het bewezenverklaarde aan verdachte volledig kan worden toegerekend.

De rechtbank acht verdachte derhalve strafbaar, nu ten opzichte van verdachte geen strafuitsluitingsgronden aanwezig worden geacht.

Strafoplegging

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor het tenlastegelegde wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 18 jaren met aftrek van de tijd in voorarrest.

Bij het bepalen van de strafeis heeft de officier van justitie rekening gehouden met de grove wijze waarop inbreuk is gemaakt op een fundamenteel recht, het leed aan de nabestaanden en directe omgeving en de volledige toerekenbaarheid.

Standpunt verdediging

De raadsvrouw heeft aangevoerd dat bij een veroordeling voor doodslag een gevangenisstraf voor de duur van 8 tot 9 jaren in de rede ligt. Zij heeft hiertoe verwezen naar verschillende vonnissen en arresten.

Oordeel van de rechtbank

Bij de bepaling van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de aard en de ernst van het bewezen en strafbaar verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan, de persoon van verdachte zoals deze naar voren is gekomen uit de onderzoeken ter terechtzitting, de onderzoeksrapportage van het PBC, de justitiële documentatie van verdachte, alsmede de vordering van de officier van justitie.

De rechtbank overweegt in het bijzonder het volgende.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan moord op zijn (ex-)vrouw. Hij heeft kennelijk niet kunnen verkroppen dat zij bij hem weg wilde gaan en hij heeft haar vervolgens op een gruwelijke en zeer gewelddadige manier van het leven beroofd.

Verdachte heeft het slachtoffer op verschrikkelijke wijze het hoogst denkbare goed, het leven, ontnomen. Verdachte heeft bovendien vier jonge kinderen, ook zijn eigen kinderen, hun moeder ontnomen. Eén van hen heeft de vreselijke moord voor haar ogen zien gebeuren. De kinderen zullen hun leven verder moeten met deze traumatiserende gebeurtenis en dat ook nog in de wetenschap dat hun vader hiervoor verantwoordelijk is.

Van de moord zijn ook verschillende buurtbewoners getuige geweest. Ook zij zijn zeer geschokt en meer in het algemeen overweegt de rechtbank dat een moord als deze een ernstige schok in de samenleving teweeg brengt.

De rechtbank rekent verdachte de moord nog extra zwaar aan, omdat deze heeft plaatsgevonden als reactie op het streven van het slachtoffer naar persoonlijke vrijheid. Uit het strafdossier is de rechtbank gebleken hoe moeilijk het voor het slachtoffer was om gebruik te maken van het voor iedereen geldende grondrecht om in vrijheid de persoonlijke levenssfeer in te richten. Dat het slachtoffer haar streven naar persoonlijke vrijheid met de dood heeft moeten bekopen omdat verdachte zich, mede als gevolg van zijn culturele achtergrond, geen raad wist, is naar het oordeel van de rechtbank volkomen onacceptabel en de rechtbank zal dit gegeven als strafverzwarend meewegen.

Gelet op het voorgaande, en gegeven het feit dat verdachte volledig toerekeningsvatbaar wordt geacht, acht de rechtbank een zeer langdurige gevangenisstraf, zoals door de officier van justitie gevorderd, passend en geboden.

Inbeslaggenomen goederen

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie heeft ten aanzien van de inbeslaggenomen voorwerpen het navolgende gevorderd:

De rechtbank: