Hof Arnhem, 19-03-2012, nr. 21-002282-11

Wijze van vertolking

Als het verhoor plaatsvindt met behulp van een tolk, wordt in beginsel de bijstand van een beëdigde tolk (een in het register ingeschreven tolk) ingeroepen, tenzij een beëdigde tolk niet (tijdig) beschikbaar is. In dat geval kan een tolk worden ingezet die niet staat ingeschreven in het register. Als een tolk wordt ingezet die niet staat ingeschreven in het register, wordt dit met redenen omkleed schriftelijk vastgelegd. De niet-ingeschreven tolk dient zo mogelijk voorafgaand aan zijn inzet een recente verklaring omtrent het gedrag danwel een integriteitsverklaring over te leggen. Indien het vanwege de spoedeisendheid niet mogelijk is voorafgaand aan de inzet een verklaring omtrent het gedrag over te leggen geschiedt dit na de inzet. Indien de verdachte en de verbalisant van oordeel zijn dat zij allebei een andere taal in voldoende mate beheersen en dat het verhoor in deze taal kan geschieden, wordt het verhoor in deze taal afgenomen. In het proces-verbaal wordt in dat geval gerelateerd dat het verhoor met instemming van de verdachte in een andere taal heeft plaatsgevonden. De verbalisant maakt bovendien gemotiveerd aantekening van zijn beheersing van de andere taal. Het kan de overtuiging ten goede komen als het relaas van het verhoor dat in deze andere taal heeft plaatsgevonden ook in deze taal in het proces-verbaal wordt opgenomen naast de in het Nederlands opgetekende verklaring”.

Vaststaat dat verdachte alleen de Turkse taal spreekt en dat dit bij de verbalisant die het verhoor afnam bekend was. Vaststaat voorts dat het verhoor bij de politie zonder bijstand van een beëdigde tolk in de Turkse taal heeft plaatsgevonden en dat de schoonmoeder van verdachte als tolk heeft opgetreden.

Niet is gebleken dat sprake was van spoed waardoor een in het register ingeschreven tolk niet tijdig beschikbaar was of dat het register geen ingeschrevene bevatte voor de Turkse taal.

Gelet op voormelde wet had een beëdigde tolk moeten worden ingeschakeld. Dit is ten onrechte niet gebeurd, zodat sprake is van een onherstelbaar vormverzuim. Het hof is van oordeel dat, gelet op de aard en ernst van dit verzuim, de door verdachte tegenover de politie afgelegde verklaring, zoals deze in vertaalde vorm is weergegeven in het van het verhoor van verdachte opgemaakte proces-verbaal, niet als bewijsmiddel kan worden gebezigd nu de juistheid van die vertaling wordt betwist.

Nu de verklaring van verdachte wordt uitgesloten van het bewijs blijft nog slechts als bewijs voor de aan verdachte tenlastegelegde mishandeling van [aangever] over de aangifte van [aangever]. Nu (voldoende) aanvullend bewijs ontbreekt is de enkele aangifte op grond van het bepaalde in het tweede lid van artikel 342 van het Wetboek van strafvordering echter onvoldoende om tot een bewezenverklaring te kunnen komen. Verdachte behoort derhalve te worden vrijgesproken.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen kan onbesproken blijven het verweer dat verdachte niet op zijn recht is gewezen een advocaat te raadplegen voor zijn verhoor nu verdachte geen belang meer heeft bij bespreking van dat verweer.

Vordering van de benadeelde partij [aangever]

De benadeelde partij heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt EUR 1.840,30. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep niet-ontvankelijk verklaard. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd voor het bedrag van haar oorspronkelijke vordering.

De verdachte wordt niet schuldig verklaard ter zake van het ten laste gelegde handelen waardoor de gestelde schade zou zijn veroorzaakt. De benadeelde partij kan daarom in haar vordering niet worden ontvangen.