Bijlage

De grenzen tussen de landzijde, de luchtzijde, de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, de kritieke delen en, voor zover van toepassing, de afgebakende zones moeten duidelijk identificeerbaar zijn in elke luchthaven teneinde passende beveiligingsmaatregelen in elk van deze delen mogelijk te maken.

De grens tussen de landzijde en de luchtzijde moet een fysieke versperring zijn die duidelijk zichtbaar is voor het algemene publiek en die verhindert dat onbevoegde personen zich toegang kunnen verschaffen tot de luchtzijde.

Om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones omvatten ten minste:

Een deel van een luchthaven wordt ten minste zolang de in punt 1.1.2.1 bedoelde activiteiten aan de gang zijn als een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone beschouwd.

Wanneer een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone wordt ingesteld, wordt onmiddellijk voorafgaand aan het instellen van een dergelijke zone een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste delen uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in deze zone. Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen.

Personen die een beveiligingsdoorzoeking uitvoeren in andere zones dan die welke worden gebruikt door uitstappende passagiers die niet overeenkomstig de gemeenschappelijke basisnormen aan een beveiligingsonderzoek zijn onderworpen, moeten worden opgeleid overeenkomstig punt 11.2.3.1, 11.2.3.2, 11.2.3.3, 11.2.3.4 of 11.2.3.5.

Wanneer onbevoegden toegang kunnen hebben gehad tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, wordt zo snel mogelijk een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste zones uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in deze zone. Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen.

Kritieke delen worden ingesteld op luchthavens waar meer dan 60 personen houder zijn van een luchthavenidentiteitskaart die toegang verschaft tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

Kritieke delen omvatten ten minste het volgende:

Een deel van een luchthaven wordt ten minste zolang de onder a) of b) bedoelde activiteiten aan de gang zijn als een kritiek deel beschouwd.

Wanneer een kritiek deel wordt ingesteld, wordt onmiddellijk voorafgaand aan het instellen van een dergelijk deel een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste delen uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in dit deel. Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen.

Er wordt zo snel mogelijk een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste kritieke delen uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in deze delen, telkens als de volgende personen toegang hebben gehad tot kritieke delen:

Luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen, worden geacht te voldoen aan dit punt; het is niet van toepassing wanneer personen die onder punten 1.3.2 en 4.1.1.7 vallen, toegang hebben gehad tot kritieke delen.

Wat de punten b) en c) betreft, is deze bepaling alleen van toepassing op die kritieke delen die worden gebruikt voor ruimbagage die aan een beveiligingsonderzoek is onderworpen en/of door aan een beveiligingsonderzoek onderworpen vertrekkende passagiers die niet met hetzelfde luchtvaartuig als de eerder genoemde passagiers en bemanningsleden vertrekken.

Toegang tot de luchtzijde mag alleen worden verleend aan personen en voertuigen die een geldige reden hebben om zich daar te begeven. Rondleidingen op de luchthaven, onder begeleiding van gemachtigd personeel worden als een geldige reden beschouwd.

Alleen personen die een toegangsbewijs dragen, krijgen toegang tot de luchtzijde.

Alleen voertuigen waarin een voertuigpas op een duidelijk zichtbare plaats aanwezig is, krijgen toegang tot de luchtzijde.

Personen die zich aan de luchtzijde bevinden, moeten op verzoek hun toegangsbewijs ter controle voorleggen.

Toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones mag alleen worden verleend aan personen en voertuigen die een geldige reden hebben om zich daar te begeven. Rondleidingen op de luchthaven, onder begeleiding van gemachtigd personeel worden als een geldige reden beschouwd.

Alleen personen die een van de volgende toegangsbewijzen kunnen voorleggen, krijgen toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones:

Bij wijze van alternatief mag ook toegang worden verleend na een positieve identificatie aan de hand van een verificatie van biometrische gegevens.

Alleen voertuigen waarin een voertuigpas op een duidelijk zichtbare plaats aanwezig is, krijgen toegang tot de luchtzijde.

De in punt 1.2.2.2, onder a), vermelde instapkaarten of gelijkwaardige documenten moeten worden gecontroleerd vóór een persoon toegang krijgt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat de kaart of het document geldig is.

De in punt 1.2.2.2, onder b) tot en met e), vermelde kaarten moeten worden gecontroleerd vóór een persoon toegang krijgt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat de kaart geldig is en het wel degelijk de kaart van de houder betreft.

Wanneer gebruik wordt gemaakt van biometrische identificatie moet er bij de verificatie op worden toegezien dat de persoon die toegang vraagt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, houder is van een van de in punt 1.2.2.2 vermelde toegangsbewijzen en dat dit toegangsbewijs geldig is en niet buiten werking is gesteld.

Om te voorkomen dat onbevoegde personen toegang krijgen tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, worden de toegangspunten gecontroleerd door:

De bevoegde autoriteit mag in haar nationaal programma voor de beveiliging van de luchtvaart bepalen dat de onder a) vermelde beperking tot één persoon tegelijkertijd niet geldt voor toegangspunten die uitsluitend door rechtshandhavingsambtenaren worden gebruikt.

Alvorens een voertuig toegang krijgt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones wordt de voertuigpas gecontroleerd teneinde te garanderen dat hij geldig is en overeenstemt met het desbetreffende voertuig.

De toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Een bemanningsidentiteitskaart van een bemanningslid dat in dienst is bij een luchtvaartmaatschappij uit de Unie, en een luchthavenidentiteitskaart mogen alleen worden afgegeven aan een persoon die deze nodig heeft voor de uitoefening van zijn taken en die met succes een uitgebreid achtergrondonderzoek overeenkomstig punt 11.1.3 heeft ondergaan.

Bemannings- en luchthavenidentiteitskaarten worden voor een periode van hoogstens vijf jaar afgegeven.

De identiteitskaart van een persoon die niet door een uitgebreid achtergrondonderzoek komt, wordt onmiddellijk buiten werking gesteld of ingetrokken, al naargelang het geval, en teruggegeven aan de bevoegde autoriteit, exploitant of entiteit die ze heeft afgegeven, waar toepasselijk.

De identiteitskaart moet op een zichtbare plaats worden gedragen, ten minste wanneer de houder zich in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone bevindt.

Een persoon die zijn identiteitskaart niet zichtbaar draagt in andere om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones dan die waarin passagiers aanwezig zijn, wordt staande gehouden door de personen die bevoegd zijn voor de toepassing van punt 1.5.1, onder c), en, waar nodig, aangegeven.

Onder de volgende omstandigheden wordt de identiteitskaart onmiddellijk teruggegeven:

De entiteit die de kaart heeft afgegeven wordt onmiddellijk in kennis gesteld van het verlies, de diefstal of de niet-teruggave van een identiteitskaart.

Bij teruggave, verstrijken van de geldigheidsduur, intrekking of kennisgeving van verlies, diefstal of niet-teruggave wordt een elektronische kaart onmiddellijk buiten werking gesteld.

Op een bemanningsidentiteitskaart van een bemanningslid dat in dienst is bij een luchtvaartmaatschappij uit de Unie, dient het volgende te zijn vermeld:

Op een luchthavenidentiteitskaart dient het volgende te staan:

De namen en zones waartoe de kaart toegang verschaft, mogen worden vervangen door een gelijkwaardige identificatie.

Om misbruik van luchthavenidentiteitskaarten te voorkomen, wordt een systeem opgezet om redelijkerwijs te garanderen dat pogingen tot het gebruik van verloren, gestolen of niet teruggegeven kaarten worden gedetecteerd. Bij detectie worden passende maatregelen genomen.

Een voertuigpas mag alleen worden afgegeven als dit operationeel noodzakelijk is.

Een voertuigpas geldt alleen voor een specifiek voertuig; op de pas wordt het volgende vermeld:

Een elektronische voertuigpas wordt:

Op een elektronische voertuigpas hoeft niet te worden vermeld tot welke zones het voertuig toegang krijgt, noch op welke datum de geldigheid van de pas verstrijkt, voor zover deze informatie elektronisch leesbaar is en gecontroleerd wordt alvorens toegang wordt verleend tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones. Elektronische voertuigpassen moeten ook elektronisch leesbaar zijn aan de luchtzijde.

Wanneer het voertuig zich aan de luchtzijde bevindt, wordt de voertuigpas op een zichtbare plaats aangebracht.

De voertuigpas wordt onmiddellijk teruggegeven aan de entiteit die hem heeft afgegeven:

De entiteit die de pas heeft afgegeven, wordt onmiddellijk in kennis gesteld van het verlies, de diefstal of de niet-teruggave van een voertuigpas.

Bij teruggave, verstrijken van de geldigheidsduur of kennisgeving van verlies, diefstal of niet-teruggave wordt een elektronische voertuigpas onmiddellijk buiten werking gesteld.

Om misbruik van voertuigpassen te voorkomen, wordt een systeem opgezet om redelijkerwijs te garanderen dat pogingen tot het gebruik van verloren, gestolen of niet-teruggegeven voertuigpassen worden gedetecteerd. Bij detectie worden passende maatregelen genomen.

Voertuigen die alleen aan de luchtzijde worden gebruikt en die niet op de openbare weg mogen rijden, kunnen worden vrijgesteld van de toepassing van de punten 1.2.6.2 tot en met 1.2.6.8, voor zover aan de buitenzijde van het voertuig duidelijk is aangegeven dat het operationele voertuigen betreft die in gebruik zijn op de desbetreffende luchthaven.

Andere bemanningsleden dan die welke houder zijn van een geldige luchthavenidentiteitskaart worden begeleid telkens wanneer ze zich in andere om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones bevinden dan:

Een persoon kan bij wijze van uitzondering worden vrijgesteld van de vereisten van punt 1.2.5.1 en van de verplichtingen inzake een achtergrondonderzoek voor zover die persoon altijd wordt begeleid wanneer hij zich in om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones bevindt. Een persoon mag worden vrijgesteld van de vereiste om te worden begeleid als die persoon zichtbaar een vergunning draagt en houder is van een geldige luchthavenidentiteitskaart.

Een begeleider moet:

Een voertuig kan worden vrijgesteld van de vereisten van punt 1.2.6 voor zover het altijd wordt begeleid wanneer het zich aan de luchtzijde bevindt.

Als een passagier niet reist op basis van een luchtvervoersovereenkomst die aanleiding geeft tot de afgifte van een instapkaart of gelijkwaardig document, mag een personeelslid dat deze passagier begeleidt, worden vrijgesteld van de eisen van punt 1.2.7.3, onder a).

Overige vrijstellingen zijn onderhevig aan de bepalingen van Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

De beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers worden met een van de volgende methoden uitgevoerd:

SMD- en SED-apparatuur mag alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt.

De punten 4.1.1.3 tot en met 4.1.1.6, 4.1.1.10 en 4.1.1.11 zijn van toepassing op beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers.

Explosievenspeurhonden, ETD-apparatuur en ETD-apparatuur in combinatie met SED-apparatuur mogen alleen worden gebruikt als aanvullende methode voor het uitvoeren van beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers of mogen alleen onvoorspelbaar worden afgewisseld met fouilleren, fouilleren in combinatie met SMD-apparatuur, WTMD of beveiligingsscanners.

De beveiligingsonderzoeken van voorwerpen die andere personen dan passagiers bij zich dragen, worden met een van de volgende methoden uitgevoerd:

Als de screener niet kan bepalen of het meegenomen object al dan niet verboden voorwerpen bevat, wordt het geweigerd of opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

De punten 4.1.2.4 tot en met 4.1.2.7, 4.1.2.11 en 4.1.2.12 zijn van toepassing op de screening van voorwerpen die andere personen dan passagiers bij zich dragen.

Explosievenspeurhonden en ETD-apparatuur mogen alleen worden gebruikt als aanvullende methode voor het uitvoeren van beveiligingsonderzoeken van voorwerpen die andere personen dan passagiers bij zich dragen of mogen onvoorspelbaar worden afgewisseld met onderzoeken met de hand, röntgenapparatuur of EDS.

Voor continu-willekeurige beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers en van de voorwerpen die zij bij zich dragen, wordt de frequentie door de bevoegde autoriteit vastgesteld op basis van een risicobeoordeling.

Dieren die voor operationele doeleinden worden gebruikt en die worden geleid door een persoon met een geldige luchthavenidentificatiekaart worden onderworpen aan een visuele controle alvorens toegang te krijgen tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

Beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers en de voorwerpen die zij bij zich dragen, zijn eveneens onderworpen aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

De bevoegde autoriteit mag, om objectieve redenen, andere personen dan passagiers vrijstellen van beveiligingsonderzoeken of aan bijzondere procedures voor beveiligingsonderzoeken onderwerpen voor zover ze worden begeleid door een persoon die daartoe is gemachtigd overeenkomstig punt 1.2.7.3.

Aan een beveiligingsonderzoek onderworpen andere personen dan passagiers die tijdelijk kritieke delen verlaten, mogen worden vrijgesteld van een beveiligingsonderzoek bij hun terugkeer voor zover ze onder constant toezicht hebben gestaan van gemachtigde personen en dit toezicht volstond om redelijkerwijs te garanderen dat ze geen verboden voorwerpen in die kritieke delen hebben binnengebracht.

Vrijstellingen en bijzondere procedures voor beveiligingsonderzoeken zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Alle voertuigen worden onderzocht alvorens zich in kritieke delen te begeven. Ze worden beschermd tegen wederrechtelijke daden vanaf het ogenblik van het onderzoek tot het ogenblik waarop ze zich in kritieke delen begeven.

De bestuurder en de andere inzittenden mogen zich tijdens het onderzoek niet in het voertuig bevinden. Ze moeten hun persoonlijke bezittingen uit het voertuig nemen en meenemen voor een beveiligingsonderzoek.

Er worden methoden vastgesteld om te garanderen dat de selectie van de te onderzoeken delen willekeurig gebeurt.

Voertuigen die zich in kritieke delen begeven, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

De bestuurder en de andere inzittenden mogen zich tijdens het onderzoek niet in het voertuig bevinden. Ze moeten hun persoonlijke bezittingen uit het voertuig nemen en meenemen voor een beveiligingsonderzoek.

Er worden methoden vastgesteld om te garanderen dat de selectie van zowel de voertuigen als de te onderzoeken delen willekeurig gebeurt.

Voertuigen die zich in andere dan kritieke delen van om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones begeven, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Een onderzoek met de hand bestaat uit een grondige handmatige controle van de geselecteerde delen, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen in aanwezig zijn.

De volgende methoden mogen alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt:

De onderzoeksmethoden zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

De bevoegde autoriteit mag, om objectieve redenen, toestemming geven om voertuigen vrij te stellen van onderzoeken of te onderwerpen aan bijzondere onderzoeksprocedures, voor zover ze worden begeleid door een persoon die daartoe is gemachtigd overeenkomstig punt 1.2.7.3.

Onderzochte voertuigen die kritieke delen tijdelijk verlaten, kunnen bij hun terugkeer worden vrijgesteld van het onderzoek voor zover ze onder constant toezicht hebben gestaan van gemachtigde personen en dit toezicht volstond om redelijkerwijs te garanderen dat geen verboden voorwerpen in de voertuigen zijn binnengebracht.

Vrijstellingen en bijzondere onderzoeksprocedures zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005.

Een luchtvaartuig wordt aan een beveiligingsdoorzoeking onderworpen wanneer er redenen zijn om aan te nemen dat onbevoegde personen toegang hebben gehad tot het luchtvaartuig.

Een beveiligingsdoorzoeking van een luchtvaartuig bestaat uit een onderzoek van welbepaalde delen van een luchtvaartuig, die in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie zijn vastgesteld.

Een luchtvaartuig dat vanuit een niet in aanhangsel 3-B vermeld derde land aankomt in een kritiek deel wordt onderworpen aan een beveiligingsdoorzoeking nadat de passagiers zijn uitgestapt uit het te onderzoeken gedeelte en/of nadat het ruim is leeggemaakt.

De doorzoeking mag pas beginnen wanneer het luchtvaartuig zijn definitieve parkeerplaats heeft bereikt.

Een luchtvaartuig dat aankomt uit een lidstaat waar het in transit was na te zijn aangekomen uit een niet in aanhangsel 3-B vermeld derde land wordt beschouwd als een luchtvaartuig dat aankomt uit een derde land.

Wanneer een beveiligingsdoorzoeking van een luchtvaartuig moet worden uitgevoerd, is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

De wijze waarop een beveiligingsdoorzoeking van een luchtvaartuig moet worden uitgevoerd, is eveneens onderhevig aan de bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

De hierna vermelde informatie over de beveiligingsdoorzoeking van een vertrekkend luchtvaartuig wordt geregistreerd en gedurende 24 uur of de duur van de vlucht, indien deze langer dan 24 uur duurt, bewaard op een andere plaats dan in het luchtvaartuig:

De in de eerste alinea vermelde informatie mag in elektronische vorm worden geregistreerd.

Ongeacht de plaats waar een luchtvaartuig in een luchthaven is geparkeerd, wordt elke buitendeur van het luchtvaartuig tegen toegang door onbevoegden beschermd door:

Punt 3.2.1.1 is niet van toepassing op een luchtvaartuig dat in een gesloten hangar is geparkeerd of op andere wijze beschermd is tegen toegang door onbevoegden.

Wanneer de buitendeuren zijn gesloten en het luchtvaartuig zich in een ander dan een kritiek deel bevindt, gelden de volgende verplichtingen met betrekking tot alle buitendeuren:

Punt a) geldt niet voor deuren die vanaf de grond toegankelijk zijn voor personen.

Wanneer, met betrekking tot deuren die niet vanaf de grond toegankelijk zijn voor personen, de toegangshulpmiddelen zijn verwijderd, moeten ze ver genoeg van het luchtvaartuig worden geplaatst om redelijkerwijs de toegang tot het luchtvaartuig te verhinderen.

Als de buitendeuren vergrendeld zijn, mogen alleen personen met een operationele behoefte in staat zijn ze te ontgrendelen.

Wanneer buitendeuren onder toezicht staan, moet dit toezicht garanderen dat toegang door onbevoegden onmiddellijk wordt gedetecteerd.

De bescherming van luchtvaartuigen met gesloten buitendeuren in een ander dan een kritiek deel is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Met betrekking tot de beveiliging van luchtvaartuigen wordt erkend dat de volgende derde landen en andere landen en territoria waarop, overeenkomstig artikel 355 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, titel VI van deel drie van dat Verdrag niet van toepassing is, beveiligingsnormen toepassen die gelijkwaardig zijn aan de gemeenschappelijke basisnormen inzake beveiliging van de burgerluchtvaart:

Canada

Faeröer, met betrekking tot de luchthaven van Vagar

Groenland, met betrekking tot de luchthaven van Kangerlussuaq

Guernsey

Man

Jersey

Koninkrijk Noorwegen, met betrekking tot Svalbard Airport

Montenegro

Republiek Servië, met betrekking tot de luchthaven Belgrado Nikola Tesla

Republiek Singapore, met betrekking tot de luchthaven van Changi

Staat Israël, met betrekking tot de internationale luchthaven Ben Gurion

Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland

Verenigde Staten van Amerika

De Commissie moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onverwijld in kennis stellen wanneer zij over informatie beschikt dat de door het derde land of ander land of territorium gehanteerde normen voor de beveiliging die een belangrijk effect hebben op het algehele niveau van de luchtvaartbeveiliging in de EU, niet langer gelijkwaardig zijn aan de gemeenschappelijke basisnormen van de Unie.

De Commissie moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onverwijld in kennis stellen wanneer zij over informatie beschikt inzake maatregelen, met inbegrip van compenserende maatregelen, waaruit blijkt dat de gelijkwaardigheid van de betrokken, door het derde land of ander land of territorium toegepaste beveiligingsnormen is hersteld.

Bovenkleding moet voor het beveiligingsonderzoek worden uitgetrokken en als handbagage aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen, tenzij het werkingsconcept van de apparatuur toestaat dat bovenkleding kan worden aangehouden. Zo nodig kan de screener de passagier verzoeken om meer kledingstukken uit te trekken.

Passagiers worden aan een beveiligingsonderzoek onderworpen met minstens een van de onderstaande methoden:

Als de screener niet kan bepalen of de passagier al dan niet verboden voorwerpen bij zich heeft, krijgt de passagier geen toegang tot de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones of wordt hij opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

Het fouilleren gebeurt zodanig dat redelijkerwijs kan worden gegarandeerd dat de persoon geen verboden voorwerpen bij zich draagt.

Wanneer het alarm van een metaaldetectiepoort wordt geactiveerd, wordt nagegaan wat de oorzaak daarvan is.

Draagbare metaaldetectoren mogen alleen als aanvullend middel voor een beveiligingsonderzoek worden gebruikt. Ze vervangen niet een fouillering en de daarbij horende vereisten.

Wanneer toestemming wordt verleend om een levend dier mee te nemen in de cabine van een luchtvaartuig, wordt het als een passagier of als handbagage aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

De bevoegde autoriteit kan categorieën opstellen van passagiers die, om objectieve redenen, worden onderworpen aan bijzondere onderzoeksprocedures of die van een beveiligingsonderzoek worden vrijgesteld. De Commissie wordt in kennis gesteld van deze categorieën.

Beveiligingsonderzoeken van passagiers zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Explosievenspeurhonden, ETD-apparatuur, SMD-apparatuur en SED-apparatuur mogen alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt.

Wanneer voor de uitvoering van beveiligingsonderzoeken van passagiers een beveiligingsscanner met een menselijke operator wordt gebruikt, als gedefinieerd in punt 12.11.1, tweede alinea, moet aan elk van de volgende minimumvoorwaarden zijn voldaan:

De punten a) en d) gelden eveneens voor beveiligingsscanners met automatische dreigingsdetectie.

Passagiers hebben het recht een onderzoek met een beveiligingsscanner te weigeren. In dat geval zal de passagier worden onderzocht middels een alternatieve methode voor beveiligingsonderzoek, met inbegrip van minstens een fouillering overeenkomstig aanhangsel 4-A van Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie. Wanneer het alarm van de beveiligingsscanner wordt geactiveerd, wordt nagegaan wat de oorzaak daarvan is.

Vóór het beveiligingsonderzoek met een beveiligingsscanner wordt de passagier ingelicht over de gebruikte technologie, de daaraan verbonden voorwaarden en de mogelijkheid om een onderzoek met een beveiligingsscanner te weigeren.

Apparatuur voor detectie van explosievensporen (ETD), in combinatie met draagbare metaaldetectieapparatuur (HHMD), mag alleen worden gebruikt in gevallen waarin de screener van oordeel is dat fouilleren van een bepaald deel van de persoon inefficiënt en/of ongewenst is.

Voor het beveiligingsonderzoek worden draagbare computers en andere grote elektrische voorwerpen uit de handbagage verwijderd en afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen, tenzij de handbagage aan een beveiligingsonderzoek wordt onderworpen met explosievendetectiesystemen (EDS) die beantwoorden aan norm C2 of hoger.

Bij binnenkomst in de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone voeren de bevoegde autoriteiten op alle luchthavens een beveiligingsonderzoek uit van minstens de in een luchthaven of aan boord van een luchtvaartuig verkregen LAG's die zijn verpakt in een verzegelde manipulatieaantonende tas, waarin een bewijs van aankoop aan de luchtzijde van een luchthaven of aan boord van een luchtvaartuig zichtbaar is, alsook van de LAG's die bestemd zijn om tijdens de reis te worden gebruikt om medische redenen of met het oog op een speciaal dieet, inclusief babyvoeding.

Vóór het beveiligingsonderzoek worden LAG's uit de handbagage verwijderd en afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen, tenzij de apparatuur die gebruikt wordt voor beveiligingsonderzoeken van handbagage ook in staat is om meerdere gesloten verpakkingen van LAG's die zich in bagage bevinden, te onderzoeken.

Als LAG's uit de handbagage zijn verwijderd, presenteert de passagier:

De bevoegde autoriteiten, luchtvaartmaatschappijen en luchthavens verstrekken de passagiers passende informatie over het beveiligingsonderzoek van LAG's in hun luchthaven.

Handbagage wordt aan een beveiligingsonderzoek onderworpen met minstens een van de onderstaande methoden:

Als de screener niet kan bepalen of de handbagage al dan niet verboden voorwerpen bevat, wordt ze geweigerd of opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

Een onderzoek met de hand van handbagage bestaat uit een handmatige controle van de bagage, inclusief de inhoud ervan, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen in aanwezig zijn.

Als röntgenapparatuur wordt gebruikt, wordt elk beeld door de screener bekeken.

Als EDS-apparatuur wordt gebruikt, wordt elk beeld bekeken door de screener of geanalyseerd door software voor automatische detectie van verboden voorwerpen (APID).

Als APID-software wordt gebruikt, wordt elk alarmsignaal als bedoeld in punt 12.13.1.1 tot tevredenheid van de screener opgelost, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat geen verboden voorwerpen worden meegenomen in de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone of aan boord van een luchtvaartuig.

Als EDS-apparatuur wordt gebruikt, wordt elk alarmsignaal als bedoeld in punt 12.4.1.3 opgelost door de bagage opnieuw aan een beveiligingsonderzoek te onderwerpen met behulp van een extra screeningsmethode.

Als de EDS-apparatuur vóór 1 juli 2023 is geïnstalleerd en zonder APID-software wordt gebruikt, wordt elk in punt 12.4.1.3 bedoeld alarmsignaal tot tevredenheid van de screener opgelost teneinde redelijkerwijs te garanderen dat geen verboden voorwerpen worden meegenomen in de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone of aan boord van een luchtvaartuig. Als de aard van een voorwerp onduidelijk is, worden de alarmsignalen opgelost door de bagage opnieuw aan een beveiligingsonderzoek te onderwerpen met behulp van een extra screeningsmethode.

Wanneer gebruik wordt gemaakt van röntgen- of EDS-apparatuur wordt elk voorwerp waarvan de dichtheid de screener verhindert om de inhoud van de handbagage te analyseren, uit de bagage genomen. De bagage wordt opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen en het voorwerp wordt afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen als handbagage.

Bagage waarin zich een groot elektrisch apparaat bevindt, wordt opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen nadat het voorwerp uit de bagage is verwijderd; het elektrisch apparaat wordt afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen, tenzij de handbagage aan een beveiligingsonderzoek is onderworpen met EDS-apparatuur die beantwoordt aan norm C2 of hoger.

Explosievenspeurhonden en apparatuur voor de detectie van explosievensporen (ETD) mogen alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt.

De bevoegde autoriteit kan categorieën opstellen van handbagage die, om objectieve redenen, worden onderworpen aan bijzondere onderzoeksprocedures of die van een beveiligingsonderzoek worden vrijgesteld. De Commissie wordt in kennis gesteld van deze categorieën.

Personen die een beveiligingsonderzoek van handbagage uitvoeren door middel van röntgenapparatuur of explosievendetectiesystemen mogen normaal gezien niet meer dan 20 minuten na elkaar beelden bekijken. Na elke periode dient de persoon in kwestie minstens 10 minuten geen beelden te bekijken. Deze eis is alleen van toepassing wanneer een continue stroom van beelden moet worden bekeken.

Er dient een supervisor verantwoordelijk te zijn voor de personen die beveiligingsonderzoeken van handbagage uitvoeren, teneinde de optimale samenstelling van het team, de kwaliteit van het werk en de opleiding, ondersteuning en beoordeling te garanderen.

Als APID-software wordt gebruikt in combinatie met EDS-apparatuur die voldoet aan een van de normen C1, C1+, C2 of C2+, waarborgt de exploitant of entiteit die de apparatuur gebruikt dat de procedures in overeenstemming zijn met het werkingsconcept van die normen met betrekking tot een beveiligingsonderzoek van grote elektronische toestellen of LAG’s.

Beveiligingsonderzoeken van handbagage zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen die zijn vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

LAG's die door passagiers worden meegenomen, mogen bij binnenkomst in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone worden vrijgesteld van een beveiligingsonderzoek met LEDS-apparatuur als de LAG's zijn verpakt in individuele containers met een capaciteit van hoogstens 100 ml of gelijkwaardig, in één transparante hersluitbare plastic zak met een inhoud van hoogstens één liter, waarbij de inhoud gemakkelijk in de zak past en de zak volledig gesloten is.

Vervallen.

De bevoegde autoriteit kan categorieën opstellen van LAG's die, om objectieve redenen, worden onderworpen aan bijzondere onderzoeksprocedures of die van een beveiligingsonderzoek worden vrijgesteld. De Commissie wordt in kennis gesteld van deze categorieën.

Beveiligingsonderzoeken van LAG's zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Met betrekking tot passagiers en handbagage wordt erkend dat de volgende derde landen en landen en territoria waarop, overeenkomstig artikel 355 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, titel VI van deel drie van dat Verdrag niet van toepassing is, beveiligingsnormen toepassen die gelijkwaardig zijn aan de gemeenschappelijke basisnormen inzake beveiliging van de burgerluchtvaart:

Canada

Faeröer, met betrekking tot de luchthaven van Vagar

Groenland, met betrekking tot de luchthaven van Kangerlussuaq

Guernsey

Man

Jersey

Koninkrijk Noorwegen, met betrekking tot Svalbard Airport

Montenegro

Republiek Servië, met betrekking tot de luchthaven Belgrado Nikola Tesla

Republiek Singapore, met betrekking tot de luchthaven van Changi

Staat Israël, met betrekking tot de internationale luchthaven Ben Gurion

Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland

Verenigde Staten van Amerika

De Commissie moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onverwijld in kennis stellen wanneer zij over informatie beschikt dat de door het derde land of ander land of territorium gehanteerde normen voor de beveiliging die een belangrijk effect hebben op het algehele niveau van de luchtvaartbeveiliging in de EU, niet langer gelijkwaardig zijn aan de gemeenschappelijke basisnormen van de Unie.

De Commissie moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onverwijld in kennis stellen wanneer zij over informatie beschikt inzake maatregelen, met inbegrip van compenserende maatregelen, waaruit blijkt dat de gelijkwaardigheid van de betrokken, door het derde land of ander land of territorium toegepaste beveiligingsnormen is hersteld.

Onverminderd de toepasselijke veiligheidsregels, mogen passagiers de volgende voorwerpen niet meenemen in om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones en aan boord van luchtvaartuigen:

Tijdens de instapprocedure ziet een luchtvaartmaatschappij erop toe dat een passagier een geldige instapkaart of een gelijkwaardig document voorlegt dat overeenstemt met de ingecheckte ruimbagage.

Een luchtvaartmaatschappij zorgt voor een procedure voor het identificeren van ruimbagage van passagiers die niet aan boord van het luchtvaartuig zijn gegaan of die vóór het vertrek het luchtvaartuig hebben verlaten.

Als de passagier niet aan boord van het luchtvaartuig is, wordt de ruimbagage die overeenstemt met zijn instapkaart of gelijkwaardig document als onbegeleid beschouwd.

Een luchtvaartmaatschappij ziet erop toe dat duidelijk kan worden vastgesteld dat voor elk stuk onbegeleide ruimbagage toestemming voor vervoer door de lucht is gegeven.

De reden waarom de bagage als onbegeleid wordt beschouwd, wordt geregistreerd vóór de bagage in een luchtvaartuig wordt geladen, tenzij de in punt 5.3.3 bedoelde beveiligingscontroles worden toegepast.

Aanvullende gedetailleerde bepalingen met betrekking tot factoren buiten controle van de passagier zijn vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Onbegeleide ruimbagage die niet onder punt 5.3.2 valt, wordt aan een beveiligingsonderzoek onderworpen aan de hand van een van de in punt 5.1.1 vastgestelde methoden en, indien van toepassing, door de aanvullende vereisten van Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie toe te passen.

Ruimbagage die als onbegeleide bagage wordt beschouwd ten gevolge van andere dan de in punt 5.3.2.2 vermelde factoren wordt uit het luchtvaartuig verwijderd en opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen alvorens ze weer wordt ingeladen.

Aanvullende gedetailleerde bepalingen met betrekking tot passende beveiligingscontroles voor onbegeleide ruimbagage zijn vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Met betrekking tot ruimbagage wordt erkend dat de volgende derde landen en andere landen en territoria waarop, overeenkomstig artikel 355 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, titel VI van deel drie van dat Verdrag niet van toepassing is, beveiligingsnormen toepassen die gelijkwaardig zijn aan de gemeenschappelijke basisnormen inzake beveiliging van de burgerluchtvaart:

Canada

Faeröer, met betrekking tot de luchthaven van Vagar

Groenland, met betrekking tot de luchthaven van Kangerlussuaq

Guernsey

Man

Jersey

Koninkrijk Noorwegen, met betrekking tot Svalbard Airport

Montenegro

Republiek Servië, met betrekking tot de luchthaven Belgrado Nikola Tesla

Republiek Singapore, met betrekking tot de luchthaven van Changi

Israël, met betrekking tot de internationale luchthaven Ben Gurion

Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland

Verenigde Staten van Amerika

De Commissie moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onverwijld in kennis stellen wanneer zij over informatie beschikt dat de door het derde land of ander land of territorium gehanteerde normen voor de beveiliging die een belangrijk effect hebben op het algehele niveau van de luchtvaartbeveiliging in de EU, niet langer gelijkwaardig zijn aan de gemeenschappelijke basisnormen van de Unie.

De Commissie moet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onverwijld in kennis stellen wanneer zij over informatie beschikt inzake maatregelen, met inbegrip van compenserende maatregelen, waaruit blijkt dat de gelijkwaardigheid van de betrokken, door het derde land of ander land of territorium toegepaste beveiligingsnormen is hersteld.

Passagiers mogen de volgende artikelen niet meenemen in hun ruimbagage:

explosieven en brandgevaarlijke stoffen en apparaten — explosieven en brandgevaarlijke stoffen en apparaten waarmee ernstig letsel kan worden toegebracht of waarmee de veiligheid van het luchtvaartuig in gevaar kan worden gebracht, zoals:

Wanneer vracht of post aan een beveiligingsonderzoek wordt onderworpen:

Wanneer de screener niet zeker is dat de zending geen verboden voorwerpen bevat, wordt de zending geweigerd of opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

Beveiligingsonderzoeken van vracht en post zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Personen die een beveiligingsonderzoek van vracht uitvoeren door middel van röntgenapparatuur of apparatuur voor de detectie van explosieven mogen normaal gezien niet meer dan 20 minuten na elkaar beelden bekijken. Na elke periode dient de persoon in kwestie minstens 10 minuten geen beelden te bekijken. Deze eis is alleen van toepassing wanneer een continue stroom van beelden moet worden bekeken.

Vracht en post worden onderzocht met minstens een van de onderstaande methoden, in overeenstemming met aanhangsel 6-J:

Voor zover de bevoegde autoriteit daarmee instemt en de Commissie daarvan in kennis wordt gesteld, mogen andere passende beveiligingscontroles worden toegepast als het wegens de aard van de zending niet mogelijk is een van de andere in punt 6.2.1.5 gespecificeerde middelen of methoden toe te passen.

Bepalingen met betrekking tot vrijstelling van het beveiligingsonderzoek zijn vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie.

Erkende agenten worden goedgekeurd door de bevoegde autoriteit.

De goedkeuring als erkende agent is locatiegebonden.

Een entiteit die de in punt 6.3.2 vermelde beveiligingscontroles toepast, wordt goedgekeurd als erkende agent. Dit omvat tevens leveranciers van logistieke diensten die als derde partij verantwoordelijk zijn voor geïntegreerde opslag- en vervoersdiensten, alsook luchtvaartmaatschappijen en afhandelaars.

Een erkende agent mag:

Voor de goedkeuring van erkende agenten geldt de volgende procedure:

Een erkende agent duidt per locatie minstens een persoon aan die verantwoordelijk is voor de tenuitvoerlegging van het ingediende beveiligingsprogramma. Deze persoon moet met succes een achtergrondonderzoek overeenkomstig punt 11.1 hebben doorlopen.

Een erkende agent moet geregeld, en uiterlijk om de vijf jaar opnieuw worden goedgekeurd. Dit omvat een controle ter plaatse om na te gaan of hij nog steeds voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringsbesluiten daarvan.

Een inspectie in de bedrijfsruimten van de erkende agent door de bevoegde autoriteit, overeenkomstig haar nationaal kwaliteitscontroleprogramma, kan als een controle ter plaatse worden beschouwd voor zover ze betrekking heeft op alle eisen waaraan moet worden voldaan met het oog op de goedkeuring.

Met uitzondering van de in punt 6.2 vastgestelde eisen voor beveiligingsonderzoeken wordt een onderzoek van de locatie van de erkende agent dat door de desbetreffende douaneautoriteit wordt uitgevoerd overeenkomstig artikel 29 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447, beschouwd als een controle ter plaatse.

Als de bevoegde autoriteit er niet meer van overtuigd is dat de erkende agent voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008, trekt zij de status van erkende agent voor de gespecificeerde locatie(s) in.

Onmiddellijk na de intrekking, en in elk geval binnen 24 uur, zorgt de bevoegde autoriteit ervoor dat de verandering van status van de erkende agent wordt ingevoerd in de ‘EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen’. Als de erkende agent niet langer houder is van een AEO-certificaat als bedoeld in artikel 38, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad (6) en artikel 33 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447, of als zijn AEO-vergunning is opgeschort wegens niet-naleving van artikel 39, punt e), van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 28 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447, neemt de bevoegde autoriteit passende maatregelen om zich ervan te vergewissen dat de erkende agent voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008.

De erkende agent stelt de bevoegde autoriteit in kennis van alle wijzigingen die verband houden met zijn AEO-certificaat als bedoeld in artikel 38, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 33 van Verordening (EU) 2015/2447.

Onverminderd het recht van elke lidstaat om strengere maatregelen toe te passen overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 300/2008, wordt een overeenkomstig punt 6.3 van deze bijlage goedgekeurde erkende agent in alle lidstaten erkend.

De eisen van punt 6.3.1, behalve punt 6.3.1.2, onder d), zijn niet van toepassing wanneer de bevoegde autoriteit zelf een aanvraag tot goedkeuring als erkende agent indient.

De bevoegde autoriteit verstrekt de douaneautoriteit alle informatie met betrekking tot de status van een erkende agent die relevant kan zijn voor die houder van een AEO-certificaat, als bedoeld in punt b) of c) van artikel 38, lid 2, van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 33 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447. Die omvat de informatie in verband met nieuwe goedkeuringen van erkende agenten, intrekking van de status van erkende agent, verlenging van de geldigheid en inspecties, verificatieschema’s en resultaten van die beoordelingen.

De voorwaarden voor die uitwisseling van informatie worden vastgesteld tussen de bevoegde autoriteit en de nationale douaneautoriteiten.

Op verzoek van de bevoegde autoriteit verstrekt de erkende agent bewijsstukken van de bestaande overeenkomsten met elke erkende vervoerder die namens hem het vervoer verricht. Indien vereist door de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft, houdt de erkende agent een lijst bij met, voor elke erkende vervoerder waarmee hij een vervoersovereenkomst heeft gesloten, ten minste de unieke alfanumerieke identificatiecode, de begindatum van de geldigheid van de overeenkomst en, indien van toepassing, de vervaldatum ervan.

Die lijst moet beschikbaar zijn voor inspectie door de bevoegde autoriteit.

Wanneer een erkende agent een zending aanvaardt, gaat hij na of de entiteit van wie hij de zending ontvangt een erkende agent of een bekende afzender of geen van beide is.

De erkende agent of de luchtvaartmaatschappij vraagt de persoon die de zending afgeeft om een identiteitskaart, paspoort, rijbewijs of ander document met zijn/haar foto voor te leggen, dat is afgegeven of wordt erkend door de nationale autoriteit. De kaart of het document wordt gebruikt om de identiteit vast te stellen van de persoon die de zendingen afgeeft.

De erkende agent zorgt ervoor dat zendingen waarop niet eerder alle vereiste beveiligingscontroles zijn toegepast:

Punt b) mag alleen worden toegepast als het voor de afzender onvoorspelbaar is of de zending via de lucht zal worden vervoerd.

Nadat de in de punten 6.3.2.1 tot en met 6.3.2.3 van deze verordening en in punt 6.3 van de bijlage bij Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 van de Commissie vermelde beveiligingscontroles zijn uitgevoerd, ziet de erkende agent erop toe dat vracht en post worden beschermd overeenkomstig punt 6.6.

Nadat de beveiligingscontroles waarnaar wordt verwezen in de punten 6.3.2.1 tot en met 6.3.2.4 zijn uitgevoerd, ziet de erkende agent erop toe dat alle zendingen die aan een luchtvaartmaatschappij of een andere erkende agent worden aangeboden, vergezeld gaan van passende documenten, ofwel in de vorm van een luchtvrachtbrief ofwel in de vorm van een afzonderlijke verklaring, hetzij schriftelijk, hetzij in elektronisch formaat.

De bevoegde autoriteit moet de in punt 6.3.2.5 vermelde documenten op elk ogenblik kunnen inspecteren tot de zending aan boord van een luchtvaartuig wordt geladen en daarna gedurende 24 uur of de duur van de vlucht, indien deze langer dan 24 uur duurt; de documenten moeten de volgende informatie bevatten:

Een erkende agent die zendingen aanbiedt aan een andere erkende agent of aan een luchtvaartmaatschappij mag ook besluiten alleen de bij de punten a) tot en met e) en g) vereiste informatie te verstrekken en de bij punt f) vereiste informatie bij te houden gedurende de vlucht of voor 24 uur, als dat langer is.

Transfervracht of -post waarvoor de luchtvaartmaatschappij, of de erkende agent die namens haar optreedt, niet in de begeleidende documentatie kan bevestigen dat de krachtens dit punt of punt 6.3.2.7, naargelang het geval, vereiste informatie zal worden gecontroleerd alvorens aan boord van een luchtvaartuig te worden geladen voor de volgende vlucht.

In het geval van consolidaties wordt geacht te zijn voldaan aan de eisen van de punten 6.3.2.5 en 6.3.2.6 wanneer:

Het bepaalde onder a) is niet van toepassing op consolidaties die altijd aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen of die zijn vrijgesteld van een beveiligingsonderzoek overeenkomstig punt 6.2.1, onder d) en e), van Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 als de erkende agent een unieke identificatiecode toekent aan de consolidatie, de beveiligingsstatus vermeldt en een reden opgeeft waarom deze beveiligingsstatus is toegekend.

Wanneer de erkende agent zendingen aanvaardt die niet aan alle vereiste beveiligingscontroles zijn onderworpen, mag hij ook er ook voor kiezen de in punt 6.3.2 vermelde beveiligingscontroles niet uit te voeren, maar de zendingen over te dragen aan een andere erkende agent om deze controles te laten uitvoeren.

Een erkende agent ziet erop toe dat alle personeelsleden in dienst worden genomen overeenkomstig de eisen van hoofdstuk 11 en dat ze op passende wijze worden opgeleid overeenkomstig de relevante functieomschrijvingen. Met het oog op opleiding wordt personeel dat zonder toezicht toegang heeft tot identificeerbare luchtvracht of identificeerbare luchtpost waarop de vereiste beveiligingscontroles zijn toegepast, beschouwd als personeel dat beveiligingscontroles uitvoert. Bestuurders die geen toegang hebben tot, of onder toezicht toegang hebben tot identificeerbare luchtvracht of identificeerbare luchtpost waarop de vereiste beveiligingscontroles zijn toegepast, krijgen ten minste een beveiligingsbewustmakingsopleiding overeenkomstig punt 11.2.7.

Met betrekking tot beveiligingscontroles die door een erkende agent moeten worden uitgevoerd, zijn ook aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005..

Bekende afzenders moeten worden goedgekeurd door de bevoegde autoriteit.

De goedkeuring als bekende afzender geldt voor een bepaalde locatie.

Voor de goedkeuring van bekende afzenders geldt de volgende procedure:

Een bekende afzender duidt per locatie minstens één persoon aan die verantwoordelijk is voor de toepassing van en het toezicht op de beveiligingscontroles op die locatie. Deze persoon moet met succes een achtergrondonderzoek hebben doorstaan overeenkomstig punt 11.1.

Een bekende afzender moet geregeld, en uiterlijk om de vijf jaar, opnieuw worden goedgekeurd. Dit omvat een controle ter plaatse om na te gaan of de bekende afzender nog steeds voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringsbesluiten daarvan.

Een inspectie in de bedrijfsruimten van de bekende afzender door de bevoegde autoriteit, overeenkomstig haar nationaal kwaliteitscontroleprogramma, kan als een controle ter plaatse worden beschouwd voor zover ze betrekking heeft op alle in de controlelijst van aanhangsel 6-C vermelde domeinen.

Een onderzoek van de locatie van de bekende afzender, uitgevoerd door de desbetreffende douaneautoriteit overeenkomstig artikel 29 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447, wordt beschouwd als een controle ter plaatse.

Als de bevoegde autoriteit er niet meer van overtuigd is dat de bekende afzender voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008, trekt zij de status van bekende afzender voor de gespecificeerde locatie(s) in.

Onmiddellijk na de intrekking, en in elk geval binnen 24 uur, zorgt de bevoegde autoriteit ervoor dat de verandering van status van de bekende afzender wordt ingevoerd in de ‘EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen’.

Als de bekende afzender niet langer houder is van een AEO-certificaat als bedoeld in artikel 38, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 33 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447, of als zijn AEO-certificaat is opgeschort wegens niet-naleving van artikel 39, punt e), van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 28 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447, neemt de bevoegde autoriteit passende maatregelen om zich ervan te vergewissen dat de bekende afzender voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008.

De bekende afzender stelt de bevoegde autoriteit in kennis van alle wijzigingen die verband houden met zijn AEO-certificaat als bedoeld in artikel 38, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 33 van Verordening (EU) 2015/2447.

Onverminderd het recht van elke lidstaat om strengere maatregelen toe te passen overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 300/2008, wordt een overeenkomstig punt 6.4 van deze bijlage goedgekeurde bekende afzender in alle lidstaten erkend.

De bevoegde autoriteit verstrekt de douaneautoriteit alle informatie met betrekking tot de status van een bekende afzender die relevant kan zijn voor de houder van een AEO-certificaat als bedoeld in artikel 38, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 952/2013 en artikel 33 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447. Die omvat de informatie in verband met nieuwe goedkeuringen van bekende afzenders, intrekking van de status van bekende afzender, verlenging van de geldigheid en inspecties, verificatieschema’s en resultaten van die beoordelingen.

De voorwaarden voor die uitwisseling van informatie worden vastgesteld tussen de bevoegde autoriteit en de nationale douaneautoriteiten.

Op verzoek van de bevoegde autoriteit verstrekt de bekende afzender bewijsstukken van de bestaande overeenkomsten met elke erkende vervoerder die namens hem het vervoer verricht. Indien vereist door de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft, houdt de bekende afzender een lijst bij met, voor elke erkende vervoerder waarmee hij een vervoersovereenkomst heeft gesloten, ten minste de unieke alfanumerieke identificatiecode, de begindatum van de geldigheid van de overeenkomst en, indien van toepassing, de vervaldatum ervan.

Die lijst moet beschikbaar zijn voor inspectie door de bevoegde autoriteit..

Een bekende afzender ziet erop toe dat:

Indien deze beveiligingscontroles, om welke reden dan ook, niet zijn toegepast op een zending, of indien de bekende afzender de zending niet voor eigen rekening verstuurt, deelt de bekende afzender dit duidelijk mee aan de erkende agent, zodat punt 6.3.2.3 kan worden toegepast.

De bekende afzender gaat ermee akkoord dat zendingen waarop de passende beveiligingscontroles niet zijn toegepast, overeenkomstig punt 6.2.1 aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen.

Met betrekking tot beveiligingscontroles die door een bekende afzender moeten worden uitgevoerd, zijn ook aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005..

Vervoerders worden erkend door de bevoegde autoriteit.

De aanvrager, een natuurlijke persoon of een rechtspersoon, vraagt de erkenning aan bij de bevoegde autoriteit van de lidstaat waarin het officiële woonadres, in het geval van een natuurlijke persoon, dan wel het geregistreerde adres van de zetel, in geval van een rechtspersoon, zich bevindt. Buitenlandse bijkantoren van dezelfde aanvrager of van zijn dochterondernemingen vragen erkenning aan bij de bevoegde autoriteit van de lidstaat waarin het geregistreerde adres van dat buitenlandse bijkantoor of die dochteronderneming zich bevindt.

De aanvrager dient een beveiligingsprogramma in bij de desbetreffende bevoegde autoriteit. In dat programma worden de methoden en procedures beschreven die de vervoerder moet volgen om aan de vereisten van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan te voldoen. Het bevat gedetailleerde bepalingen en procedures die ten minste betrekking hebben op:

In het programma wordt ook beschreven hoe de vervoerder zelf toezicht zal houden op de naleving van die bepalingen en procedures.

Het programma wordt opgesteld aan de hand van het gestandaardiseerde model in aanhangsel 6-K — Beveiligingsprogramma van de erkende vervoerder. Entiteiten die erkenning aanvragen voor het uitvoeren van vervoersactiviteiten in een andere lidstaat dan die waarin zij zijn geregistreerd en erkend, moeten hun beveiligingsprogramma ook in het Engels opstellen.

De aanvrager dient ook de in aanhangsel 6-D opgenomen ‘Verbintenisverklaring — erkende vervoerder’ in. Die verklaring moet worden ondertekend door de wettelijke vertegenwoordiger van de aanvrager of door de persoon die verantwoordelijk is voor de beveiliging.

In de ondertekende verklaring wordt duidelijk vermeld op welke locatie(s) ze betrekking heeft; ze wordt bijgehouden door de betrokken bevoegde autoriteit.

Na de indiening van het beveiligingsprogramma en de succesvolle beoordeling van de relevantie en volledigheid ervan, wordt de aanvrager onderworpen aan een controle ter plaatse om de naleving van de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan te beoordelen. De controle ter plaatse omvat het toezicht op de relevante activiteiten en procedures die door de vervoerder zonder tekortkomingen worden toegepast tijdens de ophaling, de behandeling, de beperkte opslag, het vervoer en de aflevering van zendingen, naargelang het geval. De controle ter plaatse heeft betrekking op ten minste één van de operationele locaties die tot het netwerk van de vervoerder behoren.

De bevoegde autoriteit specificeert in haar in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 bedoelde nationale programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart of de beoordeling van het beveiligingsprogramma en de controle ter plaatse worden uitgevoerd door de autoriteit zelf of door een namens haar optredende EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur.

Aan het einde van de controle ter plaatse stelt de bevoegde autoriteit of de namens haar optredende EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur een valideringsverslag op aan de hand van de gestandaardiseerde controlelijst in aanhangsel 6-L.

Als de controle ter plaatse wordt uitgevoerd door een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur, worden het valideringsverslag en de onafhankelijkheidsverklaring — EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur, zoals vermeld in aanhangsel 11-A, binnen een maand na het bezoek ter plaatse bij de bevoegde autoriteit ingediend.

Indien van toepassing en noodzakelijk om toezicht te houden op de relevante activiteiten en procedures die door de vervoerder worden uitgevoerd, kan de lidstaat van erkenning de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat waar bepaalde activiteiten plaatsvinden, om bijstand en ondersteuning verzoeken. Met toestemming van de erkennende lidstaat kan een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur die activiteiten ter plaatse controleren namens de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar bepaalde activiteiten plaatsvinden. De betrokken lidstaten coördineren de tijdige uitvoering van die controle ter plaatse, bereiken overeenstemming over de omvang en de inhoud ervan en stellen nadere regels vast voor de uitwisseling van informatie over de resultaten ervan. In dat geval wordt het valideringsverslag met betrekking tot deze activiteiten, dat bestaat uit de controlelijst in aanhangsel 6-L en, indien van toepassing, vergezeld van de onafhankelijkheidsverklaring — EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur van aanhangsel 11-A:

Zodra de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft de in dit punt bedoelde stappen met succes heeft voltooid en heeft vastgesteld dat de aanvrager voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan, verleent zij de status van erkende vervoerder voor een periode van ten hoogste vijf jaar. Daarbij waarborgt de bevoegde autoriteit dat de nodige gegevens over de vervoerder uiterlijk de volgende werkdag worden ingevoerd in de ‘EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen’. Bij de invoer van de gegevens in de gegevensbank geeft de bevoegde autoriteit elk geregistreerd adres een unieke alfanumerieke identificatiecode in het standaardformaat.

Een vervoerder wordt pas als erkend beschouwd als zijn gegevens zijn opgenomen in de ‘EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen’.

Als alternatief voor de procedure van punt 6.5.1.3 en alleen in geval van eerste goedkeuring kan de bevoegde autoriteit, nadat de relevantie en volledigheid van het beveiligingsprogramma met succes zijn beoordeeld, de aanvrager onderwerpen aan een op documenten gebaseerde audit die bestaat uit een grondig onderhoud met de persoon die is aangewezen als verantwoordelijke voor de uitvoering van het beveiligingsprogramma en de uitgevoerde relevante activiteiten en procedures. Indien de bevoegde autoriteit vaststelt dat de aanvrager voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan, verleent zij de status van erkende vervoerder voor een niet-verlengbare periode van ten hoogste één jaar, waarin de vervoerder wordt onderworpen aan een controle ter plaatse, zoals bepaald in punt 6.5.1.3.

Na de controle ter plaatse verleent de bevoegde autoriteit, als ze heeft vastgesteld dat de aanvrager voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan, de status van erkende vervoerder voor een periode van ten hoogste vijf jaar.

Indien de controle ter plaatse niet binnen een jaar plaatsvindt om redenen die buiten de verantwoordelijkheid van de vervoerder vallen, kan de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft de status met ten hoogste drie maanden verlengen. Aan het einde van de verlengingstermijn schorst de bevoegde autoriteit de status van de vervoerder en reactiveert zij deze niet totdat de controle ter plaatse met succes is afgerond.

Als de bevoegde autoriteit niet tevreden is met de overeenkomstig de punten 6.5.1.2, 6.5.1.3 en 6.5.1.4 verstrekte en beoordeelde informatie, al naargelang van toepassing, deelt zij de redenen daarvoor onmiddellijk mee aan de entiteit die de status van erkende vervoerder heeft aangevraagd.

Een erkende vervoerder wijst ten minste één persoon aan die verantwoordelijk is voor de uitvoering van het ingediende beveiligingsprogramma en voor de relevante uitgevoerde activiteiten en procedures. Die persoon moet met gunstig gevolg een uitgebreid achtergrondonderzoek hebben doorlopen overeenkomstig punt 11.1.1, b).

Een erkende vervoerder wordt met regelmatige tussenpozen van ten hoogste vijf jaar aan een nieuwe erkenningsprocedure onderworpen om te beoordelen of hij nog steeds voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan. In het kader van deze procedure wordt het beveiligingsprogramma onderzocht en wordt een controle ter plaatse uitgevoerd overeenkomstig punt 6.5.1.3.

Een inspectie door de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft, overeenkomstig haar nationaal kwaliteitscontroleprogramma, kan als een controle ter plaatse worden beschouwd voor zover ze betrekking heeft op alle eisen waaraan moet worden voldaan met het oog op de erkenning.

Wanneer de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft of een andere bevoegde autoriteit tekortkomingen bij de uitvoering van de activiteiten van de vervoerder vaststelt, stelt zij de vervoerder daarvan onverwijld in kennis en verzoekt zij om de tekortkomingen te verhelpen. Wanneer dit niet binnen een redelijke termijn gebeurt of wanneer de tekortkomingen geacht worden aanzienlijke gevolgen te hebben voor de beveiliging van de toeleveringsketen, gaat de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft over tot de schorsing of intrekking van de status van erkende vervoerder.

Als de bevoegde autoriteit die de erkenning heeft afgegeven er niet meer van overtuigd is dat de erkende vervoerder voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringshandelingen daarvan, trekt zij de status van erkende vervoerder in.

Onmiddellijk na de intrekking, en in elk geval binnen 24 uur na de intrekking, zorgt de bevoegde autoriteit die de erkenning afgeeft ervoor dat de status van de erkende vervoerder in de ‘EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen’ wordt gewijzigd.

Een overeenkomstig punt 6.5 van deze bijlage erkende vervoerder wordt als zodanig erkend in alle lidstaten.

Een erkende vervoerder ziet erop toe dat:

Teneinde te garanderen dat zendingen waarop de vereiste beveiligingscontroles zijn toegepast, beschermd worden tegen manipulatie door onbevoegden tijdens het vervoer door de erkende vervoerder, moet aan alle onderstaande eisen zijn voldaan:

Met ingang van 1 januari 2027 mag vervoer over land binnen de Unie van luchtvracht- en postzendingen waarop eerder beveiligingscontroles zijn toegepast, met inbegrip van vervoer met een voertuig onder een luchtvrachtbrief en een vluchtnummer van de luchtvaartmaatschappij namens welke het vervoer wordt uitgevoerd, in overeenstemming met het model Air Cargo Road Feeder Service, alleen worden uitgevoerd door:

De eerste alinea is niet van toepassing op vervoer binnen de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones op luchthavens.;

Teneinde te garanderen dat zendingen die de vereiste beveiligingscontroles hebben ondergaan, tijdens het vervoer beschermd worden tegen manipulatie door onbevoegden, moet aan alle onderstaande eisen zijn voldaan:

Als de vervoerder overeenkomstig punt 6.5 door een bevoegde autoriteit is erkend, mag de in de punt c), eerste alinea, bedoelde verklaring van de vervoerder worden vervangen door een verificatie van de status van de erkende vervoerder in de ‘EU-databank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen.

Punt c), eerste alinea, is van toepassing tot en met 31 december 2026.

Punt 6.6.1.1, onder b) en c), is niet van toepassing tijdens vervoer aan de luchtzijde.

De vervoerder garandeert dat het personeel dat luchtvracht en -post waarop beveiligingscontroles zijn toegepast, ophaalt, vervoert, opslaat en aflevert ten minste:

Het personeel van de vervoerder dat zonder toezicht toegang krijgt tot vracht en post bij de uitvoering van een van de in punt 6.6.1.3 bedoelde taken of bij de uitvoering van de in dit hoofdstuk beschreven beveiligingscontroles:

Als een vervoerder een beroep doet op de diensten van een andere onderneming om een of meer van de in punt 6.6.1.3 genoemde taken uit te voeren, moet die andere onderneming aan de volgende voorwaarden voldoen:

De vervoerder die de onderaanneming verricht, blijft volledig verantwoordelijk voor het volledige vervoer namens de agent of afzender.

Zendingen van vracht of post die zich in een kritiek deel bevinden, worden beschouwd als zijnde beschermd tegen manipulatie door onbevoegden.

Zendingen van vracht en post die zich in een ander dan een kritiek deel van een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone bevinden, worden beschermd tegen manipulatie door onbevoegden tot ze worden overgedragen aan een andere erkende agent of luchtvaartmaatschappij. Zendingen van vracht en post worden ondergebracht in de delen van de bedrijfsruimten van de erkende agent waartoe de toegang gecontroleerd wordt, of worden, als ze zich buiten deze delen bevinden:

Elke luchtvaartmaatschappij die vracht of post vervoert vanuit een luchthaven in een derde land dat niet is opgenomen in de lijst in aanhangsel 6-Fi of 6-Fii, voor transfer, transit of lossing in elke luchthaven die onder het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 300/2008 valt, wordt als een ‘luchtvaartmaatschappij die vracht of post vanuit een luchthaven in een derde land naar de Unie vervoert’ (ACC3) aangewezen door een van de volgende autoriteiten, voor zover van toepassing:

De aanwijzing van een luchtvaartmaatschappij als ACC3 voor vracht- en postactiviteiten van een luchthaven waarvoor ACC3-aanwijzing is vereist (hierna ‘de relevante vrachtactiviteiten’ genoemd) gebeurt op basis van:

De bevoegde autoriteit kent de aangewezen ACC3 een unieke alfanumerieke identificatiecode toe in het standaardformaat, ter identificatie van de luchtvaartmaatschappij en de luchthaven uit het derde land waarvoor de luchtvaartmaatschappij is aangewezen om vracht of post naar de Unie te vervoeren.

De aanwijzing is geldig vanaf de datum waarop de bevoegde autoriteit de gegevens van de ACC3 in de EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen heeft opgeslagen en blijft geldig voor een maximumperiode van vijf jaar.

Een ACC3 die is opgenomen in de EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen wordt in alle lidstaten erkend voor alle vervoersactiviteiten van de luchthaven in het derde land naar de Unie.

Na de kennisgeving door het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland van zijn voornemen om zich uit de Europese Unie terug te trekken overeenkomstig artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie, gelden voor de door deze lidstaat afgegeven ACC3-aanwijzingen de volgende bepalingen:

Tijdens de periode van 1 april 2020 tot en met 30 juni 2021 mag de bevoegde autoriteit afwijken van het in punt 6.8.2 vastgestelde proces en tijdelijk een luchtvaartmaatschappij aanwijzen als ACC3, in het geval een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering niet kon plaatsvinden om objectieve redenen die verband houden met de door de COVID-19-pandemie veroorzaakte crisis en die buiten de verantwoordelijkheid van de luchtvaartmaatschappij vallen. Die aanwijzing vindt plaats onder de volgende voorwaarden:

Indien van toepassing kan de bevoegde autoriteit met de desbetreffende luchtvaartmaatschappij overeenkomen de in punt 6.8.2.2, lid 2, onder d), bedoelde jaarlijkse luchtvaartbeveiligingsvalideringen van de EU uit te stellen en toe te voegen aan het aantal luchthavens dat tijdens het volgende jaar van het stappenplan van de luchtvaartmaatschappij zal worden gevalideerd.

Binnen de in punt 6.8.1.7 vermelde periode van de tijdelijke aanwijzing voert de bevoegde autoriteit op de luchthaven(s) van de lidstaat waar vluchten afkomstig van de ACC3-locatie aankomen, minstens drie activiteiten in het kader van het toezicht op de naleving uit met betrekking tot de door de ACC3 uitgevoerde beveiligingscontroles en de RA3- en KC3-delen van zijn toeleveringsketen. Wanneer de ACC3 geen rechtstreekse vluchten uitvoert naar de aanwijzende lidstaat, wordt de uitvoering van de activiteiten in het kader van het toezicht op de naleving gecoördineerd met een andere lidstaat waar de ACC3 naartoe vliegt.

De EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering voor de relevante vrachtactiviteiten van een luchtvaartmaatschappij bestaat uit:

De verificatie van de tenuitvoerlegging in het kader van de EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering gebeurt ter plaatse, ofwel:

De bevoegde autoriteit mag het EU-luchtvaartbeveiligingsvalideringsverslag van een entiteit uit een derde land of van een andere ACC3 aanvaarden voor de aanwijzing als ACC3 in gevallen waarin die entiteit of die ACC3 namens de verzoekende ACC3 alle vrachtactiviteiten uitvoert, inclusief het inladen in het ruim van het luchtvaartuig, en als het EU-luchtvaartbeveiligingsvalideringsverslag betrekking heeft op al deze activiteiten.

De EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering wordt geregistreerd in een valideringsverslag dat minstens bestaat uit de verbintenisverklaring in aanhangsel 6-H1, de controlelijst in aanhangsel 6-C3 en de verklaring van de EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur in aanhangsel 11-A. De EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur dient het valideringsverslag in bij de bevoegde autoriteit en bezorgt een kopie aan de gevalideerde luchtvaartmaatschappij.

De ACC3 ziet erop toe dat alle vracht en post die aankomen voor transfer, transit of lossing in een EU-luchthaven aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen, tenzij:

Vervallen.

Vracht en post die naar de Unie worden vervoerd, worden aan een beveiligingsonderzoek onderworpen met een van de in punt 6.2.1 vermelde middelen of methoden, volgens een norm die volstaat om redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen in zijn verborgen.

De ACC3 garandeert met betrekking tot

Wanneer de ACC3, RA3, of KC3 zendingen die hij aan de vereiste beveiligingscontroles heeft onderworpen, aanbiedt aan een andere ACC3 of RA3, vermeldt hij in de begeleidende documenten de unieke alfanumerieke identificatiecode die hij heeft ontvangen van de aanwijzende bevoegde autoriteit.

Wanneer een ACC3 of RA3 zendingen ontvangt, gaat hij, op een van de onderstaande wijzen, na of de luchtvaartmaatschappij of entiteit waarvan hij de zendingen ontvangt een andere ACC3, AC3 of KC3 is:

Als de identificatiecode niet vermeld is op de begeleidende documenten of als de luchtvaartmaatschappij of entiteit die de zending afgeeft niet als actief vermeld staat in de EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen, wordt ervan uitgegaan dat nog geen beveiligingscontroles zijn toegepast en worden de zendingen door de ACC3 of een andere in het kader van een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering gevalideerde RA3 aan een beveiligingsonderzoek onderworpen alvorens in het luchtvaartuig te worden geladen.

Nadat de beveiligingscontroles waarnaar wordt verwezen in de punten 6.8.3.1 tot en met 6.8.3.5 zijn uitgevoerd, ziet de ACC3 of de in het kader van een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering gevalideerde erkende agent (RA3) die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de beveiligingscontroles, erop toe dat de begeleidende documenten, hetzij een luchtvrachtbrief, hetzij gelijkwaardige postdocumenten, hetzij een afzonderlijke elektronische of schriftelijke verklaring, minstens het volgende bevatten:

In het geval van consolidaties bewaart de ACC3 of de in het kader van een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering gevalideerde erkende agent (RA3) die de consolidatie heeft uitgevoerd, voor elke individuele zending de in de punten a) tot en met e) van de eerste alinea beschreven informatie, ten minste tot de geschatte tijd van aankomst van de zendingen in de eerste luchthaven in de Europese Unie of gedurende 24 uur, afhankelijk van welke periode het langste is.

Elke luchtvaartmaatschappij die aankomt uit een in aanhangsel 6-F vermeld derde land, verzekert dat aan de toepasselijke punten als vastgelegd in punt 6.8.3.6 is voldaan voor vracht en post die aan boord worden vervoerd. De begeleidende documenten met betrekking tot dergelijke zendingen moeten ten minste voldoen aan de Consignment Security Declaration van de ICAO of aan een alternatieve regeling waarbij de vereiste informatie op gelijkwaardige wijze wordt verstrekt.

Transit- of transferzendingen die aankomen uit een derde land dat is opgenomen in aanhangsel 6-I en waarvan de begeleidende documenten niet in overeenstemming zijn met punt 6.8.3.6, worden vóór de volgende vlucht behandeld in overeenstemming met hoofdstuk 6.7.

Transit- of transferzendingen die aankomen uit een derde land dat niet is opgenomen in punt 6.8.3.8 en waarvan de begeleidende documenten niet in overeenstemming zijn met punt 6.8.3.6, worden vóór de volgende vlucht behandeld in overeenstemming met hoofdstuk 6.2.

Met betrekking tot beveiligingscontroles van vracht en post die aankomen uit een derde land, zijn ook aanvullende bepalingen vastgesteld in Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005.

Entiteiten uit derde landen die deel uitmaken van de toeleveringsketen van een luchtvaartmaatschappij die de status van ACC3 heeft of voornemens zijn daar deel van uit te maken, kunnen worden aangewezen als ‘erkend agent uit een derde land’ (RA3) of ‘bekende afzender uit een derde land’ (KC3).

De entiteit moet het verzoek om aanwijzing indienen bij:

De bevoegde autoriteit die het verzoekt ontvangt, begint met het aanwijzingsproces of bereikt overeenstemming over zijn aanwijzing met de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat, rekening houdende met politieke samenwerking en samenwerking op luchtvaartgebied, of beide.

Vóór de aanwijzing wordt bevestigd of de luchtvaartmaatschappij in aanmerking komt voor de status van RA3 of KC3, overeenkomstig punt 6.8.4.1.

De aanwijzing van een entiteit als RA3 of KC3 voor vracht- en postactiviteiten (‘relevante vrachtactiviteiten’) gebeurt op basis van:

De bevoegde autoriteit kent de aangewezen RA3 of KC3 een unieke alfanumerieke identificatiecode toe in het standaardformaat, ter identificatie van de entiteit en het derde land waarvoor zij is aangewezen om beveiligingsvoorschriften toe te passen op vracht of post die bestemd zijn voor de Unie.

De aanwijzing is geldig vanaf de datum waarop de bevoegde autoriteit de gegevens van de entiteit in de EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen heeft opgeslagen en blijft geldig voor een maximumperiode van drie jaar.

Een entiteit die als RA3 of KC3 is opgenomen in de EU-gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen wordt in alle lidstaten erkend voor vervoer van vracht of post van de luchthaven in het derde land naar de Unie door een ACC3.

Aanwijzingen als RA3 of KC3 die vóór 1 juni 2017 zijn afgegeven, verlopen vijf jaar na de aanwijzing of op 31 maart 2020, als dat eerder is.

Op verzoek van de bevoegde autoriteit die hen heeft goedgekeurd, verstrekken EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateurs de bijzonderheden van deel 1 van de controlelijst in aanhangsel 6-C2 of aanhangsel 6-C4, al naargelang van toepassing, voor elke entiteit die zij hebben aangewezen, teneinde een geconsolideerde lijst op te stellen van entiteiten die zijn aangewezen als EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateurs.

Na de kennisgeving door het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland van zijn voornemen om zich uit de Europese Unie terug te trekken overeenkomstig artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie, gelden voor de door deze lidstaat afgegeven RA3- en KC3-aanwijzingen de volgende bepalingen:

Tijdens de periode van 1 april 2020 tot en met 30 juni 2021 mag de bevoegde autoriteit afwijken van het in punt 6.8.5 vastgestelde proces en tijdelijk een entiteit uit een derde land aanwijzen als RA3 of KC3, in het geval een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering niet kon plaatsvinden om objectieve redenen die verband houden met de door de COVID-19-pandemie veroorzaakte crisis en die buiten de verantwoordelijkheid van de entiteit vallen. Die aanwijzing vindt plaats onder de volgende voorwaarden:

De in punt 6.8.4.8 vermelde entiteiten waarvan de RA3- of KC3-status in de periode van 1 februari 2020 tot en met 31 maart 2020 is verstreken en die om de in punt 6.8.4.11 vermelde redenen het in punt 6.8.5 vastgestelde proces van EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering niet konden doorlopen en derhalve niet konden worden aangewezen door een bevoegde autoriteit, zoals bepaald in punt 6.8.4, mogen onder de volgende voorwaarden een tijdelijke aanwijzing aanvragen bij de Commissie:

Om als EU-luchtvaartbeveiligingsgevalideerde erkende agent of bekende afzender te worden aangewezen, worden entiteiten uit derde landen gevalideerd volgens een van de twee onderstaande opties:

Voor erkende agenten van derde landen bestaat het valideringsverslag uit de in aanhangsel 6-H2 vermelde verbintenisverklaring en de in aanhangsel 6-C2 vermelde controlelijst; voor bekende afzenders uit derde landen bestaat het uit de in aanhangsel 6-H3 vermelde verbintenisverklaring en de in aanhangsel 6-C4 vermelde controlelijst. Het valideringsverslag omvat ook een verklaring van de EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur, zoals uiteengezet in aanhangsel 11-A.

Zodra de EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering overeenkomstig punt 6.8.5.1, onder b), is voltooid, dient de EU-luchtvaartbeveiligingsvalidateur het valideringsverslag in bij de bevoegde autoriteit en verstrekt hij een kopie ervan aan de gevalideerde entiteit.

Een activiteit in het kader van het toezicht op de naleving, die wordt uitgevoerd door de bevoegde autoriteit van een lidstaat of door de Commissie, kan worden beschouwd als een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering voor zover die activiteit betrekking heeft op alle gebieden die zijn gespecificeerd in de controlelijst van aanhangsel 6-C2 of 6-C4, al naargelang van het geval.

De ACC3 moet een gegevensbank bijhouden met minstens de onderstaande informatie voor elke overeenkomstig punt 6.8.5.1 aan een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering onderworpen erkende agent of bekende afzender waarvan hij rechtstreeks vracht of post voor vervoer naar de Unie aanvaardt:

De gegevensbank dient ter beschikking te staan voor inspectie van de ACC3.

Ook andere krachtens een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering gevalideerde entiteiten mogen een dergelijke gegevensbank bijhouden.

Krachtens artikel 186 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 wordt de PLACI verricht vóór vertrek uit een derde land, nadat de douaneautoriteit van eerste binnenkomst de minimale gegevensset van de summiere aangifte bij binnenbrengen heeft ontvangen als bedoeld in artikel 106, lid 2 en lid 2 bis, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van de Commissie (8).

Een luchtvaartmaatschappij laadt dergelijke zendingen niet voor vervoer naar de Unie, tenzij de vereiste maatregelen als bedoeld in de punten 6.8.7.3 en 6.8.7.4, naargelang het geval, op bevredigende wijze zijn toegepast.

De luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon in een ander derde land dan IJsland dat niet in aanhangsel 6-F is opgenomen, moet na ontvangst van een kennisgeving van het douanekantoor van eerste binnenkomst dat een zending overeenkomstig punt 6.8.7.2 als hoogrisicovracht of -post (HRCM) moet worden behandeld:

De punten a) en b) van de eerste alinea zijn niet van toepassing als de gevraagde beveiligingscontroles eerder zijn uitgevoerd. Als er echter pas na de uitvoering van de vorige beveiligingscontroles specifieke dreigingsinformatie beschikbaar is gekomen, kan de luchtvaartmaatschappij, de exploitant, de entiteit of de persoon worden verzocht de beveiligingscontroles te herhalen met behulp van specifieke middelen en methoden, en een bevestiging te verstrekken als bedoeld in punt c) van de eerste alinea. De luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon kan op de hoogte worden gebracht van alle elementen en informatie die nodig zijn om daadwerkelijk aan de beveiligingsdoelstelling te voldoen.

De luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon in een ander derde land dan IJsland dat niet in aanhangsel 6-F is opgenomen, moet na ontvangst van een kennisgeving van het douanekantoor van eerste binnenkomst dat een zending overeenkomstig punt 6.8.7.2 als hoogrisicovracht of -post (HRCM) moet worden behandeld:

De punten a) en b) van de eerste alinea zijn niet van toepassing als de gevraagde beveiligingscontroles eerder zijn uitgevoerd. Als er echter pas na de uitvoering van de vorige beveiligingscontroles specifieke dreigingsinformatie beschikbaar is gekomen, kan de luchtvaartmaatschappij, de exploitant, de entiteit of de persoon worden verzocht de beveiligingscontroles te herhalen met behulp van specifieke middelen en methoden, en een bevestiging te verstrekken als bedoeld in punt c) van de eerste alinea. De luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon kan op de hoogte worden gebracht van alle elementen en informatie die nodig zijn om daadwerkelijk aan de beveiligingsdoelstelling te voldoen.

Als het douanekantoor van eerste binnenkomst in de loop van de PLACI redelijke gronden heeft om aan te nemen dat een zending die door de lucht het douanegebied van de Unie binnenkomt een ernstige bedreiging voor de burgerluchtvaart vormt en als gevolg daarvan een “niet laden”-kennisgeving doet, wordt die zending niet in het luchtvaartuig geladen of wordt ze uitgeladen, naargelang het geval.

De luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon in een ander derde land die van het douanekantoor van eerste binnenkomst een kennisgeving ontvangt dat een zending overeenkomstig punt 6.8.7.5 niet in een luchtvaartuig mag worden geladen:

Als de zending reeds in het bezit is van een andere luchtvaartmaatschappij, exploitant of entiteit in de toeleveringsketen, deelt de luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon die de in punt 6.8.7.5 bedoelde ‘niet laden’-kennisgeving heeft ontvangen, die andere luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon onmiddellijk mee dat zij/hij:

Als het luchtvaartuig reeds is opgestegen met aan boord een zending waarvoor het douanekantoor van eerste binnenkomst overeenkomstig punt 6.8.7.5 een ‘niet laden’-kennisgeving heeft gedaan, stelt de luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon die de kennisgeving heeft ontvangen onmiddellijk de volgende instanties daarvan in kennis:

Naar aanleiding van de kennisgeving van het douanekantoor van eerste binnenkomst dat een kennisgeving heeft gedaan als bedoeld in punt 6.8.7.5, voert de bevoegde autoriteit van dezelfde lidstaat de nodige veiligheidsnoodprotocollen uit of zorgt zij voor de uitvoering daarvan of werkt zij mee aan eventuele verdere acties, met inbegrip van de coördinatie met de autoriteiten van het derde land van vertrek en, indien van toepassing, in het land of de landen van doorvoer en/of overbrenging, overeenkomstig het nationale programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart van de lidstaat en de internationale normen en aanbevolen praktijken ter regulering van crisisbeheersing en reacties op wederrechtelijke daden.

De luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon in een derde land die een kennisgeving ontvangt van de douaneautoriteit van een derde land die een systeem voor vroegtijdige uitwisseling van informatie over ladingen toepast overeenkomstig de beginselen van het Safe Framework of Standards van de Werelddouaneorganisatie, waarborgt dat de voorschriften van de punten 6.8.7.3, 6.8.7.4, 6.8.7.6, 6.8.7.7 en 6.8.7.8 worden toegepast.

Dit punt is alleen van toepassing op zendingen van vracht of post die aan een van de onderstaande criteria voldoen:

Voor de toepassing van de voorschriften van punt 6.8.7.6, c), en punt 6.8.7.8, a), informeert de luchtvaartmaatschappij, exploitant, entiteit of persoon die de kennisgeving in een derde land ontvangt, onmiddellijk de betrokken autoriteiten van de lidstaat van eerste landing in de Unie.

Als het luchtvaartuig reeds is opgestegen, wordt de informatie verstrekt aan de betrokken autoriteiten van de eerste lidstaat van de Unie die wordt overgevlogen, die zorgt voor de uitvoering van de in punt 6.8.7.9 bedoelde acties, in overleg met de betrokken autoriteiten van de lidstaat van eerste landing in de Unie.

De betrokken autoriteiten van zowel de eerste lidstaat van de Unie die wordt overgevlogen als van de lidstaat van eerste landing in de Unie, stellen de respectieve douaneautoriteit daarvan in kennis.

De vracht moet afkomstig zijn van de te inspecteren locatie van uw bedrijf. Dit betekent dat de productie van de goederen en de ‘pick and pack’-activiteiten, waarbij de goederen niet identificeerbaar zijn als luchtvracht tot ze worden geselecteerd om een bestelling uit te voeren, ter plaatse moeten gebeuren. (Zie ook opmerking.)

U moet vaststellen op welk punt een vracht-/postzending identificeerbaar wordt als luchtvracht/luchtpost en aantonen dat u de nodige maatregelen heeft genomen om ze te beschermen tegen manipulatie door onbevoegden. Hiertoe moet u ook bijzonderheden over de productie, verpakking, opslag en/of verzending verstrekken.

U moet nadere informatie verstrekken over uw organisatie (naam, btw-nummer of nummer van de kamer van koophandel of handelsregisternummer, indien van toepassing, nummer van het AEO-certificaat en datum van het laatste onderzoek van deze locatie door de douaneautoriteiten, indien van toepassing), het adres van de locatie die moet worden gevalideerd en het hoofdadres van de organisatie (indien verschillend van de te valideren locatie). Vermeld ook de datum van het vorige valideringsbezoek en de laatste unieke alfanumerieke identificatiecode (indien van toepassing), alsook de aard van de bedrijfsactiviteiten, het aantal werknemers in de locatie, de naam en functie van de persoon die verantwoordelijk is voor de beveiliging van luchtvracht/luchtpost en de contactgegevens.

Doel: Vaststellen op welk punt (of welke plaats) vracht/post identificeerbaar wordt als luchtvracht/luchtpost.

NB: Gedetailleerde informatie over de bescherming van identificeerbare luchtvracht/luchtpost tegen manipulatie door onbevoegden of sabotage moet worden verstrekt in de delen 5 tot en met 8.

Doel: Garanderen dat alle personeelsleden (permanent personeel, tijdelijk personeel, uitzendkrachten, chauffeurs) die toegang hebben tot identificeerbare luchtvracht/luchtpost, een passende aan de indienstname voorafgaande controle en/of achtergrondcontrole hebben ondergaan en zijn opgeleid overeenkomstig punt 11.2.7 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998. Bovendien moet u aantonen dat alle relevante personeelsleden die beveiligingscontroles van leveringen uitvoeren, zijn opgeleid overeenkomstig hoofdstuk 11 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998.

Of vragen 3.1 en 3.2 al dan nietvetgedruktzijn (hetgeen betekent dat NEEN antwoorden een negatieve beoordeling tot gevolg heeft), hangt af van de toepasselijke nationale regels van het land waarin de locatie zich bevindt. Een van deze twee vragen moet echtervetgedruktzijn, waarbij ook moet worden toegestaan dat een aan de indienstname voorafgaande controle niet vereist is wanneer een achtergrondcontrole is uitgevoerd. De persoon die verantwoordelijk is voor de tenuitvoerlegging van de beveiligingscontroles moet altijd een achtergrondonderzoek hebben ondergaan.

Doel: Vaststellen of het niveau van (fysieke) beveiliging in de bedrijfsruimten van de locatie voldoende is om identificeerbare luchtvracht/luchtpost te beschermen tegen manipulatie door onbevoegden.

Doel: Identificeerbare luchtvracht/luchtpost beschermen tegen manipulatie door onbevoegden.

Beantwoord deze vragen als het product als luchtvracht/luchtpost kan worden geïdentificeerd tijdens het productieproces.

Doel: Identificeerbare luchtvracht/luchtpost beschermen tegen manipulatie door onbevoegden.

Beantwoord deze vragen als het product als luchtvracht/luchtpost kan worden geïdentificeerd tijdens het verpakkingsproces.

Doel: Identificeerbare luchtvracht/luchtpost beschermen tegen manipulatie door onbevoegden.

Beantwoord deze vragen als het product als luchtvracht/luchtpost kan worden geïdentificeerd tijdens de opslag.

Doel: Identificeerbare luchtvracht/luchtpost beschermen tegen manipulatie door onbevoegden.

Beantwoord deze vragen als het product als luchtvracht/luchtpost kan worden geïdentificeerd tijdens het verzendingsproces.

Doel: Procedures voor de verwerking van onbeveiligde zendingen vaststellen.

Beantwoord deze vragen alleen als van andere bedrijven zendingen voor vervoer door de lucht worden aanvaard.

Doel: Identificeerbare luchtvracht/luchtpost beschermen tegen manipulatie door onbevoegden.

Doelstelling: alleen luchtvracht of -post die aan beveiligingscontroles is onderworpen, wordt naar de EU of EER vervoerd. Vracht en post die door een RA3 zijn afgeleverd aan een ACC3 of aan een andere RA3 mogen alleen als veilige vracht of post worden aanvaard als die beveiligingscontroles door de RA3 zijn verricht. In de volgende delen van de controlelijst wordt nadere informatie verstrekt over deze beveiligingscontroles.

De RA3 beschikt over procedures om te garanderen dat passende beveiligingscontroles worden toegepast op alle luchtvracht en luchtpost met bestemming EU of EER en dat beveiligde vracht of post beschermd is totdat deze wordt overgedragen aan een ACC3 of een andere RA3. De beveiligingscontroles bestaan uit een van de volgende onderzoeken/controles:

Referentie: punt 6.8.3 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998.

Doelstelling: Teneinde ervoor te zorgen dat de vereiste beveiligingscontroles worden verricht, stelt de RA3 verantwoordelijk en bevoegd personeel aan om te werken op het gebied van de beveiliging van luchtvracht of -post. Personeelsleden met toegang tot beveiligde luchtvracht beschikken over alle vaardigheden die vereist zijn om hun taken uit te voeren en worden op passende wijze opgeleid.

Daartoe beschikt de RA3 over een procedure om te garanderen dat alle personeelsleden (zoals permanent personeel, tijdelijk personeel, uitzendkrachten, chauffeurs) met rechtstreekse en onbegeleide toegang tot luchtvracht of luchtpost waarop beveiligingscontroles worden of zijn toegepast:

Noot:

Referentie: punt 6.8.3.1 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998.

Doelstelling: de RA3 kan vracht of post ontvangen van een andere RA3, een KC3, een AC3 of een onbekende afzender. De RA3 beschikt over passende aanvaardingsprocedures voor vracht en post om vast te stellen of een zending al dan niet afkomstig is van een veilige toeleveringsketen en om vervolgens vast te stellen welke beveiligingsmaatregelen erop moeten worden toegepast.

Als de RA3 zendingen in ontvangst neemt, controleert hij de status van de entiteit waarvan hij de zendingen ontvangt, waarbij hij nagaat of de unieke alfanumerieke identificatiecode (UAI) van de entiteit die de zendingen afgeeft, vermeld is op de begeleidende documenten, en bevestigt hij dat de luchtvaartmaatschappij of entiteit die de zendingen afgeeft als actief vermeld staat in de gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen voor de desbetreffende luchthaven of locatie, al naargelang van toepassing.

Als de unieke alfanumerieke identificatiecode niet vermeld is op de documenten of als de status van de luchtvaartmaatschappij of de entiteit niet actief is in de gegevensbank betreffende de beveiliging van de toeleveringsketen, behandelt de RA3 de zendingen als zendingen die aankomen uit een onbekende bron.

Bovendien moet een RA3 moet een gegevensbank bijhouden met ten minste de onderstaande informatie voor elke overeenkomstig punt 6.8.5.1 aan een EU-luchtvaartbeveiligingsvalidering onderworpen erkende agent of bekende afzender waarvan hij rechtstreeks vracht of post aanvaardt die aan een ACC3 moet worden geleverd voor vervoer naar de Unie:

Referentie: punten 6.8.3.1, 6.8.3.5, en 6.8.5.4 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998.

Noot: een RA3 mag vracht van een AC3 uitsluitend als veilige vracht aanvaarden als deze RA3 deze afzender zelf als een AC3 heeft aangewezen, overeenkomstig punt 6.8.3.1, onder c), van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998, en als deze RA3 verantwoording aflegt voor de vracht die door deze afzender is geleverd.

Doelstelling: wanneer de RA3 vracht en post aanvaardt die niet afkomstig is van een beveiligde toeleveringsketen, moet de RA3 deze zendingen aan een passend beveiligingsonderzoek onderwerpen voordat ze als veilige vracht aan een ACC3 mogen worden afgeleverd. De RA3 moet over een procedure beschikken om te garanderen dat luchtvracht en -post met bestemming EU of EER voor transfer, transit of lossing op een EU-luchthaven aan een beveiligingsonderzoek wordt onderworpen volgens de middelen of methoden die in de EU-wetgeving zijn vermeld, overeenkomstig een norm die volstaat om redelijkerwijs te garanderen dat de vracht of post geen verboden voorwerpen bevat.

Als het beveiligingsonderzoek van luchtvracht of -post wordt uitgevoerd door of namens de bevoegde autoriteit in het derde land, meldt de RA3 dit en specificeert hij hoe hij erop toeziet dat een passend beveiligingsonderzoek wordt uitgevoerd.

Referentie: punt 6.8.3 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998.