Hof Arnhem, 19-06-2007, nr. 05-00361

Belanghebbende stelt dat zij naast de in de agenda vermelde 1007,87 uren wekelijks nog 4 uren besteedde aan het berijden en 1,5 uren aan het opzadelen, afzadelen en verzorgen van een ‘leasepaard’, derhalve in totaal ruim 250 uren. Deze uren zijn, zo stelt belanghebbende, gemaakt naast de in de agenda al vermelde uren met betrekking tot dit paard. De in de agenda vermelde uren hebben betrekking op het gebruik van dit paard als begeleiding bij een ander paard. Zelf hebben belanghebbende en haar gezin twee shetlandpony’s. Eén ervan staat in een tuinhuis en wordt volledig door de kinderen verzorgd. De andere staat in de stal en de daaraan bestede tijd zou, aldus belanghebbende, niet moeten meetellen bij het berekenen van de aan de onderneming bestede uren, omdat die pony ook door de kinderen werd verzorgd en, als de kinderen de verzorging niet op zich namen, deze verzorging door belanghebbende en haar echtgenoot opging in de verzorging van de paarden. Voor zover al een correctie op het aantal bestede uren moet worden gemaakt, dan moet de correctie in elk geval niet 2/9, maar 1/9 bedragen, omdat het maar over één pony gaat. Verder zijn er algemene werkzaamheden die ook gedaan moeten worden als er geen eigen paarden zijn en werkzaamheden die je voor eigen paarden niet zou doen, zoals installatie van automatische drinkbakken en maken van afsluitbare zadelkasten. Voorts stelt belanghebbende dat het aantal geschreven uren nog met 15% moet worden verhoogd in verband met uren die men niet geschreven heeft, maar wel heeft gemaakt.

De Inspecteur betwist dat belanghebbende in het onderhavige jaar ten minste 1225 uren heeft besteed aan de onderneming. In dit verband stelt de Inspecteur nog dat 2/9 van het aantal uren niet aan de onderneming kan worden toegerekend, maar moet worden geacht betrekking te hebben op de eigen paarden van belanghebbende.

De tijd die belanghebbende heeft besteed aan het verzorgen van de eigen pony’s heeft zij niet besteed aan het drijven van de onderneming, nu deze niet behoren tot het ondernemingsvermogen. Het Hof acht niet aannemelijk dat zoals de Inspecteur stelt dit 2/9 van het totale door belanghebbende vermelde aantal uren betreft. Belanghebbende heeft immers onweersproken gesteld, dat een van de pony’s geheel en de andere pony deels door de kinderen werd verzorgd en de in de agenda vermelde uren slechts voor een gedeelte de directe verzorging van de paarden en de andere pony betreffen.

Het Hof acht aannemelijk dat belanghebbende naast de in de agenda vermelde uren, nog 250 uren besteedde aan het ‘leasepaard’. Dat in de agenda enkele malen nog afzonderlijk uren zijn vermeld met betrekking tot dit paard doet daaraan niet af, nu deze vermelding slechts enkele keren voorkomt en belanghebbende daarvoor een geloofwaardige verklaring heeft gegeven.

De algemene stelling van belanghebbende dat het aantal geschreven uren nog met 15% zou moeten worden verhoogd, acht het Hof niet aannemelijk, nu deze stelling op geen enkele wijze nader is onderbouwd.

Het Hof acht gelet op het vorenoverwogene aannemelijk dat belanghebbende naast de in de agenda vermelde 1007,87 uren ten minste 218 uren aan haar onderneming heeft besteed. Belanghebbende heeft derhalve recht op zelfstandigenaftrek. Het beroep op het vertrouwensbeginsel behoeft geen behandeling.

interne compensatie

Voorts heeft de Inspecteur gesteld dat bij het vaststellen van de aanslag ten onrechte enkele posten in aftrek zijn toegelaten en dat ten onrechte investeringsaftrek is verleend. Hij stelt zich op het standpunt dat dit bij wege van interne compensatie moet worden gecorrigeerd. Ter zitting heeft de Inspecteur dit beperkt tot de volgende posten:

Aannemersbedrijf (verhogen stal) ƒ 17.973

Bouwmaterialen ƒ 4.058

Investeringsaftrek (27% van ƒ 17.973) ƒ 4.852

ƒ 26.883

Het bedrag voor bouwmaterialen heeft naar belanghebbende ter zitting heeft verklaard voor een gedeelte betrekking op de verhoging van de stal (belanghebbende heeft ter zitting onweersproken verklaard dat dit ongeveer ƒ 2.000 is geweest) en voor het overige op onderhouds¬werkzaamheden. Voor zover deze kosten betrekking hebben op onderhoudswerkzaamheden, heeft belanghebbende deze naar het oordeel van het Hof gemaakt in haar hoedanigheid van gebruiker van de stal voor ondernemingsdoeleinden. Deze kosten zijn derhalve aftrekbaar als kosten van de onderneming.

De verhoging van de stal was noodzakelijk omdat voordien de stal zo laag was dat eigenaren van paarden er hun paarden niet graag wilden laten stallen en de stalplaatsen dientengevolge slecht of in het geheel niet verhuurbaar waren. Door deze betere verhuurbaarheid is de waarde van de stal gestegen. De kosten van de verhoging zijn aanzienlijk. Naar het oordeel van het Hof heeft belanghebbende de verhoging van de stal doen plaatsvinden in haar hoedanigheid van mede-eigenaar van de stal en niet in het kader van het gebruik ervan. De kosten van de verhoging zijn daarom niet aftrekbaar als kosten van de onderneming. Dit betreft de kosten van het aannemersbedrijf van ƒ 17.973 en ongeveer ƒ 2.000 aan bouwmaterialen, in totaal dus ƒ 19.973.

Voorts heeft belanghebbende geen recht op investeringsaftrek ter zake van de verhoging van de stal, nu de verbouwing is opgegaan in de tot haar privé-vermogen behorende onroerende zaak (Hoge Raad 22 november 1978, nr. 19.046, BNB 1978/328) .

Gelet op het vorenoverwogene moet de aangegeven winst van de vennootschap onder firma worden verhoogd met (ƒ 19.973 + ƒ 4.852 =) ƒ 24.825. Het belastbare inkomen van belanghebbende moet worden verminderd tot ƒ 17.175, als volgt gespecificeerd:

Vastgesteld belastbaar inkomen ƒ 21.713

Bij: hoger winstaandeel (50%) ƒ 12.412

subtotaal ƒ 34.125

Af: zelfstandigenaftrek ƒ 16.950

Belastbaar inkomen ƒ 17.175

Slotsom is dat het hoger beroep gegrond is en dat de uitspraak van de Rechtbank moet worden vernietigd, evenals de uitspraak van de Inspecteur. Het Hof zal, doende wat de Rechtbank had behoren te doen, de aanslag verminderen zoals hiervoor weergegeven.