Einde inhoudsopgave
Richtlijn (EU) 2019/1153 tot vaststelling van regels ter vergemakkelijking van het gebruik van financiële en andere informatie voor het voorkomen, opsporen, onderzoeken of vervolgen van bepaalde strafbare feiten, en tot intrekking van Besluit 2000/642/JBZ van de Raad
Artikel 4 Toegang tot en doorzoeken van bankrekeninginformatie door de bevoegde autoriteiten
Geldend
Geldend vanaf 09-07-2024
- Bronpublicatie:
31-05-2024, PbEU L 2024, 2024/1654 (uitgifte: 19-06-2024, regelingnummer: 2024/1654)
- Inwerkingtreding
09-07-2024
- Bronpublicatie inwerkingtreding:
31-05-2024, PbEU L 2024, 2024/1654 (uitgifte: 19-06-2024, regelingnummer: 2024/1654)
- Vakgebied(en)
Financieel recht / Bank- en effectenrecht
Strafprocesrecht / Voorfase
Privacy / Internationaal gegevensverkeer
Bijzonder strafrecht / Economisch strafrecht
Internationaal strafrecht / Justitiële en politionele samenwerking
1.
De lidstaten zorgen ervoor dat de overeenkomstig artikel 3, lid 1, aangewezen bevoegde nationale autoriteiten rechtstreeks en onmiddellijk toegang hebben tot bankrekeninginformatie en deze kunnen doorzoeken wanneer dit voor het vervullen van hun taken op het gebied van het voorkomen, opsporen, onderzoeken of vervolgen van een ernstig strafbaar feit of het ondersteunen van een strafrechtelijk onderzoek naar een ernstig strafbaar feit, inclusief de identificatie, opsporing en bevriezing van vermogensbestanddelen in verband met een dergelijk onderzoek, noodzakelijk is. De toegang en het doorzoeken worden ook als rechtstreeks en onmiddellijk beschouwd, onder meer wanneer de nationale autoriteiten die de centrale registers van bankrekeningen beheren, de bankrekeninginformatie onverwijld door middel van een geautomatiseerd mechanisme doorgeven aan de bevoegde autoriteiten, op voorwaarde dat geen intermediaire instelling de gevraagde gegevens of de te verstrekken informatie kan behandelen.
1 bis.
De lidstaten zorgen ervoor dat de op grond van artikel 3, lid 1, van deze richtlijn aangewezen bevoegde nationale autoriteiten rechtstreeks en onmiddellijk toegang hebben tot bankrekeninginformatie in andere lidstaten die beschikbaar is via het koppelingssysteem voor registers van bankrekeningen (bank account registers interconnection system — BARIS), dat is opgezet op grond van artikel 16, lid 6, van Richtlijn (EU) 2024/1640 wanneer dat voor het vervullen van hun taken op het gebied van het voorkomen, opsporen, onderzoeken of vervolgen van een ernstig strafbaar feit of het ondersteunen van een strafrechtelijk onderzoek naar een ernstig strafbaar feit, inclusief de identificatie, opsporing en bevriezing van vermogensbestanddelen in verband met een dergelijk onderzoek, noodzakelijk is.
Een lidstaat kan de bevoegdheid om toegang te krijgen tot bankrekeninginformatie via het BARIS en om die informatie te doorzoeken, beperken tot situaties waarin zijn op grond van artikel 3, lid 1, aangewezen bevoegde nationale autoriteiten gegronde redenen hebben om aan te nemen dat er mogelijk relevante bankrekeninginformatie in andere lidstaten is.
Onverminderd artikel 4, lid 2, van Richtlijn (EU) 2016/680 wordt bankrekeninginformatie die is verkregen via toegang tot en doorzoeking van het BARIS uitsluitend verwerkt voor het doel waarvoor zij is verzameld.
De toegang en het doorzoeken op grond van dit lid worden ook als rechtstreeks en onmiddellijk beschouwd, onder meer wanneer de nationale autoriteiten die de centrale registers van bankrekeningen beheren, de bankrekeninginformatie onverwijld door middel van een geautomatiseerd mechanisme doorgeven aan de bevoegde autoriteiten, op voorwaarde dat geen intermediaire instelling de gevraagde gegevens of de te verstrekken informatie kan behandelen.
1 ter.
De toegang en het doorzoeken op grond van dit artikel doen geen afbreuk aan de nationale procedurele waarborgen en de Unie- en nationale voorschriften inzake de bescherming van persoonsgegevens.
2.
De aanvullende informatie die de lidstaten essentieel achten en in de centrale registers van bankrekeningen opnemen op grond van artikel 32 bis, lid 4, van Richtlijn (EU) 2015/849, is niet toegankelijk en doorzoekbaar voor de bevoegde autoriteiten op grond van deze richtlijn.