CRvB, 25-03-2015, nr. 14-169 AWBZ

14/169 AWBZ, 14/170 AWBZ, 14/171 AWBZ

Datum uitspraak: 25 maart 2015

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op de hoger beroepen tegen de uitspraken van de rechtbank Noord-Nederland van 21 november 2013, 12/237, 12/467, 12/468 (aangevallen uitspraken)

Partijen:

[appellant] te [woonplaats]appellant)

Stichting Zorgkantoor Menzis (Zorgkantoor)

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. F. Bakker, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het Zorgkantoor heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 11 februari 2015. Namens appellant is

mr. Bakker verschenen. Het Zorgkantoor heeft zich laten vertegenwoordigen door

mr. S. Boot.

1. De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

Bij drie afzonderlijke besluiten van 3 maart 2009 en 18 juni 2010 heeft het Zorgkantoor het persoonsgebonden budget (pgb) van appellant voor de jaren 2008, 2009 en 2010 vastgesteld en bepaald dat appellant bedragen dient terug te betalen omdat appellant deze bedragen niet volledig heeft verantwoord (primaire besluiten).

Op 3 december 2010 heeft Community Support namens appellant bezwaarschriften ingediend tegen de primaire besluiten.

Bij drie afzonderlijke besluiten van 20 januari 2012 (bestreden besluiten) heeft het Zorgkantoor de bezwaren tegen de primaire besluiten niet-ontvankelijk verklaard wegens niet-verschoonbare termijnoverschrijdingen.

2. Bij de aangevallen uitspraken heeft de rechtbank de beroepen tegen de bestreden besluiten ongegrond verklaard. De rechtbank heeft in alle uitspraken overwogen dat appellant niet met een medische verklaring aannemelijk heeft gemaakt dat hij gedurende de gehele bezwaartermijnen buiten staat was om bezwaar te maken of te laten maken.

3. Appellant heeft zich in hoger beroep tegen de aangevallen uitspraken gekeerd. Appellant heeft aangevoerd dat hij een verstandelijke beperking heeft en dat hij niet in staat is om zelf tijdig bezwaar te maken of de hulp van een derde in te roepen. Ook Community Support, de zorgverlener van appellant, was niet in staat om eerder bezwaar te maken omdat de zorgverlening aan appellant tijdelijk gestaakt is geweest. Nadat de zorgverlening weer is hervat en de zorgverlener bekend is geraakt met de primaire besluiten, heeft deze zo spoedig mogelijk bezwaar gemaakt.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Op grond van artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bedraagt de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift zes weken. Op grond van artikel 6:11 van de Awb blijft ten aanzien van een na afloop van die termijn ingediend bezwaarschrift niet-ontvankelijkverklaring op grond daarvan achterwege indien redelijkerwijs niet kan worden geconstateerd dat de indiener in verzuim is geweest.

Tussen partijen is niet in geschil dat appellant buiten de hiervoor geldende bezwaartermijnen bezwaar heeft gemaakt tegen de primaire besluiten.

In hetgeen appellant heeft aangevoerd over de redenen van de termijnoverschrijdingen wordt geen aanleiding gevonden om deze verschoonbaar te achten. Appellant heeft ook in hoger beroep geen (medische) stukken overgelegd waaruit zou kunnen volgen dat appellant niet in staat was om gedurende de bezwaartermijnen zelf of met hulp van een derde tijdig bezwaarschriften in te dienen. Voor zover moet worden aangenomen dat appellant gedurende de periode dat bezwaar kon worden gemaakt is vertegenwoordigd door zijn zorgverlener Community Support, geldt volgens vaste jurisprudentie (zie bijvoorbeeld de uitspraak van de Raad van 27 januari 2015, ECLI:NL:CRVB:2015:159) dat de handelingen van de vertegenwoordiger als regel aan de vertegenwoordigde worden toegerekend. Het handelen of nalaten van Community Support en de gevolgen daarvan dienen dan ook voor risico te komen van appellant.

Uit het voorgaande volgt dat de hoger beroepen niet slagen. De aangevallen uitspraken komen, met verbetering van gronden voor wat betreft de beslissing op het verzoek om schadevergoeding, voor bevestiging in aanmerking. De verzoeken om schadevergoeding zullen gelet op artikel 8:73 van de Awb worden afgewezen.

5. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

De Centrale Raad van Beroep:

Deze uitspraak is gedaan door J. Brand, in tegenwoordigheid van I. Mehagnoul als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 25 maart 2015.

(getekend) J. Brand

(getekend) I. Mehagnoul

RB