Rb. 's-Hertogenbosch, 14-06-2012, nr. 01/889151-10, nr. 01/885039-11

een personenauto van het merk (en type) Ford Ka, kenteken [kenteken]

en/of

een motorfiets, merk Aprilia, kenteken [kenteken]

heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen en/of

heeft omgezet en/of van een of meer voorwerp(en) gebruik heeft gemaakt

en/of

van die, althans een of meer van die, voorwerp(en) de werkelijke aard, de

herkomst, de vindplaats, de vervreemding of de verplaatsing heeft verborgen of

verhuld, danwel heeft verborgen of verhuld wie de rechthebbende(n) op die/dat

voorwerp(en) was/waren of deze, althans een of meer van deze, voorwerp(en)

voorhanden heeft/hebben gehad,

terwijl hij en/of zijn mededader(s) (telkens) wist(en), althans

redelijkerwijs had/hadden moeten vermoeden, dat dat/die voorwerp(en) -

onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf;

(artikel 420 bis/quater Wetboek van Strafrecht)

(delictprocesverbaal "Witwassen")

Ten aanzien van parketnummer 01/885039-11:

1.

hij op of omstreeks 2 november 2010 te Oss en/of elders in Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

opzettelijk heeft verkocht en/of afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd, in

elk geval opzettelijk aanwezig heeft gehad, ongeveer 12 kilogram, in elk geval

een hoeveelheid van een materiaal bevattende amfetamine, zijnde amfetamine een

middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen

krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

(delictproces-verbaal "Handel met [verdachte 8]")

(artikel 2 onder B/C juncto artikel 10 Opiumwet)

2.

hij op of omstreeks 12 november 2010 te Oss en/of Breda en/of elders in

Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

opzettelijk heeft verkocht en/of afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd, in

elk geval opzettelijk aanwezig heeft gehad, ongeveer 34 kilogram, in elk geval

een hoeveelheid van een materiaal bevattende amfetamine, zijnde amfetamine een

middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen

krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

(delictproces-verbaal "Handel met [verdachte 2]")

(artikel 2 onder B/C juncto artikel 10 Opiumwet)

3.

hij op of omstreeks 17 november 2010 te Oss en/of Eindhoven en/of Breda en/of

elders in Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

opzettelijk heeft verkocht en/of afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd, in

elk geval opzettelijk aanwezig heeft gehad, ongeveer 44 kilogram, in elk geval

een hoeveelheid van een materiaal bevattende amfetamine, zijnde amfetamine een

middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen

krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

(delictproces-verbaal "Handel met [verdachte 2]")

(artikel 2 onder B/C juncto artikel 10 Opiumwet)

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is verdachte daardoor niet in de verdediging geschaad.

De formele voorvragen.

Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de dagvaarding geldig is. De rechtbank is bevoegd van het tenlastegelegde kennis te nemen.

De ontvankelijkheid van de officier van justitie.

Namens verdachte is met betrekking tot de inzet van het middel stealth-sms verweer gevoerd, primair strekkende tot niet-ontvankelijkheid van de officier van justitie en subsidiair tot bewijsuitsluiting. Het verweer (zie weergave onder het kopje bewijs) zal door de rechtbank om de hierna vermelde redenen worden verworpen zodat de officier van justitie ontvangen kan worden in de vervolging.

Voorts zijn er geen gronden gebleken voor schorsing van de vervolging.

Bewijs

Algemene inleiding

De rechtbank zal in haar beoordeling van de strafzaak beginnen met de bespreking van een tweetal uitgebreide verweren. Het betreft de inzet van de stealth-sms in deze zaak door de politie en de problemen rond de afgeluisterde gesprekken, ook aangeduid als OVC-gesprekken. Aansluitend zullen de verschillende ten laste gelegde feiten worden besproken.

Bij een aantal feiten is een splitsing aangebracht tussen de bespreking van de zaak in het vonnis, en de bewijsmiddelen waarop die beslissing steunt. Deze bewijsmiddelen zijn in die gevallen afzonderlijk uitgewerkt in een bijlage die is aangehecht aan het vonnis, maar die uiteraard als ingelast in het vonnis moet worden beschouwd.

In veel bewijsmiddelen en de bespreking daarvan komen vaak telefoonnummers voor. Ten behoeve van de leesbaarheid wordt geregeld volstaan met de vermelding van de laatste vier cijfers van het desbetreffende telefoonnummer.

Het standpunt van de officier van justitie.

De officier van justitie stelt dat de bewijsmiddelen voldoende bewijs leveren dat verdachte al hetgeen ten laste is gelegd heeft begaan.

Het standpunt van de verdediging.

Ten aanzien van de "stille sms/stealth sms".

Dit middel is veelvuldig ingezet ten aanzien van verdachte, op 17 november 2010, 9 keer en op 18 november 2010, 18 keer.

Er liep een bevel stelselmatige observatie (126g Sv) tegen verdachte van 3 november 2010 tot en met 1 maart 2011. Er is dus gebruik gemaakt van een niet geregistreerd hulpmiddel. Artikel 2 van de Politiewet (verder: PW) biedt geen afdoende juridische basis voor de inzet van de stealth sms. Verder stelt de verdediging dat inzet van de stealth sms gelijkgesteld moet worden aan het (zonder toestemming) bevestigen van een hulpmiddel op of aan een persoon bevestigd hulpmiddel, hetgeen niet is toegestaan op grond van art. 126g lid 3 Sv. Ook andere Bob-bevoegdheden zoals art. 126nb Sv, 126nd Sv of 126m Sv staan inzet van stealth sms niet toe. De machtiging van de rechter-commissaris in geval van 126m Sv omvat zeker niet toestemming voor het verzenden van stealth sms-berichten omdat de rechter-commissaris volstrekt niet op de hoogte was (of kon zijn) van een dergelijke inzet van sms-berichten. Bovendien gaat het bij tappen om een passieve bevoegdheid, die vastlegt wat gebruikers van een telefoontoestel doen. Bij stealth sms berichten wordt informatie vergaard door een handeling van de politie. Bij art. 126m Sv gaat het bovendien om de inhoud van de (vertrouwelijke) communicatie en bij stealth sms worden verkeersgegevens bepaald. Van een bevel ex 126n Sv is geen sprake in de zaak tegen [verdachte 1] (p. 5 pleitnota). De enkele omstandigheid dat in de praktijk tijdens het tappen mogelijk automatisch dergelijke gegevens worden meegezonden bij toepassing van art 126m Sv, maakt het gebruik van die gegevens nog niet geoorloofd.

Dit alles levert onherstelbare vormverzuimen op als bedoeld in art. 359a Sv. De verdediging bepleit primair de niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie en subsidiair bewijsuitsluiting.

Voorts heeft de verdediging zich aangesloten bij hetgeen mr. Thomas in de zaak [verdachte 2] heeft aangevoerd.

De rechtbank beschikt volgens de raadsvrouwe over te weinig kennis aangaande de stealth-sms. Om die reden verzoekt de raadsvrouwe primair heropening van het onderzoek ter terechtzitting voor nader onderzoek, onder andere door het horen van de getuigen: [getuige 1] en [getuige 5] beiden werkzaam bij de KLPD en materiedeskundig ter zake de stealth-sms.

Met betrekking tot de ten laste gelegde feiten wijst de verdediging er op dat verdachte niet de enige "zwager" is van [verdachte 5] en dat het uiterlijk van [verdachte 1] niet past in het opgegeven signalement. Mogelijk is er sprake van een persoonsverwisseling met [persoon 1], het beschreven kapsel wijst daar in elk geval op.

De verdediging acht onvoldoende bewijs aanwezig voor de ten laste gelegde feiten. Uit niets blijkt dat er op 2 november 2010 amfetamine is overgedragen door [verdachte 1] (feit 1 parketnummer 01/885039-11). De verklaring van [verdachte 8] heeft geen betrekking op [verdachte 1].

Ten aanzien van feit 2 op de dagvaardig met parketnummer 01/885039-11 geldt dat er evenmin bewijs is. [verdachte 1] staat buiten de communicatie tussen de telefoonnummers eindigend op 7195 en 7096. De communicatie tussen toestel 1511 en 7242 staat niet in verband met amfetamine, maar betreft normaal contact tussen twee familieleden. Een verzoek om "naar vader" te komen, heeft niets te maken met strafbare feiten. De verkeersgegevens ten aanzien van de telefoon 7242 zijn bovendien niet rechtmatig verkregen krachtens een bevel 126n Sv en moeten om die reden van het bewijs worden uitgesloten. Er is geen waarneming waaruit een overdracht van wat dan ook kan worden afgeleid. Er is niets in beslag genomen en onderzocht door het NFI. Het vermoeden van politie en openbaar ministerie dat er mogelijk 34 kilo amfetamine is overgedragen, mist elke feitelijke grondslag.

Hetzelfde is het geval bij feit 3 op de dagvaarding. Uit niets blijkt dat [verdachte 1] een rol heeft gehad bij de overdracht van iets, laat staan amfetamine. [verdachte 1] heeft wel telefonisch contact gehad met [verdachte 4][verdachte 5][verdachte 4]., maar dat contact had geen betrekking op drugs. De gevolgen van de inzet van stealth-sms is hierboven aangegeven. Indien de rechtbank al bewezen mocht achten dat [verdachte 1] op 17 november 2010 in de omgeving van het bedrijf van [verdachte 2] in Breda is geweest, dan betekent dat nog niet dat [verdachte 1] iets heeft vervoerd. Er is niets onderschept, dus niet kan worden vastgesteld of er sprake is geweest van amfetamine.

Ten aanzien van de 44 kilo op 18 november 2010 (dagvaarding 01/889151-10, feit 1) geldt dat er uiteindelijk bij een derde een hoeveelheid amfetamine is aangetroffen. Niet blijkt van bemoeienis aan de zijde van [verdachte 1]. Sms-verkeer noemt het getal 44, terwijl er door de politie 46 kilo amfetamine (inclusief het gewicht van de verpakking) blijkt te worden aangetroffen in Breda bij een zekere [persoon 2]. Er is echter geen bewijs dat de amfetamine is overgedragen in de growshop van [verdachte 2]. Uit de inhoud van de OVC-gesprekken tussen [verdachte 5] en [verdachte 6] volgt dat het eerder aannemelijk is dat er zich die dag in de auto van [verdachte 6] en [verdachte 5] belastend materiaal bevindt: de verdediging wijst daarbij op de paniek die ontstaat in de auto indien zij politie menen te zien. Uit niets kan worden afgeleid dat [verdachte 1] daadwerkelijk amfetamine voorhanden heeft gehad op 18 november 2010. Verbalisant 40 heeft [verdachte 1] niet herkend, zo bleek bij verhoor door de rechter-commissaris van dit lid van het observatieteam.

[verdachte 1] heeft evenmin bemoeienis gehad met de (eventuele) levering van 10 liter amfetamineolie op 30 december 2010 (dagvaarding 01/889151-10, feit 2). De gesprekken tussen [verdachte 4][verdachte 5] sr. en [verdachte 1] gaan over (het halen van) een aanhanger voor [verdachte 4][verdachte 5] sr. In de auto van [verdachte 3] wordt een jerrycan aangetroffen door de politie met als inhoud amfetamine olie (gehalte 46%). Op de jerrycan zijn geen technische sporen aangetroffen die de aangetroffen goederen koppelen aan [verdachte 1]. Niet kan worden vastgesteld dat de in de auto van [verdachte 3] aangetroffen doos met opschrift "kerstspullen" iets van doen heeft met de waarneming eerder dat de persoon die later [verdachte 3] bleek te heten uit de auto van [verdachte 1] komt met in zijn handen een schoendoos van (ongeveer) 40 cm x 20 cm x 20 cm. Er is tijdens de beschreven ontmoeting geen jerrycan gezien bij [verdachte 1] of [verdachte 3]. Ten aanzien van het witwassen (dagvaarding 01/889151-10, feit 4) merkt de verdediging op dat hij het kenteken op naam heeft genomen. [verdachte 1] heeft de auto niet in gebruik gehad. Ten opzichte van de verzekering is [verdachte 1] transparant geweest: hij heeft gemeld dat [persoon 3] de daadwerkelijke gebruiker was van het betreffende voertuig. [verdachte 1] vertrouwde er op (en mocht er ook op vertrouwen) dat [persoon 3] voldoende eigen inkomsten en (andere) financiële middelen had om zelf een [verdachte 1] op legale wijze te financieren. [verdachte 1] heeft niets willen verhullen. De motorfiets/scooter (160 cc) heeft [verdachte 1] op naam gesteld voor [verdachte 5] omdat [verdachte 5] geen rijbewijs (meer) had, en dus niet zelf de motor/scooter kon verzekeren. Ook wist hij dat [verdachte 5] nog een ontnemingsvordering diende te betalen in verband met een oude strafzaak, en om die reden liever geen goederen op zijn naam had. [verdachte 1] was er zich niet van bewust dat de motor/scooter mogelijk was betaald met geld dat op enigerlei wijze afkomstig was uit (een) misdrijf. Ten slotte wordt vrijspraak bepleit ten aanzien van feit 3 van dagvaarding 01/889151-10, te weten het verwijt van deelneming aan een criminele organisatie die zich (o.a.) bezig zou houden met delicten uit de Opiumwet. De bestaande contacten zijn te relateren aan bestaande familiebanden en hebben niets te maken met misdrijven. [verdachte 1] heeft legale inkomsten uit de handel in auto's en auto-onderdelen. Ook de gesprekken/berichten over papieren/kentekens wijzen op deze (auto)handel. De informatie naar Engelse Ponden had te maken met de verkoop van een auto in die valuta. De aangetroffen methanol heeft betrekking op goedkope ruitenspoeiervloeistof. De verklaringen Van [verdachte 8] over [verdachte 1] zijn, ook ten aanzien van de herkenning van [verdachte 1], niet betrouwbaar. Er is geen bewijs dat er een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband heeft bestaan.

Het oordeel van de rechtbank ten aanzien van de stealth-sms.

Verzoek aanhouding

De verdediging heeft in de loop van zijn pleidooi primair heropening van het onderzoek ter terechtzitting bepleit, onder meer om twee getuigen te horen die werkzaam zijn bij het KLPD, de heren [getuige 1] en [getuige 5]. Beide personen zijn volgens de verdediging materie-deskundig ter zake de (inzet van de) stealth-sms. Het verzoek is ter zitting gedaan en om die reden is het noodzaakcriterium van toepassing op dit verzoek.

De rechtbank acht het nader horen van de twee getuigen echter niet noodzakelijk omdat zij zich voldoende voorgelicht acht over de verschillende aspecten van de werking van de stealth-sms, niet in de minste plaats door de vanwege de verdediging overgelegde aanvullende stukken. Met name is de rechtbank van oordeel dat voor een juridische beoordeling van de inzet niet nog meer kennis vereist is over de technische werking en de inzet van de stealth-sms dan tot op heden reeds is verzameld. Aldus bezien is de verdediging in redelijkheid niet geschaad door het achterwege laten van het hiervoor genoemde aanvullend onderzoek.

Inhoudelijke beoordeling stealth-sms

Inleiding

De rechtbank zal eerst omschrijven wat een stealth-sms is en welke bijzondere aspecten dit opsporingsmiddel kenmerken. Tevens zal de rechtbank aangeven met welk doel dit middel is ingezet. De rechtbank zal daarna ingaan op de algemene juridische kaders die hebben te gelden met betrekking tot de inzet van opsporingsmethoden in relatie tot de wettelijke regeling van de bijzondere opsporingsbevoegdheden omschreven in titels IVA tot en met Ve van boek I van het Wetboek van Strafvordering

Daarbij zal nadrukkelijk de vraag aan de orde komen wanneer de inzet van een in de wet opgenomen (benoemde) bijzondere opsporingsbevoegdheid aan de orde is.

De rechtbank zal -toegespitst op deze zaak- in haar beoordeling twee situaties onderscheiden:

bewijsmiddelenoverzicht "Handel met [persoon 5]";

bewijsmiddelenoverzicht "Handel met [verdachte 2]";

bewijsmiddelenoverzicht "Handel met [verdachte 8]";

bewijsmiddelenoverzicht "Handel met [verdachte 3]";

bewijsmiddelenoverzicht "Handel met Gebruiker [telefoonnummer]".

De rechtbank acht op grond van de weergegeven bewijsmiddelen, maar ook gelet op de bewijsmiddelen die de rechtbank ten aanzien van de afzonderlijke delicten heeft gebruikt, bewezen dat er sprake is van een criminele organisatie die zich bezighield met grootschalige drugshandel.

Immers uit de bewijsmiddelen volgt dat [verdachte 5] en [verdachte 6] zich gedurende een lange periode hebben bezig gehouden met de handel in drugs, met name in amfetamine, en dat zij daar in die periode veel tijd en geld in investeerden en ook veel geld mee verdienden. Ook [verdachte 4][verdachte 5] was financieel bij de handel betrokken en hij nam ook wezenlijke beslissingen ten aanzien van de drugshandel. De woning van [verdachte 4][verdachte 5] en het woonwagenkamp fungeerden als ontmoetingsplaatsen van de groepering en haar afnemers en in de woning van [verdachte 4][verdachte 5] werd het met de handel verdiende geld bewaard. [verdachte 1] zijn aandeel bestond uit het voor de organisatie vervoeren van drugs en voor de productie van synthetische drugs benodigde stoffen en hij stelde zijn garagebox en woning beschikbaar voor de opslag van drugs en/of stoffen die nodig zijn bij de productie of bewerking van amfetamine. Hij kreeg zijn opdrachten van [verdachte 4][verdachte 5] en [verdachte 5]. De deelname van [verdachte 7] blijkt met name uit haar betrokkenheid bij de levering van amfetamineolie aan [verdachte 3], maar blijkt ook uit haar deelname in een discussie over de kwaliteit van aan ene [persoon 6] geleverde amfetamine in de woning van [verdachte 4][verdachte 5].

Een aantal van de leveringen door de organisatie zijn afgevangen door de politie en daarbij zijn amfetamine houdende pasta of olie en voor de productie van synthetische drugs benodigde stoffen in beslag genomen. Uit gesprekken tussen [verdachte 5] en [verdachte 6] volgt dat zij plannen hadden voor de productie van partijen amfetamine van 75 en/of 100 kilogram en dat zij konden beschikken over grote hoeveelheden amfetamineolie. Uit die gesprekken volgt bovendien dat er sprake was van een hiërarchie binnen de groepering: [verdachte 5] en [verdachte 6] bepaalden wat er gebeurde. Bij de onderlinge contacten tussen [verdachte 5] en [verdachte 6] en bij contacten van de organisatie met afnemers en leveranciers ([persoon 7]) werd vaak gebruik gemaakt van SMS-berichten in versluierd taalgebruik. Zo was zowel voor de organisatie als voor afnemers duidelijk dat met "bij vader" de woning van [verdachte 4][verdachte 5] werd bedoeld. [verdachte 6] instrueerde ook anderen ([verdachte 8] en [verdachte 3]) om dat te doen. Er golden wat betreft de wijze van communicatie regels binnen de organisatie en ook in de contacten met derden. In essentie werd communicatie via speciaal daarvoor aangeschafte telefoons uitgevoerd, waarbij verdachten bovendien geregeld van toestel en nummer wisselden.

Gelet op deze beschrijving is er sprake van een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband met een bepaalde organisatiegraad. Er waren gemeenschappelijke regels en doelstellingen en er was ook een zekere gelaagdheid en een rolverdeling. Naar buiten toe werd veelal gezamenlijk opgetreden. Dat enkele leden van de organisatie familie van elkaar waren ([verdachte 4][verdachte 5], [verdachte 5] en [verdachte 1]) doet aan het vorenstaande niet af, nu duidelijk is dat die familiebanden juist werden benut voor het verwezenlijken van het misdadige doel van de organisatie.

De rechtbank bezigt ondanks de bezwaren van de verdediging de verklaringen van [verdachte 8] tot bewijs.

Dat door de verhorende verbalisanten op [verdachte 8] te veel druk zou zijn uitgeoefend, waardoor niet langer gezegd zou kunnen worden dat hij zijn verklaringen in vrijheid heeft afgelegd, acht de rechtbank ter zitting niet aannemelijk geworden. Het op tafel slaan of het omgooien van een koffiebeker is, voor zover al aannemelijk is dat dit is gebeurd, onvoldoende om tot dat oordeel te kunnen komen. Bij gelegenheid van zijn verhoor op 7 april 2011 te 14:16 uur heeft [verdachte 8] juist verklaard zich opgelucht te voelen nu hij heeft kunnen verklaren dat hij de verdovende middelen heeft gekocht van [verdachte 6], [verdachte 4] en[verdachte 5] en heeft hij gezegd dat hij volledig wilde meewerken aan het onderzoek en dat hij alle vragen naar waarheid zou beantwoorden. Ook heeft [verdachte 8] medegedeeld dat aan hem geen enkele belofte is gedaan en dat hij de verklaring in alle vrijheid heeft afgelegd.

Bij gelegenheid van zijn verhoor bij de rechter-commissaris heeft [verdachte 8] verklaard dat hij bij de politie steeds de waarheid heeft verteld. Het zou volgens hem alleen anders door de politie zijn verwoord. Wat op papier is komen te staan, was niet verzonnen, alleen anders geformuleerd, zo verklaarde hij. Op de vraag wat dan anders zou zijn verwoord, kon hij vervolgens geen antwoord geven aan de rechter-commissaris.

De rechtbank hecht waarde aan de door politie in processen-verbaal vastgelegde verklaringen van [verdachte 8] omdat deze verklaringen op essentiële onderdelen overeenkomen met onderzoeksgegevens van de politie en steun vinden in de verklaringen van [getuige 3] ten overstaan van de rechter-commissaris.

Van een schending van beginselen van een goede procesorde of van het bepaalde in artikel 29 van het Wetboek van Strafvordering is geen sprake.

Feit 4:

Ford Ka, kenteken [kenteken]

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat [verdachte 5] in maart 2010 met zijn drie zussen, zijn nichtje en zijn levenspartner [persoon 3] een garagebedrijf heeft bezocht. Het gezelschap wilde vijf Ford Ka's kopen, bestemd voor de vrouwen onder hen. [verdachte 5] heeft onderhandeld over de prijs. De koopovereenkomst en het kenteken van vier van de vijf Ford Ka's werden op naam gesteld van de zussen en het nichtje. De koopovereenkomst van de vijfde Ford Ka werd op naam van [verdachte 7] gesteld en het kenteken op naam van [persoon 8]. Een aantal maanden later werd dit kenteken op naam van [verdachte 1] gesteld. Van iedere auto werd een afzonderlijke factuur opgemaakt, bij twee van de auto's was sprake van inruil. De Ford Ka's zijn alle contant betaald, op verschillende data. Uit de voorhanden zijnde bewijsmiddelen is niet gebleken dat de betalingen werden verricht door [verdachte 5] of [verdachte 4][verdachte 5] en evenmin door [verdachte 1] of [verdachte 7]. De bewijsmiddelen bevatten aanwijzingen dat de auto's zijn betaald met geld dat afkomstig is van [verdachte 4][verdachte 5] maar evenzeer dat ze zijn betaald met geld dat de overleden echtgenote van [verdachte 4][verdachte 5] aan haar kinderen had geschonken. De rechtbank komt tot de conclusie dat niet is bewezen dat de vijf Ford Ka's, waaronder de Ford Ka met kenteken [kenteken], zijn betaald met geld dat van enig misdrijf afkomstig is. De rechtbank acht daarom niet bewezen dat [verdachte 1] de Ford Ka met kenteken [kenteken] heeft witgewassen.

Motorfiets, merk Aprilia, kenteken [kenteken]

Op 16 oktober 2010 heeft [verdachte 5] de motorfiets Aprilia, type Scarabeo, met kenteken

[kenteken] gekocht door middel van inruil van de twee bromfietsscooters Sym, type MIO en contante bijbetaling van € 1.750,--. 31

Volgens opgave van de belastingdienst heeft [verdachte 5] in 2008 en 2009 een uitkering uit vroegere arbeid van € 15.668,-- ontvangen en bezat hij geen spaartegoeden van enige omvang32. Op 8 februari 2011 heeft [verdachte 5] ten overstaan van politieambtenaren verklaard dat hij samen met zijn levenspartner [persoon 3] en haar dochter leefde van de uitkering van [persoon 3] van ongeveer € 1.200,-- per maand en van € 500,-- `a € 600,-- per maand aan inkomsten die hij verwierf door te bemiddelen bij de aan- en verkoop van auto's. [verdachte 5] en [persoon 3] waren niet gehuwd noch geregistreerde partners.33 Van verdere inkomsten en/of vermogen is uit het onderzoek niet gebleken.

De rechtbank is van oordeel dat deze uitgave van € 1.750,-- in redelijkheid niet past bij het legaal verworven inkomen en vermogen van [verdachte 5] in 2010 en dat een dergelijke uitgave in relatie tot dat legaal verworven inkomen en vermogen ongebruikelijk en bovenmatig is. Nu voorts ten aanzien van [verdachte 5] omvangrijke handel in amfetamine en deelname aan een criminele organisatie als bedoeld in art. 11a Opiumwet vanaf 1 september 2009 bewezen is verklaard, acht de rechtbank bewezen dat de motorfiets Aprilia, type Scarabeo door [verdachte 5] is aangeschaft met geld dat uit enig misdrijf afkomstig is.

Uit informatie van de Rijksdienst voor het Wegverkeer is gebleken dat het kenteken van voornoemde motorfiets vanaf 15 oktober 2010 op naam van [verdachte 1] was gesteld 34.

[verdachte 1] heeft verklaard dat hij op verzoek van [persoon 3], de levenspartner van [verdachte 5], het kenteken van deze motor op zijn, [verdachte 1], naam heeft gesteld en eveneens op zijn, [verdachte 1], naam een verzekering voor dit voertuig heeft afgesloten. De reden hiervoor was dat het rijbewijs van zijn zwager [verdachte 5] was ingenomen waardoor deze de motor niet kon verzekeren 35.

Ten aanzien van [verdachte 1] is bewezen verklaard dat hij tezamen met onder andere [verdachte 5] heeft deelgenomen aan een criminele organisatie die tot oogmerk had het plegen van Opiumwetdelicten en de voorbereiding ervan. [verdachte 1] wist dat [verdachte 5] een zeer wezenlijke rol vervulde in deze criminele organisatie en dat met dergelijke handel aanzienlijke geldbedragen worden verdiend, zeker indien het - zoals [verdachte 1] wist - gaat om grootschalige handel in amfetamine. Door met deze wetenschap het kenteken op zijn naam te stellen en op zijn naam ten behoeve van dit voertuig een verzekering af te sluiten, heeft [verdachte 1] welbewust de aanmerkelijke kans aanvaard dat hij verborg of verhulde dat [verdachte 5] de rechthebbende op die motorfiets was terwijl de door [verdachte 5] gekochte motorfiets was betaald met geld dat uit enig misdrijf afkomstig was.

Op grond hiervan acht de rechtbank bewezen dat [verdachte 1] de motorfiets heeft witgewassen.

Ten aanzien van parketnummer 01/885039-11:

Feit 1:

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte direct bij de levering van de amfetamine betrokken is, zodat de verdachte van dit feit behoort te worden vrijgesproken.

Feit 2:

De rechtbank kan uit de aanwezige bewijsmiddelen niet met de wettelijk vereiste mate van zekerheid vaststellen dat de 34 waarover wordt gesproken in de sms-berichten ook daadwerkelijk heeft geleid tot de levering aan [verdachte 2] van een hoeveelheid van 34 kilogram van een materiaal bevattende amfetamine, of enig ander strafbaar feit dat op dit onderdeel in de tenlastelegging wordt verweten aan [verdachte 6], [verdachte 5], [verdachte 1] en [verdachte 2].

De bewezenverklaring.

Op grond van de feiten en omstandigheden die zijn vervat in de hierboven uitgewerkte bewijsmiddelen in onderling verband en samenhang bezien, komt de rechtbank tot het oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte

Ten aanzien van parketnummer 01/889151-10:

1.

op 18 november 2010 te Eindhoven en Breda en elders in Nederland,

tezamen en in vereniging met anderen,

opzettelijk heeft verkocht en afgeleverd en vervoerd ongeveer 44 kilogram,

van een materiaal bevattende amfetamine, zijnde amfetamine een

middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I;

2.

op 30 december 2010 te Oss tezamen en in vereniging met anderen opzettelijk heeft verkocht en afgeleverd en vervoerd, ongeveer 10 liter van een materiaal bevattende amfetamine (amfetamine-olie), zijnde amfetamine een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I;

3.

in de periode van 1 oktober 2010 tot en met 8 februari 2011 te Oss en Eindhoven en elders in Nederland heeft deelgenomen aan een organisatie, welke organisatie bestond uit een samenwerkingsverband van hem, verdachte en [verdachte 4][verdachte 5], [verdachte 5], [verdachte 6] en

[verdachte 7],

welke organisatie tot oogmerk had het plegen van

misdrijven als bedoeld in artikel 10derde en vierde lid van de Opiumwet, te

weten het bereiden en bewerken en verkopen en afleveren en vervoeren en aanwezig hebben

van een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I

en

misdrijven als bedoeld in artikel 10a, eerste lid van de Opiumwet, te weten

het plegen van voorbereidingshandelingen zoals bedoeld in laatstgenoemd

artikel;