IX.4.6 Conclusie

923. Conclusie: wijziging van art. 35 lid 2 Fw leidt tot een evenwichtig systeem. Het resultaat van de in deze paragraaf voorgestelde wetswijziging is naar mijn mening evenwichtig. Het leidt tot een grotere rechtszekerheid waarmee enerzijds de belangen van kredietnemers en hun financiers worden gediend, terwijl anderzijds de belangen van de faillissementsschuldeisers zijn gewaarborgd doordat een buitensporige uitholling van het verhaalsaansprakelijke vermogen van de failliet wordt voorkomen door de eis dat de vordering moet worden verkregen uit een ten tijde van de faillietverklaring bestaande rechtsverhouding. Bovendien zou de voorgestelde wijziging het Nederlandse recht beter doen aansluiten bij buitenlandse rechtsstelsels en internationale regelingen.

Mocht het vanwege rechtspolitieke redenen (waaronder de paritas creditorum en het belang van een goed beheer van de boedel) wenselijk worden bevonden, dat in het faillissement van de cedent/pandgever de opbrengsten van vorderingen die de tegenprestatie betreffen voor ten laste van de boedel komende prestaties, in de boedel vloeien, dan zouden deze motieven, zoals ik hiervoor al heb opgemerkt,1 kunnen worden gehonoreerd door dit expliciet in de Faillissementswet te bepalen (met een uitzondering voor huurovereenkomsten).

Ook als men het hier bepleite voorstel afwijst, valt er nog veel voor te zeggen om in de regeling van art. 35 lid 2 Fw in ieder geval een uitzondering op te nemen voor de cessie en verpanding van huur- en leasevorderingen die voortvloeien uit bij aanvang van de dag van de faillietverklaring bestaande overeenkomsten. Eventueel wordt daaraan de voorwaarde verbonden dat de cessie of verpanding dient te geschieden in het kader van de financiering of herfinanciering van het huur- of leaseobject. Daarmee wordt voorkomen dat de praktijk wordt gedwongen om gebruik te maken van de hiervoor in het kort besproken complexe transactiestructuren.