Rb. Alkmaar, 19-04-2006, nr. 83674/HA ZA 05-1012

Noordhollandsche voert aan dat er geen sprake is van inkomstenderving. De arbeidsongeschiktheid wordt pas na het faillissement gemeld. In verband met het faillissement heeft er geen loonbetaling plaatsgevonden en er is daarom dus geen sprake van schade. Op het moment van de melding aan Noordhollandsche was er daarom ook geen sprake meer van een verzekerd belang.

Noordhollandsche voert aan dat de verzekering een schadeverzekering is en dat de bepalingen van de overeenkomst in dat kader moeten worden bezien.

[eiser] daarentegen stelt dat het hier gaat om een sommenverzekering, als gevolg waarvan Noordhollandsche tot uitkering dient over te gaan, als het verzekerde evenement -arbeidsongeschiktheid- zich voordoet.

Feitelijk twisten partijen over de betekenis van de artikelen 3 en 5 van de polisvoorwaarden:

"Artikel 3

Strekking van de verzekering

Deze verzekering heeft ten doel uitkering te verlenen bij derving van inkomen door de verzekerde tengevolge van zijn arbeidsongeschiktheid.

Artikel 5

Begrip arbeidsongeschiktheid (rubriek A)

Arbeidsongeschiktheid is aanwezig indien de verzekerde rechtstreeks en uitsluitend door medisch vast te stellen gevolgen van ongeval en/of ziekte voor ten minste 25% ongeschikt is tot het verrichten van de werkzaamheden ver[eiser]den aan zijn op het polisblad vermelde beroep, zoals dat voor deze beroepsbezigheden in de regel en redelijkerwijs van hem kan worden verlangd."

Daarom zal moeten worden uitgelegd wat de betekenis van deze bepalingen is. Bij de beoordeling van de vraag wat Noordhollandsche en [eiser] zijn overeengekomen, komt het aan op de zin die zij in de gegeven omstandigheden over en weer op dit punt redelijkerwijs aan deze bepaling mochten toekennen en wat Noordhollandsche en [eiser] op dit punt redelijkerwijs van elkaar aan inzicht mochten verwachten.

Hierbij is onder meer van belang de letterlijke betekenis van de bepalingen. Die wijzen in de richting van de uitleg die [eiser] eraan geeft. Voor [eiser] als particuliere verzekerde was deze verzekering wezenlijk voor het wegvallen van inkomsten, die voor de meeste werknemers in loondienst zijn gedekt door sociale verzekeringen. Indien Noordhollandsche wenste dat dekking bij een faillissement zou zijn uitgesloten, dan had zij de bepalingen ook anders kunnen redigeren en er een uitdrukkelijke uitsluiting bij faillissement in kunnen opnemen.

Noordhollandsche heeft, onder overlegging van een weergave uit de literatuur, nog aangevoerd dat jurisprudentie en uitspraken van de Raad van Toezicht op het Schadeverzekeringsbedrijf ernaar neigen om arbeidsongeschiktheidsverzekeringen als schadeverzekeringen te beschouwen. Nog daargelaten de vraag of dit uit de jurisprudentie kan worden afgeleid, gaat Noordhollandsche er hierbij aan voorbij dat ten tijde van het sluiten van de overeenkomst in 1991 arbeidsongeschiktheids-verzekeringen in het algemeen als een sommenverzekering werden beschouwd.

Anders dan Noordhollandsche is de rechtbank daarom op grond van het voorgaande van oordeel dat wel sprake is van een verzekerd evenement en dat er dus nog wel een verzekerd belang was ten tijde van de aanvraag door [eiser]. [eiser] zou zijn beroep als administratief/commercieel directeur van een bouwbedrijf nog kunnen uitoefenen, als hij niet arbeidsongeschikt zou zijn.

De gevorderde verklaring voor recht zal daarom worden gegeven, echter met uitzondering van het percentage arbeidsongeschiktheid, omdat dat nog zal moeten worden vastgesteld.

ingangsdatum arbeidsongeschiktheid

[eiser] stelt dat hij al vanaf 2002 klachten heeft ondervonden en derhalve reeds geruime tijd arbeidsongeschikt was.

Noordhollandsche betwist gemotiveerd dat er eerder dan 9 juni 2004 arbeidsongeschiktheid in de zin van de polis is ontstaan.

Wat er ook zij van de juistheid van de stellingen van [eiser] met betrekking tot zijn medische en psychische klachten, vaststaat dat hij deze voor het eerst overeenkomstig de polisvoorwaarden aan Noordhollandsche heeft gemeld in juni 2004. Uit de in het geding gebrachte producties blijkt voorts dat [eiser] zich daarvoor op 9 juni 2004 bij zijn huisarts heeft gemeld. Noordhollandsche heeft niet betwist dat 9 juni 2004 als eerste dag van arbeidsongeschiktheid in de zin van de geldende polis moet worden beschouwd. Als ingangsdatum van de arbeidsongeschiktheid dient daarom laatstgemelde datum te worden gehanteerd.

De mate van arbeidsongeschiktheid zal thans nog moeten worden vastgesteld teneinde te kunnen bepalen welk bedrag Noordhollandsche aan [eiser] zal dienen uit te keren. De rechtbank is voornemens om ten aanzien van het vast te stellen percentage arbeidsongeschiktheid een deskundige te benoemen. Daartoe zal een comparitie van partijen worden gelast. Aan partijen wordt verzocht om uiterlijk veertien dagen voor de te houden comparitie aan de rechtbank en wederpartij voorstellen te doen ten aanzien van de persoon van de deskundige en de aan deze te stellen vragen. Bovendien zal met partijen worden overlegd over de verdere loop van deze procedure.

Nu het aan Noordhollandsche te wijten is dat nog steeds geen medisch onderzoek is verricht, waaruit het percentage arbeidsongeschiktheid zou kunnen worden afgeleid, zal Noordhollandsche worden verplicht om het aan de deskundige te betalen voorschot te voldoen. Overigens merkt de rechtbank op dat Noordholland-sche deze kosten ook voor haar rekening zou nemen, indien het onderzoek op grond van de polisvoorwaarden zou geschieden.

royement

De op 1 september 2004 verzonden factuur ter zake van de te betalen premie diende ingevolge de polisvoorwaarden uiterlijk op 1 oktober 2004 te zijn voldaan. Na de door Noordhollandsche verzonden aanmaning van 16 september 2004 (prod. 14 bij de dagvaarding) heeft [eiser] telefonisch gereageerd en uitgelegd dat in verband met het faillissement van de B.V. abusievelijk ook zijn privérekening was geblokkeerd en dat daarom de automatische incasso niet was gelukt.

Uit de polis blijkt dat de premie telkens 3% per jaar wordt verhoogd. [eiser] heeft de laatst betaalde premie met 3% verhoogd en hij heeft dat bedrag alsnog tijdig overgemaakt aan Noordhollandsche. Bij brief van 28 september 2004 heeft hij om uitleg gevraagd ter zake van de extra verhoging.

Noordhollandsche heeft aan [eiser] geen uitleg gegeven en laatstvermelde brief van [eiser] onbeantwoord gelaten. Op 1 november 2004 heeft zij de verzekering geroyeerd.

Gelet op de hiervoor omschreven omstandigheden acht de rechtbank de opzegging onrechtmatig. Niet gesteld of gebleken is dat in de voorafgaande 13 jaar enige maal sprake is geweest van wanbetaling door [eiser]. [eiser] had in dit geval 95% van de premie uiteindelijk tijdig voldaan en bij deze gegevens mocht Noordhollandsche niet volstaan met de opzegging ruim een maand na de brief van [eiser], zonder deze te hebben beantwoord.

Noordhollandsche heeft nog aangevoerd dat de extra premieverhoging voor het verzenden van de factuur aan de tussenpersoon van [eiser] was gemeld, maar heeft hiervan geen afschrift in het geding gebracht, terwijl uit alle overige stukken in deze procedure blijkt dat de correspondentie tussen Noordhollandsche en [eiser] is gevoerd en niet via de tussenpersoon.

Op de comparitie van partijen heeft de heer De Waard namens Noordhollandsche overigens eerlijkheidshalve toegegeven dat het niet betalen van een klein deel van de premie niet de reden voor opzegging is geweest. De werkelijke reden was gelegen in het standpunt van Noordhollandsche dat er inmiddels geen verzekerd belang meer was.

De rechtbank zal de gevorderde verklaring voor recht daarom toewijzen en de opzegging vernietigen. Het ter zake gevorderde gebod zal in ieder geval in dit stadium van de procedure niet worden gegeven.

Overige geschilpunten

Ten aanzien van de overige geschilpunten zal in een later stadium van de procedure worden beslist.