Hof 's-Hertogenbosch, 20-03-2012, nr. 20-003293-11

de verdachte zal vrijspreken van het onder 7. primair ten laste gelegde;

de verdachte ter zake van de onder 1., 2. als eerste ten laste gelegde feit, 6. en 7. subsidiair ten laste gelegde feiten zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht, waarvan 4 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren;

de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 4] zal toewijzen tot een bedrag van EUR 400,00, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f Wetboek van Strafrecht tot datzelfde bedrag, subsidiair 8 dagen hechtenis;

de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] zal toewijzen tot een bedrag van EUR 535,00, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f Wetboek van Strafrecht tot datzelfde bedrag, subsidiair 9 dagen hechtenis;

de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 1] zal toewijzen tot een bedrag van EUR 300,00, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f Wetboek van Strafrecht tot datzelfde bedrag, subsidiair 6 dagen hechtenis;

de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 2] zal toewijzen tot een bedrag van EUR 300,00, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f Wetboek van Strafrecht tot datzelfde bedrag, subsidiair 6 dagen hechtenis.

De verdediging heeft:

zich wat betreft de bewezenverklaring van het onder 1. ten laste gelegde gerefereerd aan het oordeel van het hof;

vrijspraak bepleit van de overige ten laste gelegde feiten;

bepleit dat zal worden volstaan met oplegging van een gevangenisstraf voor de duur van 4 maanden;

zich op het standpunt gesteld dat de vorderingen van de benadeelde partijen [benadeelde partij 4], [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] moeten worden afgewezen en dat de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] kan worden toegewezen.

hij op of omstreeks 10 april 2011 te Oss ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit twee, althans een of meer bedrijfspand(en) weg te nemen geld en/of goederen, geheel of ten dele toebehorende aan [aangever 5] [adres] en/of [benadeelde partij 3] [adres], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) en zich daarbij de toegang tot dat/die bedrijfspand(en) te verschaffen en/of die/dat weg te nemen geld en/of goederen onder zijn/hun bereik te brengen door middel van braak, verbreking en/of inklimming, met een of meer van zijn mededader(s), althans alleen:

hij op een of meer tijdstip(pen) op of omstreeks 10 april 2011 te Oss tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan een persoon/personen genaamd [aangever 3] en/of [aangever 4], opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet (telkens) met een auto, met hoge, althans aanzienlijke snelheid op het (dienst)voertuig, waarin voornoemde [aangever 3] en/of [aangever 4] zich bevonden, is ingereden, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

en/of

hij op een of meer tijdstip(pen) op of omstreeks 10 april 2011 te Oss, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, [aangever 3] en/of [aangever 4] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft/hebben verdachte en/of (een of meer van) zijn mededader(s) opzettelijk dreigend (telkens) met een auto met hoge, althans aanzienlijke snelheid ingereden op het (dienst)voertuig waarin die [aangever 3] en/of die [aangever 4] aanwezig waren;

6.

hij op of omstreeks 10 april 2011 te Rotterdam tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een bedrijfspand heeft weggenomen een televisie (Samsung) en/of drie, althans een of meer laptop(s) (Acer en/of Panasonic en/of Lenovo) met de bijbehorende tassen, kabels en voedingen en/of een camera (Radiant Imaging) met statief en/of een lens (Sigma) en/of een camera (Nikon) met lens (Sigma) en tas, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde partij 4], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), waarbij verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats des misdrijfs heeft/hebben verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak, verbreking en/of inklimming te weten door:

hij op 10 april 2011 te Oss ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit een bedrijfspand weg te nemen geld en/of goederen, toebehorende aan [aangever 5] [adres] en zich daarbij de toegang tot dat bedrijfspand te verschaffen door middel van braak, met zijn mededader:

hij op 10 april 2011 te Oss [aangever 3] en [aangever 4] heeft bedreigd met zware mishandeling, immers heeft verdachte opzettelijk dreigend met een auto met aanzienlijke snelheid ingereden op het dienstvoertuig waarin die [aangever 3] en die [aangever 4] aanwezig waren;

6.

hij op 10 april 2011 te Rotterdam tezamen en in vereniging met een ander, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit een bedrijfspand heeft weggenomen een televisie (Samsung) en twee laptops (Acer en Lenovo) met de bijbehorende tassen en een camera (Nikon) met tas, toebehorende aan [benadeelde partij 4], waarbij verdachte en zijn mededader zich de toegang tot de plaats des misdrijfs hebben verschaft door middel van braak, te weten door:

het slechts aan het achteruit rijden van het dienstvoertuig is te wijten dat de verdachte niet voldoende ruimte had met gevolg dat de bumper daarvan werd geraakt.

Het hof overweegt als volgt.

Het hof is bij de beoordeling van het verweer uitgegaan van de inhoud van de door verbalisanten [aangever 1], [aangever 2], [aangever 3] en [aangever 4] opgemaakte processen-verbaal van bevindingen, alsmede van hun in hoger beroep afgelegde getuigenverklaringen, die het hof gelet op de consistentie daarvan en de omstandigheden dat zij elkaar op detailpunten ondersteunen, betrouwbaar acht. Uit het onderzoek ter terechtzitting zijn geen feiten en omstandigheden naar voren gekomen op grond waarvan aan het waarheidsgehalte van die verklaringen zou moeten worden getwijfeld.

Uit de door het hof gebezigde bewijsmiddelen komt de volgende gang van zaken naar voren.

Na een melding van een inbraak kregen de verbalisanten [aangever 3], [aangever 4], [aangever 1] en [aangever 2] op 10 april 2011, omstreeks 14.36 uur, de opdracht om naar de [adres] te Oss te gaan. De melding hield in dat twee personen het toegangshek van de Mercedes-dealer ([aangever 5]) met een koevoet forceerden. De daders zouden nog achter op het bedrijfsterrein aanwezig zijn.

De verbalisanten ging vervolgens in twee afzonderlijke diensvoertuigen ter plaatse. Het dienstvoertuig waarin [aangever 3] en [aangever 4] waren gezeten, arriveerde bij de [adres] te Oss en de verbalisanten zagen dat een toegangshek van de Mercedes-dealer ([aangever 5]) openstond. [aangever 4] trad op als bestuurster. Het dienstvoertuig waarin [aangever 2] en [aangever 1] waren gezeten, reed de toegangsweg van het bedrijfsterrein op. Teneinde een eventuele vluchtroute te blokkeren, besloten [aangever 3] en [aangever 4] hun dienstvoertuig ter hoogte van het toegangshek dwars op de toegangsweg te zetten. De breedte van het toegangshek bedroeg volgens het rapport van de Forensische Technische Ondersteuning van de politie 5,5 meter.

Het dienstvoertuig van [aangever 2] en [aangever 1] reed in de richting van de parkeerplaats achter het terrein van [aangever 5]. Vrijwel direct kwam een personenauto van het merk Volkswagen, type Golf, kleur zwart, om de hoek gereden, die -naar later bleek- werd bestuurd door de verdachte en waarin nog één ander persoon als passagier aanwezig was. De Volkswagen Golf maakte een omtrekkende beweging om het dienstvoertuig van [aangever 2] en [aangever 1], waarbij de Volkswagen Golf tegen het dienstvoertuig schampte en tegen en vervolgens over het aan de -vanaf de voorzijde van het bedrijfsterrein bezien- linkerzijde van het aan de toegangsweg gelegen hekwerk reed. De Volkswagen Golf kwam weer op de toegangsweg terecht en reed zonder af te remmen met telkens hoger wordende snelheid (accelererend) in de richting van de opening gelegen tussen het dienstvoertuig van [aangever 3] en [aangever 4] en de zijkant van het hekwerk/toegangshek. De afstand tussen de plaats waar de Volkswagen Golf na de aanrijding van het hekwerk zijn weg vervolgde tot aan het dienstvoertuig van [aangever 3] en [aangever 4] bedroeg volgens verbalisant [aangever 3] naar schatting 20 à 30 meter.

Het dienstvoertuig van [aangever 3] en [aangever 4] stond onder een schuine hoek met de neus in de richting van -vanaf de voorzijde van het bedrijfsterrein bezien- de linkerzijde van het hekwerk van de toegangsweg naar het bedrijf van [aangever 5]. De voorzijde van het dienstvoertuig stond daarbij vrijwel tegen de linkerzijde van dit hekwerk. De afstand tussen de achterzijde van het dienstvoertuig tot aan de (vanaf de voorzijde van het bedrijfsterrein bezien) rechterzijde van het hek bedroeg volgens verbalisant [aangever 3] naar schatting één tot anderhalve meter.

Terwijl de Volkswagen Golf op vorenomschreven wijze in de richting van deze opening reed, reed verbalisante [aangever 4] op aanwijzing van [aangever 3] het dienstvoertuig achteruit teneinde de tussenruimte verder te verkleinen en aldus de Volkswagen Golf de doorgang te versperren ter aanhouding van de verdachte. Kort daarop reed de Volkswagen Golf met kracht tegen de achterzijde van het dienstvoertuig van [aangever 3] en [aangever 4] aan, waardoor aan het voertuig schade werd toegebracht aan de rechter achterzijde (het hof begrijpt: aan de bijrijderszijde), ter hoogte van de achterverlichting en achterbumper. De Volkswagen Golf wist vervolgens via de opening tussen de rechter zijkant van het toegangshek en de achterkant van het dienstvoertuig te ontkomen.

Uit het vorenstaande blijkt onvoldoende dat het opzet van verdachte, die zich aan de aanhouding door de politie trachtte te onttrekken en te dien einde zijn auto in de richting van de opening tussen het dienstvoertuig van [aangever 3] en [aangever 4] en de zijkant van het toegangshek stuurde, onvoorwaardelijk gericht was op de zware mishandeling van genoemde verbalisanten.

Gelet op de omstandigheden waaronder de botsing heeft plaatsgevonden, in het bijzonder de omstandigheid dat de verdachte niet recht op het dienstvoertuig van [aangever 3] en [aangever 4] afreed maar in de richting van voormelde opening, de plaats waar de door verdachte bestuurde Volkswagen Golf het dienstvoertuig heeft geraakt, de relatief geringe ernst van de aan het dienstvoertuig toegebrachte schade zoals daarvan blijkt uit de zich in het procesdossier bevindende foto’s, en de feitelijke situatie zoals door het hof ter terechtzitting waargenomen op de foto’s 24 en 26 opgenomen op de pagina’s 64 en 65 van het proces-verbaal van politie, kan het hof niet vaststellen dat er te dezen een aanmerkelijke kans bestond dat genoemde verbalisanten als gevolg van het handelen van verdachte zwaar lichamelijk letsel zouden bekomen. Aldus kan evenmin worden bewezen dat in het onderhavige geval bij verdachte sprake is geweest van voorwaardelijk opzet op de zware mishandeling van genoemde verbalisanten. Bijgevolg zal de verdachte van het onder 2. als eerste ten laste gelegde feit worden vrijgesproken.

Ten aanzien van het onder 2. als tweede ten laste gelegde feit overweegt het hof als volgt.

Uit de hierboven weergegeven feiten en omstandigheden leidt het hof af dat de verdachte probeerde met zijn auto te ontsnappen door de aanwezige opening tussen de politieauto en het hekwerk, welke opening ongeveer één tot anderhalve meter breed was en aldus redelijkerwijs te klein was om met een personenauto als de onderhavige doorheen te rijden zonder de politieauto te raken. Dat de opening in die zin te klein was moet voor de verdachte, evenals voor ieder ander weldenkend mens, redelijkerwijs kenbaar zijn geweest. De verdachte heeft desondanks, accelererend en met een gezien de omstandigheden aanzienlijke snelheid, zijn auto in de richting van voormelde opening gestuurd. Kennelijk was het hem om het even of hij de politieauto daarbij zou raken.

Door onder die omstandigheden toch zijn auto door die te kleine opening te manoeuvreren, heeft de verdachte bewust de aanmerkelijke kans aanvaard dat de inzittenden van de politieauto, voor wie duidelijk was dat een botsing onvermijdelijk was, zouden vrezen dat zij door het handelen van verdachte zwaar lichamelijk letsel zouden kunnen bekomen.

Voor een veroordeling ter zake van bedreiging met zware mishandeling is voorts vereist dat de bedreiging van dien aard is en onder zodanige omstandigheden is geschied dat bij de bedreigde de redelijke vrees kon ontstaan dat hij zwaar lichamelijk letsel zou kunnen bekomen.

Vorenomschreven handelen van verdachte -dat vanwege de omstandigheid dat een botsing onvermijdelijk was kan worden bestempeld als het inrijden op een politieauto- is in het algemeen geëigend om een dergelijke vrees bij de bedreigde op te wekken. Voorts zijn de omstandigheden waaronder het inrijden plaatsvond, zoals hiervoor uiteen gezet, naar het oordeel van het hof, dusdanig dat bij de inzittenden van de politieauto die vrees ook redelijkerwijs kon ontstaan. De omstandigheid dat verbalisante [aangever 4] ter aanhouding van de verdachte het dienstvoertuig nog achteruit heeft gereden teneinde de opening tussen het voertuig en de zijkant van het hek te verkleinen, kan aan het vorenstaande niet afdoen.

Bijgevolg wordt het verweer verworpen.