Artikel 23 Non-discriminatie

Onderdanen van een van de Staten worden in de andere Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan onderdanen van die andere Staat onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen.

De belastingheffing van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, is in die andere Staat niet ongunstiger dan de belastingheffing van ondernemingen van die andere Staat die dezelfde werkzaamheden uitoefenen. Deze bepaling mag niet aldus worden uitgelegd, dat zij een van de Staten verplicht aan inwoners van de andere Staat bij de belastingheffing de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de samenstelling van het gezin of de gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde Staat aan zijn eigen inwoners verleent.

Behalve indien de bepalingen van artikel 9, artikel 11, achtste lid, of artikel 12, zevende lid, van toepassing zijn, zijn interest, royalty's en andere uitgaven, betaald door een onderneming van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van die onderneming onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij zouden zijn betaald aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat.

Ondernemingen van een van de Staten, waarvan het kapitaal geheel of ten dele, onmiddellijk of middellijk, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere Staat, worden in de eerstbedoelde Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan andere, soortgelijke ondernemingen van de eerstbedoelde Staat zijn of kunnen worden onderworpen.

In dit artikel heeft de uitdrukking ‘belastingheffing’ betrekking op belastingen van elke soort en benaming.

Met betrekking tot de belastingen, zoals bedoeld in artikel 2, belet niets in dit artikel de Filippijnen om de investeringsfaciliteiten die worden verleend ingevolge artikel 44 van het Presidentiëel Besluit (Presidential Decree) Nr. 1789, zoals gewijzigd bij B.P. Nr. 391, ook wel bekend als de Wet Investeringsbeleid (Investment Policy Act), te beperken tot hun onderdanen of ondernemingen.