Rb. Noord-Holland, 27-07-2015, nr. HAA 15/632

Verweerder heeft aan eiseres met dagtekening 4 juni 2014 een uitnodiging tot betaling (hierna: utb) uitgereikt voor een bedrag van € 954.269,50 aan antidumpingrechten.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar de utb gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 9 juli 2015 te Haarlem.

Namens eiseres zijn verschenen [A] , directeur, vergezeld door zijn echtgenote, en [B] en [C] , bijgestaan door de gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. [D] en mr. [E] .

Feiten

1. Eiseres heeft in 2011 in eigen naam en voor eigen rekening 10 aangiften gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer voor metalen (ijzeren/stalen) bevestigingsmiddelen. De bevestigingsmiddelen zijn afkomstig van [F] Ltd. en [G] Ltd.

2. In het missierapport van 14 mei 2013 van het antifraudebureau van de Commissie (hierna: OLAF) staat onder meer het volgende:

[…]

7) [H]

8) [G] Ltd

The five company names mentioned above were communicated to OLAF by the DFT and some Member States as suppliers of suspect consignments of fasteners. They all appear on a DFT black list.

[I] (Thailand) Co Ltd is linked to [F] Ltd (owned and operated by the same persons). When the DFT wanted to verify exports by [F] / [I] they changed their name into [H] .

The DFT has never issued any GSP certificate of origin Form A for any of those five companies. Therefore, all certificates verified so far upon request of the importing Member States were found to be forged.

(…)

The DFT communicated that [H] requested the issuing of ten non-preferential certificates of origin for goods other than fasteners. The numbers of these certificates were then used by [H] . on forged GSP certificates of origin Form A for fasteners. The DFT has been requested to provide copies of these non-preferential certificates of origin by the OLAF letter attached as Annex 2 to this mission report.

(…)”

3. In het verslag van 7 januari 2014 van het bezoek aan [J] (hierna: [J] ) staat onder meer het volgende:

“Prior to the visit to the [J] warehouse, a meeting with the warehouse manager, Mr. [K] , took place in the premises of the [L] . OLAF informed the manager about the purpose of the visit as set out in subheading 1. of this visit report.

During the meeting, the warehouse manager confirmed that fasteners were trafficked through the warehouse for the following companies:

[…]

[F] Ltd

[…]

[H]

[…]

[G] Ltd.

The warehouse manager stated that all consignments concerned were imported into the warehouse from the PR China and re-exported without undergoing any processing. He explained further that only packing and re-packing activities were allowed in the warehouse whereas manufacturing activities were not allowed.

He explained the procedure to be followed when importing / storing / exporting goods through the warehouse as follows:

• An importer hired space in a warehouse prior to import of goods.

• The importer must report by e-mail that consignments will be imported.

• At arrival of the goods, 3 documents are required: a free zone permit mentioning the details of the consignments, a customs import declaration and the invoice + packing list.

• The warehouse keeper checks these documents against the consignment and issues an intake tally sheet.

• When the goods are taken out from the warehouse, the following three documents are required: exit free zone permit, a customs export declaration and an export invoice. The warehouse keeper issues an outtake tally sheet. The exit free zone permit and the outtake tally sheet do not contain a link to the free zone import permit and intake tally sheet. The only link is the name of the client, the specifications of the consignment and the description of the product

The warehouse manager keeps records in electronic format to balance the incoming and outgoing consignments: the “inventory”. However, there is neither an inventory nor intake and outtake tallies for consignments which are not stored between arrival in the warehouse and their onward shipment. Such consignments are unloaded from the importing container and immediately stuffed into another container for re-export. The system is called “Touch & Go”.

(…)”

4. In het missierapport van 1 april 2014 van OLAF staat onder meer het volgende:

“As a result of this mission, on 19.04.2013 OLAF received by e-mail from the DFT (OLAF

registration Thor( [# 1] - attached as Annex 2 to this mission report) a list of imports and exports of fasteners by the following companies:

(…)

5. [F] Ltd (hereafter [F] )

(…)

15. [G] Ltd (hereafter [G] )

(…)

On 16.05.2013, this information was also handed over to OLAF on a CD-ROM together with DFT letter no. [# 2] of 10.05.2013 during a meeting in [M] (see subheadlng 1.1.2.d). The DFT letter is also attached to Annex 2 of this mission report.

The import list contains the consignments of fasteners imported into Thailand from different countries but mainly from the PR China (more than 99 %) and includes the following details:

• date and number of the Thai customs import declaration,

• quantity and weight of the consignment,

• country of origin,

• tariff heading and

• short description of the product.

The export list contains the consignments exported from Thailand to the EU, mainly declared as originating in the PR China and Thailand, and shows the following details:

• date and number of the Thai customs export declaration,

• quantity and weight of the consignment,

• country of destination,

• tariff heading and

• short description of the product.

Analysis of data

a. a) Companies

As a result of the analysis of the data received from the Royal Thai Customs and the Department of Foreign Trade, the following had already been established in relation to the 16 companies concerned:

• 14 of the 16 selected suppliers imported into Thailand fasteners from the PR China and re-exported all or part of these fasteners to the EU. A significant number of consignments could already be linked to EU imports.

(…)

• From the 14 remaining companies the following 7 companies either did not exist or

had ceased business: (…) (4) [H] , (5) [G] Ltd,

(…)

b) Matches between imported and exported conslgnments

After comparing the import details with the export details (dates, quantities and/or net weight), a large number of imported and exported consignments could be matched with each other. For each of the fourteen (14) companies OLAF extracted a separate import and export listing from the Thai import/export lists (attached as Annex 4.1 to 4.14 to this mission report).

OLAF added in each export listing an extra column “Link to China import”. The exports with an established link to an import on the basis of the weight and/or quantity of the consignments are marked with “Yes” or “Yes” with some extra information in this column. In case no match could be found the remark “no” or “no import found” is mentioned there. The time gap between the import and the (re)export of a matched consignment ranges in almost all the cases only between one or a few days.

c) Matches with EU imports

OLAF compared the Thai export listings with the data provided by the Member States. These data are stored in an OLAF master database updated until December 2013. A large number of consignments imported into the EU could be matched with consignments exported from Thailand to the EU. OLAF added a second extra column to the Thai export listings (heading “link to EU import”). Where an EU import could be matched with the related Thai export, the reference of the EU import as shown in the OLAF master database is mentioned in this column.

(…)

OLAF extracted from this master database a separate list for each company. These lists are also attached to the Annexes 4.1 to 4.14)

(…)

Meeting with [L] - 05.08.2013

The OLAF mission team outlined the purpose of the mission.

In relation to the data recorded in the customs import and export databases, it was confirmed that the following information could be provided by Customs upon request from OLAF:

a. a) On the import side:

• Number of the import declaration

• Date of the import declaration

• HS code

• Packages

• Weight/quantity

• Name of (destination) company

• Number and date of the invoice presented at importation

• Goods description

• Declared origin

• Number of packages

• Marks and numbers

• Loading country

• Vessel name

• Number of bill of lading

• Storage of the goods: warehouse/freezone/Economic Processing Zone (EPZ)

• Name of the warehouse

b) On the export side:

• Number of the export declaration

• Date of the export declaration

• HS code

• Packages

• Weight/quantity

• Name of the exporting company

• Invoice number

• Goods description

• Declared origin at exportation

• Marks and numbers

• Loading port

• Vessel name

• Destination country

• Storage of the goods: warehouse/freezone/Economic Processing Zone (EPZ)

• Name of the warehouse

Container numbers are not captured in the customs database.

OLAF requested the [L] to provide such data in respect of all shipments concerned by this investigation. OLAF addressed the related letter on 09.08.2013 to the Director-General of the DFT, the coordinating authority in Thailand as regards OLAF origin investigations, with copy to the Director-General of Royal Thai Customs in Bangkok. This letter is registered under Thor(2013) [# 3] of 14.08.2013 and attached as Annex 6 to this mission report.

(…)

Based on a random check by the [L] in respect of some consignments, Customs could identify through which warehouses the companies mentioned in subheadlng 1.1.1. trafficked their consignments.

The warehouse of [J] (hereafter [J] ) was used by:

•

•

• [F]

•

•

•

• [G] .

(…)

Based on the number of consignments concerned in relation to each company, considering the location of the warehouses concerned and due to time constraints the mission team decided to focus on the following warehouses in the course of this mission: [J] , […]

Visit warehouse [J] on 06.08.2013 and 09.08.2013

(…)

[J] provided inventories for [F] , […]

OLAF compared the inventories with the customs import/export listing received in April and May 2013 and the extracts from the OLAF master database. During this exercise, it was established that the [F] inventory also includes consignments imported/exported by [H] . […] [G] (…). Therefore, it is concluded that those 6 companies are in fact one and the same company.

The [J] inventories refer to all relevant details of the consignments as referred to in the customs import/export listing (see visit report). OLAF therefore could match the imports and exports as recorded in the customs data with their movement through the warehouse. To demonstrate this link identified between the consignments imported from the PR China into Thailand, their export from Thailand to the EU and the import into the EU, OLAF added two more columns (‘Reference [J] Inventory IN’ and ‘Reference [J] Inventory OUT’ or “Reference warehouse listings - IN” and “Reference warehouse listings - OUT) in the listings extracted from the OLAF master database for the companies […] [F] , […], [H] . [H] , […] and [G] . These extra columns contain the number of the related import and export consignment as referred to in the [J] inventories.

(…)

The information collected from the warehouse together with the information received from Thai Customs confirms that

• All fasteners imported and re-exported by the companies [F] , […], [H] . [H] ,

[…] and [G] through the [J] warehouse originate in the PR China. This is illustrated

by the sample documents attached to the visit report. They show that the goods were imported from

the PR China and re-exported to the EU (each export declaration has a reference to the corresponding

import declaration).

• The goods did not undergo any processing in the warehouse;

• The inventories in relation to the companies [F] (and in addition [H] . [H] , […], [G] and […] and […] show the link between the imported Chinese consignment and the exported consignment because the number of the invoice and/or the product code, the description of the goods and the quantity on the import side and the export side are the same. In addition, on the export side and for balancing purposes, [J] made reference to the container number of the imported consignment.

(…)

3. Results

The competent representatives from the warehouses confirmed that the steel fasteners consignments concerned were overseas shipments from the PR China which following cross-stuffing of the fasteners into new containers were shipped onwards to the EU. No processing or manufacturing activities are permitted in the respective warehouses.

In the course of the mission, the warehouse keepers provided OLAF with information in respect of the inbound consignments and the related outbound consignments shipped to the EU.

It is evident from the information received that the steel fasteners consignments concerned originate from the PR China, entered into Thailand under customs procedures exempted from import taxes and duties (bonded warehouse, free zone, economic processing zone) and – following storage – were exported to the EU.

(…)”

5. In een bijlage bij een brief van 28 januari 2013 van Department of Foreign Trade (hierna: DFT) aan OLAF staat onder meer het volgende:

“1.2 [F] .,Ltd The DFT has never issued any GSP-Form

(…) A for these companies. In this circumstance,

(…) it should be considered that GSP-Form A

[G] .,Ltd indicated the name of these 5 companies are

forged.”

7. Eiseres stelt zich op het standpunt dat verweerder, op wie ter zake de bewijslast rust, niet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft aangetoond dat de oorsprong van de bevestigingsmiddelen China is. Wat verweerder heeft verstrekt, is niet voldoende om zijn standpunt over de oorsprong te onderbouwen. De informatie, als ook de wijze waarop die tot stand is gekomen, is niet verifieerbaar en de gegevens zijn onjuist of ontbreken of een koppeling tussen de overzichten is niet te maken, en de gewichten van alle zendingen op de lijsten komen niet overeen met de vervoersdocumenten. Ook ontbreekt de verklaring van de manager van [J] , zodat niet kan worden geverifieerd wat hij heeft gezegd. Dat alle onderhavige zendingen via [J] zijn verscheept, is niet aangetoond. Het bewijs hiervoor ontbreekt. Dat [G] op een zwarte lijst van DFT zou staan of dat DFT zou hebben gezegd dat zij nooit certificaten van oorsprong aan [G] zou hebben afgegeven, zijn stellingen die evenmin verifieerbaar zijn. Eiseres verzoekt de rechtbank om het door OLAF aangedragen bewijs kritisch te beoordelen. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en tot vernietiging van de uitspraak op bezwaar en de utb.

8. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de utb terecht is opgelegd. OLAF heeft in zijn onderzoek vastgesteld dat de zendingen bevestigingsmiddelen vanuit China in Thailand zijn ingevoerd en via bonded warehouses in Thailand zijn doorgevoerd naar de Europese Unie. De bevestigingsmiddelen hebben geen be- of verwerking ondergaan in Thailand zodat niet is voldaan aan de vereisten van artikel 24 van het Communautair Douanewetboek. Verweerder verwijst voor de onderbouwing van zijn standpunten naar de van OLAF afkomstige gedingstukken. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

Beoordeling van het geschil

9. De Raad heeft bij Verordening (EG) Nr. 91/2009 van 26 januari 2009 besloten tot instelling van een definitief antidumpingrecht op bepaalde soorten ijzeren of stalen bevestigingsmiddelen die vallen onder de GN-codes 7318 12 90, 7318 14 91, 7318 14 99, 7318 15 59, 7318 15 69, 7318 15 81, 7318 15 89, ex 7318 15 90, ex 7318 21 00 en ex 7318 22 00 van oorsprong uit de Volksrepubliek China van 85% van de netto prijs, franco Gemeenschap, met ingang van 1 februari 2009.

10. Verweerder heeft diverse overzichten overgelegd, aan de hand waarvan hij heeft geprobeerd aan te tonen dat de tien onderhavige zendingen via Thailand vanuit China naar de Europese Unie zijn doorgevoerd. OLAF heeft aan de hand van gegevens van DFT over de invoer in Thailand vanuit China en de uitvoer vanuit Thailand naar de Europese Unie en van de douaneautoriteiten van de lidstaten van invoer in de Europese Unie over de invoer vanuit Thailand overzichten opgesteld (bijlagen 20a tot en met 20g bij het verweerschrift) en vervolgens aan de hand van aantallen en gewicht verbanden gezocht tussen de diverse opvolgende schakels in het distributieproces. De conclusie van OLAF en van verweerder luidt dat voor de tien onderhavige zendingen de verbanden kunnen worden gelegd. Het DIC (Douane Informatie Centrum) heeft de verbanden in een schema samengebracht (bijlage 7 bij het beroepschrift). De rechtbank stelt vast dat er verschillen bestaan tussen de gewichten die zijn aangegeven bij de uitvoer vanuit Thailand naar de Europese Unie en de gewichten die zijn aangegeven bij de invoer in de Europese Unie vanuit Thailand. De aantallen stemmen wel overeen. Het verschil in gewicht is gemiddeld 2.500 kilogram (± 2%).

11. Ondanks de kleine verschillen in gewicht acht de rechtbank verweerder geslaagd in de hem op rustende bewijslast. De aantallen goederen en de goederenomschrijving stemmen overeen en tussen de aankomst in Thailand en het vertrek vanuit Thailand zit telkens een korte periode, voldoende om de goederen om te pakken en gereed te maken voor wederuitvoer naar de Europese Unie. Het is, gelet op de inhoud van de van OLAF afkomstige stukken, aannemelijk dat de goederen in Thailand zijn omgepakt en dat als gevolg hiervan het gewicht bij aankomst in Nederland hoger is in vergelijking met de gegevens die betrekking hebben op de aankomst in Thailand vanuit China. Het is voorts aannemelijk dat bij uitvoer uit Thailand de gegevens zijn overgenomen van de voorafgaande schakel, namelijk het vervoer van China naar Thailand. In dit verband heeft de rechtbank acht geslagen op de verklaring van de manager van [J] , dat alle goederen afkomstig waren uit China en dat in het magazijn geen productiewerkzaamheden plaatsvonden of waren toegestaan, alleen verpakken en ompakken, en dat de goederen na een korte tijd (één dag tot enkele dagen) werden doorgevoerd. Voorts kan uit de gedingstukken worden afgeleid dat DFT geen oorsprongscertificaten aan [G] Ltd. en [F] Ltd. heeft afgegeven en aan [H] . [H] uitsluitend voor andere goederen dan bevestigingsmiddelen. Alles overziende, kan de conclusie niet anders zijn dan dat de onderhavige zendingen bevestigingsmiddelen de oorsprong China hebben.

12. Eiseres heeft niets tegen de bevindingen ingebracht, behalve dan dat zij het bewijs te mager en niet verifieerbaar vindt. De rechtbank deelt deze visie niet en acht het bewijs voldoende. Anders dan eiseres bepleit, behoeft het door verweerder te leveren bewijs niet te voldoen aan het criterium ‘met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’. Het is voldoende, dat verweerder aannemelijk maakt dat de desbetreffende goederen uit China afkomstig zijn. Aan dit laatste criterium, aannemelijk maken, is voldaan. Gezien het voorgaande mocht verweerder afgaan op de bevindingen van OLAF. Hieruit volgt, dat verweerder de conclusie van OLAF mocht overnemen, zodat de oorsprong van de bevestigingsmiddelen China is en de antidumpingrechten derhalve terecht zijn nagevorderd. Ten aanzien van de grief van eiseres dat de gegevens niet verifieerbaar zouden zijn, merkt de rechtbank op dat de rechtbank geen enkele aanleiding heeft om te veronderstellen dat de door DFT en OLAF aangeleverde en gekoppelde gegevens, geheel of deels zijn verzonnen, gewijzigd of gemanipuleerd. Dit geldt ook voor de verklaring van de manager van [J] en de brief en de bijlage van DFT over de certificaten van oorsprong. Het had op de weg van eiseres gelegen het tegenbewijs te leveren, hetgeen zij heeft nagelaten.

13. Hetgeen eiseres overigens heeft aangevoerd, kan haar niet baten. De rechtbank hecht eraan te vermelden dat niemand eiseres enig verwijt maakt of van ontoelaatbaar handelen verdenkt. Uit de toepasselijke regelgeving vloeit voort dat eiseres aansprakelijk is indien achteraf blijkt dat de bij invoer verschuldigde rechten (inclusief antidumpingrechten) ten onrechte niet of tot een te laag bedrag zijn geboekt. De rechtbank begrijpt dat een negatieve uitkomst ernstige gevolgen voor eiseres zal hebben, maar ziet geen mogelijkheid om eiseres hiervan te vrijwaren.

14. Ter zitting heeft eiseres nog opgemerkt dat zij de verklaring van de manager van [J] , de administratie van [J] en de in Thailand gedane aangiften ten invoer wil zien. Voor zover eiseres bedoelt te betogen dat verweerder deze stukken op grond van artikel 8:42 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) had moeten overleggen, overweegt de rechtbank als volgt. Met de ‘op de zaak betrekking hebbende stukken’ die de inspecteur ingevolge artikel 8:42 van de Awb dient over te leggen, is gedoeld op alle stukken die de inspecteur ter beschikking hebben gestaan én die bij de besluitvorming van de inspecteur een rol hebben gespeeld (vgl. HR 25 april 2008, nr. 43.448, ECLI:NL:HR:2008:BA3823). In het arrest van de Hoge Raad van 12 juli 2013, nr. 11/04625, ECLI:NL:HR:2013:29 is geoordeeld dat de inspecteur wel de hem bij zijn besluitvorming ter beschikking gestaan hebbende processen-verbaal van ambtshandelingen van de FIOD dient over te leggen, maar niet de daaraan ten grondslag liggende stukken (in dat geval: agenda’s), indien die onderliggende stukken zelf niet ter beschikking hebben gestaan van de inspecteur. De rechtbank heeft geen reden om te twijfelen aan de verklaring van verweerder ter zitting dat hij niet de beschikking heeft (gehad) over de door eiseres genoemde stukken en acht niet aannemelijk dat die stukken in de onderhavige zaak ter beschikking hebben gestaan van of een rol hebben gespeeld bij de besluitvorming van verweerder. Van ‘op de zaak betrekking hebbende stukken’ in de zin van artikel 8:42 van de Awb is derhalve geen sprake zodat verweerder de door eiseres gevraagde stukken niet hoeft over te leggen.

15. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. M.C.A. Onderwater, voorzitter, mr. M.H.L.C. Bijvoet en mr. A. van Dongen, leden, in aanwezigheid van E. Hoekman, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 27 juli 2015.

griffier voorzitter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na verzending hoger beroep instellen bij het gerechtshof Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312,

1000 BH Amsterdam.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2. het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.