Hof Leeuwarden, 22-06-2005, nr. 0500077

Het hof gaat van de volgende vaststaande feiten uit:

Tasta Bouw heeft in eerste aanleg de kantonrechter verzocht de arbeidsovereenkomst met [geïntimeerde], voorzover die nog bestond, te ontbinden. [geïntimeerde] heeft bij zelfstandig tegenverzoek de kantonrechter verzocht de arbeidsovereenkomst te ontbinden tegen betaling van een vergoeding van Euro 62.000,64 bruto. De kantonrechter heeft bij de bestreden beschikking de arbeidsovereenkomst ontbonden per 4 februari 2005 en aan [geïntimeerde] een vergoeding toegekend van Euro 51.666,98.

In de beschikking heeft de kantonrechter niet aangegeven dat de ontbinding van de arbeidsovereenkomst en de daarbij toegekende vergoeding een voorwaardelijk karakter draagt. Volgens Tasta Bouw is de kantonrechter daarmee buiten het geschil getreden.

Op grond van artikel 7: 685 lid 11 BW staat tegen een beschikking van de kantonrechter waarbij op grond van dit artikel een arbeidsovereenkomst is ontbonden, geen hoger beroep open.

Het in artikel 7:685 lid 11 BW opgenomen appelverbod kan op grond van vaste jurisprudentie slechts worden doorbroken indien de kantonrechter deze bepaling ofwel ten onrechte heeft toegepast of ten onrechte buiten toepassing heeft gelaten dan wel indien de kantonrechter bij een juiste toepassing van de bepaling een zodanig fundamenteel rechtsbeginsel heeft geschonden dat niet kan worden gesproken van een eerlijke en onpartijdige behandeling van de zaak.

Tasta Bouw heeft in hoger beroep gesteld dat de kantonrechter, voor zover deze bij het geven van de beschikking niet heeft (willen) volstaan met een voorwaardelijke ontbinding van de arbeidsovereenkomst, heeft miskend dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen reeds op 11 november 2004 was beëindigd door de onverwijlde opzegging op grond van een dringende reden als bedoeld in artikel 7:677 lid 1 BW (een ontslag op staande voet). De kantonrechter had dan ook nimmer de arbeidsovereenkomst tussen Tasta Bouw en [geïntimeerde] onvoorwaardelijk kunnen ontbinden. De kantonrechter is daarmee, aldus Tasta Bouw, buiten het toepassingsgebied getreden van artikel 7:685 BW.

Het hof constateert dat Tasta Bouw haar hoger beroep derhalve baseert op een van de hiervoor in rechtsoverweging 4 genoemde appeldoorbrekingsgronden, zodat zij -anders dan [geïntimeerde] heeft bepleit- (formeel) kan worden ontvangen in het door haar appel (vgl. HR 23 januari 1998, NJ 1998, 332).

Het vorenstaande brengt mee dat thans eerst dient te worden beoordeeld of de door Tasta Bouw gestelde uitzonderingen op het appelverbod zich daadwerkelijk voordoen.

Gelet op rechtsoverweging 7.1.1. van de bestreden beschikking kan de bij deze beschikking gegeven beslissing van de kantonrechter naar het oordeel van het hof niet anders worden verstaan dan dat de tussen Tasta Bouw en [geïntimeerde] bestaande arbeidsovereenkomst onvoorwaardelijk is ontbonden. Van een kennelijke verschrijving als bedoeld in artikel 31 Rv -daargelaten welke rechtsgevolgen daaraan in de onderhavige procedure zouden dienen te worden verbonden- is derhalve geen sprake.

[geïntimeerde] had in eerste aanleg, zoals hiervoor onder 2 weergegeven, een zelfstandig tegenverzoek ingediend als bedoeld in artikel 282 lid 4 Rv. Anders dan Tasta Bouw kennelijk ingang wil doen vinden, is [geïntimeerde] bij het formuleren van zijn zelfstandig verzoek niet gebonden aan het voorwaardelijk kader van het inleidend verzoek tot ontbinding van Tasta Bouw. Dat het verzoek van [geïntimeerde] betrekking had op hetzelfde onderwerp -de ontbinding van de arbeidsovereenkomst- als dat van Tasta Bouw, is niet in geschil.

In het onderhavige geval heeft de kantonrechter door de arbeidsovereenkomst onvoorwaardelijk te ontbinden kennelijk beslist op het meest verstrekkende zelfstandig verzoek van [geïntimeerde] om de arbeidsovereenkomst onvoorwaardelijk te ontbinden. De kantonrechter is daarmee naar het oordeel van het hof niet getreden buiten het toepassingsgebied van artikel 7:685 BW.

Voor zover Tasta Bouw betoogt dat de kantonrechter, gelet op de omstandigheden van het geval, niet onvoorwaardelijk had mogen ontbinden, betreft dit een klacht dat de kantonrechter artikel 7:685 BW onjuist heeft toegepast. Aan een beoordeling van deze klacht staat het appelverbod in de weg, dat immers met klachten over een onjuiste toepassing niet kan worden doorbroken.

De door Tasta Bouw ter zitting in hoger beroep van 7 april 2005 geformuleerde klacht dat de kantonrechter essentiële procesbeginselen heeft geschonden doordat hij niet is uitgegaan van het ontslag op staande voet, stuit eveneens op het voorgaande af. De kantonrechter heeft in rechtsoverweging 7.1.1. de aan het ontslag op staande voet ten grondslag gelegde feiten beoordeeld en deze daartoe onvoldoende bevonden. Van schending van beginselen van een goede procesorde is het hof niets gebleken; dat de kantonrechter tot een andere inhoudelijke beoordeling is gekomen dan Tasta Bouw voor ogen stond, staat daar geheel los van.

Aangezien de door Tasta Bouw gestelde uitzonderingen op het appelverbod zich niet daadwerkelijk voordoen, moet het door haar ingestelde hoger beroep worden verworpen.

Hetgeen Tasta Bouw verder aan grieven en toelichting heeft aangevoerd, behoeft geen behandeling meer.

Tasta Bouw zal als de in het ongelijk te stellen partij worden veroordeeld in de kosten van het geding in hoger beroep (tarief II, 2 punten).