Rb. Breda, 16-12-2009, nr. 09/2812

In zijn arrest van 10 maart 1999, nr. 34348, BNB 1999/213, heeft de Hoge Raad zich uitgelaten over de vraag wanneer sprake is van (al dan niet) ‘aftrekbare onderhoudskosten’. Aan punt 3.2 van dit arrest kan worden ontleend dat bij verbouwingswerkzaamheden waarbij zowel herstel als vernieuwing plaatsvindt, de verbouwingskosten in de regel worden gesplitst in onderhoudskosten en kosten van verbetering. Een dergelijke splitsing komt evenwel niet meer aan de orde indien de in de verbouwing betrokken wooneenheid of wooneenheden zo radicaal is (zijn) vernieuwd dat in wezen nieuwbouw heeft plaatsgevonden. Voor de beantwoording van de vraag of sprake is van een zo radicale vernieuwing moet worden bezien wat er in bouwkundig opzicht is geschied. Daarbij is niet van doorslaggevend belang of bij de verbouwing zelfstandige wooneenheden ontstaan of tenietgaan, al kan dat wel enig licht werpen op de aard van de kosten.

er zijn scheidingsmuren tussen en scheidingswanden binnen de woningen aangebracht;

er zijn voorzieningen aangebracht die aantasting van het casco van het gebouw nodig maken, zoals riolering, aan- en afvoerleiding van gas, centrale verwarming, ventilatie en elektra;

er zijn (nieuwe) (toe)gangen om de woningen te bereiken aangebracht;

er zijn nieuwe gevels, daken, vloeren en trappen aangebracht.

2.10.Belanghebbende stelt dat geen sprake is van een nieuwe bron van inkomen. Het feit dat de status van monument, zoals die gold voor de voormalige koekfabriek, ook na de verbouwing in zijn totaliteit, dus voor het pand van belanghebbende en de andere negen appartementen, is gehandhaafd, kan niet anders betekenen dan dat het pand in stand is gebleven en dus geen nieuwe bron van inkomen vormt.

2.11.De rechtbank stelt voorop dat splitsing van de kosten in onderhoud en verbouwing niet meer aan de orde komt, indien sprake is van radicale vernieuwing, waarbij in wezen nieuwbouw heeft plaatsgevonden. De omstandigheid dat de Belastingdienst ten tijde van de verbouwing is gekomen tot een splitsing van de totale kosten in onderhoud en verbetering, en dat het onderhoud ook later had kunnen plaatsvinden, maakt dit niet anders.

2.12.Het totaal van de in 2.9 opgesomde werkzaamheden, gevoegd bij de overige bouwkundige informatie die tot de stukken van het geding behoort, resulterend in hetgeen de werkzaamheden in hun totaliteit in bouwkundig opzicht hebben opgeleverd, is van zo ingrijpende aard geweest dat de rechtbank van oordeel is in het onderhavige geval van een radicale vernieuwing moet worden gesproken. De rechtbank neemt daarbij in overweging dat het pand vóór de verbouwing een voormalige koekfabriek was en derhalve een andere bestemming had, zodat niet anders kan worden geoordeeld dat in wezen nieuwbouw heeft plaatsgevonden. Dat het pand voorheen eveneens de status van rijksmonument had, is niet van belang, nu de rechtbank van oordeel is dat de kosten aangemerkt kunnen worden als kosten ter verwerving van een nieuwe bron van inkomen.

2.13.Nu sprake is van radicale vernieuwing en derhalve een nieuwe bron van inkomen, mag belanghebbende in de aangifte geen bedrag aan aftrekbare onderhoudskosten in aanmerking nemen.

2.14.Belanghebbende, op wie te dezen de bewijslast rust, heeft naar het oordeel van de rechtbank tegenover de gemotiveerde betwisting door de inspecteur, niet aannemelijk gemaakt dat de inspecteur, ter gelegenheid van de gemaakte splitsing tussen verbouwingskosten en onderhoudskosten, ten opzichte van hem een als een toezegging of bewuste standpuntbepaling op te vatten uitlating heeft gedaan, waaraan de inspecteur op grond van het tot de algemene beginselen van behoorlijk bestuur behorende vertrouwensbeginsel zou zijn gebonden. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat de inspecteur volgens de stukken van het geding, reeds bij het maken van de splitsing kenbaar heeft gemaakt dat hij twijfels had over de fiscale kwalificatie daarvan.

2.15.Ook het beroep van belanghebbende op het besluit van de Staatssecretaris van 10 juni 2008, nr. CPP2009/1076M, met betrekking tot de overdrachtsbelasting, kan hem niet baten. De overdrachtsbelasting heeft een andere systematiek dan de inkomstenbelasting. Het feit dat inschrijving in één van de ingevolge de Monumentenwet 1988 vastgestelde registers, voldoende is voor vrijstelling van overdrachtsbelasting, heeft geen betekenis voor de aftrek voor uitgaven voor monumentenpanden in de inkomstenbelasting. Beslissend daarvoor is de regeling die is neergelegd in artikel 6.31 van de Wet IB 2001.

2.16.Gelet op al het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

3.Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Aldus gedaan door mr. D. Hund, rechter, en door deze en mr. W.Y. Ip, griffier, ondertekend.

De griffier, De rechter,

Uitgesproken in het openbaar op 16 december 2009.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 4 januari 2010

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtmiddel is beslist (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583,

5201 CZ ’s-Hertogenbosch.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen: