HR, 11-10-2016, nr. 15/01515

“hij op 6 oktober 2010 te Stroe, gemeente Barneveld, in café [A], opzettelijk mishandelend een persoon (te weten [slachtoffer]), een kopstoot tegen diens gezicht heeft gegeven, waardoor deze letsel heeft bekomen en pijn heeft ondervonden.”

5. De bewezenverklaring rust op de volgende bewijsmiddelen:

“1. Het in de wettelijke vorm opgemaakt proces-verbaal van aangifte, voor zover inhoudende als verklaring van [slachtoffer] (dossierpagina 35 e.v.), zakelijk weergegeven:

Ik was op 6 oktober 2010 in café [A] in Stroe. Die dag kwam de mij bekende [betrokkene 1] ook dat café binnen, samen met een jongen die ik ken als [verdachte]. (...) Kort hierop kregen [betrokkene 2] en [verdachte] een conflict met elkaar. Ik zei toen tegen [verdachte] dat hij even normaal moest doen. Ik zag dat [verdachte] [betrokkene 2] los liet en naar mij toe liep. Ik hoorde [verdachte] tegen mij zeggen wat ik nou moest. Ik zei tegen [verdachte] dat hij normaal moest doen en van mijn maat af moest blijven. Ik zag en voelde dat [verdachte] mij toen plotseling een kopstoot gaf tegen mijn rechterjukbeen. Ik voelde dat het pijn deed.

2. Het in de wettelijke vorm opgemaakt proces-verbaal van verhoor, voor zover inhoudende als verklaring van [betrokkene 1] (dossierpagina 18 e.v.), zakelijk weergegeven:

Op 6 oktober 2010 was ik samen met [verdachte] (het hof begrijpt: verdachte) in café [A]. Daar kwamen wij [slachtoffer] (het hof begrijpt: [slachtoffer]) en [betrokkene 2] (het hof begrijpt: [betrokkene 2]) tegen. (...) Ik hoorde dat er een woordenwisseling tussen [verdachte] en [slachtoffer] ontstond. Op een gegeven moment zag ik dat [verdachte] en [slachtoffer] begonnen te duwen en trekken. (...) Opeens voelde ik dat [verdachte] zich losrukte en ik zag dat hij in de richting van [slachtoffer] liep. Ik denk dat hij verhaal ging halen. [verdachte] ging die kant op en het was direct raak. Ze begonnen direct te vechten.

3. Het in de wettelijke vorm opgemaakt proces-verbaal van verhoor, voor zover inhoudende als verklaring van [betrokkene 2] (dossierpagina 52 e.v.), zakelijk weergegeven:

Op 6 oktober 2010 was ik in het café [A] te Stroe. (....) Ik zag dat de onbekende man mij een kopstoot gaf. Ik zag dat [slachtoffer] op stond en naar de onbekende man liep. Ik hoorde [slachtoffer] zeggen dat hij normaal en rustig moest doen. Ik zag dat de onbekende man [slachtoffer] aanvloog door hem een kopstoot te geven.”

6. Ten aanzien van de bewezenverklaring heeft het hof voorts het volgende overwogen:

“Overweging met betrekking tot het bewijs

Het hof is van oordeel dat het namens verdachte gevoerde verweer strekkende tot vrijspraak van het tenlastegelegde wordt weerlegd door de gebezigde bewijsmiddelen, zoals deze later in de eventueel op te maken aanvulling op dit arrest zullen worden opgenomen. Het hof heeft geen reden om aan de juistheid en betrouwbaarheid van de inhoud van die bewijsmiddelen te twijfelen.”

7. Terecht wordt geklaagd dat uit de inhoud van de gebezigde bewijsmiddelen niet kan worden afgeleid dat het slachtoffer letsel heeft bekomen. Aangenomen kan worden dat het hof per abuis de zinsnede “letsel heeft bekomen en” in de tenlastelegging niet heeft weggestreept en in de bewezenverklaring heeft opgenomen. De Hoge Raad kan deze misslag verbeterd lezen, omdat ook zonder deze zinsnede de bewezenverklaring kan worden gekwalificeerd als eenvoudige mishandeling.

8. In de toelichting op het middel wordt betoogd dat er belang bestaat bij cassatie omdat bij verbeterde lezing “het arrest het vermoeden wekt dat het hof bij de straftoemeting ten nadele van verzoeker acht heeft geslagen op het ten onrechte bewezenverklaarde letsel”. Daarbij wordt gewezen op de LOVS-oriëntatiepunten1.die ter zake van mishandeling met uitsluitend ‘pijn’ als gevolg een geldboete van € 500,– als oriëntatiepunt geven, en wanneer hierbij tevens ‘enig letsel’ komt kijken, een geldboete van € 750,–.

9. Anders dan de steller van het middel kennelijk meent heeft de verbeterde lezing geen betekenis voor de aard en ernst van het bewezenverklaarde. Zelfs als ervan wordt uitgegaan dat anders dan uit de strafmotivering blijkt het hof oog heeft gehad voor de oriëntatiepunten dan berust de toelichting op het middel op een onjuiste lezing van die oriëntatiepunten. Immers het oriëntatiepunt € 500,– is van toepassing bij: “droge klap of schop (alleen pijn, geen letsel)”. Een kopstoot is anders van aard en ernst.2.Bij gebreke van enige betekenis voor de ernst en aard van het bewezenverklaarde, behoeft het middel niet tot cassatie te leiden.3.

10. Het middel faalt en kan worden afgedaan met de in artikel 81 RO bedoelde motivering.

11. Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen die tot vernietiging van de bestreden uitspraak aanleiding behoren te geven.

12. Deze conclusie strekt tot verwerping van het beroep.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG