Hof 's-Hertogenbosch, 10-07-2007, nr. 20-003583-06

Voorzover het verweer berust op de stelling dat verdachte onder de onder viii. weergegeven feiten en omstandigheden een beroep op putatief noodweer toekomt faalt het eveneens; immers, het hof heeft hierboven vastgesteld dat er sprake was van een daadwerkelijke noodweersituatie.

xi.

Zijdens de verdachte is subsidiair een beroep gedaan op noodweerexces als bedoeld in artikel 41, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht.

xii.

Dienaangaande overweegt het hof dat het verweer in zoverre reeds faalt, omdat uit het onderzoek ter terechtzitting niet aannemelijk is geworden dat verdachte de grenzen van de noodzakelijke verdediging heeft overschreden als gevolg van een hevige gemoedsbeweging die door meergenoemde aanranding is veroorzaakt. Verdachte heeft ter zitting op vragen van zijn raadsman zonder voorbehoud verklaard dat hij gedurende het voorval goed kon nadenken en ook overigens is het bestaan van een gemoedsbeweging als hier bedoeld niet aannemelijk geworden.

xiii.

Voorzover het verweer berust op de stelling dat verdachte onder meergenoemde omstandigheden een geldig beroep toekomt op putatief noodweerexces, faalt het eveneens; te weten: op de gronden als het hof hiervoor onder x heeft overwogen.

Het verweer wordt in al zijn onderdelen verworpen.

Er zijn ook overigens geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten.

De verdachte is daarom strafbaar voor het hiervoor bewezen verklaarde.

Op te leggen straf en maatregel

Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezen verklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

Wat betreft de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder het is begaan, heeft het hof in het bijzonder het navolgende in aanmerking genomen.

Doodslag wordt algemeen beschouwd als een van de ernstigste commune delicten in het Wetboek van Strafrecht; verdachte heeft daarmee een onomkeerbaar verlies teweeg gebracht en groot leed toegebracht aan de familie en naaste omgeving van het slachtoffer, die zich geconfronteerd zagen met de gewelddadige dood van een dierbare.

Dergelijke gewelddadige delicten zijn feiten waardoor de rechtsorde zeer ernstig is geschokt en die in de maatschappij gevoelens van onrust en onveiligheid te weeg brengen.

Mede op grond van het vorenstaande kan naar het oordeel van het hof niet worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf welke onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming voor de hierna te vermelden duur met zich brengt.

Ten voordele van verdachte houdt het hof rekening met zijn hierboven weergegeven oordeel nopens de feitelijke situatie vlak voordat de verdachte de fatale steekwonden aan het slachtoffer toebracht; het was immers het slachtoffer zelf die zonder redelijke aanleiding de verdachte heeft aangevallen door hem in het gezicht te slaan.

Voorts houdt het hof ten voordele van verdachte rekening met de omstandigheid dat hij blijkens een hem betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie d.d. 16 april 2007 nog niet eerder terzake van strafbare feiten is veroordeeld.

Alle omstandigheden in aanmerking genomen acht het hof oplegging van na te melden straf alleszins passend en geboden.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, dat de benadeelde partij [benadeelde partij], wonende te [adres], [woonplaats], als gevolg van het bewezen verklaarde feit, materiële schade heeft geleden tot een bedrag van EUR 8.503,30.

Verdachte is naar burgerlijk recht aansprakelijk voor deze schade.

Het hof zal daarom aan de verdachte ter meerdere zekerheid van de hieronder te vermelden betaling van schadevergoeding aan de benadeelde partij de verplichting opleggen aan de Staat een bedrag van EUR 8.503,30 te betalen ten behoeve van het slachtoffer.

Vordering van de benadeelde partij

De benadeelde partij [benadeelde partij], wonende te [adres], [woonplaats], heeft zich overeenkomstig het bepaalde in het Wetboek van Strafvordering in eerste aanleg in de strafzaak gevoegd als benadeelde partij en een vordering ingediend met een beloop van

EUR 8.503,30. Deze vordering is door de eerste rechter geheel toegewezen.

De benadeelde partij heeft gepersisteerd bij zijn in eerste aanleg gedane vordering.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is komen vast te staan dat de benadeelde partij als rechtstreeks gevolg van het bewezen verklaarde handelen schade heeft geleden tot het gevorderde bedrag. De vordering is tot dit bedrag voor toewijzing vatbaar.

Het hof zal daarbij bepalen dat indien en voorzover de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling van de vordering van de benadeelde partij, daarmede de verplichting van de verdachte tot betaling aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer in zoverre komt te vervallen (zulks vice versa, dat wil zeggen: indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer daarmede de verplichting van de verdachte tot betaling van de vordering van de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen).

Het hof zal de verdachte tevens veroordelen in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken, tot op heden begroot op nihil.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing is gegrond op de artikelen 24c, 36f en 287 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze bepalingen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.