Rb. Arnhem, 19-09-2005, nr. AWB 05/561

Rb. Arnhem, 19-09-2005, nr. AWB 05/561

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uitspraak 19‑09‑2005

Inhoudsindicatie

Vertrouwensbeginsel. Geen sprake van opgewekt vertrouwen.

Partij(en)

RECHTBANK ARNHEM

Sector bestuursrecht, meervoudige belastingkamer

Registratienummer: AWB 05/561

Uitspraakdatum: 19 september 2005

Uitspraak als bedoeld in artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X],

wonende te [Z], eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst Randmeren, kantoor Apeldoorn

verweerder,

gemachtigde [gemachtigde].

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft aan eiseres voor het jaar 2000 een aanslag opgelegd in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) berekend naar een belastbaar inkomen van f. 21.713 (€ 9.853).

Na daartegen gemaakt bezwaar heeft verweerder bij de uitspraak op bezwaar de aanslag gehandhaafd. Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft, gelijktijdig met de zaak met registratienummer AWB 05/533, plaatsgevonden op 11 augustus 2005 te Arnhem.

Partijen zijn daar verschenen. Eiseres heeft zich laten bijstaan door [A].

2. De feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, het volgende vast.

Eiseres heeft samen met haar echtgenoot, [A], een paardenpension genaamd ‘[B] V.O.F’, gevestigd te [Z]. De onderneming is bij de Kamer van Koophandel ingeschreven op 1 augustus 1998. In het voorjaar van het jaar 1999 is feitelijk met de onderneming gestart.

Op 2 juli 1997 heeft de echtgenoot van eiseres contact gehad met de heer [C] van de belastingdienst. In zijn brief van 4 juli 1997 geeft [C] aan dat gelet op de overgelegde specificatie van het aantal uren, voldaan wordt aan het urencriterium voor de zelfstandigenaftrek.

Op 6 januari 1999 heeft de heer [D] van de belastingdienst een bedrijfsbezoek bij eiseres afgelegd, waarvan hij op 11 januari 1999 een rapport heeft opgemaakt. In dit rapport is onder andere opgenomen dat beide firmanten recht hebben op zelfstandigenaftrek.

Op 21 oktober 1999 heeft de heer [E] van de belastingdienst bij eiseres een boekenonderzoek ingesteld waarbij onder andere de aanvaardbaarheid van een deel van de aangifte IB/PVV 1998 is onderzocht. In het naar aanleiding daarvan opgestelde rapport van 13 januari 2000 is, voor zover hier van belang, het volgende opgenomen:

‘ 4.1. Zelfstandigenaftrek

-

Over 1998 wordt de zelfstandigenaftrek geaccepteerd, dit omdat wellicht een toezegging blijkt uit ons rapport van 11-01-1999. Overigens is het onjuist de zinsnede “de firmanten hebben recht op zelfstandigenaftrek” onder het kopje “ondernemersfaciliteiten” te interpreteren als een toezegging dat deze aftrek verder zonder voorwaarden geclaimd kan worden, temeer daar onder punt 1.2. duidelijk aangegeven wordt dat de onderneming pas in 1999 daadwerkelijk zal starten. Tevens is op het voorblad duidelijk aangegeven dat aan dit bezoek geen aanspraken betreffende ingediende aangiften kunnen worden ontleend!

Omdat voor 1998 door de heer [D] mondeling een toezegging gedaan is, wordt hierop nu niet meer teruggekomen en accepteer ik de aftrek voor 1998.

-

Voor 1999 komt men niet in aanmerking voor de zelfstandigenaftrek, aan het urencriterium wordt door geen van de vennoten voldaan. Ook kan men geen aanspraak maken op enige toezegging uit het rapport van 11-01-1999 en/of ons schrijven van 4-7-1997.

-

De afspraak is gemaakt om vanaf 1-1-2000 de gewerkte uren voor de V.O.F. nauwkeurig in een agenda bij te houden, dit voor beide vennoten afzonderlijk. Hierbij moet worden bedacht dat van alle pensionwerkzaamheden 2/9 privé geschiedt, dit vanwege de privépaarden. Ook werkzaamheden aan het onroerend goed zullen privé zijn, dit vanwege de vermogensetikettering.’

Bij uitspraak op bezwaar van 10 juli 2001 is alsnog ook voor het jaar 1999 de zelfstandigenaftrek geaccepteerd. Dit omdat verweerder van oordeel is dat eiseres aannemelijk heeft gemaakt dat [D] door foutieve uitspraken bij eiseres het in rechte te beschermen vertrouwen kan hebben gewekt dat ook voor het jaar 1999 de zelfstandigenaftrek verleend zou worden. In deze uitspraak is tevens, onder verwijzing naar voornoemd boekenonderzoek, aangegeven wat het standpunt van de belastingdienst is voor het jaar 2000.

Eiseres heeft op 4 oktober 2001 haar aangifte IB/PVV over het jaar 2000 ingediend. In deze aangifte heeft zij een bedrag van f. 16.950 aan zelfstandigenaftrek in aanmerking genomen.

Bij het vaststellen van de aanslag heeft verweerder de zelfstandigenaftrek niet geaccepteerd omdat niet voldaan is aan het urencriterium.

In de bezwaarfase heeft eiseres een agenda en een urenoverzicht overgelegd. Volgens dit urenoverzicht heeft eiseres in het onderhavige jaar 1007 uren feitelijk besteed aan de onderneming.

3. Het geschil

In geschil is of verweerder bij eiseres het vertrouwen heeft gewekt dat voor het jaar 2000 de zelfstandigenaftrek toegepast zou kunnen worden.

Eiseres is van oordeel dat deze vraag bevestigend moeten worden beantwoord. Verweerder is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt.

Ter zitting is namens eiseres hieraan nog het volgende, zakelijk weergegeven, toegevoegd:

Wat over de zelfstandigenaftrek in het rapport van het boekenonderzoek staat klopt niet. Haar echtgenoot heeft hier telefonisch bezwaar tegen gemaakt. In februari 2000 heeft hij telefonisch contact gehad met [E]. Volgens [E] zou er sprake zijn van een toezegging.

Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de aanslag. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

Vaststaat dat eiseres in het onderhavige jaar niet tenminste 1225 uren aan de werkzaamheden voor haar onderneming heeft besteed, zodat zij op grond van de wet geen recht heeft op zelfstandigenaftrek.

Het betoog van eiseres dat verweerder het in rechte te beschermen vertrouwen heeft gewekt dat de zelfstandigenaftrek in 2000 zou worden geaccepteerd, faalt. In het hiervoor aangehaalde rapport boekenonderzoek van 13 januari 2000, dat is opgemaakt naar aanleiding van het op 21 oktober 1999 afgelegde bezoek aan de onderneming van eiseres, is uitdrukkelijk opgenomen dat de zelfstandigenaftrek voor het jaar 2000 niet zondermeer zou worden geaccepteerd. Vanaf 1 januari 2000 moesten de gewerkte uren nauwkeurig worden bijgehouden. Naar het oordeel van de rechtbank is hiermee het vertrouwen in ieder geval per 13 januari 2000 opgezegd.

Vervolgens moet dan nog de vraag worden beantwoord of verweerder deze opzegging per 13 januari 2000 terecht voor het (hele) jaar 2000 heeft laten gelden of dat deze opzegging op een later tijdstip moet ingaan. Voor dit laatste bestaat naar het oordeel van de rechtbank geen aanleiding mede gelet op de zich bij de stukken bevindende agenda waarin eiseres vanaf 1 januari 2000 haar uren heeft bijgehouden.

5. Proceskosten

De rechtbank acht geen termen aanwezig voor het uitspreken van een proceskostenveroordeling als bedoeld in artikel 8:75 van de Awb.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is vastgesteld door mr. M.C.G.J. van Well, voorzitter, mr. A.J.H. van Suilen en mr. J.H.M. Delnooz-Engels, rechters. De beslissing is in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van mr. L.A. Aalbersberg, griffier op 19 september 2005. .

Afschrift aangetekend

verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum:

-

hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Arnhem (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem

; dan wel

-

beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag, mits de wederpartij daarmee schriftelijk instemt.

N.B. Bij het bestuursorgaan berust de bevoegdheid tot het instellen van beroep in cassatie niet bij de ambtenaar die de procedure voor de rechtbank heeft gevoerd.

Bij het instellen van hoger beroep dan wel beroep in cassatie dient het volgende in acht te worden genomen:

1.

- bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2.

- het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a.

de naam en het adres van de indiener;

b.

een dagtekening;

c.

een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep dan wel het beroep in cassatie is ingesteld;

d.

de gronden van het hoger beroep dan wel het beroep in cassatie.

Bij het instellen van beroep in cassatie dient daarnaast in acht te worden genomen dat bij het beroepschrift een schriftelijke verklaring van de wederpartij wordt gevoegd, inhoudende dat wordt ingestemd met het instellen van beroep in cassatie tegen de uitspraak van de rechtbank.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.