Hof 's-Hertogenbosch, 08-12-2004, nr. 20.002926.04 OWV

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en de terechtzitting in hoger beroep.

Het hof heeft kennis genomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen van de zijde van de veroordeelde naar voren is gebracht.

De beslissing waarvan beroep

De beroepen beslissing zal worden vernietigd omdat het hof zich daarmee niet kan verenigen.

De beoordeling

De veroordeelde is bij onherroepelijk vonnis van de politierechter in de rechtbank 's-Hertogenbosch van 12 mei 2004 veroordeeld terzake van "Opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3, onder B, van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd".

In de kern komt het bewezenverklaarde feit erop neer, dat de verdachte zich in de periode van 1 mei 2003 tot en met 10 juli 2003 heeft schuldig gemaakt aan het telen van ongeveer 160 hennepplanten.

Ingevolge het bepaalde in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht moet worden onderzocht of,

en zo ja, in hoeverre, veroordeelde wederrechtelijk voordeel - waaronder begrepen besparing van kosten - heeft verkregen door middel van of uit de baten van het bewezenverklaarde.

De door het hof gebruikte bewijsmiddelen

PRO MEMORIE

De redengeving van de op te leggen maatregel

De eerste rechter heeft bewezenverklaard dat de veroordeelde zich heeft schuldig gemaakt aan het telen van hennepplanten. Uit het enkele telen van hennepplanten vloeit niet rechtstreeks enig wederrechtelijk verkregen voordeel voort, maar naar het oordeel van het hof moet worden aangenomen dat het bewezenverklaarde ertoe strekt en geëigend is zodanig voordeel te genereren.

In dit verband overweegt het hof dat, wat ook zij van de verklaring van de veroordeelde dat hij de volledige oogst zelf heeft opgerookt, het telen van hennepplanten voor eigen gebruik een besparing van kosten oplevert, doordat de veroordeelde de hennep niet elders hoefde te betrekken; ook deze besparing van kosten is een vorm van wederrechtelijk voordeel.

Aan de inhoud van voormelde bewijsmiddelen ontleent het hof het oordeel, dat de veroordeelde door middel van het begaan van het bewezenverklaarde een voordeel heeft gehad als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.

Voor de berekening van dit voordeel baseert het hof zich op de navolgende feiten en omstandigheden en uitgangspunten.

De veroordeelde heeft erkend dat hij in de periode van begin mei 2003 tot 10 juli 2003 een hennep-kwekerij heeft geëxploiteerd op [adres]. Op 10 juli 2003 werden door de politie in de berging op dat adres aan de rechterzijde 160 zwarte potten en aan de linkerzijde 58 zwarte potten aangetroffen. In de potten hadden kennelijk hennepplanten gegroeid. De planten waren afgeknipt en in de potten bevonden zich nog slechts de potgrond en de wortels van de planten.

Door de veroordeelde is gesteld dat niet in alle 160 potten een hennepplant heeft gestaan, maar dat is naar het oordeel van het hof niet aannemelijk geworden. Mocht het al anders zijn, dan wordt het aantal niet gevulde potten, die geen wederrechtelijk voordeel hebben opgeleverd, naar het oordeel van het hof ruimschoots gecompenseerd door de circa 58 hennepplanten, die bij de berekening van het wederrechtelijk voordeel buiten beschouwing zijn gelaten. Het hof gaat er derhalve van uit dat de veroordeelde 160 hennepplanten heeft geoogst.

Met betrekking tot de opbrengst van de hennepplanten heeft de veroordeelde gesteld, dat deze op het moment van de oogst nog niet volgroeid waren. Voorts heeft de veroordeelde gesteld dat hij de henneptoppen in een afgesloten plastic zak had verborgen voor de politie en dat de henneptoppen daardoor waren verstikt.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt.

Ten overstaan van de politie heeft de verdachte verklaard dat hij met de hennepkwekerij begin mei 2003 is begonnen. Het hof acht algemeen bekend dat de groeicyclus van hennepplanten, afhankelijk van de omstandigheden, ongeveer acht tot tien weken is. Volgens zijn verklaring ter terechtzitting in eerste aanleg heeft de veroordeelde de hennepplanten twee dagen vóór de politie-inval geoogst. Uit het vorenstaande kan worden afgeleid dat de hennepplanten op het moment van de oogst tussen acht en tien weken oud waren.

De door de veroordeelde gestelde slechte conditie van de geknipte henneptoppen is niet aannemelijk geworden. Dat ligt in de risicosfeer van de veroordeelde, nu hij de geknipte henneptoppen niet aan de politie heeft getoond.

Derhalve acht het hof, bij gebreke van concrete aanwijzingen omtrent de werkelijke opbrengst per plant, op basis van objectieve ervaringsgegevens aannemelijk, mede gelet op de aard, opzet en inrichting van de hennepkwekerij, dat de door de veroordeelde geteelde en geoogste hennepplanten gemiddeld 22 gram hennep per plant hebben opgeleverd.

Op dezelfde voet gaat het hof uit van een gemiddelde opbrengst van Eur. 2,50 per gram hennep.

Op grond van het vorenstaande komt het hof tot de slotsom dat de veroordeelde gedurende de periode van 1 mei 2003 tot 10 juli 2003 uit de exploitatie van de hennepkwekerij op [adres] een opbrengst heeft genoten van (160 x 22 x 2,50 = ) Eur. 8.800,00.

Door een medewerker van het energiebedrijf Essent is vastgesteld dat de voor het perceel [adres] aanwezige elektriciteitsmeter was gemanipuleerd, waardoor het verbruik van elektrische energie niet correct werd gemeten. Aan de hand van het aantal aangesloten assimilatielampen en andere elektrische apparatuur in de berging, is door die medewerker van het energiebedrijf het niet gemeten elektriciteitsverbruik voor één oogst berekend op 7.595 kWh. De kosten daarvan bedragen Eur. 1.416,27.

In het voordeel van de veroordeelde gaat het hof ervan uit dat de veroordeelde de kosten van de niet gemeten energie alsnog aan het energiebedrijf heeft voldaan, zodat deze kosten in mindering behoren te worden gebracht op de bruto-opbrengst.

Hetzelfde geldt voor de investeringskosten ad Eur. 750,00.

Resumerend schat het hof, op basis van: