6.1 Inleiding

In dit hoofdstuk worden de bevindingen uit de juridische hoofdstukken met elkaar vergeleken. Er wordt een vergelijking gemaakt tussen het Nederlandse en het Engelse recht. Voorts wordt nagegaan in hoeverre het Nederlandse recht zich verhoudt tot de Europese richtlijnen, te weten de Richtlijn consumentenkrediet en de Richtlijn woningkredietovereenkomsten. Uit deze vergelijking kunnen mogelijk lessen worden getrokken ter verbetering van de kredietwaardigheidstoets in het Nederlandse recht. Tegen deze achtergrond wordt hierna ingegaan op de drie aspecten van de kredietwaardigheidstoets, te weten de benadering (par. 6.2), de beoogde terugbetaalsituatie (par. 6.3) en de drie stappen (par. 6.4). In de conclusie wordt een overzicht gegeven van de belangrijke verschillen tussen het Nederlandse en Engelse recht en van de eventuele aandachtspunten die voortvloeien uit de Europese richtlijnen (par. 6.5).

Ter verduidelijking wordt opgemerkt dat de vergelijking zich hoofdzakelijk richt op het Nederlandse en Engelse publiekrecht.1 Als er belangrijke verschillen zijn tussen het Nederlandse publiekrecht en privaatrecht, wordt tevens ingegaan op de bevindingen uit het privaatrecht. In dezelfde zin komen de uitspraken van de FOS aan bod als ze inhoudelijk verschillen van het Engelse publiekrecht.