Rb. Haarlem, 11-09-2008, nr. 08/5215

Aan eiser is voor het jaar 2000 een aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (IB/PVV) opgelegd, gedagtekend 19 november 2003, naar een belastbaar inkomen van

ƒ 46.258 negatief. In hetzelfde geschrift is een verliesbeschikking opgenomen, waarbij het te verrekenen verlies per 31 december 2000 is vastgesteld op ƒ 46.258, waarvan ƒ 0 onbeperkt verrekenbaar en ƒ 46.258 beperkt verrekenbaar.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 18 januari 2005 de aanslag gehandhaafd.

Eiser heeft daartegen op 3 februari 2005 beroep ingesteld, welk beroep bij brief van 4 maart 2005 is aangevuld.

Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken en een verweerschrift ingediend.

Eiser heeft, na daartoe door de rechtbank in de gelegenheid te zijn gesteld, schriftelijk gerepliceerd, waarna verweerder schriftelijk heeft gedupliceerd.

Het geding is voor het eerst ter zitting behandeld op 8 mei 2007. Namens eiser is daar verschenen diens gemachtigde, A. Voorafgaand aan de zitting zijn door eisers gemachtigde pleitnotities en een schriftelijk voorwaardelijk aanbod tot het leveren van bewijs door getuigen, met aanvulling, aan de rechtbank gezonden. Van de zijde van verweerder zijn ter zitting verschenen B, C, D en E. Van die zijde zijn ter zitting pleitnotities overgelegd. Alle van partijen afkomstige stukken zijn in afschrift aan de wederpartij verstrekt en door de rechtbank in het dossier gevoegd.

De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting geschorst.

Bij brief aan partijen van 22 juni 2007 heeft de griffier namens de rechtbank verweerder gelast nadere stukken in het geding te brengen en beslist op verweerders verzoek om dit met toepassing van het bepaalde in artikel 8:29 Awb in beperkte vorm te mogen doen. Voorts heeft de griffier daarbij de beslissing van de rechtbank op het ter zitting nader gedane en herhaalde (voorwaardelijk) verzoek/aanbod van eiser tot het doen horen van getuigen meegedeeld. Partijen zijn vervolgens in de gelegenheid gesteld nader schriftelijk te reageren.

Verweerder heeft conform het bepaalde in voornoemde brief bij brief van 27 juni 2007 nadere stukken in het geding gebracht. Eiser heeft bij brief van 29 augustus 2007 nader gereageerd en enige processen-verbaal van het gerechtshof te Amsterdam ter zake van door dat Hof gehouden getuigenverhoren in gelijksoortige zaken als de onderhavige in het geding gebracht. Verweerder heeft nader gereageerd bij brief van 14 september 2007 onder overlegging van nadere stukken. Eiser heeft andermaal gereageerd bij brieven van 12 en 22 oktober 2007. Van de door partijen in het geding gebrachte stukken zijn telkens afschriften aan de wederpartij verstrekt.

De griffier heeft bij brief aan partijen van 28 november 2007 de beslissing van de rechtbank meegedeeld ten aanzien van het opnieuw door eiser gedane dan wel gehandhaafde (voorwaardelijk) aanbod tot het leveren van bewijs door getuigen.

Het tweede onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 13 december 2007. Namens eiser is daar verschenen A voornoemd. Van de zijde van verweerder zijn andermaal B en C verschenen. Van de zijde van eiser zijn pleitnotities overgelegd, welke in afschrift aan verweerder zijn verstrekt en door de rechtbank in het dossier zijn gevoegd. De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting gesloten.

Eiser is geboren op 1 februari 1955. Hij is werkzaam geweest als ondernemer

(restauranthouder van een Chinees restaurant). Na overdracht van het restaurant aan zijn dochter is hij als werknemer (bedrijfsleider) in het restaurant werkzaam.

Bij brief van 27 oktober 2000 heeft de Belgische Bijzondere belastinginspectie

(hierna: BBI) een brief met bijlagen gezonden aan F, Ministerie van Financiën/ Belastingdienst/FIOD/Haarlem Internationaal, met als onderwerp: “Administratieve bijstand tussen België en Nederland. Spontane uitwisseling van inlichtingen. Zaak: NV KREDIETBANK en KREDIETBANK LUXEMBOURG (KB-LUX)” (bijlage B9 bij de aanvulling op het verweerschrift). Voor de regeling inzake de spontane uitwisseling van inlichtingen verwijst de brief naar artikel 4 van de EG-Richtlijn van 19 december 1977, gewijzigd bij die van 6 december 1979 betreffende de wederzijdse bijstand van de bevoegde autoriteiten van de Lid-Staten op het gebied van de directe belastingen en van de belasting over de toegevoegde waarde (77/799/EEG), en voorts naar artikel 27 van het Nederlands-Belgische Belastingverdrag van 19 oktober 1970.

De brief van 27 oktober 2000 luidt vervolgens, voor zover hier van belang:

“Hierbij worden u fotokopieën van microfiches overgemaakt die afkomstig zijn uit het gerechtelijk dossier lastens KREDIETBANK NV en die in origineel in beslag werden genomen door de gerechtelijke politie van Brussel. Deze microfiches bevatten gegevens in verband met financiële rekening(en) bij de KREDIETBANK LUXEMBOURG (KB-Lux) op naam van inwoners van uw land.

(..)

KB-Lux betwist de juridische geldigheid van de stukken in het gerechtelijk dossier als bewijsmiddel. De Belgische fiscale administratie beschikt echter over de toelatingen tot consultatie van het betrokken gerechtelijk dossier. Deze toelating is rechtsgeldig verleend door de heer Procureur Generaal bij het Hof van Beroep te Brussel en laat de inzage en afschriftname toe, evenals het gebruik van de stukken met inachtname van de

Naar aanleiding van deze gegevens is een onderzoek ingesteld door de Fiscale inlichtingen- en opsporingsdienst/Economische controledienst (FIOD-ECD) en de Belastingdienst, later bekend geworden als het Rekeningenproject. Het Draaiboek van dit project vermeldt onder het kopje "3.1.2. Het identificatietraject” de wijze waarop te werk is gegaan bij de identificatie van rekeninghouders.

Onder de verstrekte gegevens bevinden zich fotokopieën van afgedrukte microfiches (bijlage A1 bij het verweerschrift) waarop onder meer de volgende teksten voorkomen:

“ JUSTIFICATIF DES SOLDES PAR RUBRIQUES IML AU 31/01/1994”

en

“DEVISE : 040

(..)

[rekeningnummer] VUE [naam] -639,00”

en

“DEVISE : 020

(..)

[rekeningnummer] VUE [naam] - 74,51”

en

“DEVISE : 020

(..)

[rekeningnummer] TER LDO [naam] 657.121,30”

en

“DEVISE: 060

(..)

[rekeningnummer] TER LDO [naam] 122.366,84”

en

“DEVISE: 040

(..)

[rekeningnummer] TER LDO [naam] 173.943,04”

en

“DEVISE: 030

(..)

[rekeningnummer] TER LDO [naam] 40.959,99”

en

“DEVISE: 010

(..)

[rekeningnummer] TER LDO [naam] 8.672,02”

en

“DEVISE: 860

(..)

[rekeningnummer] VUE [naam] 5,73”,

waarbij valutacode 040 staat voor guldens, 020 voor Franse francs, 060 voor Duitse marken, 030 voor Britse ponden, 010 voor Amerikaanse dollars en 860 voor Australische dollars.

Eiser heeft over 2000 aangifte gedaan voor de IB/PVV. Hij heeft daarin geen opgave gedaan van bankrekeningen bij de KB-Lux.

Tegen eiser is op basis van de Luxemburgse gegevens een strafrechtelijk onderzoek gestart ter zake van de verdenking van het opzettelijk doen van een onjuiste aangifte IB/PVV over de jaren 1996, 1998 en 1999. In dit onderzoek is hij op 13 december 2001 door opsporingsambtenaren van de FIOD gehoord, van welk verhoor door deze ambtenaren op ambtseed proces-verbaal is opgemaakt. Hierin is onder meer het volgende gerelateerd:

“(..)

Nadat wij aan de gehoorde hadden verteld dat wij hem als verdachte horen en dat hij niet tot antwoorden verplicht is en de folder “Informatie over verhoor” hadden uitgereikt, heeft hij desgevraagd het volgende verklaard.

(Vragen van ons, verbalisanten, staan tussen haakjes)

(..)

“Ik spreek, versta en begrijp het Nederlands heel behoorlijk. Mocht ik iets niet begrijpen dan zal ik u dat vertellen.”

(Bent u gerechtigd, dan wel gerechtigd geweest tot een bankrekening bij de Kredietbank Luxembourg te Luxemburg (hierna genoemd KBL) met rekeningnummer [rekeningnummer] (..) ?)

“In principe weet ik mijn rekeningnummers niet uit mijn hoofd, maar ik weet dat er gekoppelde rekeningen zijn in verband met verschillende valuta. Er is in principe maar één rekening. Ik heb geen enkel rekeningafschrift in huis. (..) Ik ben bereid om desnoods met één van u naar Luxemburg te gaan om bij de bank alle documentatie op te vragen. Als ik toegang tot de rekeningen of de postbus waar de rekeningafschriften in liggen wil hebben hoef ik mij alleen maar te legitimeren met mijn paspoort. (..)”

(..)

“Ik denk dat er een klein beetje US-dollars zijn, en Engelse ponden. Er zal ook een rekening in Nederlandse guldens zijn. Voor de rest weet ik het zo niet.”

(Wanneer en door wie is/zijn deze rekening(en) geopend?

“Ik heb er geen idee meer van wanneer ik voor het eerst naar Luxemburg ben geweest. Ik weet nog wel, dat het zeker 10 jaar geleden moet zijn geweest. Ik ben daar toen alleen naar toe gegaan. Ik heb toen één rekening geopend bij de KBL waaraan dus diverse valutarekeningen zijn gekoppeld.”

(..)

“Ik ben alleen tekeningsbevoegd voor de rekeningen bij de KBL.”

(..)

“Ik heb deze rekeningen geopend in opdracht van een goede vriend uit China. Ik wil zijn naam niet noemen.”

(..)

“Er is niemand die mij geadviseerd heeft, maar in de krant heb ik wel eens wat gelezen over het hebben van een bankrekening in Luxemburg. Dat had te maken met geheimhouding en daar kon de belastingdienst dus niet achter komen.”

(..)

“Ik kwam er ongeveer éénmaal per jaar, de laatste keer was vorig jaar. (..) Naar ik denk heb ik één of twee keer contant geld gestort. (..) Ik weet zo niet of er wel eens geld is opgenomen of dat het is overgemaakt naar een andere rekening. Ik heb er ooit één keer geld in contanten voor mijn vriend afgehaald, dat ging om een klein bedrag. (..) Een heel klein beetje van het geld op de rekeningen is van mijzelf. Ik denk dat de US-dollar rekening van mijzelf is. Alle andere valutarekeningen zijn van mijn Chinese vriend. Naar ik dacht is het saldo van de US-dollar rekening ongeveer $ 10.000. (..) Ik ben als enige persoon gerechtigd om bedragen van de KBL bankrekeningen op te nemen. (..) Ik wil op zeer korte termijn, bijvoorbeeld volgende week maandag of dinsdag naar Luxemburg gaan om alle informatie die u nodig heeft op te vragen en op te halen. (..) Wat betreft de dollarrekening, ik heb een deel van dat geld gekregen als kostenvergoeding van mij vriend uit China, omdat ik de rekeningen voor hem heb geopend, het andere deel betreft spaargeld van mijzelf. (..)

Na voorlezing van dit proces-verbaal, volhardde de gehoorde in zijn verklaring, doch hij wenste deze niet te ondertekenen, omdat hij mogelijk niet alle vragen heeft begrepen. (..).”

Eiser heeft de gevraagde informatie en stukken met betrekking tot de KB-Lux- rekeningen niet aan de FIOD-ECD verschaft.

Bij brief van 16 december 2002 heeft verweerder eiser meegedeeld voornemens te zijn op basis van schatting navorderingsaanslagen IB/PVV (voor het jaar 1990) en vermogensbelasting (voor het jaar 1991) op te leggen, alsmede boetes ter hoogte van 100% van de verschuldigde enkelvoudige belasting. Tevens is daarbij aangekondigd dat meer navorderingsaanslagen en boetes zouden volgen, en is een overzicht meegestuurd van die nog op te leggen aanslagen en boetes.

Bij brief van 28 april 2003 zijn navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 1991 tot en met 1995 en vermogensbelasting (VB) over de jaren 1992 tot en met 1996 aangezegd, alsmede boetes over die jaren.

Vervolgens zijn navorderingsaanslagen en beschikkingen heffingsrente opgelegd, waarvan de gegevens, voor zover hier relevant, als volgt luiden:

IB/PVV

Jaar Dagtekening Navordering Verhoging

Heffingsrente Totaal ƒ Totaal €

Eiser heeft tegen al deze navorderingsaanslagen met verhogingen en beschikkingen heffingsrente bezwaar gemaakt, welke bezwaren ongegrond zijn verklaard. Tegen deze uitspraken op bezwaar is bij deze rechtbank beroep ingesteld, hetwelk is geregistreerd onder procedurenummer 05/287. In deze zaak is de behandeling voor onbepaalde tijd aangehouden, in afwachting van de beantwoording van door de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen gestelde prejudiciële vragen ten aanzien van de verlengde navorderingstermijn als bedoeld in artikel 16, vierde lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR).

Bij brief van 21 oktober 2003 is namens verweerder aan eiser meegedeeld dat zou worden afgeweken van zijn aangifte IB/PVV voor het jaar 2000. Voor zover voor dit geding relevant is daarin meegedeeld dat het door eiser aangegeven belastbaar inkomen – zijnde

ƒ 146.289 negatief – in verband met inkomsten uit de Luxemburgse rekeningen ƒ 80.514 hoger zou moeten zijn, waardoor tevens de beperking rente-aftrek ad ƒ 17.005 zou komen te vervallen. Voorts is nog een niet in geschil zijnde correctie ad ƒ 36.512 aangebracht. Verweerder heeft eisers belastbaar inkomen voor de IB/PVV over 2000 vervolgens vastgesteld op ƒ 46.258 negatief en de aanslag IB/PVV over 2000 met dagtekening 19 november 2003 dienovereenkomstig vastgesteld, alsmede – in hetzelfde document verenigd en met dezelfde dagtekening – de thans in het geding zijnde verliesbeschikking afgegeven voor dat bedrag. Bij afzonderlijke beschikkingen van 19 november 2003 is het negatieve belastbare inkomen over 2000 teruggewenteld naar de inkomens over de jaren 1997 en 1998.

Verweerder heeft eiser in de bezwaarfase met gebruikmaking van zijn bevoegdheid ex artikel 47 AWR om informatie aangaande (de) buitenlandse bankrekeningen verzocht (bijlage A19 bij het verweerschrift). Eiser heeft geen informatie verschaft.

Ter gelegenheid van het hoorgesprek in bezwaar op 7 september 2004 heeft de gemachtigde van eiser verweerder onder meer een in het Chinees gestelde schriftelijke verklaring doen toekomen van G (verder te noemen: G), met een kopie van diens identiteitsbewijs en vergezeld van een vertaling naar het Nederlands door een beëdigd vertaler. Blijkens de vertaling verklaart deze G – voor zover voor de beoordeling van dit geding van belang – het volgende:

“Sinds 1986 ken ik X (..) inmiddels zijn wij oude vrienden van elkaar. (..)

Nadat zich in 1989 in China ongeregeldheden hadden voorgedaan, heb ik iemand opdracht gegeven om een kapitaal mee naar Europa te nemen en dat daar aan X in beheer te geven.

Op 5 oktober 2002 heeft X tijdens een verblijf in China aan mij een overzicht laten zien dat opgesteld was door (H van) de Belastingdienst in Q, Nederland. Op dat overzicht stonden diverse banknummers bij een bank in Luxemburg met daarbij het saldo per 31 januari 1994. Een afschrift van dat overzicht is in kopie als bijlage bij deze verklaring van mij gevoegd, nadat het door mij per pagina geparafeerd is. Met uitzondering van het bedrag ad 8.672,02 Amerikaanse dollar, zijn alle in het overzicht vermelde bedragen (in diverse valuta’s) van mij. Ik ben de enige eigenaar en rechthebbende ten aanzien van dit geld.

Ik heb X destijds gemachtigd het kapitaal in beheer te nemen, omdat ik het geld niet in China wilde houden en omdat ik er volledig op vertouwde dat hij het voor mij behoorlijk zou beheren. Met uitzondering van een groot bedrag dat circa 1996 reeds aan mij is teruggegeven, wordt de rest van het kapitaal tot op heden nog steeds beheerd door X. Ik heb met X afgesproken, dat ik het geld te allen tijde terug kan krijgen wanneer ik ook maar vind dat dit geschikt is. Ondergetekende heeft het volste vertrouwen in hetgeen is afgesproken. De geloofwaardigheid ten aanzien van X is nog nooit ter discussie geweest. Dergelijke afspraken zijn tussen Chinezen zeer normaal en komen regelmatig voor.

Op grond van het bovenstaande verzoek ik de Nederlandse autoriteiten om al hun acties tegen X voor zover het gaat om geld waarvan ik de eigenaar ben te beëindigen. Aldus naar waarheid opgemaakt en getekend,

G

Ter gelegenheid van het hoorgesprek heeft eiser verweerder nog een schriftelijk stuk doen overhandigen, waarvan de inhoud, voor zover in het Nederlands gesteld en voor zover voor de beoordeling van deze zaak van belang– als volgt luidt:

“I

TRANSLATIONS

_________________________________________________________

Nederlandse vertaling van de Chinese tekst op aangehechte fotokopie.

Datum: 19-05-2003.

____________________________________________________________

Tussen partijen is in geschil of eiser wel of niet rechthebbende is op de tegoeden op de op zijn naam staande Luxemburgse rekeningen en voorts of verweerder op basis van de van de KB-Lux afkomstige gegevens gerechtigd was af te wijken van eisers aangifte voor de IB/PVV over 2000 en zo ja, of verweerder het belastbaar inkomen dan wel het door eiser geleden verlies over dat jaar correct heeft vastgesteld.

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd ter zitting en in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden beschouwd.

Gelet op de uitkomst van deze procedure ziet de rechtbank aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband hiermee in bezwaar en beroep heeft moeten maken. De rechtbank begroot deze op basis van het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpbr) op € 1.288 als kosten van professionele rechtsbijstand (1 punt voor het bezwaarschrift + 1 punt voor het bijwonen van de hoorzitting x € 161 x factor 1 en 1 punt voor het beroepschrift + 0,5 punt voor de conclusie van repliek + 1 punt voor het verschijnen ter zitting + 0,5 punt voor het verschijnen ter nadere zitting x € 322 x factor 1). Van andere op grond van het Bpbr voor vergoeding in aanmerking komende kosten is niet gebleken. De gevraagde integrale proceskostenvergoeding wordt afgewezen, nu bijzondere omstandigheden als bedoeld in het Bpbr zijn gesteld noch gebleken. Dat eiser van andere juridische standpunten uitgaat dan verweerder kan in ieder geval niet als zodanige omstandigheden gelden.

Nu in deze zaak geen griffierecht van eiser is geheven komt de rechtbank niet aan een beslissing daaromtrent toe.

De rechtbank