HR, 14-03-2008, nr. 44 013

Nr. 44.013

14 maart 2008

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de Rechtbank te 's-Gravenhage van 17 april 2007, nr. AWB 06/7729 IB/PVV V, op het verzet van belanghebbende tegen na te melden uitspraak van de Rechtbank betreffende een aan hem opgelegde aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.

1. Het geding in feitelijke instantie

Aan belanghebbende is over het jaar 2002 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij de Rechtbank. De Rechtbank heeft bij uitspraak van 15 februari 2007 wegens overschrijding van de beroepstermijn het beroep niet-ontvankelijk verklaard. Belanghebbende heeft daartegen verzet gedaan. De Rechtbank heeft bij haar in cassatie bestreden uitspraak het verzet ongegrond verklaard. De uitspraak van de Rechtbank is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank op het verzet beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3. Beoordeling van de klacht

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan. De termijn voor het indienen van een beroepschrift tegen de onderwerpelijke uitspraak op bezwaar eindigde met 8 augustus 2006. Het beroepschrift is gedagtekend 27 juli 2006 en is op 29 augustus 2006 per post bij de Rechtbank ingekomen in een enveloppe met poststempel 27 augustus 2006. Bij brief van 20 oktober 2006 heeft belanghebbende aan de Rechtbank meegedeeld dat hij het beroepschrift op zondag 30 juli 2006 persoonlijk in een brievenbus van A heeft gedeponeerd, dat hij ervan uitging dat de postbezorging accuraat zou plaatsvinden, en dat de late postbezorging hem niet kan worden aangerekend.

3.2. In verzet tegen de niet-ontvankelijkverklaring van het beroep heeft belanghebbende voormeld betoog herhaald.

3.3. De Rechtbank heeft het verzet ongegrond verklaard. Daartoe heeft de Rechtbank onder meer geoordeeld dat de omstandigheid dat de late bezorging wellicht geheel aan het postbedrijf te wijten is - wat daarvan ook zij - niet heeft te gelden als een omstandigheid op grond waarvan redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat belanghebbende in verzuim is geweest. Tegen dit oordeel richt zich de klacht.

3.4. Indien juist is de - door de Rechtbank onbesproken gelaten - stelling van belanghebbende dat hij het beroepschrift op 30 juli 2006 ter post heeft bezorgd, heeft deze terpostbezorging ruim voor het einde van de beroepstermijn, welke termijn verstreek op 8 augustus 2006, plaatsgevonden. Bij een zodanige terpostbezorging kan het feit dat het beroepschrift later dan een week na afloop van die termijn door de griffie van de Rechtbank is ontvangen, zijn te wijten aan een in de sfeer van A gelegen omstandigheid van zodanig abnormale aard dat deze niet aan belanghebbende kan worden toegerekend (vgl. HR 16 oktober 1991, nr. 26787, BNB 1991/343).

Uit het vorenstaande volgt dat het hiervoor onder 3.3 vermelde oordeel van de Rechtbank blijk geeft van een onjuiste rechtsopvatting, en dat de Rechtbank de stelling van belanghebbende dat hij het beroepschrift tijdig ter post heeft bezorgd, niet onbesproken had mogen laten. De klacht slaagt.

3.5. De uitspraak van de Rechtbank op het verzet kan niet in stand blijven. De Hoge Raad kan het verzet afdoen. Het beroep is niet kennelijk niet-ontvankelijk. Het verzet dient derhalve gegrond te worden verklaard.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

verklaart het beroep in cassatie gegrond,

vernietigt de uitspraak van de Rechtbank op het verzet,

verklaart het verzet gegrond,

verstaat dat de uitspraak waartegen verzet is gedaan, vervalt en dat de Rechtbank het onderzoek voortzet in de stand waarin het zich bevond, en

gelast dat de Staat aan belanghebbende vergoedt het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van € 106.

Dit arrest is gewezen door de raadsheer L. Monné als voorzitter, en de raadsheren C. Schaap en J.W.M. Tijnagel, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 14 maart 2008.