Rb. Breda, 27-02-2008, nr. AWB 07/3752

De inspecteur heeft aan belanghebbende bij beschikking een teruggaaf omzetbelasting verleend van € 911.

De inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar van 9 juli 2007 de beschikking gehandhaafd.

Belanghebbende heeft daartegen bij brief van 29 augustus 2007, ontvangen bij de rechtbank op 3 september 2007, beroep ingesteld. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 285.

De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 19 februari 2008 te Breda. Aldaar zijn verschenen en gehoord, [vennoot1], vergezeld van zijn gemachtigde, alsmede de inspecteur.

In geschil is of belanghebbende recht heeft op aftrek van voorbelasting voor het pand. Niet meer in geschil is dat belanghebbende in elk geval recht heeft op aftrek van de voorbelasting die betrekking heeft op de ten behoeve van de onderneming gebruikte gedeelten van het pand, maar partijen verschillen wel van mening welk deel van het pand voor de onderneming wordt gebruikt.

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken alsmede hetgeen ter zitting daaraan is toegevoegd.

Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en teruggaaf van € 50.043 omzetbelasting. De inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

De vennoten [vennoot1] en [vennoot2] stellen het pand gedeeltelijk ter beschikking van belanghebbende. Belanghebbende heeft ter zitting geen duidelijkheid kunnen verschaffen over de vraag of sprake is van verhuur.

Belanghebbende beroept zich op het arrest van het EG Hof van Justitie van 14 juli 2005, C-434/03, BNB 2005/284, Charles en Charles-Tijmens. Blijkens dat arrest is het een belastingplichtige toegestaan een investeringsgoed dat gedeeltelijk voor bedrijfsdoeleinden en gedeeltelijk voor andere doeleinden wordt gebruikt, volledig voor zijn onderneming te bestemmen. Belanghebbendes beroep op dit arrest faalt nu het pand geen investeringsgoed is van belanghebbende maar van de vennoten [vennoot1] en [vennoot2]. Nu belanghebbende geen (economisch) eigenaar is van het pand, kan zij het pand niet tot haar ondernemingsvermogen rekenen en heeft zij geen recht op aftrek van de ter zake van de bouw in rekening gebrachte omzetbelasting.

Voor dat geval is niet in geschil dat belanghebbende recht heeft op aftrek van voorbelasting voor zover het pand is gebezigd in het kader van de onderneming van belanghebbende, conform het arrest van de Hoge Raad van 5 januari 1983, nr. 20 808 (BNB 1983/76). De inspecteur stelt de aftrekbare voorbelasting op 10% en baseert zich daarbij op de bouwtekeningen. Belanghebbende verwijst naar artikel 5a Uitvoeringsbeschikking omzetbelasting (tekst 2007) en stelt de aftrekbare voorbelasting op 1/7e deel. Belanghebbende heeft het exacte gebruik niet nader gespecificeerd. De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende, op wie te dezen de bewijslast rust, niet aannemelijk heeft gemaakt dat het pand voor een groter deel dan de door de inspecteur gestelde 10% in het kader van de onderneming van belanghebbende wordt gebruikt. Belanghebbende heeft recht op een aanvullende teruggaaf van € 4.914.

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep gegrond te worden verklaard.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar en beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 161 voor de bezwaarfase (indienen bezwaarschrift) en € 644 voor de beroepsfase (indienen van het beroepschrift en verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1). De rechtbank ziet geen aanleiding voor een hogere vergoeding, zoals door belanghebbende bepleit.

De rechtbank: