Hof Amsterdam, 11-05-2016, nr. 200.144.406/01 OK

[B] en [A] refereren zich ten aanzien van het verzoek van de onderzoeker aan het oordeel van de Ondernemingskamer, zo blijkt uit de berichten van hun advocaten.

Mr. Van Bekkum heeft namens Dekker q.q. bezwaar gemaakt tegen toewijzing van het verzoek en voert hiertoe het volgende aan. Er is geen aanleiding om de vergoeding vast te stellen op meer dan € 112.394,45, zijnde het bedrag van de kosten- en urenspecificatie van de onderzoeker. De vraag of nader onderzoek dient plaats te vinden en zo ja, of dit door dezelfde onderzoeker dient te worden verricht, zal nog door de Ondernemingskamer moeten worden beantwoord. Voorts heeft de onderzoeker het extra budget na de vorige verhoging van het onderzoeksbudget voornamelijk besteed aan het verwerken van commentaar van partijen op het concept-rapport en het finaliseren van het onderzoekverslag. De onderzoeksopdracht zoals die volgt uit de beschikking van de Ondernemingskamer van 8 mei 2014 is onvolledig uitgevoerd en vaststelling van de kosten van de onderzoeker op € 120.000 dan wel € 112.394,45 zou daarom buitensporig zijn. Dekker q.q. heeft de Ondernemingskamer verzocht de beslissing op het verzoek aan te houden totdat de Ondernemingskamer in de tweede fase van de enquêteprocedure kennis heeft kunnen nemen van het onderzoeksverslag en het debat van partijen daarover. Hierbij heeft mr. Van Bekkum reeds aangekondigd namens Dekker q.q. een verzoek ex artikel 2:355 lid 1 BW in te zullen dienen.

De Ondernemingskamer overweegt als volgt. De onderzoeker heeft op 18 maart 2016 de kosten van zijn werkzaamheden tot die datum gespecificeerd, welke specificatie sluit op € 112.394,45. Op diezelfde datum heeft Dekker q.q. de raadsheer-commissaris verzocht de onderzoeker een aanwijzing te geven om het onderzoeksverslag nog niet te deponeren en om nader onderzoek te doen. Partijen en de onderzoeker hebben (uitgebreid) op dit verzoek gereageerd. De daaraan door de onderzoeker bestede tijd is niet in de door de onderzoeker aan de Ondernemingskamer gestuurde specificatie verwerkt. De raadsheer-commissaris heeft op 31 maart 2016 het verzoek van Dekker q.q. afgewezen.

Dekker q.q. heeft aangekondigd een tweede fase-verzoek bij de Ondernemingskamer in te dienen. De Ondernemingskamer stelt het doorgaans op prijs als de onderzoeker bij de mondelinge behandeling van zo’n verzoek aanwezig is om eventuele vragen te beantwoorden. Ook dit brengt voor de onderzoeker (voorbereidings)tijd en dus kosten mee die voor vergoeding onder het onderzoeksbudget in aanmerking komen. De omvang van deze kosten is – alleen al omdat nog geen tweede fase verzoek is ingediend – nog niet bekend.

Of de reeds gespecificeerde kosten, gelet op de inhoud van het onderzoeksrapport en de reikwijdte van het onderzoek, buitensporig zijn, zoals Dekker q.q. meent, zal de Ondernemingskamer thans nog niet beoordelen omdat over die inhoud en reikwijdte mogelijk in de door Dekker aangekondigde tweede fase-procedure een debat tussen partijen zal plaatsvinden.

Het voorgaande brengt mee dat de kosten van de onderzoeker nog niet worden vastgesteld. Niet uit te sluiten is dat de kosten hoger zullen uitvallen dan het thans vastgestelde maximale bedrag van € 110.000. De Ondernemingskamer zal derhalve, mede gelet op het feit dat het onderzoeksverslag thans is gedeponeerd en hierna geen verhoging van het budget meer kan worden verzocht (tenzij de Ondernemingskamer aanleiding zou zien om nader onderzoek te gelasten), het maximale onderzoeksbudget verhogen tot € 120.000, waarbij wordt aangetekend dat dit niet betekent dat de kosten van de onderzoeker ook op dat bedrag zullen worden vastgesteld. De vaststelling van de kosten zal de Ondernemingskamer aanhouden tot na ofwel de mondelinge behandeling in de tweede fase procedure, ofwel – indien geen tweede fase verzoek wordt gedaan – ommekomst van de termijn waarbinnen een dergelijk verzoek kan worden ingediend.

Iedere verdere beslissing houdt de Ondernemingskamer aan.

De Ondernemingskamer:

verhoogt het bedrag dat het bij de beschikking van 8 mei 2014 in deze zaak bevolen onderzoek ten hoogste mag kosten tot € 120.000 (exclusief BTW);

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad;

houdt iedere verdere beslissing aan.

Deze beschikking is gegeven door mr. G.C. Makkink, voorzitter, mr. A.C. Faber en mr. A.J. Wolfs, raadsheren, en dr. P.M. Verboom en drs. M.A. Scheltema, raden, in tegenwoordigheid van mr. H.H..J. Zevenhuijzen, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van de Ondernemingskamer van 11 mei 2016.

De Ondernemingskamer heeft kennis genomen van het verslag (met bijlagen) van het onderzoek. Gelet op de inhoud daarvan en op de overigens in deze zaak betrokken belangen, acht de Ondernemingskamer termen aanwezig om op de voet van artikel 2:353 lid 2 BW te bepalen dat het verslag met bijlagen ter griffie van de Ondernemingskamer ter inzage ligt voor belanghebbenden.

Alvorens op het in 1.7 weergegeven verzoek te beslissen, zal de Ondernemingskamer partijen in de gelegenheid stellen zich uit te laten over het verzoek van de onderzoeker.

De Ondernemingskamer:

bepaalt dat het verslag met bijlagen van het bij beschikking van 8 mei 2014 bevolen onderzoek naar het beleid en de gang van zaken van [A] , gevestigd te Oisterwijk, en [B] , gevestigd te Moergestel ter griffie van de Ondernemingskamer ter inzage ligt voor belanghebbenden;

stelt partijen in de gelegenheid zich uiterlijk op 12 april 2016 te 16:00 uur schriftelijk uit te laten over de vergoeding van de onderzoeker als weergegeven in 2.2 hiervoor;

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

Deze beschikking is gegeven door mr. G.C. Makkink, voorzitter, mr. A.C. Faber en mr. A.J. Wolfs, raadsheren, en dr. P.M. Verboom en drs. M.A. Scheltema, raden, in tegenwoordigheid van mr. H.H..J. Zevenhuijzen, griffier, en in het openbaar uitgesproken door mr. A.J. Wolfs op 5 april 2016.

In het vervolg zullen partijen (ook) als volgt worden aangeduid:

Voor het verloop van het geding verwijst de Ondernemingskamer naar haar beschikkingen in deze zaak van 8 mei 2014, 21 mei 2014 en 18 februari 2015.

Bij de beschikking van 8 mei 2014 heeft de Ondernemingskamer — voor zover hier van belang — een onderzoek bevolen naar het beleid en de gang van zaken van Holding c.s., een nader aan te wijzen en aan partijen bekend te maken persoon benoemd teneinde voormeld onderzoek te verrichten, het bedrag dat het onderzoek ten hoogste mag kosten vastgesteld op € 25.000 (exclusief btw) en, bij wijze van onmiddellijke voorziening en voor de duur van het geding, ing. G.C.J. Verweij tot bestuurder met doorslaggevende stem benoemd bij De Jong Holding en bepaald dat alle aandelen in het kapitaal van De Jong Holding ten titel van beheer zijn overgedragen aan een nader aan te wijzen en aan partijen bekend te maken persoon. Bij de beschikking van 21 mei 2014 heeft de Ondernemingskamer mr. C.B. Schutte te Amsterdam als onderzoeker aangewezen en mr. E.L. Zetteler te Utrecht aangewezen als beheerder van aandelen.

Bij de beschikking van 18 februari 2015 heeft de Ondernemingskamer het bedrag dat het onderzoek ten hoogste mag kosten verhoogd tot € 65.000 (exclusief btw).

Bij brief met bijlagen van 16 december 2015, heeft de onderzoeker de Ondernemingskamer gemotiveerd verzocht het bedrag dat het onderzoek ten hoogste mag kosten te verhogen met € 45.000 tot € 110.000 (exclusief btw).

Bij e-mail van 22 december 2015 heeft de secretaris van de Ondernemingskamer (de advocaten van) partijen, waaronder mr. Marges namens de vennootschap, tot 5 januari 2016 in de gelegenheid gesteld zich over het verzoek van de onderzoeker uit te laten.

Bij e-mail van 5 januari 2016, doorgestuurd aan de betrokken advocaten, de onderzoeker en mr. Zetteler, heeft mr. Vannisselroy namens Olaf bezwaar gemaakt tegen de gevraagde verhoging van de kosten van het onderzoek. Mr. Vannisselroy verzoekt namens Olaf de Ondernemingskamer de verhoging niet toe te staan althans te beperken.

In reactie op de in 1.7 genoemde e-mail heeft mr. Van Bekkum bij e-mail van 6 januari 2016 namens Dekker de Ondernemingskamer geïnformeerd geen bezwaar te hebben tegen verhoging van het onderzoeksbudget.

Van de overige partijen is niet vernomen.

De onderzoeker heeft als bijlage bij zijn verzoek een overzicht van de tot en met november 2015 gemaakte uren gevoegd. De Onderzoeker heeft in zijn brief vermeld dat het concept-verslag is opgesteld en aan betrokkenen is voorgelegd. Uit de reacties van Dekker en Olaf blijkt volgens de onderzoeker dat beiden op verschillende punten nader onderzoek verlangen en onderzoeker acht nader onderzoek geboden. Gelet op de daarvoor nodige werkzaamheden, is verhoging van het budget noodzakelijk. Volgens de onderzoeker staan het verdere onderzoek en de daarmee gemoeide kosten in verhouding tot het belang van de zaak en kunnen de vennootschappen deze kosten dragen.

(De advocaat van) Olaf heeft bij zijn bezwaar tegen het verzoek van de onderzoeker aangegeven dat volgens hem de omvang van de kosten niet meer in verhouding staan tot het belang van het onderzoek. Olaf heeft (wederom) zijn zorgen geuit over de hoge advieskosten waarmee de vennootschappen wordt belast, welke kosten door hem voor 50% moeten worden gedragen. Volgens Olaf is het niet nodig om uitvoerig nader onderzoek te verrichten.

Mr. Van Bekkum heeft namens Dekker aangevoerd dat, hoewel ook hij meent dat de kosten van het onderzoek hoog zijn, de reacties op het concept-rapport aanleiding geven tot het verrichten van substantiële nadere onderzoekswerkzaamheden. De vennootschappen en alle belanghebbenden hebben belang bij het tot stand komen van een gedegen en zorgvuldig onderzoeksverslag, reden waarom het onderzoeksbudget dient te worden verhoogd.

De Ondernemingskamer oordeelt als volgt.

Partijen hebben de door de onderzoeker gedetailleerd opgegeven werkzaamheden als zodanig niet betwist. Evenmin is gesteld of gebleken dat de tot nu toe door de onderzoeker gemaakte kosten onredelijk zijn. De verzochte verhoging van het onderzoeksbudget komt — gelet op de door de onderzoeker geschetste achtergrond van de extra werkzaamheden die moeten worden verricht — niet onredelijk voor gelet op de aard en de omvang van het onderzoek, de daarmee gemoeide belangen en de draagkracht van de vennootschappen. De Ondernemingskamer zal het verzoek tot kostenverhoging daarom toewijzen zoals hierna te vermelden. De door Olaf aangevoerde bezwaren zijn onvoldoende concreet om tot een ander oordeel te leiden. Evenmin is er aanleiding om deze kosten te beperken.

De Ondernemingskamer:

verhoogt het bedrag dat het bij de beschikking van 8 mei 2014 in deze zaak bevolen onderzoek ten hoogste mag kosten tot € 110.000 (exclusief BTW);

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

Deze beschikking is gegeven door mr. G.C. Makkink, voorzitter, mr. A.C. Faber en mr. A.J. Wolfs, raadsheren, en dr. P.M. Verboom en drs. M.A. Scheltema, raden, in tegenwoordigheid van mr. H.H..J. Zevenhuijzen, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van de Ondernemingskamer van 11 januari 2016.

De onderzoeker heeft in zijn verzoek opgenomen dat de tot nu toe gemaakte kosten circa € 39.000 (exclusief BTW) bedragen. Als bijlage bij zijn verzoek heeft hij tevens een overzicht van de tot dan toe gemaakte uren gevoegd. Voorts vermeldt de onderzoeker dat het onderzoek (behoudend voorzover het betrekking heeft op de onttrekkingen) is afgerond en dat thans aan werkzaamheden resteert: het afronden van het onderzoek naar de onttrekkingen, het opstellen van een concept-verslag, het verwerken van de reacties van partijen op het concept-verslag en de afronding van het verslag. De onderzoeker verwacht dat met de gevraagde verhoging het onderzoek binnen dat bedrag afgerond kan worden, mits de reacties van betrokken op het concept-verslag niet tot intensief nader onderzoek nopen.

[C] heeft bij zijn bezwaar tegen het verzoek van de onderzoeker zijn zorgen geuit over de hoge advieskosten waarmee de vennootschappen worden belast. Naast de onderzoeker, de door de Ondernemingskamer benoemde bestuurder en beheerder, maakt de vennootschaap ook kosten door de extra inzet van een accountant, fiscalist en advocaat. [C] maakt geen bezwaar tegen de wijze waarop de onderzoeker en de door de Ondernemingskamer benoemde functionarissen hun taak verrichten. Echter, een deel van “het uitdijen” van de kosten is gelegen in de grote hoeveelheid vragen die verzoeker aan de onderzoeker en de beheerder van aandelen stelt, aldus [C]. Naast zijn eigen kosten als belanghebbende in deze procedure “verdampt” op deze wijze het vermogen van de vennootschappen waarop [C] als certificaathouder mede recht op heeft. [C] verzoekt de Ondernemingskamer het bedrag dat het onderzoek mag kosten vast te stellen op maximaal € 50.000 (inclusief BTW) en voorts - zo begrijpt de Ondernemingskamer - om in redelijkheid grenzen te stellen aan de kosten die door de vennootschappen overigens als gevolg van het onderzoek worden gemaakt, een en ander in het belang van de continuïteit van de vennootschappen.

De Ondernemingskamer oordeelt als volgt.

De gedetailleerd opgegeven werkzaamheden die in het kader van het onderzoek zijn verricht, zijn als zodanig niet betwist. [C] heeft ook niet gesteld - en evenmin is gebleken - dat die gemaakte kosten onredelijk zijn. De verzochte verhoging van het onderzoeksbudget komt voorts niet onredelijk voor gelet op de aard en de omvang van het bevolen onderzoek. Ook heeft [C] niet gesteld dat de kosten die de onderzoeker verwacht nog te moeten maken onredelijk zijn. Ook de Ondernemingskamer komen de gemaakte en de te verwachte kosten - mede gelet op de aard en de omvang van het onderzoek - niet onredelijk voor. De Ondernemingskamer zal het verzoek tot kostenverhoging toewijzen zoals hierna te vermelden. De door [C] aangevoerde bezwaren zijn onvoldoende concreet om tot een ander oordeel te leiden.

Het verzoek van [C] om “grenzen te stellen” aan de overige kosten die de vennootschap als gevolg van het onderzoek maakt, is niet voor toewijzing vatbaar. Het is aan de bestuurder van een vennootschap, rekening houdend met alle omstandigheden betreffende de vennootschap en de bij haar betrokkenen, om te beoordelen welke kosten de vennootschap dient te maken.

De Ondernemingskamer:

verhoogt het bedrag dat het bij de beschikking van 8 mei 2014 in deze zaak bevolen onderzoek ten hoogste mag kosten tot € 65.000 (exclusief BTW);

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

Deze beschikking is gegeven door mr. P. Ingelse, voorzitter, mr. A.C. Faber en mr. G.C. Makkink, raadsheren, en dr. P.M. Verboom en drs. M.A. Scheltema, raden, in tegenwoordigheid van mr. A.J. van Wees, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van de Ondernemingskamer van 18 januari 2015.

Dekker heeft aan zijn verzoek ten grondslag gelegd dat er gegronde redenen zijn voor twijfel aan een juist beleid van Holding c.s. en dat onmiddellijke voorzieningen dienen te worden getroffen.

Dekker heeft, onweersproken en naar het oordeel van de Ondernemingkamer op juiste gronden, gesteld dat [B] Holding en Beleggingen een economische en organisatorische eenheid onder gemeenschappelijke leiding vormen, zodat daarvan verder zal worden uitgegaan.

Holding c.s. hebben verweer gevoerd en ook [C] heeft zich tegen toewijzing van het verzoek van Dekker verzet.

De stellingen van partijen komen hierna voor zover nodig nader aan de orde. De Ondernemingskamer overweegt het volgende.

In deze procedure is naar voren gekomen dat [C] en [A ] het in november 2012 eens waren dat een onderzoek naar de gang van zaken en het beleid van Holding c.s. gerechtvaardigd was, evenals het treffen van onmiddellijke voorzieningen. Zij hebben evenwel hun daartoe strekkende verzoeken ingetrokken tijdens de terechtzitting op 15 november 2012 in het kader van de regeling, die is getroffen met - onder meer - het doel (mogelijke) misstanden op te sporen en te redresseren.

De Ondernemingskamer stelt vast dat het in 2.12 weergegeven onderdeel van de regeling niet is uitgevoerd. Immers, Van Asten heeft niet, zoals is overeengekomen, onderzoek gedaan naar de administratie van [B] Holding en haar dochtervennootschappen over de periode vanaf 1 januari 2010 tot en met 23 november 2012; het door hem uitgebrachte rapport betreft slechts het jaar 2011. Voorts blijkt uit het rapport – partijen zijn het daar over eens – dat Van Asten heeft onderzocht of tegenover de uitgaven facturen in de administratie aanwezig zijn en dat hij geen onderzoek naar de rechtmatigheid van de in de regeling bedoelde kosten en onttrekkingen heeft gedaan.

Over de beperking van de onderzoeksperiode tot het jaar 2011 hebben partijen verschillende verklaringen gegeven. Holding c.s. hebben aangevoerd dat [D] de administratie over het jaar 2010 zelf heeft onderzocht om kosten te besparen en dat hem daarin niet van onjuistheden of verdachte transacties is gebleken. Ter terechtzitting hebben Holding c.s. bij monde van [D] aangevuld dat [D] niet weet waarom Van Asten 2010 niet in het onderzoek heeft betrokken en dat met betrekking tot 2010 wel correcties zijn uitgevoerd, maar dat daarvan geen registratie is bijgehouden. De administratie over de periode van 1 januari tot 23 november 2012 hebben [D] en Van Asten samen bekeken, waarna een lijst van noodzakelijke correcties is opgesteld. Het totaal aan correcties beliep enkele tienduizenden euro’s, aldus nog steeds Holding c.s. [C] heeft aangevoerd dat onderzoek naar 2010 achteraf gezien “minder logisch en in ieder geval onpraktisch” was en dat Van Asten er niet voor voelde. Deze verklaringen zijn naar het oordeel van de Ondernemingskamer, mede in het licht van de zinsnede in het rapport van Van Asten, dat [D] heeft laten weten dat de financiële administratie 2010 geen onderdeel hoeft uit te maken van het onderzoek, geenszins bevredigend.

[C] heeft, onder verwijzing naar een door hem in het geding gebracht e-mailbericht van Van Asten, gewezen op een in de accountancy gemaakt onderscheid tussen de begrippen rechtmatigheid en juistheid. Voorzover hij daarmee heeft willen betogen dat kon worden volstaan met een onderzoek met de reikwijdte als door Van Asten is uitgevoerd, miskent hij dat met de op 15 november 2012 overeengekomen regeling is beoogd duidelijkheid te verkrijgen over de vraag in hoeverre privé kosten ten laste van [B] Holding en Beleggingen zijn gebracht.

De conclusie is dat de opdracht aan Van Asten niet is verstrekt, althans in ieder geval niet is uitgevoerd overeenkomstig de regeling, zoals hiervoor vermeld in 2.12 en dat de openheid van zaken, die met dit onderdeel van de regeling werd nagestreefd, niet is verkregen.

Het verweer van Holding c.s. dat Dekker geen gebruik heeft gemaakt van de hem geboden gelegenheid zelf onderzoek naar de administratie te verrichten en dat zijn onderhavige verzoek daarom ontijdig is, faalt in het licht van de omstandigheid dat de regeling voor zover die het onderzoek van de administratie door Van Asten betreft ten onrechte niet is nagekomen, terwijl bovendien het aanbod tot het doen van partijonderzoek de afspraak tot het doen uitvoeren van onderzoek door een derde niet kan vervangen of daarmee gelijk te stellen is.

De Ondernemingskamer overweegt verder dat Holding c.s. hebben erkend dat [A ] en [C] geld aan [B] Holding hebben onttrokken. [C] heeft, ook in deze procedure, niet betwist dat [B] Holding facturen heeft betaald voor goederen en diensten die aan hem in privé zijn geleverd. De correcties die volgens Holding c.s. in de administratie over de jaren 2010, 2011 en 2012 zijn doorgevoerd, wat daar ook van zij, doen daar aan niet af, nog afgezien van de omstandigheid dat de vraag open is gebleven of alle betalingen die [B] Holding ten onrechte voor [C] en/of [A ] heeft verricht zijn gecorrigeerd. Die vraag kan immers, bij gebreke aan een onderzoek naar de administratie zoals overeengekomen in het kader van de regeling, vooralsnog niet worden beantwoord.

Hetgeen in 3.5 tot en met 3.7, 3.9 en 3.11 is overwogen roept naar het oordeel van de Ondernemingskamer twijfel op aan een juist beleid en een juiste gang van zaken van Holding c.s. Deze vormt op zichzelf reeds voldoende grond op om een onderzoek te bevelen.

Gelet op het aftreden van [C] als bestuurder van [B] Holding op 26 november 2012, wekt het – gelet op de omstandigheden van het geval en zonder nadere toelichting – voorts bevreemding dat de administratie van Holding c.s. zich tot 21 januari 2014 op zijn woonadres bevond en, zoals uit de stellingen van partijen blijkt, pas na afgifte door het Openbaar Ministerie is overgebracht naar het vestigingsadres van Holding c.s. Ook de door [C] namens (onder meer) [B] Holding en Beleggingen op 22 november 2013, toen hij geen bestuurder meer was, gegeven volmacht wekt bevreemding. Bovendien ontvangt [C] een managementfee, waarover [D] heeft verklaard dat hij niet weet hoeveel tijd [C] als tegenprestatie besteed. Dit een en ander roept de vraag op of en in hoeverre [C] na 26 november 2012, gelet op de omstandigheden klaarblijkelijk in strijd met de strekking van de regeling, feitelijk bij het bestuur van Holding c.s. is betrokken. Ook dit is een reden om aan het beleid en de gang van zaken van Holding c.s. te twijfelen.

Dekker heeft onweersproken gesteld dat de vorderingen van [B] Holding op (de nalatenschap van) [VADER] sinds 31 december 2009 zijn gestegen van € 1.250.000 tot € 3.330.000 en dat [B] Holding in die periode, al dan niet in rekening courant, € 3.120.000 heeft geleend aan [C] en [A ], al dan niet gezamenlijk. [C] heeft weliswaar aangevoerd dat hij zijn rente- en aflossingsverplichtingen aan [B] Holding nakomt, maar daarmee is Dekker’s stelling, dat ter zake van de leningen en schulden geen, althans geen redelijke aflossingstermijnen zijn overeengekomen en niet voldoende zekerheden zijn bedongen, niet overtuigend weersproken, zodat aan de zakelijkheid van (de verhoging van) de leningen kan worden getwijfeld.

[C] heeft met betrekking tot zijn overname van de schuldpositie van [VADER] jegens [B] Holding van € 1.650.000 aangevoerd, dat [VADER] de lening was aangegaan om een beleggingsportefeuille te kopen, dat de vordering met het overlijden van [A ] opeisbaar was geworden, dat [D] namens [B] Holding de vordering bij de erven [A ] heeft opgeëist en dat hij “de portefeuille en de lening van € 1.650.000,- (heeft) ingelost c.q. overgenomen” in overleg met de erven [A ] en [D]. De Ondernemingskamer merkt op dat [D] tegenover de rechter-commissaris andersluidend heeft verklaard. [C] heeft voorts aangevoerd dat de “helft van de overwaarde van de beleggingsportefeuille (…) aan [B] Holding (…) is betaald en is aangewend om een deel van de rekening-courantschuld van [A ] af te lossen”. De voorwaarden waaronder dit een en ander is gebeurd zijn met deze toelichtingen van [C] ongewis gebleven. Dit roept eveneens twijfel op.

Bovendien is er discussie over de positie van aandeelhouder van [B] Holding. Holding c.s. en [C] stellen zich op het standpunt dat Stak de aandelen in [B] Holding houdt. Volgens Dekker is dat onjuist en vallen de aandelen in de onverdeelde nalatenschap van [VADER]. Partijen hebben hun standpunten uitvoerig toegelicht, onder meer met betogen over (het ontbreken van) rechtsgeldigheid van de certificering in 1997 en over (gebreken die kleven aan) de rectificatie in 2011 en de (mogelijke) nietigheid of vernietigbaarheid van de rectificatieakte. De Ondernemingskamer komt aan beoordeling van die betogen niet toe, aangezien deze is voorbehouden aan de gewone burgerlijke rechter. In de onderhavige procedure kan worden volstaan met de constatering dat tengevolge van deze discussie onzekerheid bestaat over de identiteit van de aandeelhouder(s) van [B] Holding en dientengevolge over de vraag of de algemene vergadering van aandeelhouders rechtsgeldig besluiten heeft genomen. Ook dit vormt een reden om te twijfelen aan een juist beleid en een juiste gang van zaken van [B] Holding.

Het verweer van Holding c.s. en [C] dat Dekker zijn taak van vereffenaar onjuist opvat kan onbesproken blijven. Het doet immers niet af aan de hiervoor in 3.12 tot en met 3.16 weergegeven gegronde redenen om aan een juist beleid en juiste gang van zaken van Holding c.s. te twijfelen. De Ondernemingskamer acht op grond van die redenen een onderzoek naar dat beleid en die gang van zaken noodzakelijk en zal een onderzoek bevelen zoals hierna te vermelden.

Voorts is de Ondernemingskamer van oordeel dat de toestand van [B] Holding noopt tot het treffen van de navolgende onmiddellijke voorzieningen. Een onafhankelijke persoon zal worden benoemd tot bestuurder van [B] Holding en aan deze bestuurder zal een doorslaggevende stem worden toegekend. De Ondernemingskamer ziet tevens aanleiding om de aandelen in [B] Holding over te dragen ten titel van beheer aan een door haar te benoemen beheerder.

Voor het treffen van andere onmiddellijke voorzieningen ziet de Ondernemingskamer vooralsnog geen aanleiding. De door [C] verzochte voorzieningen zoals weergegeven in 1.4 onder i) en ii) kunnen, reeds aangezien zij niet een tijdelijk karakter hebben, niet bij wijze van onmiddellijke voorzieningen worden getroffen.

[C] heeft verzocht om geen acht te slaan op de door Dekker in het geding gebrachte producties genummerd 26, 28, 29, 38 en 42. Aangezien, zoals het uit het voorgaande blijkt, de Ondernemingskamer die producties niet aan de onderhavige beslissing ten grondslag heeft gelegd, kan dat verzoek verder onbesproken blijven.

Nu het verzoek van Dekker zal worden toegewezen, zullen Holding c.s. in de kosten van de procedure worden veroordeeld.

De Ondernemingskamer:

beveelt een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken van [B] Holding B.V., gevestigd te Oisterwijk, en [B] Beleggingen B.V., gevestigd te Moergestel, over de periode vanaf 1 januari 2009;

benoemt een nader aan te wijzen en aan partijen bekend te maken persoon teneinde het onderzoek te verrichten;

stelt het bedrag dat het onderzoek ten hoogste mag kosten vast op € 25.000, de verschuldigde omzetbelasting daarin niet begrepen;

bepaalt dat de kosten van het onderzoek ten laste komen van [B] Holding B.V. en [B] Beleggingen B.V. en dat zij voor de betaling daarvan ten genoege van de onderzoeker voor de aanvang van diens werkzaamheden zekerheid dienen te stellen;

benoemt mr. P. Ingelse tot raadsheer-commissaris zoals bedoeld in artikel 2:350 lid 4 BW;

benoemt bij wijze van onmiddellijke voorziening en vooralsnog voor de duur van het geding - voor zover nodig in afwijking van de statuten – ing. G.C.J. Verweij te Alphen aan de Rijn tot bestuurder van [B] Holding B.V. met doorslaggevende stem en bepaalt dat zonder deze bestuurder [B] Holding B.V. niet vertegenwoordigd kan worden;

bepaalt dat het salaris en de kosten van deze bestuurder ten laste komen van [B] Holding B.V. en bepaalt dat [B] Holding B.V. voor de betaling daarvan ten genoege van de bestuurder zekerheid dient te stellen vóór de aanvang van diens werkzaamheden;

bepaalt vooralsnog voor de duur van het geding dat de aandelen in het kapitaal van [B] Holding B.V. ten titel van beheer aan een nader aan te wijzen en aan partijen bekend te maken persoon met ingang van heden zijn overgedragen;

bepaalt dat het salaris en de kosten van de beheerder van aandelen ten laste komen van [B] Holding B.V. en bepaalt dat [B] Holding B.V. voor de betaling daarvan ten genoege van de beheerder zekerheid dient te stellen vóór de aanvang van diens werkzaamheden;

verwijst [B] Holding B.V. en [B] Beleggingen B.V. - hoofdelijk - in de kosten van het geding, tot op heden aan de zijde van Dekker begroot op € 2.990.

wijst het meer of anders verzochte af;

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

Deze beschikking is gegeven door mr. P. Ingelse, voorzitter, mr. A.C. Faber en mr. J.H.M. Willems, raadsheren, en dr. P.M. Verboom en drs. M.A. Scheltema, raden, in tegenwoordigheid van mr. A.J. van Wees, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van de Ondernemingskamer van 8 mei 2014.