5.4.3.1 Europeesrechtelijke regels

234. De Europese Commissie is de afgelopen jaren met een pakket aan maatregelen gekomen om schadevergoedingsacties te vergemakkelijken. In 2011 heeft de Commissie een ontwerp-beleidsnota openbaar gemaakt betreffende de begroting van schadeacties wegens inbreuken op artikel 101 en 102 VWEU.1 Het zijn niet-bindende aanwijzingen. De beleidsnota is een soft law instrument en heeft geresulteerd in een praktische gids voor de begroting van schade wegens inbreuken op artikel 101 of 102 VWEU.2 De praktische gids gaat vergezeld van een mededeling van de Commissie over dit onderwerp.3

Naast de recente activiteiten die specifiek zien op de begroting van de schade, bevat de richtlijn schadevorderingen enige regels omtrent schade die het gevolg is van een schending van de mededingingsregels. In artikel 3 van de richtlijn schadevorderingen is het principe van volledige schadevergoeding vastgelegd.4 Het vaststellen van de schade geschiedt op dezelfde manier als in Nederland: de benadeelde moet in de toestand worden gebracht zoals die zou zijn geweest als de inbreuk op het mededingingsrecht niet was gepleegd. De schade omvat het geleden verlies, de gederfde winst en de rente.5 De lidstaten moeten er op grond van de richtlijn schadevorderingen voor zorgen dat de nationale rechter bevoegd is om de schade te schatten. Deze bevoegdheid geldt alleen indien vaststaat dat een eiser schade heeft geleden maar het praktisch onmogelijk of buitensporig moeilijk is de geleden schade op basis van het beschikbare bewijsmateriaal nauwkeurig te begroten.6

Ten aanzien van schade en het doorberekeningsverweer merkt de Commissie in haar toelichting op de richtlijn schadevorderingen op dat in het geval de directe afnemer (benadeelde) meerkosten doorberekent, deze doorberekening waarschijnlijk leidt tot een daling van de verkoop. De daardoor gederfde winst is schade waarvoor de benadeelde partij een vergoeding kan vorderen.7