Einde inhoudsopgave
De kredietwaardigheidstoets bij kredietverlening aan consumenten (R&P nr. FR19) 2020/2.3.2
2.3.2 De drie stappen: onderzoek, beoordeling en beslissing
Mr. dr. J.M. Meindertsma, datum 01-06-2020
- Datum
01-06-2020
- Auteur
Mr. dr. J.M. Meindertsma
- JCDI
JCDI:ADS209961:1
- Vakgebied(en)
Financieel recht / Bank- en effectenrecht
Financieel recht / Financieel toezicht (juridisch)
Verbintenissenrecht / Overeenkomst
Voetnoten
Voetnoten
Vanzelfsprekend geldt dit ook voor de andere twee stappen.
In juridisch opzicht worden deze vragen beantwoord door de regelsteller, zoals de wetgever, waarna het stokje wordt overgedragen aan de uitvoerder, zoals de kredietgever. In economisch opzicht worden de consument en kredietgever geacht de kredietwaardigheidstoets zelf op te stellen én uit te voeren. Deze actoren zullen zichzelf dezelfde vragen stellen als de vragen die in het schema staan.
Op deze manier wordt bevestigd dat de kredietwaardigheidstoets is bedoeld om een problematische terugbetaalsituatie te voorkomen.
In dit verband is overigens relevant hoe tegen risico’s moet worden aangekeken. Voor zover de bereidheid tot het nemen van risico’s groter is, zal bijvoorbeeld de consument met een tijdelijk dienstverband eerder als kredietwaardig kunnen worden aangemerkt dan wanneer de bereidheid tot het nemen van risico’s lager is.
De eerste stap van de kredietwaardigheidstoets staat in het teken van het onderzoek naar de financiële positie van de consument. De uitvoerder van de kredietwaardigheidstoets brengt in deze stap de (verwachte) betaalcapaciteit van de consument in beeld. De tweede stap heeft betrekking op de beoordeling van de kredietwaardigheid. De uitvoerder vertaalt in deze stap de reeds vergaarde gegevens over de betaalcapaciteit naar een concreet oordeel over de kredietwaardigheid. De consument is uiteindelijk kredietwaardig of niet-kredietwaardig. De derde stap ziet op de kredietbeslissing. Bij deze stap maakt het nogal uit wie de uitvoerder van de kredietwaardigheidstoets is.1 Als de consument zijn eigen kredietwaardigheid heeft getoetst, zal hij moeten beslissen of er wel of geen kredietaanvraag wordt ingediend. Als de kredietgever de kredietwaardigheid heeft getoetst, zal hij moeten beslissen of de betreffende kredietaanvraag wel of niet wordt geaccepteerd. In het volgende schema staan de drie stappen en de relevante vragen in een overzicht.2
Stap 1: onderzoek
Welke gegevens over de betaalcapaciteit van de consument worden op welke wijze verzameld?
In hoeverre worden gegevens geverifieerd?
Stap 2: beoordeling
Op welke onderdelen van de betaalcapaciteit mag de kredietwaardigheid worden afgestemd?
In hoeverre worden er grenzen gesteld aan de terugbetaalperiode?
In hoeverre wordt rekening gehouden met eventuele veranderingen van de betaalcapaciteit van de consument?
Stap 3: beslissing
Welke beslissing volgt op een positief of negatief kredietwaardigheidsoordeel?
In dit schema staan vragen die ook naar voren zijn gekomen bij de bespreking van het begrip problematische terugbetaalsituatie (par. 2.2.5).3 Voorts bevat dit schema vragen over de vereiste omgang met de voorzienbare toekomst. De kredietwaardigheidstoets wordt immers uitgevoerd om een inschatting te maken van de situatie na de beoogde kredietverstrekking. Er is daarom ook aandacht voor de vraag in hoeverre er een onderzoek moet worden gedaan naar de voorzienbare toekomst, en in welke mate veranderingen van de betaalcapaciteit kunnen doorwerken in het kredietwaardigheidsoordeel.4 Er zijn bijvoorbeeld verschillende manieren om rekening te houden met negatieve veranderingen van de betreffende betaalcapaciteit. Zo is het mogelijk dat er op voorhand een deel van de betaalcapaciteit wordt gereserveerd zodat de consument na de beoogde kredietverstrekking enige ruimte heeft om eventuele tegenslagen te kunnen opvangen. De consument leent in dat geval een kleiner bedrag dan hij, gelet op de omvang van zijn huidige betaalcapaciteit, verantwoord zou kunnen lenen. Het is echter ook denkbaar dat er alleen wordt gehandeld naar specifiek voorzienbare tegenslagen. Er worden dan bijvoorbeeld maatregelen getroffen die zijn bedoeld om de betaalbaarheid van het krediet in dat specifieke scenario te garanderen. Gedacht kan worden aan het afsluiten van een passende verzekering of aan het vastleggen van een afspraak waaruit volgt dat de terugbetaalplichten in dat scenario tijdelijk worden verlaagd.