Aanhef

Het Reglement voor de procesvoering van 2 mei 1991 is meerdere malen gewijzigd om de rechterlijke instantie in successievelijke stappen te voorzien van bepalingen waarmee zij in de best mogelijke omstandigheden zaken van uiteenlopende aard en op steeds verscheidener gebieden kan behandelen.

Het is noodzakelijk om de tekst volledig te herzien om het geheel van de regels van een nieuwe samenhang te voorzien, te zorgen voor homogeniteit tussen de procedurele bepalingen die van toepassing zijn op de rechtszaken die bij rechterlijke instanties van de Europese Unie worden aangebracht, het vermogen van de rechterlijke instantie om binnen redelijke termijn uitspraak te doen in stand te laten, de aan de partijen toegekende rechten te verduidelijken, nader aan te geven wat de rechterlijke instantie verwacht van de vertegenwoordigers van de partijen en een aantal bepalingen aan te passen om rekening te houden met enkele ontwikkelingen, waaronder technologische, op het punt van de neerlegging en betekening van processtukken, en met problemen die bij de uitvoering daarvan zijn opgetreden.

De beroepen op het gebied van de intellectuele eigendom en de hogere voorzieningen tegen de beslissingen van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie moeten, gezien de specifieke kenmerken ervan, aan bijzondere procedurele regels worden onderworpen, terwijl daarop tegelijkertijd voor het overige de bepalingen voor de rechtstreekse beroepen van toepassing moeten zijn. De regels voor de rechtstreekse beroepen, voor de beroepen op het gebied van de intellectuele eigendom en voor de hogere voorzieningen vormen dus de basisstructuur van dit Reglement.

Vanuit de ervaring blijkt het voorts noodzakelijk om de regels voor elk van deze procedures ten behoeve van de justitiabelen aan te vullen en te verduidelijken. Dit betreft met name de omvang van de rechten die aan de hoofdpartijen worden toegekend en die waarover de interveniënten beschikken of, in intellectuele-eigendomszaken, de verwerving van de status van interveniënt en de omvang van zijn rechten. De inachtneming van het beginsel van een procedure op tegenspraak en de noodzaak om in sommige gevallen de vertrouwelijkheid van voor de beslechting van het geschil van belang zijnde gevoelige gegevens te bewaren, komen in specifieke bepalingen aan bod. Bij de hogere voorzieningen tegen de beslissingen van het Gerecht voor ambtenarenzaken moet een duidelijker onderscheid worden gemaakt tussen de principaal ingestelde hogere voorzieningen en de incidenteel ingestelde hogere voorzieningen, die volgen na de betekening van de principale hogere voorziening. Ook bij intellectuele-eigendomszaken moet een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen het aanvankelijke beroep en het incidentele beroep dat door de interveniënt wordt ingesteld na de betekening van het gedinginleidend verzoekschrift.

Bij de toepassing van sommige procedures is gebleken dat die te complex zijn. Deze dienen derhalve te worden vereenvoudigd. Te dien einde zorgen de regels ter bepaling van de procestaal in intellectuele-eigendomszaken voor beter voorzienbare situaties voor de belanghebbenden en een minder zware behandeling door de rechterlijke instantie. Met de regels over de verstekprocedure wordt beoogd de zaak snel af te handelen in het belang van de verzoeker die, wanneer hij in het gelijk wordt gesteld, bloot staat aan het risico van een verzet door de niet-verschenen verweerder.

Om de leesbaarheid te verbeteren, moeten ook alle verzoeken in verband met de arresten en de beschikkingen, die thans over meerdere titels en hoofdstukken van het Reglement voor de procesvoering zijn verspreid, binnen de titel over de rechtstreekse beroepen worden samengebracht. Eveneens voor de leesbaarheid van de tekst worden de procedures na terugverwijzing door het Hof van Justitie, hetzij na vernietiging hetzij na heroverweging, binnen één en dezelfde titel opgenomen.

Hoewel de rechterlijke instantie met steeds meer rechtszaken wordt geconfronteerd, moet zij binnen een redelijke termijn uitspraak blijven doen. Het is dus van wezenlijk belang om door te gaan met de inspanningen om de duur van de voor haar gevoerde procedures terug te brengen, met name door erin te voorzien dat de schriftelijke behandeling van de intellectuele-eigendomszaken wordt beperkt tot één enkele memoriewisseling, door een kader te bieden voor de verzoeken om de conclusies in het verzoekschrift te mogen aanpassen, door sommige wettelijke termijnen in te korten, door de regeling rond de interventie te vereenvoudigen door schrapping van de categorie van interventies die kunnen worden toegelaten na het verstrijken van de wettelijke termijn na publicatie van de aankondiging in het Publicatieblad van de Europese Unie, door te voorzien in de mogelijkheid voor het Gerecht om zonder mondelinge behandeling uitspraak te doen in rechtstreekse beroepen wanneer geen van de hoofdpartijen om een pleitzitting heeft verzocht en het Gerecht zich voldoende voorgelicht acht door de stukken in het procesdossier en de mogelijkheid om zonder mondelinge behandeling uitspraak te doen in de hogere voorzieningen, door de kamerpresidenten meer beslissingsbevoegdheden te geven en, tot slot, door het aantal zaken waarin bij eenvoudige beslissing kan worden beslist te verhogen.

Vanuit diezelfde doelstelling wordt de titel over de organisatie van het Gerecht aangevuld met bepalingen die met name bedoeld zijn om te verduidelijken wanneer een zaak opnieuw kan worden toegewezen en om de bevoegdheden van de alleensprekende rechter te verruimen, zodat hij kennis kan nemen van intellectuele-eigendomszaken.

Dat de procedure met inachtneming van het beginsel van een procedure op tegenspraak moet worden gevoerd, wordt bevestigd in een specifiek artikel en een strikt regelgevingskader voor de uitzonderlijke gevallen waarin de noodzaak om de vertrouwelijkheid van bepaalde, door een hoofdpartij verstrekte onmisbare gegevens te bewaren, het rechtvaardigt dat deze niet aan de andere hoofdpartij worden meegedeeld. Voorts voorzien nieuwe bepalingen de rechterlijke instantie van een nieuw formeel kader voor de gevallen van terugtrekking of verschoning van een rechter. De hervorming heeft eveneens tot doel om bepalingen die voorheen in de Praktische aanwijzingen voor de partijen voorkwamen, zoals die over de lengte van de memories, of in de Instructies voor de griffier van het Gerecht, zoals die over anonimiteit en die ter verduidelijking van de voorwaarden waaronder een derde toegang heeft tot het procesdossier, te verheffen tot bepalingen van dit Reglement.

Ten slotte is de tekst leesbaarder geworden door de schrapping van bepaalde in onbruik geraakte of niet toegepaste regels, de nummering van alle alinea's van de artikelen van het onderhavige Reglement, de toevoeging van een specifiek opschrift aan elk van de artikelen en een harmonisatie van de begrippen.