HR, 03-11-2017, nr. 17/04433

Verzoeker, vertegenwoordigd door mr Schuckinck Kool als advocaat bij de Hoge Raad, heeft beroep in cassatie ingesteld in een zaak die bij de Eerste Kamer van de Hoge Raad is ingeschreven onder nummer 16/03190. Verzoeker is in kennis gesteld van de datum waarop in die zaak uitspraak zal worden gedaan, waarbij is meegedeeld dat het arrest zal worden gewezen onder voorzitterschap van de vice-president C.A. Streefkerk.

Bij op 13 juli 2017 ter griffie van de Hoge Raad ingekomen verzoekschrift heeft mr Schuckink Kool namens verzoeker de wraking verzocht van de vice-president C.A. Streefkerk. Deze heeft schriftelijk doen weten niet in de wraking te berusten.

Ter zitting van de Hoge Raad op 16 oktober 2017 heeft mr Schuckinck Kool het wrakingsverzoek mondeling toegelicht, waarbij hij ook is ingegaan op de in 1.2 bedoelde schriftelijke reactie van mr Streefkerk.

In cassatie geldt dat de partijen in burgerlijke gedingen vertegenwoordigd moeten worden door een door hen aan te wijzen advocaat bij de Hoge Raad (vgl. de art. 407, derde lid, 409, eerste lid, 416, 426a, eerste lid, en 426b, derde lid, Rv).

Het verzoekschrift is ondertekend door M.A.R. Schuckinck Kool, en is gedateerd op 13 juli 2007. Voor die tijd, per 24 juni 2017, was diens aantekening als advocaat bij de Hoge Raad doorgehaald.

Ter gelegenheid van de mondelinge behandeling van het wrakingsverzoek is namens verzoeker betoogd

- dat het indienen van een dergelijk verzoek op één lijn kan worden gesteld met het indienen van een zogenoemde Borgersbrief, terwijl de Hoge Raad ook kennis neemt van Borgersbrieven die zijn ingediend door advocaten die op dat moment niet (meer) kunnen optreden in de hoedanigheid van advocaat bij de Hoge Raad, en

- dat verzoeker het wrakingsverzoek ook zelf had kunnen indienen.

Het in 2.3 bedoelde betoog mist in beide onderdelen doel. De wet versterking cassatierechtspraak (Stb. 2012/116) maakt het niet mogelijk dat een zaak die aanhangig is gemaakt door een advocaat bij de Hoge Raad, verder door die advocaat wordt behandeld nadat deze de aantekening ‘advocaat bij de Hoge Raad’ heeft verloren (zie HR 5 juli 2016, nr. 16/02744, ECLI:NL:HR:2016:1389, NJ 2016/359). Bij wijze van uitzondering maakt de wet het mogelijk dat het geven van een mondelinge of schriftelijke toelichting of het indienen van een Borgersbrief, op geldige wijze plaatsvindt door een andere dan de reeds aangewezen advocaat bij de Hoge Raad (zie de art. 417 en 428, derde lid, Rv). Die andere advocaat behoeft geen advocaat bij de Hoge Raad te zijn (vgl. Kamerstukken II 2010/11, 32 612, nr. 3, blz. 19). Deze mogelijkheid bestaat echter alleen indien zich in de desbetreffende zaak een advocaat bij de Hoge Raad heeft gesteld. In de zaak met rolnummer 16/03190 heeft zich, nadat de aantekening van mr Schuckinck Kool als advocaat bij de Hoge Raad was doorgehaald, geen andere advocaat met die hoedanigheid gesteld. Bovendien maakt de wet met betrekking tot het doen van een verzoek om wraking geen (vergelijkbare) uitzondering op de verplichte procesvertegenwoordiging in cassatie door een advocaat bij de Hoge Raad.

Het voorgaande brengt mee dat als volgt dient te worden beslist.

De Hoge Raad verklaart verzoeker niet-ontvankelijk in het door hem in de zaak met rolnummer 16/03190 gedane verzoek om wraking.

Deze beslissing is gegeven door de president M.W.C. Feteris, de vice-president W.A.M. van Schendel en de raadsheren E.N. Punt, J. Wortel en V. van den Brink, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier F. Treuren, en in het openbaar uitgesproken door de rolraadsheer T.H. Tanja-van den Broek op 3 november 2017.