HR, 22-03-2011, nr. 10/00837

Op 20 juni 2008 omstreeks 10.40 uur kwam er bij de Centrale meldkamer Groep van de politieregio Gelderland Midden een melding binnen dat de bewoonster van perceel [a-straat 1] te Arnhem suïcidaal was en dat zij haar dochter van 14 jaar ook bij zich had. De bewoners van genoemd perceel zijn: verdachte en haar dochter [slachtoffer], geboren op [geboortedatum] 1993.2.

Op 20 juni 2008 omstreeks 09.30 uur zag [betrokkene 1], een vriendin van verdachte, dat er aan haar op 20 juni 2008 omstreeks 03.00 uur een sms-bericht was gestuurd met als boodschap dat ‘mama weer een briefje had geschreven en er stond ook in dat ze niet meer gereanimeerde wilde worden’ (Van het briefje zit een foto in het dossier gevoegd.3.) [Betrokkene 1] zag dat [slachtoffer] de afzender van het sms'je was. [Betrokkene 1] heeft de buurvrouw van verdachte gebeld voor de sleutel van de woning van verdachte. Bij de woning aangekomen, hoorde zij van de buurvrouw dat deze geprobeerd had met de sleutel de deur van de woning te openen maar dat die aan de binnenzijde op slot zat. Omdat zij de woning niet binnen konden, heeft zij, [betrokkene 1], de politie gewaarschuwd.4. Twee politieambtenaren kwamen op 20 juni 2008 om 10.11 uur ter plaatse. Zij zagen dat de woning aan de voorzijde was afgesloten. Verbalisant [verbalisant 1] heeft zich naar de achterzijde van de woning begeven en zag, door het woonkamerraam aan de achterzijde van de woning, twee personen onder een gekleurde deken onder het raam bij elkaar liggen. Verbalisant [verbalisant 1] zag op het eerste oog geen ademhaling en op kloppen werd niet gereageerd. Tevens hoorde hij een sissend geluid vanuit de woning komen. Als de politie vervolgens het kattenluikje van de achterdeur openbreekt, ruiken zij direct een sterke gaslucht. De brandweer en de ambulance worden gewaarschuwd. De verbalisanten zagen dat de gehele achterzijde van de woning was afgesloten. Zij zagen dat de achterdeur van de woning tevens was afgesloten middels het nachtslot. Op 20 juni 2008 om 10.26 uur is de brandweer ter plaatse gekomen. Door de brandweer werden de ruiten en deuren van de woning aan zowel de voor-als achterzijde van de woning verbroken. In de woning werd door de brandweer een gasfles aangetroffen. De verbalisanten zagen dat de brandweer korte tijd later beide slachtoffers naar buiten brachten via de achterdeur. Even later hoorden zij van het ambulancepersoneel dat de dochter reeds was overleden en dat de moeder inmiddels zelfstandig ademhaalde.5. Een van de aanwezige brandweermannen heeft verklaard dat hij na het verbreken van de rolluiken en de ruiten aan de voorzijde van de woning zag dat er twee personen naast elkaar op de bank lagen. Even daarna zag hij dat twee andere brandweermannen bezig waren beide personen, dat waren een meisje en een vrouw, vanaf de bank naar buiten te dragen. Hij zag meteen naast die bank een grijze gasfles. Hij zag dat de onderste helft van de gasfles voorzien was van een ijslaagje dat wit was uitgeslagen. Hij zag dat bovenop de gasfles een koperkleurige kraan zat en dat de opening van de kraan in de richting van de twee slachtoffers wees. Hij kon horen dat er gas uit die kraan kwam, hij kon die kraan horen blazen. Hij zag dat een collega brandweerman meteen naar die gasfles liep. Even later liep hij terug naar die collega, die de gasfles in zijn handen had. Hij hoorde geen gas meer uit de kraan komen.6.

Op 20 juni 2008 te 12.50 uur werd door de arts Heutz, lijkschouwer van de gemeente Arnhem de schouw verricht van [slachtoffer]. Hij verklaart er niet van overtuigd te zijn, dat de dood als gevolg van een natuurlijke oorzaak is ingetreden.7. In het sectierapport van dr B. Kubat staat onder andere vermeld: Bij de sectie werd geen anatomische doodsoorzaak gevonden en er waren geen aanwijzingen voor inwerking van uitwendig mechanisch geweld dat het intreden van de dood zou kunnen verklaren. Er waren geen aanwijzingen voor ziekelijke orgaanafwijkingen die het intreden van de dood zouden kunnen verklaren of hiervoor van betekenis geweest zouden kunnen zijn. Het toxiologisch onderzoek heeft propaan aangetoond in het bloed zodat vast staat dat het slachtoffer gas heeft ingeademd. Tevens werden versuffende stoffen (medicijnen) in het bloed aangetoond. Het rapport houdt als conclusie in: De bevindingen bij de sectie op het lichaam van [slachtoffer], geboren op [geboortedatum] 1993, zijn verenigbaar met, doch niet bewijzend voor, plotse dood ten gevolge van toxische werking van inademing van propaangas al dan niet in combinatie met de inname van medicijnen. Een andere doodsoorzaak is bij de sectie niet gebleken.8.

Het rapport betreffende het toxiologisch onderzoek, opgemaakt door dr K.J. Lusthof houdt onder meer als voorlopige conclusie in dat in het bloed en de urine van [slachtoffer] Zolpidem, Fluvoxamine en Paroxetine zijn aangetoond. In het longweefsel van [slachtoffer] zijn propaan, isobutaan en n-butaan aangetoond. Verder staat in het rapport vermeld dat Zolpidem wordt toegepast voor de kortdurende behandeling van slapenloosheid en dat Fluvoxamine en Paroxetine antidepressiva zijn.9.

Het rapport betreffende het onderzoek naar de inhoud van een gasfles, opgemaakt door ing. L.J.C. Peschier houdt onder meer in: Het vloeibare gas in de gasfles bestaat voornamelijk uit propaan. Daarnaast zijn er kleine hoeveelheden aangetoond van componenten iso-butaan en n-butaan en sporen van componenten van isobuteen, methylbutaan en n-pentaan. De gemeten samenstelling van de inhoud van de gasfles komt overeen met die van handelspropaan.10.

Bij de huiszoeking op 20 juni 2008 in het perceel [a-straat 1] te Arnhem werden onder andere aangetroffen:

De apotheker van de Kringapotheek [A] heeft verklaard dat zowel van verdachte als van [slachtoffer] een geneesmiddelenpaspoort is opgemaakt. Op het geneesmiddelenpaspoort van verdachte stond onder andere vermeld dat op 19 juni 2008 zeven stuks Zolpidem en vijftien stuks Paroxetine waren verstrekt en op 17 juni 2008 eveneens zeven stuks Zolpidem. De apotheker heeft voorts aangegeven dat Zolpidem een slaapmiddel is en Paroxetine een antidepressiva.11.

(…)

Ten aanzien van de vraag of verdachte, [slachtoffer] of een derde strafrechtelijk betrokken is bij de dood van [slachtoffer].

Vaststaat dat toen de hulpdiensten op 20 juni 2008 bij de woning arriveerden, deze woning geheel was afgesloten en dat zowel in het slot van de voordeur als in het slot van de achterdeur de sleutels aan de binnenkant van de cilinder staken. Van beide sloten was eveneens de nachtschoot uitgeschoven, hetgeen bij de aangetroffen situatie alleen van binnenuit gerealiseerd kon worden.12. Ook overigens is niet gebleken van een mogelijkheid voor derden om de woning te betreden zonder dat verdachte en het slachtoffer hier iets van zouden hebben gemerkt, zodat uitgesloten kan worden dat een derde verantwoordelijk is voor de dood van [slachtoffer].

[Betrokkene 3] heeft verklaard dat hij in de week voor 20 juni 2008 MSN-gesprekken met [slachtoffer] heeft gevoerd.13. De politie heeft uit de computer van verdachte en [slachtoffer] een aantal zogenaamde MSN-gesprekken veiliggesteld. Uit een van die MSN-gesprekken is gebleken dat [slachtoffer] op 18 juni 2008 een gesprek heeft gevoerd met [betrokkene 3] (e.mailadres: […]@hotmail.com), in welk gesprek zij onder andere zegt ‘volgens mij heeft mijn moeder mijn eten vergiftigd. Ik moest namelijk kwark eten gister. 't Smaakte heel vies en was niet over de datum maar ik wou niet meer. Maar ze deed er alles aan dat ik het (zou) opeten. Toen was ik dus duizelig en heeft ze me iets heel vies gegeven. Ze zei dat het medicijnen waren maar zo smaakte het niet en smaakte naar cement. Maar kon het niet zien want was te slap en ook niet vast houden. Toen heeft ze me (zoals ze vertelde) een slaappil gegeven’.14.

Voorts heeft de broer van verdachte [betrokkene 4] op 3 juli 2008 bij de politie verklaard: ‘[Betrokkene 5] heeft mij gefragmenteerd verteld over hetgeen er die bewuste nacht/avond is gebeurd. [Betrokkene 5] en [slachtoffer] hadden beiden chocolademelk gedronken met ‘jetlagpillen’ in de chocolademelk.’15. Op de foto's 113a en 113b genomen van het aanrecht in de keuken van de woning van verdachte is waar te nemen dat er een kartonnen pak chocomel op dat aanrecht staat.16. Op verzoek van het psychiatrisch ziekenhuis in Wolfheze hebben verbalisanten op 21 juni 2008 aan verdachte meegedeeld dat haar dochter [slachtoffer] was overleden. Verdachte zegt daarop onder meer: We zouden samen gaan en nu is het niet gelukt; ik kon [slachtoffer] niet alleen achterlaten met een vader als klootzak.17.

Uit de zoekvragen van de computer, aangetroffen in de woning van verdachte, blijkt dat diverse malen naar zelfmoord is gezocht en dat op 17 juni 2008, vanaf 07.50 uur gezocht is naar onder andere ‘dodelijke combinaties medicijnen’(07.50 uur), ‘zelfmoord’ (07.52 uur), paroxetine 07.58 uur) ‘bijwerkingen met melatonine bij kinderen’ (08.32 uur), ‘dodelijke bijwerking slaaptabletten’ (08.44 uur), ‘zelfdoding’ (08.46 uur).18. Verdachte heeft verklaard dat alleen zijzelf en [slachtoffer] van die computer gebruik maakten.19. Uit de absentielijst van de school van [slachtoffer] blijkt dat zij op dat moment niet afwezig was gemeld van school.20.

[Slachtoffer] had zelf in de gaten dat haar moeder bezig was met zelfmoordplannen, haarzelf en mogelijk ook [slachtoffer] aangaande, hetgeen blijkt uit nog meer MSN-gesprekken en sms-berichten die [slachtoffer] aan vrienden stuurde, die gelet op de inhoud aangemerkt kunnen worden als noodkreten. Aldus bijvoorbeeld het MSN-gesprek woensdag 18 juni 2008, 11.10 uur:

Dit willen [slachtoffer] en ik graag dragen en kaarsjes om ons altaar. Er staat een gasfles naast mijn moeder. … Kun je alsjeblieft iemand voor me bellen? … [Betrokkene 6], ik wil niet dood.21.

Op de foto's 142b en 142c is te zien dat er een stapeltje kleren op een stoel ligt met daarop een briefje waarop onder andere staat: dit zouden [slachtoffer] en ik graag willen dragen in de kist.22.

En bijvoorbeeld het sms-bericht verzonden op 18-06-2008 om 11.46 uur:

Voorts staat op grond van deskundigenonderzoek vast dat de geschreven (afscheids)briefjes (nr 1002, 1003b, 1003d, 1003h, 1003j, 1003n en 1104) die verspreid in de woning zijn gevonden, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid geschreven zijn door verdachte.24. Op die briefjes (nrs 1003j en1003n) staat onder meer geschreven: ‘Ik hoop dat ik (heel egoïstisch) mezelf en [slachtoffer] voor een hoop ellende behoed en gespaard heb. Liefs [betrokkene 5], ook namens [slachtoffer], hoop ik’ en ‘Ik kan het [slachtoffer] niet aandoen alleen achter te blijven (en zeker met zo'n vader) dus vandaar’.25.

De verdachte heeft ten overstaan van het hof verklaard dat zij in 1997 de bewuste gasfles heeft gekocht, dat deze gasfles destijds is meeverhuisd naar de woning aan de [a-straat] en dat deze bij haar in de schuur of in de garage heeft gestaan.26. Zoals hiervoor is aangegeven is deze gasfles door de brandweer in de woonkamer van de woning van verdachte aangetroffen. Ten aanzien van die gasfles heeft [betrokkene 1] verklaard dat [slachtoffer] haar op 18 juni 2008 heeft verteld dat er op haar slaapkamer een gasfles stond en dat haar moeder aan die gasfles zat. Daarnaar gevraagd zei verdachte dat ze de gasfles voor haar werk nodig had en dat die gasfles op de slaapkamer stond omdat er verder geen ruimte voor was, maar dat zij de gasfles inmiddels naar boven had gebracht.27. In een afscheidsbriefje aan [betrokkene 1] (nr 1003n) schrijft verdachte vervolgens ‘sorry, sorry, sorry, [betrokkene 1] dat ik je zo voor de gek heb gehouden’.28.

Gelet op het bovenstaande, met name de inhoud van de door [slachtoffer] gestuurde sms'jes en MSN-berichten, de door verdachte geschreven briefjes, de tijdstippen dat er op 17 juni 2008 op internet is gezocht, en dit alles tezamen en in onderlinge samenhang met elkaar bezien, is het hof van oordeel dat uitgesloten kan worden dat [slachtoffer] de handelingen die tot haar dood hebben geleid, heeft verricht. Bewezen kan worden dat verdachte de haar verweten gedragingen die tot de dood van [slachtoffer] hebben geleid, heeft verricht.

Voorbedachte rade.

Het hof is met de rechtbank van oordeel dat verdachte gedurende meerdere dagen plannen heeft gemaakt om zichzelf en ook haar dochter van het leven te beroven. Het hof acht dit met name bewezen op grond van de in de woning aangetroffen briefjes van verdachte, het internetgedrag van verdachte en het in de woning brengen van een gasfles door verdachte.

Daarbij komt dat op verschillende dagen de medicijnen Zolpidem en Paroxetin bij de apotheek zijn verzameld. Weliswaar staat niet vast dat de medicijnen Zolpidem en Paroxetin door verdachte bij de apotheek zijn opgehaald, maar wel staat vast dat bedoelde medicijnen op het geneesmiddelenrapport van verdachte stonden vermeld, zodat eveneens vaststaat dat de onderliggende recepten op naam van verdachte zijn uitgeschreven.

Uit het voorgaande leidt het hof af dat verdachte op vele momenten de tijd en de gelegenheid heeft gehad zich te beraden op haar besluit om zichzelf en haar dochter van het leven, zodat er gelegenheid was tot nadenken over de betekenis en gevolgen van haar voorgenomen plan en zich daarvan rekenschap te geven. Daarmee heeft verdachte gehandeld met voor bedachte rade.’