Rb. 's-Gravenhage, 01-09-2011, nr. AWB 11/928

verklaart het beroep gegrond;

vernietigt de uitspraak op bezwaar;

vernietigt de navorderingsaanslag en bepaalt dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde besluit;

veroordeelt verweerder de proceskosten tot een bedrag van € 1.092 aan eiser te voldoen;

gelast dat verweerder het door eiseres betaalde griffierecht van € 41 aan haar vergoedt.

In geschil is of de navorderingsaanslag terecht is opgelegd.

Zowel bij eiseres als bij haar partner zijn bij de primitieve aanslagregeling correcties aangebracht omdat eiseres en haar partner inkomsten zouden hebben behaald met de handel in auto's. Gezien de hoogte van beide primitieve aanslagen had eiseres geen recht op de zogenoemde verhoogde heffingskorting. Zowel eiseres als haar partner heeft tegen de primitieve aanslag bezwaar gemaakt. Beide bezwaren zijn gegrond verklaard in die zin dat de correcties zijn komen te vervallen. Doordat het bezwaar van eiseres eerder is afgedaan dan dat van haar partner, ontstond op het moment van de vaststelling van de aanslag na bezwaar bij haar recht op de verhoogde heffingskorting.

De vraag of sprake is van een feit dat de inspecteur bekend was of redelijkerwijs bekend had moeten zijn, moet onder deze omstandigheden worden beoordeeld naar het moment waarop de aanslag bij uitspraak op bezwaar is verminderd of teruggenomen. Op het moment dat de inspecteur uitspraak deed op het bezwaar van eiseres moet het hem redelijkerwijs bekend zijn geweest dat ook aan het bezwaar van haar partner tegemoet zou worden gekomen en dat zij daarom geen recht heeft op de verhoogde heffingskorting. Naar het oordeel van de rechtbank beschikte verweerder dan ook niet over een nieuw feit in de zin van artikel 16, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (Awr).

Navordering op de voet van artikel 16, tweede lid, onder c van de Awr is slechts mogelijk indien te weinig belasting is geheven als gevolg van een fout van de inspecteur welke fout voor belastingplichtige kenbaar was. Naar het oordeel van de rechtbank is het niet tegelijkertijd afhandelen van de bezwaarschriften van eiseres en haar partner geen fout in de zin van deze bepaling. Ook anderszins is niet gebleken van een fout. De vaststelling van de aanslag na bezwaar en het daarbij toekennen van de verhoogde heffingskorting vond immers plaats conform de op dat moment vaststaande feiten, te weten dat het inkomen van

De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.092 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde € 218, alsmede 1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1).

Deze uitspraak is gedaan door mr. G.J. Ebbeling, rechter, in aanwezigheid van H. van Lingen, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 1 september 2011.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te 's-Gravenhage (belastingkamer), Postbus 20021, 2500 EA Den Haag.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen: