HR, 25-11-1998, nr. 33642

Geding in cassatie De Staatssecretaris van Financiën heeft tegen de uitspraak van het Hof beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. Belanghebbende heeft een vertoogschrift ingediend.

Beoordeling van het middel 3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan. Belanghebbende, ongehuwd, heeft een dochter die is geboren op 15 mei 1990. De dochter verbleef in 1994 gemiddeld 2,5 dag per week bij belanghebbende. Dit verblijf duurde elke week van donderdag 18.30 uur tot zaterdag 18.30 uur; de gemiddeld per week overblijvende halve dag werd bereikt door langere aaneengesloten periodes in de schoolvakanties en bij andere zich meer incidenteel voordoende gelegenheden. De dochter verbleef doorgaans 4,5 dag bij haar moeder en stond op haar adres in het bevolkingsregister ingeschreven. De moeder ontving de kinderbijslag voor de dochter. 3.2. Voor het Hof was in geschil of de dochter, zoals vereist om in aanmerking te komen voor de aanvullende alleenstaande-ouderaftrek, in 1994 gedurende meer dan zes maanden tot het huishouden van belanghebbende heeft behoord. Het Hof heeft voor de beantwoording van die vraag terecht doorslaggevend geoordeeld of het verblijf van de dochter bij belanghebbende daarvoor niet te bijkomstig was, maar die maatstaf vervolgens onjuist toegepast door te oordelen dat de omstandigheden in deze zaak het oordeel wettigen dat aan deze eis is voldaan. Ingeval een kind van niet samenwonende ouders behoort tot het huishouden van één der ouders, kan slechts worden aangenomen dat het verblijf bij de andere ouder niet te bijkomstig is in deze zin - en derhalve dat het kind ook behoort tot het huishouden van die andere ouder - indien het kind in gelijke of vrijwel gelijke mate, dat wil zeggen doorgaans tenminste 3 tot 3,5 dag per week, in het huishouden van die andere ouder heeft verbleven. De uitspraak en de stukken van het geding laten geen andere gevolgtrekking toe dan dat van een zodanig verblijf bij belanghebbende in het onderhavige jaar geen sprake was. 3.3. Het middel is mitsdien gegrond. De uitspraak van het Hof kan niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

Proceskosten De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 5a van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken.

Beslissing De Hoge Raad: - vernietigt de uitspraak van het Hof, behoudens de beslissing omtrent het griffierecht, en - bevestigt de uitspraak van de Inspecteur.

Dit arrest is op 25 november 1998 vastgesteld door de vice - president Stoffer als voorzitter, en de raadsheren Zuurmond, Pos, Beukenhorst en Monné in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier Dekker - Barendse en op die datum in het openbaar uitgesproken.

Door de Griffier van de Hoge Raad zal aan de Staatssecretaris van Financiën worden terugbetaald het ter zake van de vervanging van de mondelinge uitspraak bij het Hof gestorte bedrag van f 150,--.