Rb. Amsterdam, 05-03-2020, nr. 19/2324

Op 26 februari 2019 heeft de heffingsambtenaar aan eiser een naheffingsaanslag parkeerbelasting (de naheffingsaanslag) opgelegd.

In de uitspraak op bezwaar van 17 maart 2019 (de bestreden uitspraak) heeft de heffingsambtenaar het bezwaar van eiser ongegrond verklaard.

Eiser heeft tegen de bestreden uitspraak beroep ingesteld. De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

De zaak is behandeld op de zitting van 5 maart 2020. Eiser was aanwezig. De heffingsambtenaar was aanwezig in de persoon van [de persoon] .

Na afloop van de zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

1. De rechtbank geeft hiervoor de volgende motivering.

2. De naheffingsaanslag is aan eiser opgelegd, omdat de auto van eiser met kenteken[kenteken] op 12 februari 2019 om 11:25 op de locatie ter hoogte van [adres] geparkeerd stond en bij controle is gebleken dat daarvoor geen parkeerbelasting was betaald.

3. Eiser voert aan dat de overwegingen van verweerder onvolledig zijn waardoor een verkeerd beeld is geschetst van zijn bezwaar. Verweerder stelt dat hij gebruik had kunnen maken van een andere parkeerautomaat in de omgeving van de kapotte parkeerautomaat en dat medewerkers altijd verwijzen naar de dichtstbijzijnde werkende parkeerautomaat. Maar hij heeft dit besproken met een medewerkster en deze was akkoord met zijn uitleg. Verder wijst eiser op een zichtbare parkeerontheffingskaart op het dashboard.

4. Volgens vaste rechtspraak betekent het enkele feit dat een parkeerautomaat defect is, nog niet dat moet worden afgezien van het opleggen van een naheffingsaanslag.1.De verplichting om parkeerbelasting te betalen blijft bestaan. Het is de verantwoordelijkheid van de parkeerder om de parkeerbelasting in zo’n situatie op een andere manier te voldoen, bijvoorbeeld bij een andere parkeerautomaat. In dit geval had eiser dus bij een andere parkeerautomaat moeten betalen. Gesteld noch gebleken is dat het onmogelijk was bij een andere parkeerautomaat te betalen. Eiser had ook via parkeerapp kunnen betalen. Eiser had haast vanwege zijn werkzaamheden maar dat komt voor zijn rekening en risico.

5. Eiser stelt dat hij een ontheffingskaart heeft. Een ontheffing is in beginsel niet geldig voor fiscale parkeerplaatsen. Dat had eiser bekend moeten zijn. Gesteld noch gebleken dat eiser een ontheffing had die wel geldig was voor fiscale parkeerplaatsen.

6. De rechtbank is het met verweerder eens dat in de uitspraak op het bezwaar van eiser voldoende is ingegaan op de door eiser aangevoerde argumenten en dat deze juist zijn weergegeven.

7. Het beroep is dus ongegrond. Bij deze uitkomst is er geen reden voor vergoeding van griffierecht of een proceskostenvergoeding.

Deze uitspraak is gedaan door mr. M.A. Broekhuis, rechter, in aanwezigheid van mr. L.C. Trommel, griffier, op 5 maart 2020.

griffier

rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending van het proces-verbaal daarvan hoger beroep worden ingesteld bij het gerechtshof Amsterdam.

Als hoger beroep is ingesteld, kan bij de voorzieningenrechter van de hogerberoepsrechter worden verzocht om het treffen van een voorlopige voorziening.