Symbolische vergoeding. Vrijgevigheid

Het verrichten van prestaties tegen een vergoeding heeft in beginsel te gelden als het verrichten van economische activiteiten in de zin van art. 4, eerste lid, Zesde richtlijn, ongeacht het oogmerk of het resultaat van die prestaties. Dit lijdt uitzondering als de vergoeding slechts symbolisch is, zodat in wezen sprake is van vrijgevigheid. Om te bepalen of hiervan sprake is kan wel van belang zijn welke vergoeding voor soortgelijke in het maatschappelijk verkeer verrichte prestaties wordt bedongen, maar niet de omstandigheid dat de vergoeding verre van kostendekkend is.