Aanhef

De bepalingen in deze verordening hangen onderling nauw samen, omdat zij betrekking hebben op organisatorische vereisten, onder andere met betrekking tot bijhouden van vastleggingen en bedrijfscontinuïteit, en prudentiële vereisten, onder andere betreffende margins, het wanbetalingsfonds, het beheersen van liquiditeitsrisico's, de trapsgewijze dekking van verliezen bij wanbetaling, zekerheden, beleggingsbeleid, de toetsing van modellen, stresstests en backtests. Om de samenhang tussen deze bepalingen, die op hetzelfde moment in werking moeten treden, te waarborgen en om personen voor wie deze verplichtingen gelden, een integraal beeld en compacte toegang tot de bepalingen te geven, is het wenselijk om alle uit hoofde van titel III en titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 vereiste technische reguleringsnormen op te nemen in één enkele verordening.

Gezien het mondiale karakter van financiële markten moet deze verordening rekening houden met de door het Committee on Payment and Settlement Systems en de International Organization of Securities Commissions vastgestelde beginselen voor de infrastructuur van de financiële markten (de ‘CPSS-IOSCO-beginselen’), die als wereldwijde benchmark voor regelgevingsvereisten voor centrale tegenpartijen (CTP's) gelden.

Om te waarborgen dat zij onder alle marktomstandigheden veilig en gezond zijn, is het belangrijk dat CTP's prudente procedures voor risicobeheer vaststellen die alle risico's waaraan zij blootstaan of kunnen worden blootgesteld, naar behoren bestrijken. In dit verband zouden de normen voor risicobeheer die door de CTP's daadwerkelijk ten uitvoer worden gelegd, strenger moeten zijn dan de normen die in deze verordening worden beschreven, als dit voor de doeleinden van het risicobeheer passend wordt geacht.

Om een beperkt aantal concepten die uit Verordening (EU) nr. 648/2012 voortkomen duidelijk te identificeren alsook de technische termen te bepalen die noodzakelijk zijn voor het ontwikkelen van deze technische norm, moeten een aantal termen worden gedefinieerd.

Het is belangrijk te waarborgen dat erkende, in derde landen gevestigde CTP's de ordelijke werking van de markten van de Unie niet verstoren. Om deze reden is het van essentieel belang ervoor te zorgen dat erkende CTP's niet in een positie verkeren hun risicobeheervereisten minder streng te maken dan de uniale normen, hetgeen tot regelgevingsarbitrage zou kunnen leiden. De aan ESMA te verstrekken informatie over de erkenning van een CTP uit een derde land moet ESMA in staat stellen te beoordelen of de betreffende CTP volledig voldoet aan de prudentiële vereisten die gelden in dat derde land. Bovendien moet de Commissie een besluit nemen over de gelijkwaardigheid om te waarborgen dat de wetten en voorschriften van het derde land gelijkwaardig zijn aan alle bepalingen onder titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 en van deze verordening.

Om een toereikend niveau van bescherming van beleggers te waarborgen, kan de Europese Autoriteit voor Effecten en Markten (ESMA) bij de erkenning van in derde landen gevestigde CTP's informatie verlangen ter aanvulling van de informatie die strikt nodig is om te beoordelen of aan de in Verordening (EU) nr. 648/2012 vervatte voorwaarden is voldaan.

De doorlopende beoordeling van de volledige naleving door een CTP uit een derde land van de prudentiële vereisten van dat derde land is de taak van de bevoegde autoriteit van dat derde land. De door de aanvragende CTP uit een derde land aan ESMA te verstrekken informatie mag niet tot doel hebben de beoordeling door de bevoegde autoriteit van het derde land te herhalen, maar moet waarborgen dat de CTP in dat derde land is onderworpen aan effectief toezicht en effectieve handhaving, zodat een hoog niveau van bescherming van beleggers is gegarandeerd.

Om ESMA in staat te stellen een volledige beoordeling uit te voeren, moet de door de aanvragende CTP uit een derde land verstrekte informatie worden aangevuld met alle informatie die nodig is om de effectiviteit van het doorlopende toezicht, de handhavingsbevoegdheden en de door de bevoegde autoriteit van het derde land ondernomen acties te beoordelen. Deze informatie moet worden verstrekt in het kader van de samenwerkingsregeling die is vastgesteld overeenkomstig Verordening (EU) nr. 648/2012. Deze samenwerkingsregeling moet waarborgen dat ESMA tijdig wordt geïnformeerd over alle toezichts- en handhavingsmaatregelen tegen de CTP die erkenning aanvraagt, en over alle wijzigingen van de voorwaarden waaronder aan de betrokken CTP een vergunning is verleend, en over elke relevante bijwerking van de aanvankelijk bij de erkenningsprocedure door de CTP verstrekte informatie.

De vereisten van Verordening (EU) nr. 648/2012 betreffende de interne rapporteringslijnen met betrekking tot het risicobeheer moeten nader worden bepaald om een kader voor risicobeheer in te voeren dat de structuur, rechten en verantwoordelijkheden van het interne risicobeheerproces omvat. De governanceregelingen moeten rekening houden met verschillende regimes voor vennootschapsrecht in de Unie, om te verzekeren dat CTP's werken binnen een gezond rechtskader.

Om te waarborgen dat een CTP de juiste procedures ten uitvoer legt om te voldoen aan deze verordening, Verordening (EU) nr. 648/2012 en Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1249/2012 van de Commissie (3), moeten de rol en verantwoordelijkheden van een nalevingsfunctie van een CTP worden bepaald.

Het is nodig de verantwoordelijkheden van de raad en de directie duidelijk af te bakenen en ook de minimumvereisten voor de werking van de raad te bepalen, om te waarborgen dat de organisatiestructuur van een CTP zo is dat de CTP op continue en ordelijke wijze haar diensten kan verrichten en haar activiteiten kan ontplooien. Het is eveneens noodzakelijk duidelijke en rechtstreekse rapporteringslijnen in te stellen om verantwoordingsplicht te garanderen.

Om het gezonde en prudente beheer van een CTP te garanderen, is het belangrijk dat in het kader van haar beloningsbeleid het nemen van buitensporige risico's wordt ontmoedigd. Als het beloningsbeleid de beoogde effecten wil hebben, moet het op toereikende wijze worden bewaakt en getoetst door de raad, die een specifiek comité zou moeten oprichten om toe te zien op de naleving van het beloningsbeleid.

Om ervoor te zorgen dat CTP's met de noodzakelijke personele middelen werken om al hun verplichtingen na te komen, verantwoordingsplichtig zijn voor de uitvoering van hun activiteiten en bevoegde autoriteiten over relevante contactpunten beschikken binnen de CTP's waarop zij toezicht houden, zouden CTP's ten minste moeten beschikken over een hoofd Risicobeheer, een hoofd Naleving en een hoofd Technologie.

CTP's moeten de mate waarin leden van de raad die, binnen of buiten de groep van de CTP, in de raad van meerdere entiteiten zitten, belangenconflicten hebben, op toereikende wijze beoordelen en bewaken. De leden van de raad mag niet worden verhinderd om plaats te nemen in meerdere raden, tenzij dit aanleiding geeft tot belangenconflicten.

Om een effectieve auditfunctie te hebben, moet een CTP de verantwoordelijkheden en rapporteringslijnen van haar interne auditors definiëren, zodat relevante aangelegenheden tijdig aan de raad van de CTP en de bevoegde autoriteiten worden voorgelegd. Bij de instelling en instandhouding van een interne auditfunctie moeten de opdracht, de onafhankelijkheid en objectiviteit, het werkterrein en de verantwoordelijkheid, het gezag, de verantwoordingsplicht en de normen met betrekking tot de uitoefening van de functie duidelijk worden beschreven.

Om haar taken effectief te kunnen uitvoeren, moet de betrokken bevoegde autoriteit toegang krijgen tot alle informatie die zij nodig heeft om vast te stellen of de CTP voldoet aan de voorwaarden van haar vergunning. Deze informatie moet door de CTP onverwijld worden verstrekt.

Door CTP's bijgehouden vastleggingen moeten gedegen kennis van de kredietblootstelling van CTP's aan elk clearinglid bevorderen en bewaking van het impliciete systeemrisico mogelijk maken. Zij moeten de bevoegde autoriteiten, ESMA en de betrokken leden van het Europees Stelsel van centrale banken (ESCB) ook in staat stellen om het clearingproces op toereikende wijze te reconstrueren, om de naleving van de regelgevingsvereisten, met inbegrip van de rapportagevereisten, te beoordelen. Wanneer deze gegevens eenmaal zijn vastgelegd, zijn ze CTP's ook van nut om te voldoen aan regelgevingsvereisten en verplichtingen tegenover clearingleden en in geschillen.

Door CTP's aan transactieregisters gerapporteerde gegevens moeten worden vastgelegd, zodat bevoegde autoriteiten de naleving door CTP's van de in Verordening (EU) nr. 648/2012 opgenomen rapportageverplichting kunnen nagaan en gemakkelijk toegang hebben tot informatie in gevallen waarin deze informatie niet in transactieregisters te vinden is.

De vereisten inzake het bijhouden van vastleggingen met betrekking tot transacties moeten gebruikmaken van dezelfde concepten die worden gebruikt in de in artikel 9 van Verordening (EU) nr. 648/2012 vastgestelde rapportageverplichting, teneinde een passende rapportage door CTP's te waarborgen.

Om de bedrijfscontinuïteit op ogenblikken van verstoring te waarborgen, moet de secundaire verwerkingslocatie van de CTP zich voldoende ver en geografisch voldoende afgescheiden van de primaire verwerkingslocatie bevinden, zodat zij niet getroffen wordt door dezelfde ramp die ertoe zou kunnen leiden dat de primaire locatie niet beschikbaar is. Er moeten scenario's worden opgesteld om het effect van crisisgebeurtenissen op kritieke diensten te analyseren, met inbegrip van scenario's waarin met de niet-beschikbaarheid van systemen als gevolg van een natuurramp rekening wordt gehouden. Die analyses moeten periodiek worden getoetst.

CTP's zijn systeemrelevante financiële marktinfrastructuren en zij moeten kritieke functies binnen twee uur herstellen, met back-upsystemen die na een incident idealiter onmiddellijk beginnen te verwerken. CTP's moeten er ook voor zorgen dat er met zeer grote waarschijnlijk geen gegevens verloren gaan.

Het is belangrijk dat de wanbetaling van een clearinglid niet tot significante verliezen voor andere marktdeelnemers leidt. CTP's moeten daarom door middel van door de wanbetaler gestelde margins ten minste een relevant deel van het mogelijke verlies dekken dat de CTP tijdens het sluitingsproces kan lijden. Voor de verschillende klassen financiële instrumenten moet in de regels het minimumpercentage worden vastgelegd dat de margins moeten dekken. Bovendien moeten CTP's zich houden aan beginselen om de hoogte van hun margins op toereikende wijze af te stemmen op de kenmerken van elk financieel instrument of elke portefeuille die zij clearen.

CTP's mogen hun margins niet verlagen tot een niveau dat hun veiligheid in gevaar brengt als gevolg van het bestaan van een door sterke concurrentie gekenmerkte omgeving. Berekeningen van margins moeten daarom voldoen aan specifieke vereisten op het punt van hun basiscomponenten. In dit verband moeten de margins rekening houden met een breed scala van marktomstandigheden, met inbegrip van perioden van stress.

Er moeten regels worden vastgesteld om het passende percentage en de passende tijdhorizons voor de liquidatieperiode en de berekening van de historische volatiliteit te bepalen. Om echter te garanderen dat CTP's het risico dat zij lopen, behoorlijk beheren, is het wenselijk niet de aanpak te bepalen die de CTP moet volgen om de marginvereisten op basis van deze parameters te berekenen. Om dezelfde redenen mag CTP's niet worden belet om gebruik te maken van verschillende betrouwbare methodologische benaderingen voor het opzetten van portefeuillemargining, en moet het hun worden toegestaan om gebruik te maken van methoden die zijn gebaseerd op correlaties tussen het prijsrisico van het financiële instrument dat, of het geheel van financiële instrumenten die, zij clearen, alsook elke geschikte methode die is gebaseerd op gelijkwaardige statistische afhankelijkheidparameters.

Bij het bepalen van de tijdsperiode gedurende welke een CTP blootstaat aan marktrisico verband houdend met het beheer van de positie van een wanbetaler, moet de CTP rekening houden met de relevante kenmerken van de geclearde financiële instrumenten of portefeuille, zoals hun mate van liquiditeit en de omvang van de positie of haar concentratie. CTP's moeten op prudente wijze de voor de volledige sluiting van de positie van een wanbetaler vereiste tijd vanaf de laatste inning van margins, de omvang en concentratie van de positie bepalen.

Teneinde te voorkomen dat financiële instabiliteit wordt veroorzaakt of vergroot, moeten CTP's, voor zover uitvoerbaar, toekomstgerichte marginmethodologieën vaststellen die de kans op procyclische veranderingen in de marginvereisten beperken, zonder de veerkracht van de CTP te ondermijnen.

Doorgaans is een groter betrouwbaarheidsinterval voor otc-derivaten gerechtvaardigd, omdat die producten te lijden kunnen hebben van een minder betrouwbare prijsstelling en kortere reeksen historische gegevens waarop schattingen van de basisblootstellingen kunnen worden gebaseerd. CTP's kunnen otc-derivaten clearen tenaanzien waarvan deze verschijnselen niet optreden en die dezelfde risicokenmerken hebben als ter beurze genoteerde derivaten, en zij moeten die producten consequent kunnen clearen, ongeacht de methode van uitvoeren.

Een geschikte definitie van ‘extreme, maar plausibele marktomstandigheden' is een kernelement van het risicobeheer van CTP's. Teneinde het kader voor risicobeheer van CTP's actueel te houden, mag ‘extreme, maar plausibele marktomstandigheden' niet als een statisch begrip worden beschouwd, maar moet het worden opgevat als omstandigheden die zich in de loop van de tijd ontwikkelen en van markt tot markt verschillen. Een marktscenario kan extreem, maar plausibel zijn voor een CTP, maar van weinig belang zijn voor een andere CTP. Een CTP moet een robuust intern beleidskader vaststellen voor het identificeren van de markten waarop zij risico's loopt, en een gemeenschappelijke reeks minimumnormen gebruiken voor het vaststellen van extreme, maar plausibele omstandigheden in elke geïdentificeerde markt. Een CTP moet tevens objectief rekening houden met de mogelijkheid van gelijktijdige druk op meerdere markten.

Om te waarborgen dat geschikte en robuuste governanceregelingen zijn ingevoerd, moet het door een CTP gebruikte kader om extreme, maar plausibele marktomstandigheden te identificeren door het risicocomité worden besproken en door de raad worden goedgekeurd. Het kader moet ten minste eenmaal per jaar worden getoetst, met resultaten die door het risicocomité worden besproken en vervolgens met de raad worden gedeeld. Deze toetsing moet garanderen dat veranderingen in de omvang en concentratie van de blootstellingen van de CTP, alsook ontwikkelingen in de markten waarop de CTP actief is, worden weerspiegeld in de definitie van extreme, maar plausibele marktomstandigheden. Die toetsing mag echter niet in de plaats komen van de continue beoordeling door de CTP van de toereikendheid van haar wanbetalingsfonds in het licht van zich ontwikkelende marktomstandigheden.

Om een efficiënt beheer van hun liquiditeitsrisico's te waarborgen, moeten CTP's worden verplicht om een kader voor liquiditeitsrisicobeheer op te zetten. Dit kader moet afhankelijk zijn van de aard van de verplichtingen van de CTP en moet betrekking hebben op de instrumenten die een CTP tot haar beschikking heeft om het liquiditeitsrisico waarmee zij wordt geconfronteerd, te beoordelen.

Bij het beoordelen van de toereikendheid van haar liquide middelen moet een CTP verplicht worden met de omvang en liquiditeit van de middelen die zij bezit alsook met de mogelijke concentratierisico's van die activa rekening te houden. Bij het beoordelen van de toereikendheid van haar liquide middelen moet een CTP worden verplicht om rekening te houden met de omvang en liquiditeit van de middelen waarover zij beschikt, alsook met het mogelijke concentratierisico van deze activa. Het is belangrijk dat CTP's in staat zijn om alle grote soorten liquiditeitsrisicoconcentraties binnen hun middelen te identificeren, zodat de liquide middelen van de CTP beschikbaar zijn zodra ze nodig zijn.

Omdat liquiditeit voor op dezelfde dag af te wikkelen transacties of zelfs transacties binnen het verloop van één dag gemakkelijk beschikbaar moet zijn, zou een CTP gebruik kunnen maken van contanten bij de centrale bank van uitgifte, contanten bij kredietwaardige commerciële banken, gecommitteerde kredietlijnen, gecommitteerde retrocessieovereenkomsten, zeer goed verhandelbare, in bewaarneming genomen zekerheden en beleggingen die gemakkelijk beschikbaar zijn en in contanten kunnen worden omgezet middels vooraf vastgestelde financieringsregelingen die zeer betrouwbaar zijn, zelfs onder stressomstandigheden op de markten. Zulke contanten en zekerheden mogen uitsluitend onder bepaalde omstandigheden tot de vooraf vastgestelde liquide financiële middelen worden gerekend.

Om de CTP de noodzakelijke stimulans te geven om prudente vereisten vast te stellen en om dat bedrag op een toereikend niveau te houden en tegelijkertijd regelgevingsarbitrage te vermijden, is het belangrijk om een gemeenschappelijke methodologie vast te stellen voor het berekenen en handhaven van een specifiek niveau van de specifieke eigen middelen die een CTP moet aanhouden om te gebruiken bij de trapsgewijze dekking van verliezen bij wanbetaling. Het is van essentieel belang dat deze middelen voor de dekking van verliezen in geval van wanbetaling gescheiden worden aangehouden van en met een andere functie dan de minimumkapitaalvereisten van de CTP die andere risico's dekken waaraan de CTP kan worden blootgesteld.

Het is belangrijk dat CTP's een consequente methodologie toepassen voor het berekenen van de eigen middelen die moeten worden gebruikt bij de trapsgewijze dekking van verliezen bij wanbetaling, om te garanderen dat voor de CTP's gelijke voorwaarden gelden. Wanneer CTP's ruimte zouden krijgen om een methodologie ten uitvoer te leggen die onvoldoende duidelijk is, zou dit tot zeer verschillende resultaten onder CTP's leiden en zouden hierdoor prikkels voor regelgevingsarbitrage worden gecreëerd. Het is daarom van essentieel belang dat CTP's methodologisch geen bewegingsruimte hebben. Met het oog daarop zou het passend zijn om over een eenvoudig percentage op basis van een duidelijk identificeerbare maatstaf en een duidelijke methodologie te beschikken om een consistente berekening van de bij een trapsgewijze dekking van verliezen in geval van wanbetaling te gebruiken eigen middelen van CTP's te garanderen.

Er moet een minimumaantal criteria worden vastgelegd om te garanderen dat aanvaardbare zekerheid zeer liquide is en snel en met een minimaal prijseffect kan worden omgezet in contanten. Die criteria moeten verwijzen naar de emittent van de zekerheid, de mate waarin de zekerheid in de markt kan worden geliquideerd, en de vraag of de waarde van de zekerheid samenhangt met de kredietwaardigheid van het lid dat de zekerheid heeft gesteld, om mogelijk wrong-way risk in te calculeren. Een CTP moet de keuze hebben om, indien nodig, aanvullende criteria toe te passen om de gewenste mate van robuustheid te bereiken.

CTP's zouden alleen zeer liquide zekerheden met een minimaal krediet- en marktrisico mogen accepteren. Om ervoor te zorgen dat de door CTP's aangehouden zekerheden te allen tijde zeer liquide blijven, is het noodzakelijk dat CTP's transparante en voorspelbare gedragslijnen en procedures vaststellen om de liquiditeit van als zekerheid aanvaarde activa te beoordelen en voortdurend te bewaken en toereikende waarderingsmethodologieën implementeren. Daartoe moeten CTP's eveneens concentratiegrenzen implementeren die erop gericht zijn de zekerheden voldoende gediversifieerd te houden om ervoor te zorgen dat zij onmiddellijk kunnen worden geliquideerd zonder significant marktrisico met betrekking tot de waarde ervan. Bij het vaststellen van hun gedragsregels inzake in aanmerking komende zekerheden en concentratiegrenzen moeten zij rekening houden met de wereldwijde beschikbaarheid van zulke zekerheden, gezien de potentiële macro-economische effecten van hun gedragsregels.

Om wrong-way risk te vermijden, zou clearingleden over het algemeen niet mogen worden toegestaan om hun eigen effecten of door een entiteit van dezelfde groep uitgegeven effecten als zekerheid te gebruiken. Een CTP moet clearingleden echter kunnen toestaan om gedekte obligaties als zekerheid te stellen die zijn afgeschermd van de insolventie van de emittent. De onderliggende zekerheid moet niettemin passend worden gescheiden van de emittent en voldoen aan de minimumcriteria voor aanvaardbaarheid van zekerheden. Een clearinglid mag geen financiële instrumenten uitgeven voor het primaire doel deze door een ander clearinglid als zekerheid te laten gebruiken.

Om de veiligheid van CTP's te waarborgen, mag een CTP een garantie van een commerciële bank uitsluitend als zekerheid aanvaarden na een gedegen beoordeling van de emittent en van het wettelijke, contractuele en operationele kader van de garantie. Niet-gedekte blootstellingen van CTP's aan commerciële banken moeten worden vermeden. Garanties van commerciële banken mogen daarom uitsluitend onder strikte voorwaarden worden geaccepteerd. Aan die voorwaarden wordt doorgaans voldaan in markten die worden gekenmerkt door een hoge concentratie van commerciële banken die bereid zijn om krediet te verstrekken aan niet-financiële clearingleden. Derhalve zou in deze gevallen een hogere concentratiegrens moeten worden toegestaan.

Om haar marktrisico te beperken, zou een CTP moeten worden verplicht haar zekerheden ten minste eenmaal per dag te waarderen. Zij past passende haircuts toe op de waarde van zekerheden, die een afspiegeling zijn van het mogelijke waardeverlies in de periode tussen hun laatste herwaardering en het ogenblik waarop redelijkerwijs kan worden aangenomen dat ze onder stressomstandigheden op de markten worden geliquideerd. Bij de vaststelling van de hoogte van de zekerheden moet ook rekening worden gehouden met mogelijke blootstellingen aan wrong-way risk.

De toepassing van haircuts moet de CTP in staat stellen grote en onverwachte aanpassingen van het niveau van de vereiste zekerheid te vermijden en aldus procyclische effecten zoveel mogelijk te voorkomen.

Een CTP mag zekerheden niet concentreren bij een beperkt aantal emittenten of in een beperkt aantal activa, om potentiële significante negatieve effecten op de prijs in geval van liquidatie van de zekerheden in korte tijd te voorkomen. Geconcentreerde zekerheidsposities mogen om deze reden niet als zeer liquide worden beschouwd.

Liquiditeits-, krediet- en marktrisico's moeten zowel op het niveau van een portefeuille als op dat van een individueel financieel instrument worden beschouwd. Een geconcentreerde portefeuille kan een significant negatief effect hebben op de liquiditeit van de zekerheden of van de financiële instrumenten waarin de CTP haar financiële middelen kan beleggen, aangezien het verkopen van grote posities onder stressomstandigheden op de markten waarschijnlijk niet haalbaar is zonder de marktprijs te doen dalen. Om dezelfde reden moeten de door de CTP aangehouden zekerheden continu worden bewaakt en gewaardeerd om te garanderen dat ze liquide blijven.

Energiederivatenmarkten vertonen een bijzonder sterk verband met spotmarkten voor grondstoffen, en het percentage niet-financiële clearingleden is in deze derivatenmarkten hoog. Op die markten is een significant aantal marktdeelnemers ook producent van de onderliggende grondstof. Met het oog op toegang tot voldoende zekerheden om garanties van commerciële banken volledig te dekken, kan het nodig zijn dat deze niet-financiële clearingleden hun huidige posities in substantiële mate verkopen of ophouden hun posities als direct clearinglid van een CTP verder te clearen. Dat proces kan op het punt van liquiditeit en diversiteit van de marktdeelnemers tot verstoringen op de energiemarkten leiden. De toepassing ervan moet derhalve overeenkomstig een algemeen aanvaard tijdschema worden uitgesteld.

Om een consistente toepassing van het in Verordening (EU) nr. 648/2012 vastgestelde kader te waarborgen, moeten aan alle sectoren gelijke eisen worden gesteld in de definitieve vorm van de op hen van toepassing zijnde regels. Energiemaatschappijen werken momenteel binnen een reeds lang bestaand kader dat tijd nodig heeft om zich aan te passen aan de nieuwe vereisten die worden vastgesteld, zodat nadelige effecten op de reële economie worden voorkomen. Het wordt derhalve wenselijk geacht om voor dergelijke markten een toepassingsdatum vast te stellen die een passende overgang van de huidige marktpraktijk mogelijk maakt, zonder de marktstructuur en liquiditeit overmatig te beïnvloeden.

In het kader van het beleggingsbeleid van een CTP moet de hoogste prioriteit worden verleend aan de beginselen van kapitaalbehoud en maximalisatie van de liquiditeit. Tevens moet worden gewaarborgd dat er geen conflicten met de commerciële belangen van de CTP ontstaan.

De criteria waaraan financiële instrumenten moeten voldoen om te worden beschouwd als voor de CTP in aanmerking komende beleggingen, moeten rekening houden met beginsel 16 van de CPSS-IOSCO-beginselen teneinde internationale consistentie te waarborgen. Een CTP moet in het bijzonder worden verplicht om beperkende normen met betrekking tot de emittent van het financieel instrument, de overdraagbaarheid van het financieel instrument en het krediet-, markt-, volatiliteits- en wisselkoersrisico van het financieel instrument toe te passen. Een CTP moet ervoor zorgen dat zij maatregelen die zijn genomen om de risicoblootstelling van haar beleggingen te beperken, niet ondermijnt door buitensporige blootstellingen aan te houden aan een enkel financieel instrument, een enkel type financieel instrument, een enkele emittent, een enkel type emittent of een enkele bewaarnemer.

Het gebruik van derivaten stelt een CTP bloot aan aanvullende krediet- en marktrisico's, en het is daarom noodzakelijk om een beperkend geheel van omstandigheden te bepalen waarin een CTP haar financiële middelen mag beleggen in derivaten. Aangezien het doel van een CTP moet zijn een vlakke positie te hebben met betrekking tot marktrisico, zijn de enige risico's waartegen een CTP zich moet indekken, de risico's die verband houden met de zekerheden die zij accepteert, of de risico's verband houdend met het in gebreke blijven van een clearinglid. Risico's die verband houden met de zekerheden die een CTP accepteert, kunnen voldoende worden beheerd door haircuts, en het gebruik van derivaten door een CTP wordt in dit verband niet noodzakelijk geacht. Derivaten mogen door een CTP uitsluitend worden gebruikt om liquiditeitsrisico te beheren voor blootstellingen aan verschillende valuta's en voor het afdekken van de portefeuille van een in gebreke gebleven clearinglid, en uitsluitend indien de procedures van de CTP voor het beheer van wanbetalingen voorzien in het gebruik daarvan.

Om de veiligheid van CTP's te waarborgen, mag hun uitsluitend worden toegestaan om minimale hoeveelheden contanten in ongedekte deposito's aan te houden. Bij het veiligstellen van hun contanten moeten CTP's er altijd voor zorgen dat zij altijd op toereikende wijze beschermd zijn tegen liquiditeitsrisico.

Het is noodzakelijk strenge vereisten inzake stresstests en backtests vast te stellen om te waarborgen dat de modellen van een CTP, de toepasselijke methodologieën en het kader voor liquiditeitsrisicobeheer goed werken en rekening houden met alle risico's waaraan de CTP blootstaat, zodat de CTP te allen tijde beschikt over toereikende middelen om deze risico's te dekken.

Om een consistente toepassing van de vereisten voor CTP's te verzekeren, is het nodig gedetailleerde bepalingen vast te stellen met betrekking tot de typen tests die moeten worden ondernomen, waaronder zowel stresstests als backtests. Om rekening te houden met het brede scala van effecten- en derivatencontracten die in de toekomst mogelijk moeten worden gecleard, om de verschillen in de benaderingen van de bedrijfsvoering en het risicobeheer van CTP's weer te geven, om toe te staan dat toekomstige ontwikkelingen en nieuwe risico's worden aangepakt en om voldoende flexibiliteit toe te staan, is een op criteria gebaseerde benadering nodig.

Het is belangrijk om bij het valideren van de modellen van een CTP, de betrokken methodologieën en het kader voor liquiditeitsrisicobeheer een geschikte onafhankelijke partij te gebruiken, zodat vóór de tenuitvoerlegging de noodzakelijke corrigerende maatregelen kunnen worden gevonden en geïmplementeerd en zodat materiële belangenconflicten kunnen worden voorkomen. De onafhankelijke partij moet voldoende gescheiden zijn van het deel van het bedrijf van de CTP dat het beoordeelde model of gedragsregels ontwikkelt, ten uitvoer legt en beheert, en zij mag geen materieel belangenconflict hebben. Die voorwaarden kunnen worden vervuld door een interne partij die aparte rapporteringslijnen heeft of door een externe partij.

Verschillende aspecten van de financiële middelen van een CTP, met name de margindekking, het wanbetalingsfonds en overige financiële middelen, zijn bedoeld om in verschillende scenario's en doelstellingen te voorzien. Het is daarom noodzakelijk specifieke vereisten vast te stellen die deze doelstellingen weerspiegelen en consistente toepassing bij alle CTP's te garanderen. Bij het beoordelen van de noodzakelijke dekking mag de CTP blootstellingen tussen in gebreke blijvende clearingleden niet verrekenen, om verkleining van de potentiële effecten die deze blootstellingen zouden kunnen hebben te voorkomen.

De verschillende typen financiële instrumenten die een CTP mag clearen, zijn onderworpen aan allerlei specifieke risico's. Een CTP moet daarom worden verplicht om alle risico's die relevant zijn voor de markten waarvoor zij clearingdiensten verricht in haar modellen, de betrokken methodologieën en het kader voor liquiditeitsrisicobeheer in aanmerking te nemen teneinde te waarborgen dat de CTP haar potentiële toekomstige blootstelling op toereikende wijze meet. Om goed rekening te houden met deze risico's, moeten de vereisten inzake stresstests instrumentspecifieke risico's omvatten die relevant zijn voor de verschillende typen financiële instrumenten.

Wanneer een CTP wil verzekeren dat haar model voor het berekenen van initiële margins haar potentiële blootstellingen op toereikende wijze weerspiegelt, moet de CTP behalve de dagelijkse backtest van haar margindekking, waarbij gekeken wordt naar de toereikendheid van de marginstorting die wordt gevraagd, ook een backtest uitvoeren voor de belangrijkste parameters en aannames van het model. Dit is van essentieel belang om te waarborgen dat de modellen van de CTP's de initiële margin juist berekenen.

Een strenge gevoeligheidsanalyse van de marginvereisten is extra belangrijk wanneer markten niet-liquide of volatiel zijn, en moet worden gebruikt om het effect van het variëren van belangrijke modelparameters vast te stellen. Een gevoeligheidsanalyse is een effectief instrument om verborgen tekortkomingen te onderzoeken die niet door backtests kunnen worden opgespoord.

Wanneer een CTP verzuimt om regelmatig stresstests en backtests uit te voeren, kan dit ertoe leiden dat de financiële en liquide middelen van de CTP ontoereikend zijn om de werkelijke risico's te dekken waaraan de CTP blootstaat. Passende tests maken het ook mogelijk dat middels de modellen, methodologieën en het kader voor liquiditeitsrisicobeheer van een CTP snel gereageerd wordt op veranderende markten en nieuwe risico's. De testresultaten moeten derhalve door CTP's onmiddellijk worden gebruikt om hun modellen, methodologieën en kader voor liquiditeitsrisicobeheer te toetsen.

Modellering van extreme marktomstandigheden kan een CTP helpen om de beperkingen van haar huidige modellen, het kader voor liquiditeitsrisicobeheer en de financiële en liquide middelen te bepalen. Daartoe moet de CTP echter de verschillende markten en producten oordeelkundig modelleren. Omgekeerde stresstests moeten worden gezien als een nuttig, maar niet het belangrijkste, beheerinstrument om het passende niveau van de financiële middelen te bepalen.

Het betrekken van clearingleden, cliënten en andere betrokken belanghebbenden bij het testen van de procedures van een CTP voor het beheer van wanbetalingen door middel van simulatieoefeningen, is essentieel om ervoor te zorgen dat zij de kennis en operationele capaciteit hebben om succesvol te participeren in het beheer van wanbetalingen. Simulatieoefeningen moeten een wanbetalingsscenario nabootsen om de taken en verantwoordelijkheden van de clearingleden, cliënten en andere betrokken belanghebbenden zichtbaar te maken. Daarnaast is het belangrijk dat een CTP beschikt over geschikte mechanismen waarmee zij kan nagaan of corrigerende actie vereist is en zij een gebrek aan duidelijkheid, of ruimte voor interpretatie, in de regels en procedures kan vaststellen. Het testen van de procedures van een CTP voor het beheer van wanbetalingen is met name van belang indien de CTP erop vertrouwt dat niet in gebreke blijvende clearingleden of derde partijen bijstand verlenen in het sluitingsproces en indien de procedures inzake wanbetalingen nooit door een werkelijke wanbetaling op de proef zijn gesteld.

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

De ESMA heeft, voor zover relevant, vóór indiening van de ontwerpen van technische normen waarop deze verordening is gebaseerd, de Europese Bankauthoriteit (EBA), het Europees Comité voor systeemrisico's (ESRB) en de leden van het ESCB geraadpleegd. Overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (4) heeft DE ESMA openbare raadplegingen over deze ontwerpen van technische reguleringsnormen gehouden, de mogelijke kosten en baten daarvan geanalyseerd en het advies van de Stakeholdergroep effecten en markten ingewonnen overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010,